Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII K 279/12 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Warszawie z 2013-01-21

Tytuł:
Sąd Okręgowy w Warszawie z 2013-01-21
Data orzeczenia:
21 stycznia 2013
Data publikacji:
12 grudnia 2014
Sygnatura:
VIII K 279/12
Sąd:
Sąd Okręgowy w Warszawie
Wydział:
VIII Wydział Karny
Przewodniczący:
Joanna Grabowska
Protokolant:
prot. sąd. stażysta Miłosz Pieńkowski
Hasła tematyczne:
Wyrok Łączny ,  Kara Łączna
Podstawa prawna:
art. 85 k.k. , art. 86 § 1 k.k. , art. 85 k.k. , art. 86 § 1 k.k. , art. 577 k.p.k. , art. 624 § 1 k.p.k.
Teza:
Na tle ustawowych granic wymiaru kary łącznej wyróżnia się trzy modelowe rozwiązania określające sposoby łączenia kar jednostkowych. Są to : system kumulacji kar , polegający na zsumowaniu wszystkich wymierzonych kar jednostkowych, a następnie wykonaniu jednej skumulowanej kary ; system asperacji, polegający na przyjęciu za podstawę najsurowszej kary orzeczonej za pozostające w zbiegu przestępstwa, podlegającej odpowiedniemu obostrzeniu w granicach przewidzianych w ustawie karnej, tak obostrzona kara zastępuje wszystkie orzeczone kary i tylko ona podlega wykonaniu oraz system absorpcji kar, o zastosowanie którego wnosił skazany, polegający na przyjęciu , że najsurowsza kara wymierzona za pozostające w zbiegu realnym przestępstwa pochłania kary łagodniejsze, co sprawia , iż tylko ta kara podlega wykonaniu. Z powyższego wynika , iż wymierzenie kary łącznej w wyroku łącznym nie zawsze wiązać się musi z korzyściami dla skazanego, gdyż wydanie wyroku łącznego, o ile nie może pogarszać sytuacji skazanego , tj. stwarzać większej dolegliwości od tej , jaka wyniknęłaby z kolejnego wykonania zapadłych przeciwko niemu wyroków podlegających połączeniu , o tyle jednak nie zawsze musi oznaczać orzeczenie kary łącznej łagodniejszej niż suma kar orzeczonych za zbiegające się przestępstwa – z zastrzeżeniem , iż granice nowej kary łącznej wyznaczają także poprzednie kary łączne lub kara łączna ( por. np. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 marca 1973 r., I KR 425/72, OSNKW 1973/7-8/96 ). Wybór sposobu łączenia kar i wymiar kary łącznej orzekanej w danej sprawie uzależniony jest od okoliczności konkretnego przypadku , w tym w szczególności od związku przedmiotowego i podmiotowego pomiędzy poszczególnymi zbiegającymi się przestępstwami oraz prognozy kryminologicznej skazanego, w kontekście której uwzględnić należy wcześniejszą i późniejszą jego karalność oraz jego zachowanie po popełnieniu przestępstw , w tym w czasie odbywania kary
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Damian Siliwoniuk
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Okręgowy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Joanna Grabowska
Data wytworzenia informacji: