Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powyższe kredyty były denominowane na franki szwajcarskie, co oznacza, że po ich wykorzystaniu kwota kredytu była przeliczona ze złotych polskich na franki szwajcarskie i od tego momentu saldo kredytu zostało wyrażone w tej walucie. (...)W rozpoznawanej sprawie kredyt był wykorzystywany w kilku transzach, a więc istotny dla wysokości ustalenia kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich jest kurs kupna tej waluty w dniu wykorzystania poszczególnych transz. (...)Przede wszystkim trafnie ustalił Sąd Okręgowy, że przedmiotowe kredyty udzielone powodom miały charakter kredytów denominowanych do waluty innej niż waluta polska, a konkretnie do franka szwajcarskiego. (...)Oprocentowanie według stawki LIBOR jest niższe aniżeli oprocentowanie według stawki WIBOR. Z materiału dowodowego wynika, że w chwili zawierania kredytów powodom zaoferowano zarówno możliwość zawarcia umowy o kredyt złotówkowy, jak i kredyt denominowany do franka szwajcarskiego.

W pismach tych wskazano, że pozwany zalega m.in. ze spłatą kredytu w kwocie 22 163,42 franków szwajcarskich. (...)J. Ostałowski, Zaniechanie informacyjne banku jako podstawa roszczeń konsumenta dotyczących umowy kredytu denominowanego we franku szwajcarskim , Przegląd Prawa Handlowego nr 4/2018, s. 28). Innymi słowy, umowa kredytu skonstruowana w sposób taki, jak(...)banku polegające na wypłacie kwoty kredytu (por. D. Krajewski, Charakter prawny typowej umowy o kredyt denominowany do waluty innej niż waluta polska.

W trakcie powyższych rozmów kredyty hipoteczne indeksowane do franka szwajcarskiego określano także jako powszechnie stosowane, standardowe rozwiązanie. (...)W trakcie owych spotkań stronie powodowej ani razu nie okazano też wzorca umowy rekomendowanego kredytu (denominowanego do franka szwajcarskiego), ani ogólnych warunków jego udzielania. Mając na uwadze sugestie pracownika pozwanej, 16 czerwca 2005 r., powódka złożyła wniosek o udzielenie kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. 1 lipca 2005 r. powódka zawarła z pozwanym umowę kredytu hipotecznego denominowanego nr (...) . (...)(...)że w przypadku wzrostu kursu franka szwajcarskiego w okresie między dniem zawarcia niniejszej umowy a dniem uruchomienia kredytu bank może obniżyć kwotę kredytu wyrażoną we franku szwajcarskim, co nie wymagało zawarcia aneksu do przedmiotowej umowy (§ 1 ust. 5 umowy kredytu).

Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Możliwe było całkowicie odmienne ukształtowanie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego na potrzeby wykonywania umowy bez zmiany jej istoty jako kredytu denominowanego do waluty obcej. (...)(...)nieuzasadniony obciążona całością ryzyka deprecjacji franka szwajcarskiego w okresie do uruchomienia kredytu oraz całością ryzyka aprecjacji franka szwajcarskiego przez cały okres spłaty kredytu. (...)Strata taka mogła nastąpić w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego.

Pracownica oddziału M. T. , którą już wcześniej znał na gruncie zawodowym, zaproponowała mu kredyt denominowany do franka szwajcarskiego oraz zapewniła go, że jest on bezpieczny. (...)Powód zdecydował się na zaproponowany mu kredy denominowany do franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Za pomocą klauzuli denominacyjnej powód został w sposób nieuzasadniony obciążony całością ryzyka deprecjacji franka szwajcarskiego w okresie do uruchomienia kredytu oraz całością ryzyka aprecjacji franka szwajcarskiego przez cały okres spłaty kredytu.

Przy czym był, był to zatem kredyt udzielony tak zwany kredyt indeksowany we frankach szwajcarskich. Co to jest kredyt indeksowany we frankach szwajcarskich, czy w walucie, w walucie obcej? Już. (...)Co to jest? Bank udziela kredytu we frankach szwajcarskich i w takiej też walucie ewidencjonuje kredyt oraz odsetki. (...)Następnie powódka spłacała ten kredyt we frankach szwajcarskich, przy czym bank sprzedawał jej te franki szwajcarskie, przy czym taki obowiązek był do sierpnia 2011 roku, bo od czasu wejścia ustawy antyspreadowej powódka mogła sobie sama te franki kupować.

Nie poinformowała także o możliwości spłaty kredytu we frankach szwajcarskich. (dowód: zeznania powodów, k. 179-180, 208) Powodowie zdecydowali się na zaproponowany im kredyt denominowany do franka szwajcarskiego z uwagi na najniższą ratę. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Możliwe było całkowicie odmienne ukształtowanie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego na potrzeby wykonywania umowy bez zmiany jej istoty, jako umowy kredytu denominowanego do waluty obcej. (...)Za pomocą klauzuli denominacyjnej powodowie zostali w sposób nieuzasadniony obciążeni całością ryzyka deprecjacji franka szwajcarskiego w okresie do uruchomienia kredytu oraz całością ryzyka aprecjacji franka szwajcarskiego przez cały okres spłaty kredytu.

W dniu zawarcia umowy powód znał kwotę kredytu denominowanego w CHF, która wynosiła 181.975,74 CHF. Bank umożliwił powodowi wybór waluty, w jakie będzie chciał spłacać kredyt – w złotych polskich lub we frankach szwajcarskich. (...)Powodowi przedstawiono kredyt powiązany z kursem franka szwajcarskiego jako tańszy niż kredyt złotowy oraz bezpieczny ze względu na stabilność waluty frank szwajcarski. (...)Mimo odwołania się w umowie do waluty frank szwajcarski umowa nie przewidywała oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty we frankach szwajcarskich ani zwrotu kredytu w tej walucie, a kredyt był wypłacony i spłacany w złotych polskich. (...)W ocenie Sądu, strony nie zawarłyby przedmiotowej umowy kredytu bez powyższych postanowień przewidujących przeliczanie świadczeń stron w odniesieniu do kursu franka szwajcarskiego.