Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powodowie uzyskali kredyt w wysokości 187.576,36 zł w 2007 roku, przy kursie franka 2,197 zł i spłacili go w 2009 roku kwotą 305.012,32 zł, przy kursie franka 2,76 zł. (...)Powodowie zaprzestali spłaty kredytu nie tyle ze względu na kurs franka szwajcarskiego, którego wysokość zaczęła rosnąć dopiero po grudniu 2009, lecz ze względu na niespodziewane pogorszenie swojej sytuacji życiowej, osobistej i finansowej. (...)Zarzut ten nie został bliżej uzasadniony, natomiast Sąd Okręgowy zasadnie podniósł, że powodowie zdecydowali się na zwarcie umowy kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego, bo umowa ta była w wielu aspektach korzystniejsza, niż umowa kredytu złotowego. (...)Powodowie zaś nie wykazali, sprzecznie z art. 6 k.c. , jaki inny, czy inaczej wyliczony kurs franka szwajcarskiego, przy przyjęciu także godziwego zysku banku mógł mieć zastosowanie.

Teza orzeczenia: ustalenie obowiązku alimentacyjnego

W 2013 roku posiadał jeszcze milion złotych na koncie firmowym, który rozszedł się na zapłatę kontrahentów, spłatę kredytów, spłatę byłej żony, alimenty, własne utrzymanie (k. 237). Pozwany posiada dwa kredyty mieszkaniowe zaciągnięte w D. Banku denominowane we franku szwajcarskim. (...)Obecna wysokość kredytu do spłaty to około 2.500.000 zł (k. 236). (...)Pozwany uznał powództwo do kwoty po 1.000 zł miesięcznie.

Jako walutę kredytu wskazali franki szwajcarskie. (...)Zdecydowali się na zaciągnięcie kredytu waloryzowanego frankiem szwajcarskim, gdyż w momencie zaciągania kredytu był on finansowo korzystniejszy, a pracownik Banku zapewniał, że rata kredytu będzie niższa niż w przypadku kredytu złotowego. (...)Bank wezwał ich do zapłaty w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania kwoty 342,35 franków szwajcarskich pod rygorem wypowiedzenia umowy. (...)W ten sposób zatem pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego.

Teza orzeczenia: ustanowienie rozdzielności majątkowej

Kredyty mieszkaniowe stron denominowane są we franku szwajcarskim (k. 98-99). (...)Powód wskazał, że od czasu jego wyprowadzenia się ze wspólnego mieszkania , nie podejmowali razem z pozwaną żadnych wspólnych zobowiązań za wyjątkiem aneksowania kredytu mieszkaniowego na początku 2015 roku, co nastąpiło na skutek załamania kursu franka szwajcarskiego do złotego (k. 89). (...)Pozwana obawia się, że powód dąży do jej partycypacji w kosztach rat kredytów. (...)Bezspornie bowiem strony współpracowały w kwestii wspólnych kredytów od 28 października 2014 roku do 02 marca 2015 roku, co zakończyło się zawarciem aneksów do kredytów hipotecznych.

Umowy kredytu zostały wypowiedziane zanim doszło do znaczącego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)W dacie obowiązywania umów kredytu kurs franka szwajcarskiego był stabilny. (...)Problemy te wynikały z przyczyn osobistych i zawodowych, i nie miały związku ze zmianami kursu franka szwajcarskiego, ani z naturą kredytu denominowanego/waloryzowanego. (...)Powódka zawarła z pozwanym umowy w walucie obcej – franku szwajcarskim, od początku zatem zależnej od zmiany kursu franka.

Analiza stanowiska powódki sprowadzała się do tego, że w jej ocenie, gdyby indeksacja kwoty kredytu dokonywana była w oparciu o obiektywne (niezależne od pozwanego) kryterium, czyli np. w oparciu o kurs franka szwajcarskiego publikowany przez NBP, to wtedy(...)(...)Tak wyliczona średnia arytmetyczna dla euro oraz kursy rynkowe euro do poszczególnych walut podawane przez serwisy informacyjne T. R. i B. są podstawą do wyliczenia kursu średniego franka szwajcarskiego. (...)(...)następnie w walucie tej spłaca kredyt, a wielkość zobowiązania indeksowana do franka szwajcarskiego ulega odpowiedniemu zmniejszeniu. (...)W tej konkretnej sprawie strona powodowa dokonała na podstawie aneksu nr (...) spłaty raty kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich, a zatem pozwany bank nie miał żadnej możliwości, aby manipulować kursem waluty przerzucając ryzyko zmiany kursu w całości na konsumenta.

Powodowie liczyli się ze zmianą wysokości rat kapitałowo – odsetkowych z uwagi na możliwe zmiany kursu franka szwajcarskiego. (...)(...)od 10 grudnia 2004 roku do dnia 5 października 2011 roku(...)wynikających z rat zapłaconych we frankach szwajcarskich w wysokości 309,51 CHF z(...)dnia 5 października 2011 roku do dnia 11 stycznia 2013 roku(...)§ 11 ust. 2 umowy kredytu. (...)Koszty Finansowania Kredytów Walutowych /w szczególności denominowanych w (...) / przez (...) Bank. (...)Nie ulega również wątpliwości, iż w czasie kiedy powodowie zawierali z pozwanym umowy, kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego był niezwykle korzystny dla klientów z uwagi na korzystne kursy walut, przez co był popularny.

Powodowie nie mieli zdolności do zaciągnięcia kredytu denominowanego w innej walucie niż frank szwajcarski. (...)Na dzień wystawienia tytułu egzekucyjnego kurs sprzedaży CHF według tabeli (...) Bank SA pozwanego banku wynosił 3,5317 zł za franka szwajcarskiego; kurs średni NBP wynosił 3,4301 zł za franka szwajcarskiego. (...)Zawarto umowę o kredyt hipoteczny, waloryzowany kursem franka szwajcarskiego. (...)Harmonogram ten jest sporządzany w CHF.Takie zapisy umowy oznaczają ,że istotnie pozwany przyznał sobie w umowie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego, poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego.