Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: Ocena, czy czyn niedozwolony stanowi przestępstwo na potrzeby ustalenia długości terminu przedawnienia, należy do sądu cywilnego orzekającego w sprawie o naprawienie szkody. Przestępstwo spowodowania wypadku komunikacyjnego ma charakter skutkowy, konieczne więc jest ustalenie, że pomiędzy stwierdzonym naruszeniem zasad bezpieczeństwa w (...)

Zdaniem Sądu nie można uznać, aby wykazana została przedmiotowa przesłanka występku z art. 177 k.k. (...)Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż w przedmiotowej sprawie przepis art. 442 1 § 2 k.c. nie ma zastosowania. (...)W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 24 § 1 k.c. w zw. z 448 k.c. i art. 446 § 3 k.c. a contrario, orzeczono jak w sentencji. O kosztach procesu orzeczono na zasadzie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z wart. 108 § 1 k.p.c.

Nadto pozwana wskazała na brak podstawy prawnej do zasądzenia zadośćuczynienia za śmierć osoby bliskiej w przypadku, gdy zdarzenie to miało miejsce przed nowelizacją art. 446 k.c. , czy przed dniem 3 sierpnia 2008 roku, kiedy ustawodawca wprowadził do art. 446 k.c. przepis § 4. (...)Podkreślić przy tym trzeba, że wprowadzenia do ustawy Kodeks Cywilny art. 446 § 4 nie oznacza, że w dotychczasowym stanie prawnym nie było dopuszczalne przyznanie zadośćuczynienia na skutek śmierci osoby bliskiej, ale przepis ten doprecyzował zasady jego przyznawania. Wprowadzenie art. 446 § 4 k.c. doprowadziło jedynie do zmiany w sposobie realizacji roszczenia przez skonkretyzowanie osób uprawnionych do jego dochodzenia oraz przesłanek jego stosowania ( tak też: wyroku Sądu Najwyższego z dnia 11 maja 2011 r., sygn. akt I CSK 621/10). (...)(...)do daty wejścia w życie art. 446 § 4 k.c. - nie mogłyby uzyskać rekompensaty za doznaną krzywdę.

Nie jest zasadne twierdzenie pozwanego, że roszczenia powódki nie mogą zostać zaspokojone, gdyż przepis art. 446 § 4 k.c. przyznający członkom(...)(...)Podkreślić przy tym trzeba, że wprowadzenia do ustawy Kodeks Cywilny art. 446 § 4 nie oznacza, że w dotychczasowym stanie prawnym nie było dopuszczalne przyznanie zadośćuczynienia na skutek śmierci osoby bliskiej, ale przepis ten doprecyzował zasady jego przyznawania. Wprowadzenie art. 446 § 4 k.c. doprowadziło jedynie do zmiany w sposobie realizacji roszczenia przez skonkretyzowanie osób uprawnionych do jego dochodzenia oraz przesłanek jego stosowania ( tak też: wyroku Sądu Najwyższego z dnia 11 maja 2011 r., sygn. akt I CSK 621/10). (...)(...)do daty wejścia w życie art. 446 § 4 k.c. - nie mogłyby uzyskać rekompensaty za doznaną krzywdę.

Teza orzeczenia: I. Równowartość kwoty 40 euro stanowi roszczenie materialnoprawne i podlega zaliczeniu na poczet określenia wartości przedmiotu sporu; II. rygoryzm stosowania art. 10 ustawy w oderwaniu od całokształtu norm prawa prywatnego może prowadzić do oczywistych nadużyć.

W kodeksie cywilnym ustawodawca wielokrotnie posługuje się pojęciem kosztów (m.in.: art. 227 § 2 k.c. , art. 444 §1 k.c. , 446 §1 k.c. ). (...)Stąd też należy uznać, że koszty rozumieniu art. 20 k.p.c. oznaczają koszty procesu żądane obok należności głównej. (...)Po pierwsze, w myśl art. 481 §1 k.c. wierzycielowi przysługują odsetki za opóźnienie, nawet wtedy, gdyby nie poniósł szkody. (...)Wprawdzie uwagi te poczyniono na gruncie art. 10 ust. 2 ustawy, ale w ocenie Sądu dążenie do realizacji prawa podmiotowego wierzyciela wynikającego z art. 10 ust. 1 ustawy również nie może być realizowane z pominięciem względów dotyczących sytuacji prawnej dłużnika.

