Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Gdyby rzeczywiście tak było, to świadek ten nie znałby oskarżonego (k.11 120, 11 120v: znał jego dane i wizerunek).

Podczas czynności okazania wizerunków M. Ł. rozpoznała T. S. jako jednego ze sprawców przestępstwa.

Teza orzeczenia: Problematyka dowodowa w kontekście sprastwa wykroczenia drogowego.

W wątpliwość poddawał również rysopis winnego spowodowania kolizji wynikający z relacji świadków w stosunku do wizerunku jego osoby oraz wskazywał na rozbieżności odnośnie pojazdu biorącego udział w zdarzeniu, a samochodu stanowiącego jego własność. (...)Mimo, iż świadek jest żoną obwinionego, w ocenie Sądu jej zeznania w sposób precyzyjny odnoszą się do opisu wizerunku i wyglądu jej męża. (...)Tym samym z uwagi na szereg sprzeczności nie sposób uznać, iż sprawcą zdarzenia był obwiniony albowiem jego wizerunek zupełnie odbiega od tego jaki przedstawiali świadkowie. (...)Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności, w tym wskazane rozbieżności jakie zachodzą w niniejszej sprawie wynikające z zeznaniach świadków odnośnie wyglądu obwinionego z jego rzeczywistym wizerunkiem, jak również braki w dookreśleniu(...)

Teza orzeczenia: Naruszenie i niedopełnienie obowiązków skutkujące odpowiedzialnością art. 51 § 1 kw.

Chodzi tutaj w pierwszej kolejności o świadka Ł. P. , który w swoich zeznaniach zaznaczył, iż jego praca na stanowisku barmana polegała na obsłudze gości i związanym z nią dbaniem o wizerunek lokalu, a nie na ponoszeniu(...)

Sąd zważył, co następuje: Zgodnie z treścią art.23 k.c. dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość(...)

Takie zachowania nie mogą być ocenione pozytywnie i nie wpływają na poprawienie wizerunku powódki w oczach sądu czy współpracowników i przełożonych.

Nawet gdyby z treści zapisów wynikało, iż nie został na nich uwieczniony wizerunek K. J. to nie podważałoby to prawidłowych ustaleń faktycznych dokonanych przez Sąd I instancji.

Nie zostało bowiem poddane jego nazwisko, nie opublikowano jego wizerunku ani nie podano danych umożliwiających jego identyfikację. (...)(...)a nawet był publikowany jego wizerunek. (...)Nie opublikowała również wizerunku powoda. (...)Jedynym ograniczeniem jest przepis art. 13 ust. 2 ustawy prawo prasowe , który zakazuje publikowania danych osobowych i wizerunku osób, które w toczącym się postępowaniu karnym występują w różnych rolach procesowych.