Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Załącznikiem do tej informacji był wykres obrazujący kurs franka szwajcarskiego do złotego z ponad pięcioletniego okresu poprzedzającego wniosek kredytowy. (...)Zapewniano ich o stabilności franka szwajcarskiego oraz, że ewentualny wzrost kursu nie powinien przekroczyć 10%. (...)W okresie najintensywniejszego udzielania kredytów we frankach szwajcarskich kurs franka podlegał wahaniom, ale wówczas Narodowy Bank Szwajcarii stabilizował kurs franka do euro w stosunku 1:2. (...)Dzięki aneksom uzyskali możliwość spłacania kredytów bezpośrednio we frankach, z pominięciem przeliczeń dokonywanych przez pozwanego.

Przedstawiono im warianty kredytu we frankach i w złotówkach, jednak dokładnie nie wyjaśniono, dlaczego kredyt będzie we frankach. Doradca wskazywał im na franka jako najbardziej stabilną walutę, z tendencją spadkową. (...)Po zawarciu aneksu powodowie dokonywali spłat rat kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Opinia biegłego bezspornie ostatecznie potwierdziła, jakie kwoty w złotych polskich i we frankach szwajcarskich spłacili łącznie powodowie.

Jako walutę kredytu wskazano franka szwajcarskiego (CHF). (...)Natomiast osią sporu były postanowienia umowy odnoszące się bezpośrednio do procesu indeksacji/waloryzacji kwoty kredytu, wyrażonego w złotówkach, do waluty obcej, tj. do franka szwajcarskiego (CHF). (...)W związku z uzgodnieniem, że zawierana umowa indeksowana jest do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami umowy kredytobiorca przyjął na siebie spłatę kwoty kredytu w CHF ustaloną w polskich złotych z zastosowaniem podwójnej indeksacji. (...)Sąd Okręgowy podkreślił też, że w latach poprzedzających zawarcie umowy, a zwłaszcza w okresie po jej podpisaniu relacje franka szwajcarskiego do złotego odrywały się od realnych zmian w polskiej gospodarce.

Powodowie nie mieli również świadomości, jaką kwotę franków szwajcarskich rzeczywiście przyjdzie im przekazywać na rzecz banku w momencie spłaty raty. (...)Nadzwyczajna zmiana stosunków wynikać ma ze zmiany kursu franka szwajcarskiego. (...)Co ważne, jak wskazali powodowie, pozwany bank nie nabył przy tym franków szwajcarskich. (...)Ponadto w ocenie powodów w sprawie doszło również do spełnienia przesłanek z art. 357 1 k.c. – nadzwyczajnej zmiany stosunków wynikającej ze zmiany kursu franka szwajcarskiego.

Przedmiotowy wyrok Sąd I instancji wydał w oparciu o następujące istotne ustalenia faktyczne: W dniu 8.12.2004 r. pozwani J. S. (1) i K. R. jako kredytobiorcy zawarli ze stroną powodową - Bankiem (...) S.A. w W. umowę kredytu hipotecznego denominowanego nr (...) . Zgodnie z umową Bank udzielił pozwanym kredytu, płatnego w okresie od 8.12.2004 r. do 15.11.2034 r., stanowiącego równowartość kwoty 150.032,71 franków szwajcarskich na sfinansowanie zakupu domu jednorodzinnego(...)(...)W tym okresie powodowie na miarę swoich możliwości dokonywali częściowych spłat rat kredytu, a także zwracali się do Banku o okresowe zawieszenie spłaty kapitału kredytu. (...)16 umowy, wypowiedziała pozwanym umowę kredytu hipotecznego denominowanego nr (...) z dnia 8 grudnia 2004 r., w związku z niedotrzymaniem przez nich umownych warunków spłaty zadłużenia i wezwała pozwanych do spłaty zadłużenia z tego tytułu.

Strony zdecydowały się na zawarcie umowy kredytu w złotych polskich waloryzowanego do franka szwajcarskiego. (...)To właśnie odniesienie do franka szwajcarskiego stanowi bowiem element odróżniający zawartą przez strony umowę od umowy czysto złotowej. (...)Tymczasem ww. postanowienia zawierające odniesienie do franka szwajcarskiego nie są zrozumiałe pod względem ekonomicznym. (...)Określona jest bowiem jedynie wysokość kwoty kredytu, która została wypłacona powodom, i to wyłącznie w złotych polskich, ale już nie we frankach szwajcarskich.

(...)tym, że powołane postanowienia umów kredytu nie zostały z nią indywidualnie(...)kursowych kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego. (...)(...)strony uzgodniły, że zawierają umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej, tj. do franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami umów kredytobiorczyni przyjęła na siebie spłatę kwoty kredytu w (...) ustaloną w złotych polskich z zastosowaniem podwójnej indeksacji do waluty obcej (§ 1 ust.(...)(...)Wysokość świadczenia kredytobiorczyni została określona w ten sposób, że kwotę kredytu przeliczano najpierw ze złotych na franki szwajcarskie, po kursie wskazanym przez bank, uzyskując równowartość kredytu wyrażoną w walucie obcej. (...)Nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem pozwanego, że umowa nadal może być wykonywana przy zastosowaniu średniego kursu NBP franka szwajcarskiego na podstawie art. 358 § 2 k.c.

Teza orzeczenia: uwzględniono

(...)strony uzgodniły, że zawierają umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami umowy kredytobiorczyni przyjęła na siebie spłatę kwoty kredytu w (...) ustaloną w złotych polskich z zastosowaniem podwójnej indeksacji do waluty obcej (§ 2 ust.(...)(...)Jednak saldo zadłużenia, a więc kwota podlegająca zwrotowi, miała być wyrażona we frankach szwajcarskich, po przeliczeniu według kursu wskazanego przez Bank. (...)To Bank miał realny wpływ na kształtowanie wysokości kursu franka szwajcarskiego w odniesieniu do złotego polskiego i pozwana nie była w stanie przewidzieć jaki będzie kurs waluty w dniu wypłaty kredytu, a także w dniu każdorazowej spłaty kredytu, nawet przy znajomości wszelkich czynników(...)(...)Bank niewątpliwie miał większą od pozwanej możliwość oceny ryzyka kursowego, a okoliczności tej nie zmienia okoliczność abstrakcyjnego informowania o możliwym ryzyku zmiany kursu franka szwajcarskiego.