Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Z tego powodu istniała możliwość, że przy bardzo wysokim oprocentowaniu kredytu złotowego oraz jednocześnie bardzo niskim w tym czasie oprocentowaniu kredytu we frankach szwajcarskich, kwota kredytu frankowego mogła być wyższa. (...)Powódka przed podpisaniem umowy sprawdzała kurs franka szwajcarskiego sprzed kilku miesięcy. W oparciu o doniesienia medialne była przekonana, że kurs franka szwajcarskiego zostanie na tym samym poziomie. (...)Oznacza to, że kurs zastosowany przez Bank bardzo dobrze odzwierciedlał dynamikę zmian sytuacji franka szwajcarskiego na rynku międzybankowym w okresie trwania umowy.

Teza orzeczenia: Umowa jest nieważna, ponieważ nie określa kwoty kredytu.

Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji pozwanej nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)Zgodnie z umową strona pozwana miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich. (...)Bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka.

Skarżący podnosząc abuzywność postanowień umowy kredytu hipotecznego nr (...) z 06.03.2007 r. indeksowanego do franka szwajcarskiego (CHF) praktycznie oparli swoją argumentację w tym zakresie na wyroku z dnia 27 grudnia 2010 r. (sygn. (...)(...)banku w zakresie wyznaczanego kursu franka, czy też weryfikować je pod kątem zgodności z aktualną koniunkturą na rynku finansowym. (...)IV CSK 362/14, było utrzymanie funkcjonujących na rynku kredytów denominowanych według nowych zasad. Do prawa bankowego został wprowadzony m.in.(...)w szczególności wyliczana jest kwota kredytu, jego transz i rat kapitałowo-odsetkowych(...)na walutę wypłaty albo spłaty kredytu.

Powyższe rozstrzygnięcie zostało oparte na ustaleniu, że powódka zawarła z pozwanym w dniu 20 września 2006 r. umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...) , waloryzowany kursem franka szwajcarskiego. (...)Przed zawarciem umowy powódka złożyła oświadczenie o świadomym wyborze kredytu denominowanego w walucie obcej, z uwzględnieniem możliwości ponoszenia ryzyka zmiany stopy procentowej, polegającej na tym, że w wyniku niekorzystnej zmiany stopy procentowej może ulec zwiększeniu rata kredytu. (...)Stosownie zaś do brzmienia przepisu art. 76 pkt 1 cytowanej ustawy Z. oprocentowania kredytu określa umowa kredytu, z tym że w razie stosowania stopy zmiennej należy określić w umowie kredytowej warunki zmiany stopy procentowej kredytu. (...)Oznacza to, iż bank zobowiązuje się do wydania określonej sumy pieniężnej, a kredytobiorca do wykorzystanej sumy kredytu i zapłacenia odsetek kapitałowych.

Powodowie uzyskali kredyt w wysokości 187.576,36 zł w 2007 roku, przy kursie franka 2,197 zł i spłacili go w 2009 roku kwotą 305.012,32 zł, przy kursie franka 2,76 zł. (...)Powodowie zaprzestali spłaty kredytu nie tyle ze względu na kurs franka szwajcarskiego, którego wysokość zaczęła rosnąć dopiero po grudniu 2009, lecz ze względu na niespodziewane pogorszenie swojej sytuacji życiowej, osobistej i finansowej. (...)Zarzut ten nie został bliżej uzasadniony, natomiast Sąd Okręgowy zasadnie podniósł, że powodowie zdecydowali się na zwarcie umowy kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego, bo umowa ta była w wielu aspektach korzystniejsza, niż umowa kredytu złotowego. (...)Powodowie zaś nie wykazali, sprzecznie z art. 6 k.c. , jaki inny, czy inaczej wyliczony kurs franka szwajcarskiego, przy przyjęciu także godziwego zysku banku mógł mieć zastosowanie.

Teza orzeczenia: ustalenie obowiązku alimentacyjnego

W 2013 roku posiadał jeszcze milion złotych na koncie firmowym, który rozszedł się na zapłatę kontrahentów, spłatę kredytów, spłatę byłej żony, alimenty, własne utrzymanie (k. 237). Pozwany posiada dwa kredyty mieszkaniowe zaciągnięte w D. Banku denominowane we franku szwajcarskim. (...)Obecna wysokość kredytu do spłaty to około 2.500.000 zł (k. 236). (...)Pozwany uznał powództwo do kwoty po 1.000 zł miesięcznie.

Jako walutę kredytu wskazali franki szwajcarskie. (...)Zdecydowali się na zaciągnięcie kredytu waloryzowanego frankiem szwajcarskim, gdyż w momencie zaciągania kredytu był on finansowo korzystniejszy, a pracownik Banku zapewniał, że rata kredytu będzie niższa niż w przypadku kredytu złotowego. (...)Bank wezwał ich do zapłaty w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania kwoty 342,35 franków szwajcarskich pod rygorem wypowiedzenia umowy. (...)W ten sposób zatem pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego.

Teza orzeczenia: ustanowienie rozdzielności majątkowej

Kredyty mieszkaniowe stron denominowane są we franku szwajcarskim (k. 98-99). (...)Powód wskazał, że od czasu jego wyprowadzenia się ze wspólnego mieszkania , nie podejmowali razem z pozwaną żadnych wspólnych zobowiązań za wyjątkiem aneksowania kredytu mieszkaniowego na początku 2015 roku, co nastąpiło na skutek załamania kursu franka szwajcarskiego do złotego (k. 89). (...)Pozwana obawia się, że powód dąży do jej partycypacji w kosztach rat kredytów. (...)Bezspornie bowiem strony współpracowały w kwestii wspólnych kredytów od 28 października 2014 roku do 02 marca 2015 roku, co zakończyło się zawarciem aneksów do kredytów hipotecznych.