Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Możliwe było całkowicie odmienne ukształtowanie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego na potrzeby wykonywania umowy bez zmiany jej istoty jako kredytu denominowanego do waluty obcej. (...)(...)nieuzasadniony obciążona całością ryzyka deprecjacji franka szwajcarskiego w okresie do uruchomienia kredytu oraz całością ryzyka aprecjacji franka szwajcarskiego przez cały okres spłaty kredytu. (...)Strata taka mogła nastąpić w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego.

Przed zawarciem umowy kredytobiorcy zostali poinformowani o ryzyku zmiany kursu franka szwajcarskiego, a nadto, że zmiana ta będzie miała wpływ na wysokość zadłużenia z tytułu kredytu oraz wysokość rat kredytu. (...)Nie ma zatem wątpliwości, że walutą kredytu jest PLN, a frank szwajcarski służy wyłącznie do określania salda kredytu, pełniąc funkcję waloryzacyjną. (...)Sąd Rejonowy zdaje sobie sprawę, że bank, który udzielał kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego, musiał pozyskać odpowiednią sumę franków, a po przeliczeniu udzielonego w złotówkach kredytu na franki, to w tej walucie było zapisane saldo aktywów banku w jego księgach. (...)Zupełnie niezrozumiałe są tezy, że istnienie umowy kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego po wyeliminowaniu klauzul indeksacyjnych byłoby niesprawiedliwe wobec tych kredytobiorców, którzy w tym samym czasie zawarli umowy o kredyt z złotówkach bez mechanizmu indeksacji.

Tam doradczyni klienta B. K. (obecnie B. ) przedstawiła im propozycję kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego. (...)Powodowie zdecydowali się na zaproponowany im kredyt denominowany do franka szwajcarskiego i złożyli wniosek kredytowy. (...)Zeznania świadka posłużyły także do ustalenia, że wzór umowy i kurs franka szwajcarskiego do wypłaty kredytu nie były negocjowane. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.

Pracownica oddziału M. T. , którą już wcześniej znał na gruncie zawodowym, zaproponowała mu kredyt denominowany do franka szwajcarskiego oraz zapewniła go, że jest on bezpieczny. (...)Powód zdecydował się na zaproponowany mu kredy denominowany do franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Za pomocą klauzuli denominacyjnej powód został w sposób nieuzasadniony obciążony całością ryzyka deprecjacji franka szwajcarskiego w okresie do uruchomienia kredytu oraz całością ryzyka aprecjacji franka szwajcarskiego przez cały okres spłaty kredytu.

W dniu zawarcia umowy powód znał kwotę kredytu denominowanego w CHF, która wynosiła 181.975,74 CHF. Bank umożliwił powodowi wybór waluty, w jakie będzie chciał spłacać kredyt – w złotych polskich lub we frankach szwajcarskich. (...)Powodowi przedstawiono kredyt powiązany z kursem franka szwajcarskiego jako tańszy niż kredyt złotowy oraz bezpieczny ze względu na stabilność waluty frank szwajcarski. (...)Mimo odwołania się w umowie do waluty frank szwajcarski umowa nie przewidywała oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty we frankach szwajcarskich ani zwrotu kredytu w tej walucie, a kredyt był wypłacony i spłacany w złotych polskich. (...)W ocenie Sądu, strony nie zawarłyby przedmiotowej umowy kredytu bez powyższych postanowień przewidujących przeliczanie świadczeń stron w odniesieniu do kursu franka szwajcarskiego.

Przy czym był, był to zatem kredyt udzielony tak zwany kredyt indeksowany we frankach szwajcarskich. Co to jest kredyt indeksowany we frankach szwajcarskich, czy w walucie, w walucie obcej? Już. (...)Co to jest? Bank udziela kredytu we frankach szwajcarskich i w takiej też walucie ewidencjonuje kredyt oraz odsetki. (...)Następnie powódka spłacała ten kredyt we frankach szwajcarskich, przy czym bank sprzedawał jej te franki szwajcarskie, przy czym taki obowiązek był do sierpnia 2011 roku, bo od czasu wejścia ustawy antyspreadowej powódka mogła sobie sama te franki kupować.

Doradcy kredytowi w rozmowach przeprowadzonych przed zawarciem umowy kredytu przekazywali im informacje, że kredyt waloryzowany do kursu franka szwajcarskiego wiąże się z niższą ratą miesięczną. (...)(...)dokonanie rozliczenia takiej samej ilości franków szwajcarskich, a mechanizm waloryzacji wynikał wyłącznie(...)(...)(...)rozważania ofert i następnie wnioskowania do pozwanego o kredyt dokonali wyliczeń na własne potrzeby,(...)ryzyka związanego z wahaniami kursu franka szwajcarskiego i na tejże podstawie uznali kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego za całościowo korzystniejszy. (...)Samo zakwestionowanie bowiem sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i stałby się kredytem złotowym.

Niemniej jednak, jednostronnie uprawnia on stronę pozwaną do dowolnego kształtowania kursu franka szwajcarskiego. (...)Podała, że kredyt wypłacony został we frankach szwajcarskich. (...)Obecnie kredyt spłacany jest przez jej ojca bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Kredyt denominowany w CHF, był powódce reklamowany przez pracowników Banku jako stabilny ze względu na względnie stały kurs franka szwajcarskiego.