I ACa 589/12 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Warszawie z 2012-11-21
- Tytuł:
- Sąd Apelacyjny w Warszawie z 2012-11-21
- Data orzeczenia:
- 21 listopada 2012
- Data publikacji:
- 1 marca 2013
- Data uprawomocnienia:
- 21 listopada 2012
- Sygnatura:
- I ACa 589/12
- Sąd:
- Sąd Apelacyjny w Warszawie
- Wydział:
- I Wydział Cywilny
- Przewodniczący:
- Roman Dziczek
- Sędziowie:
-
Ewa Kaniok
Joanna Zaporowska - Protokolant:
- st. sekr. sąd. Joanna Baranowska
- Podstawa prawna:
- art. 65§ 2 k.c. ,art. 354 kpc
- Teza:
- 1.W doktrynie i judykaturze zarysowały sie kontrowersje co do tego , czy o rodzaju środka zaskarżenia decyduje forma, czy też treść rozstrzygnięcia zawarta w orzeczeniu oraz jaki ma to wpływ na termin zaskarżenia .Ostatecznie jednak zagadnienie to znalazło rozstrzygnięcie w uchwale połączonych IZB: Izby Cuwilnej oraz Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 6 marca 1972 r.III CZP 27/71 /OSNCP 1973, nr 1, poz. 1/, w której Sąd Najwyższy uznając ,że o rodaju środka odwoławczego decyduje nie forma, jaką nadał swemu orzeczeniu sąd, ale przedmiot rozstrzygnięcia.Pozostaje to w korelacji z treścią art. 130 k.p.c. 2. Rzeczą pozwanego było posłużenie się odpowiednim środkiem zaskarżenia .Nadanie zaś innej nazwy środkowi zaskarżenia , którym było zażalenie, a nie apelacja , obligowało Sąd do rozpoznania go w trybie właściwym.W art. 130 § 1 zd. drugie k.p.c ustanowiono zasadę , że mylne oznaczenie pisma procesowego lub inne oczywiste niedokładności nie stanowią przeszkody do nadania pismu biegu i rozpoznania go w trybie właściwym. 3. Treść czynności notarialnej , która określała przedmiot rozporządzenia majątkowego i przedmiot nabycia została wyrażona w sposób jasny przy zastosowanej pierwszej reguły interpretacyjnej - wykładni gramatycznej, a nie zachodziły żadne przesłanki /okoliczności/, które nakazywałyby poszukiwać innej treści przeniesienia praw , niż te opisane w akcie notarialnym za pośrednictwem kategorii prawnorzeczowych odnoszacych się do prawa własności nieruchomości.W konsekwencji tego stanowiska,również zastosowanie pełnego spektrum dyspozycji art. 65 § 2 k.c. musiało dać wynik tożsamy. 4. Można więć uznać ,że przyjęta przez Sąd pierwszej instancji wykładnia nie narusza nie tylko jej literalnej treści , ale przede wszystkim celu umowy /art. 65 § 2 k.c./ którym było zaspokojenie nabytych przez powódki wierzytelności . Nie udowodniono w sprawie , że inny był cel umowy , niż wynika to z aktu notarialnego . Znaczenie oświadczenia woli ustalone zostało według wzorca obiektywnego , a zapisy ugody są jednoznaczne i nie budza wątpliwości.Powódki zresztą nie twierdza ,że Sąd Okręgowy złamał nakaz zawarty w art. 65§ 1 k.c. , aby oświadczenia woli tłumaczyć tak, jak tego wymagają ze względu na okoliczności , w których zostało złożone, zasady współżycia społecznego i ustalone zwyczaje.
Dodano:
,
Opublikował(a):
Krystyna Brawecka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację: Roman Dziczek, Ewa Kaniok , Joanna Zaporowska
Data wytworzenia informacji:
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację: Roman Dziczek, Ewa Kaniok , Joanna Zaporowska
Data wytworzenia informacji: