Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zważyć bowiem należy, że zgodnie z umową usługi reklamowe to świadczenia zamawiającego na rzecz dostawcy obejmujące szeroki wachlarz działań zmierzających do kreowania wizerunku, marki i/lub aktualnego postrzegania firmy dostawcy.

W dodatku treść ma charakter filmu, zaś wizerunek dziecka w filmie jest wyraźny.

Na marginesie zauważyć należy również, iż czynność okazania świadkowi wizerunku oskarżonego M. S. (1) , jak również nagrania z kamery video zarejestrowanego w sklepie jubilerskim (...) nie została należycie utrwalona w aktach niniejszej sprawy.

Obrońca oskarżonego zakwestionował także sposób przeprowadzenia czynności okazania wizerunku oskarżonego, który ma uzasadniać zarzut obrazy art. 173 § 1 k.p.k. Czyniąc to, skarżący zdaje się nie dostrzegać, że dowody z czynności okazania wizerunku i osoby oskarżonego nie miały w niniejszej sprawie charakteru przesądzającego o sprawstwie J. W. (brak stuprocentowej pewności po stronie pokrzywdzonego i świadków). W przeciwnym razie po przeprowadzeniu okazania wizerunku i osoby J. W. przedstawiono by mu zarzut już w końcu grudnia 2004 r. (...)Nie można też zasadnie twierdzić, że w tym jednym wskazanym przypadku, okazanie wizerunku miało charakter sugerujący.

W ocenie Sądu z poczynionych w sprawie ustaleń wynikało jednak bezspornie, że pozwany nie wykonał swojej części umowy i zamiast przyczynić się do polepszenia wizerunku powoda, wręcz przeciwnie - swoim działaniem czynnie przyczynił się do spadku dochodów powoda w okolicach zamieszkania pozwanego. (...)W ocenie Sądu odwoławczego zbyt daleko idące jest jedynie zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku stwierdzenie, iż pozwany „nie wykonał swojej części umowy” i zamiast przyczynić się do polepszenia wizerunku powoda, naraził go na negatywne konsekwencje. (...)(...)z poprawą i utrzymaniem dobrego wizerunku u obecnych i przyszłych klientów, są z natury rzeczy obarczone ryzykiem braku spodziewanej (oczekiwanej) reakcji ze strony adresatów tego rodzaju działań.

A. L. – znanego jej osobiście – wymieniła z imienia i nazwiska, zaś M. K. – znanego z widzenia- poprzez określenie jak ma na imię i potem w drodze bezbłędnego rozpoznania wizerunku na Policji.

Powód przesłał pozwanej raport statystyczny dotyczący wizerunku oraz promocji pozwanego w wyszukiwarce google. pl .

Nieporozumieniem jest więc twierdzenie obrońcy, iż na podstawie zapisu monitoringu możliwym było ustalenie tożsamości oskarżonego, skoro przedstawiał on jedynie wizerunek nieznanego nie tylko z imienia i nazwiska mężczyzny.