Teza orzeczenia: Prowadzona przez powoda korespondencja e-mail była jedynie taktyką procesową oraz sposobem zabezpieczenia się na wypadek przyszłego zarzutu zaoferowania tańszego pojazdu, a także miała na celu wyłącznie uzyskanie jak najwyższych kosztów zawiązanych z najmem pojazdu zastępczego. Dodatkowo potwierdza, iż poszkodowany nie był zainteresowany (...)

(...)w zakresie od 169 do 446 zł netto za dobę na terenie województwa (...) . /opinia biegłego k. 114-121/ Sąd zważył, co następuje: Powództwo okazało się zasadne w całości. (...)Podstawę odpowiedzialności pozwanego w niniejszej sprawie stanowi przepis art. 822 k.c. (...)W świetle art. 361 k.c. stosowanego na mocy odesłania z art. 22 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. (...)W przeciwnym razie naraża się na zarzut przyczynienia się do zwiększenia rozmiarów szkody ( art. 362 k.c. ).

Świadek K. S. , A. B. i A. K. wobec treści art. 182 § 1 i 2 kpk , skorzystały z prawa do odmowy składania zeznań. (...)W ujęciu art. 278 § 1 kk przestępstwo kradzieży polega na zaborze w celu przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej. (...)Z uwagi na to, że w przedmiotowej sprawie zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 85 kk i art. 86 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk , Sąd na podstawie cytowanych przepisów w miejsce orzeczonych kar jednostkowych wymierzył oskarżonemu M. Ł. (1) karę łączną 2,- (dwóch) lat pozbawienia wolności. (...)Sąd, na podstawie art. 46 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk nałożył na oskarżonych M. Ł. (1) , K. N. i D. S. (1) obowiązek solidarnego naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz (...) spółka z o.o. spółka komandytowa kwoty 17.000 (siedemnaście) tysięcy złotych.

Teza orzeczenia: pojęcie szkody w art. 34 Ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, ubezpioeczeniowym funduszu gwarancyjnym i polskim biurze ubezpieczycieli komunikacyjnych należy rozumić szeroko, jako obejmujące uszczerbek o charakterze majątkowym oraz krzywdę - niemajątkową postać szkody.

W uzasadnieniu wskazała, że dopiero wprowadzony 3 sierpnia 2008 r., art. 446 § 4 k. c. umożliwia stronom uzyskanie zadośćuczynienia za straty moralne z powodu śmierci osoby bliskiej. Zdaniem strony pozwanej nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem powódki i Sądu Najwyższego, że żądanie zadośćuczynienia ma podstawę w art. 448 k.c. w zw. z art. 24 § 1 k.c. (...)Po wprowadzeniu do kodeksu cywilnego art. 446 § 4 k.c. podstawę dochodzenia zadośćuczynienia za krzywdę doznaną stanowi właśnie ten przepis, co zdaniem sądu nie wyklucza dochodzenia roszczenia na zasadach ogólnych tj. art. 448 w zw. z art. 24 § 1 k.c. (...)Przepis art. 24 k.c. nie wymaga dla odpowiedzialności winy sprawcy.

Podejmując taką decyzję Sąd I instancji kierował się treścią przepisu art. 217 k.p.c. (...)Podstawę dokonania rozliczeń stanowią art. 567 § 1 w zw. z art. 686 k.p.c. (...)W oparciu o zarzut naruszenia przepisu art.217 w zw z art. 233 i 13 § 2 k.p.c. (...)W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 w zw z art. 13 § 2 k.p.c. apelację w pozostałej części oddalił.