Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Uzasadniając swoje stanowisko powodowie wskazali, iż objęte pozwem roszczenie o zapłatę wywodzą z umowy kredytu denominowanego frankiem szwajcarskim z 29 września 2018 r. w kwocie 146 610,91 CHF zawartego z poprzednikiem prawnym pozwanego. (...)Analizując treść łączącego strony stosunku prawnego, zważywszy na przywołane cechy kredytów walutowych i denominowanych, nie może budzić wątpliwości, iż sporna Umowa stanowi umowę kredytu denominowanego do waluty obcej, franka szwajcarskiego. (...)(...)wynika, aby powodowie zostali „zmuszeni” do zawarcia umowy kredytowej denominowanej kursem franka szwajcarskiego tj. aby nie posiadali zdolności kredytowej dla zaciągnięcia kredytu złotowego jak to niejednokrotnie bywało w okresie „boomu” na rynku kredytów hipotecznych. (...)Jak już bowiem wspomniano, Umowa nie zastrzegała ani górnej, ani dolnej granicy kursowej franka szwajcarskiego, w dniu uruchomienia kredytu.

W uzasadnieniu pozwu powodowie podnieśli, że analiza umowy wskazuje, iż strony zawarły umowę kredytu denominowanego frankiem szwajcarskim. (...)Istotne jest również to, że powodowie od początku obowiązywania umowy kredytu mieli możliwość spłaty kredytu poprzez rachunek walutowy we frankach szwajcarskich, mogli zatem spłacać kredyt frankami szwajcarskimi nabytymi na rynku po korzystniejszym kursie, z czego nie skorzystali. (...)Kwotą kredytu udzielonego na podstawie umowy kredytu jest kwota 153.739,53 franków szwajcarskich. (...)Wskazać należy, że kredyt udzielony powodom to kredyt denominowany do waluty obcej.

W oddziałach pozwanego banku dostępne były informatory o kredytach we frankach szwajcarskich. (...)Pozwany umożliwiał klientom założenie konta walutowego i spłacanie kredytu od razu we frankach szwajcarskich. (...)Mieli możliwość spłacania go w frankach szwajcarskich. (...)Sąd Okręgowy wskazał, że powodowie zawarli umowę kredytu denominowanego we franku szwajcarskim jako konsumenci.

Teza orzeczenia: "Skoro (...) ustawą z 2011.. rozstrzygnięty został spór co do dopuszczalności zawierania umów kredytu indeksowanego czy denominowanego do waluty obcej, bezcelowe jest kwestionowanie tej konstrukcji w oparciu o klauzule niedozwolone. Zaakceptowanie przez ustawodawcę pewnej konstrukcji umów niweczy bowiem możliwość podważania tej konstrukcji w (...)

Pozwany argumentował, że powodowie świadomie zdecydowali się na kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego, choć w pierwszej kolejności przedstawiono im umowę kredytów złotowych. (...)Doradca w banku informowała, że zadłużenie będzie podane we franku szwajcarskim podobnie jak raty, które trzeba będzie przeliczać po kursie sprzedaży. (...)Nie zapewniała klientów, że kredyt we franku jest kredytem bezpiecznym, że jest to bezpieczna waluta. (...)Jak bowiem sami wskazywali – pytali o kredyt w złotówkach i we frankach.

(...)o solidarną zapłatę kwoty 58.119,83 franków szwajcarskich wraz z odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP od kwoty 51.867,93 franków szwajcarskich za okres od dnia 7 kwietnia 2018 roku. (...)W pismach tych wskazano, że pozwani zalegają m.in. ze spłatą części kapitału kredytu w kwocie 892,33 franków szwajcarskich. (...)J. Ostałowski, Zaniechanie informacyjne banku jako podstawa roszczeń konsumenta dotyczących umowy kredytu denominowanego we franku szwajcarskim , Przegląd Prawa Handlowego nr 4/2018, s. 28). Innymi słowy, umowa kredytu skonstruowana w sposób taki, jak(...)banku polegające na wypłacie kwoty kredytu (por.

Pozwani liczyli na otrzymanie kwoty 800 000zł, koniecznej do planowanego zakupu budynku, jednak wypłacono w/w kwotę z uwagi na różnicę kursu franka szwajcarskiego w okresie między zawarciem umowy kredytu a wypłatą kredytu. (...)Sąd Apelacyjny zwraca uwagę, że treść wniosku kredytowego nie uzasadnia powyższych stwierdzeń, gdyż wynika z niego (punkt 1 wniosku), że pozwany zwrócił się do powodowego banku z prośbą o udzielenie kredytu w wysokości 800 000zł wyrażonego w złotych polskich lub frankach szwajcarskich. (...)(...)przy czynnościach prawnych zabezpieczających spłatę kredytu – ustanowiono hipoteki we franku szwajcarskim czy też pozwany wyraził zgodę na uzupełnienie weksla kwotą wyrażoną we franku szwajcarskim. (...)Ryzyko kursowe wyrażające się w zmianie wysokości kwoty koniecznej do spłaty kredytu jest immanentną cechą kredytów denominowanych do walut obcych, a szczególnie przedsiębiorcy są uprawnieni do jego podejmowania i zobowiązani do znoszenia jego skutków.

Z doświadczenia pozwanych wynikało, że w przypadku franka szwajcarskiego różnice kursowe wynosiły od dwóch do pięciu procent. (...)A. F. i B. F. mieli w banku (...) zarówno rachunek złotowy, jak i walutowy we frankach szwajcarskich. (...)Na rynku kredytów walutowych funkcjonują dwa typy produktów: - kredyt we frankach spłacany we frankach, oraz - kredyt we frankach spłacany w złotówkach, tzn. indeksowany kursem franka szwajcarskiego. (...)W tej sprawie mamy do czynienia z pierwszym rodzajem kredytu, ponieważ pozwani zaciągnęli kredyt we frankach, który w momencie wypłaty został jedynie przewalutowany na złotówki, i mieli go spłacać we frankach.

Przedstawiciel banku zaproponował umowę kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim, argumentując, że kredyt tego rodzaju jest bardziej korzystny, zdolność kredytowa powodów przy takim kredycie jest większa, a frank szwajcarski jest stabilną walutą. Nie tłumaczono powodom modelu umowy ani roli franka szwajcarskiego w umowie. Nie była omawiana kwestia, co się stanie, gdy kurs franka szwajcarskiego wzrośnie. Nie przedstawiono powodom historycznych zmian kursu franka szwajcarskiego ani symulacji wzrostu salda lub raty w złotych przy konkretnym wzroście kursu franka szwajcarskiego.