Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 233/17 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Świnoujściu z 2018-02-15

Sygn. akt II K 233/17

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15.02.2018r.

Sąd Rejonowy w Świnoujściu w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Kamilla Gajewska

Protokolant: Dorota Bocian

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Świnoujściu – P. B.

po rozpoznaniu w dniach: 30.11.2017r. oraz 15.02.2018r. sprawy:

K. K. (1),

s. R. i D. z d. T.,

ur. (...) w Ś.,

- skazanego prawomocnymi wyrokami:

1. Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 17.11.2016r. sygn. akt II K 482/16 za czyn z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 14.07.2016r. na karę 4 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 30 godzin miesięcznie,

2. Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 5.01.2017r. sygn. akt II K 590/16 za czyn z art.
226 § 1 k.k.
w zb. z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełniony w dniu 10.09.2016r. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 30 godzin miesięcznie,

3. Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 14.03.2017r. sygn. akt II K 683/16 za czyn z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 3.09.2016r. na karę 1 roku ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne
w wymiarze po 20 godzin miesięcznie,

4. Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 18.07.2017r. sygn. akt II K 167/17 za czyn z art. 226 § 1 k.k. popełniony w dniu 22.01.2017r. na karę 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności wprowadzoną do wykonania od 06.02.2018r. do 06.03.2018r.

5. Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 3.07.2017r. sygn. akt II K 153/17 za czyn z art.
279 § 1 k.k.
w zw. z art. 283 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełniony w dniu 25.10.2016r.
na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności wprowadzoną do wykonania
od 9.10.2017r. do 6.02.2018r.

I. na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k., art. 86 § 1 k.k. oraz art. 87 § 1 k.k. kary orzeczone wyrokami wymienionymi w pkt 1 – II K 482/16, w pkt 2 – II K 590/16, w pkt 3 – II K 683/16 i w pkt 4 – II K 167/17 łączy i orzeka karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

II. na podstawie art.577 k.p.k. na poczet orzeczonej w pkt. I. kary pozbawienia wolności zalicza okres faktycznego pozbawienia wolności w sprawie II K 167/17 od dnia 22.01.2017r. godz. 23.35 do dnia 24.01.2017r. godz. 15.25 oraz od dnia 06.02.2018r. do nadal,

III. na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w zakresie wydania wyroku łącznego
co do wyroku II K 153/17,

IV. w pozostałej części wyżej wymienione wyroki pozostawia ich odrębnemu wykonaniu,

V. kosztami związanymi z wydaniem wyroku łącznego obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt IIK 233/17

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 08/05/2017r. kurator zainicjował postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego wobec K. K. (1). W piśmie wskazał jakie wyroki podlegają połączeniu tj. IIK 482/16, IIK 590/16 i II K 683/16. Następnie wnioskiem z dnia 20.12.2017r. skazany K. K. (2) także wniósł o wydanie wyroku łącznego - na zasadzie absorbcji.

Analiza karty karnej skazanego wskazuje, że K. K. (1) został skazany 16 wyrokami na przestrzeni 2008r. do 2017r. W sprawie IIK 116/10 Sąd Rejonowy w Świnoujściu w dniu 11.08.2010r. wydał wobec niego wyrok łączny, który to wyrok jest wykonany.

Z analizy wyroków nie objętych tymże wyrokiem łącznym wynika, że czyny za jakie został skazany K. K. (1) kolejnymi wyrokami zostały popełnione po wydaniu wyroków objętych wyrokiem łącznym. Stąd w sytuacji K. K. (1) nie zachodziła podstawa do zastosowania stanu prawnego obowiązującego przed 30.06.2015r. na mocy art. 4 § 1 k.k.

K. K. (1) po wydaniu wyroku łącznego IIK 116/10 został skazany 8 wyrokami. Wyrokiem IIK 440/116 z dnia 28.10.2016r. Sąd Rejonowy w Świnoujściu orzekł wobec K. K. (1) karę grzywny stąd ten wyrok nie podlegał łączeniu z żadnym innym wyrokiem, albowiem karę grzywny można łączyć tylko z karą grzywny.

Pozostałymi zaś wyrokami - nie wykonanymi w dniu orzekania w sprawie IIK 233/17 orzeczono wobec K. K. (1) karę pozbawienia wolności i kary ograniczenia wolności tj. wyroki:

1. Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 17.11.2016r. sygn. akt II K 482/16 za czyn z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 14.07.2016r. na karę 4 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 30 godzin miesięcznie,

2. Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 5.01.2017r. sygn. akt II K 590/16 za czyn z art.
226 § 1 k.k.
w zb. z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełniony w dniu 10.09.2016r. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 30 godzin miesięcznie,

3. Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 14.03.2017r. sygn. akt II K 683/16 za czyn z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. popełniony w dniu 3.09.2016r. na karę 1 roku ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne
w wymiarze po 20 godzin miesięcznie,

4. Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 18.07.2017r. sygn. akt II K 167/17 za czyn z art. 226 § 1 k.k. popełniony w dniu 22.01.2017r. na karę 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności wprowadzoną do wykonania od 06.02.2018r. do 06.03.2018r.

5. Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 3.07.2017r. sygn. akt II K 153/17 za czyn z art.
279 § 1 k.k.
w zw. z art. 283 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. popełniony w dniu 25.10.2016r.
na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności wprowadzoną do wykonania
od 9.10.2017r. do 6.02.2018r.

K. K. (1) nie wykonywał kar ograniczenia wolności, a w Zakładzie Karnym ma negatywną opinię. Do akt przedłożył dokumentację dotyczącą konkubiny.

Dowód:

- zawiadomienie z dnia 05.05.2017r. k. 1 akt, i wniosek z dnia 20.12.2017r. (k. 1 akt IIK 674/17),

- karta karna k. 4-6, 61-64 akt,

- opinia o skazanym k. 5-52 akt,

- informacja o pobytach k. 26-27, 53-56 akt,

- odpisy wyroków k. 10-24, 67-70 akt

- informacja kuratora k. 31 akt,

- dokumentacja medyczna konkubiny skazanego k. 59 akt,

Sąd zważył co następuje.

Zgodnie z art. 85 § 1 k.k. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, zaś zgodnie z § 2 tego przepisu podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. Nadto § 3 art. 85 k.k. stanowi - podstawą orzeczenia jednej kary łącznej nie może być kara wymierzona za przestępstwo popełnione po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonywania innej kary podlegającej łączeniu z karą wykonywaną w chwili popełnienia przestępstwa, lub karą łączną, w skład której wchodzi kara, która była wykonywana w chwili popełnienia czynu.

Bezspornym jest, że wszystkie orzeczone wobec K. K. (1) kary, które Sąd połączył – to kary połączalne, a więc kara pozbawienia wolności i kary ograniczenia wolności (z wyjątkiem kary grzywny o czym mowa była powyżej). Biorąc więc pod uwagę rodzaje orzeczonych kar – z tego względu przeszkód do wydania wyroku łącznego nie było.

Aktualnie Sąd mógł objąć wyrokiem łączny jedynie kary podlegające wykonaniu. W sytuacji K. K. (1) wszystkie połączone w wyroku łącznym IIK 233/17 kary podlegały wykonaniu, z wyjątkiem kary orzeczonej wyrokiem IIK 153/17, albowiem ta została wykonana w dniu 06.02.2018r.

Dodatkowo ustawodawca wprowadził ograniczenie co do możliwości orzeczenia kary łącznej wskazując, że podstawą orzeczenia jednej kary łącznej nie może być kara wymierzona za przestępstwo popełnione po rozpoczęciu, a przed zakończeniem wykonywania innej kary podlegającej łączeniu z karą wykonywaną w chwili popełnienia przestępstwa. Wszystkie czyny z tych 4 połączonych wyroków zostały popełnione przed rozpoczęciem wykonywania orzeczonych nimi kar. Tu podkreślić trzeba, że kar ograniczenia wolności skazany nie zaczął wykonywać – zgodnie zaś z treścią art. 57 a § 1 k.k.w. rozpoczęcie odbywania kary w formie określonej w art. 34 § 1 a pkt 1 k.k. następuje w dniu, w którym skazany przystąpił do wykonywania wskazanej pracy. K. K. (1) nie przystąpił do wykonywania kary ograniczenia wolności, stąd i kary ograniczenia wolności i kara pozbawienia wolności mogły zostać połączone, albowiem czyn z wyroku IIK 167/17 został popełniony w dniu 22.01.2017r., a więc nie w czasie odbywania kar ograniczenia wolności, bo te nie były wykonywane.

Stąd Sąd mógł orzec o połączeniu tychże wyroków. Tylko wyrok wykonany nie podlegał połączeniu.

Przechodząc zaś do wymiaru orzeczonej kary łącznej wskazać należy co następuje.

Zgodnie z treścią art. 86 § 1 k.k. Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach. Zgodnie zaś z art. 85§ 2 k.k. - podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89, w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1.

Nadto zgodnie z treścią art. 87 § 1 k.k. w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności sąd wymierza karę łączną pozbawienia wolności, przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności.

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 18.07.2017r. sygn. akt IIK 167/17 Sąd orzekł wobec K. K. (1) karę 1 miesiąca pozbawienia wolności, a skoro kara ta łączyła się z pozostałymi orzeczonymi karami ograniczenia wolności Sąd mógł orzec jedynie karę pozbawienia wolności.

Najwyższa z kar to kara 1 roku ograniczenia wolności z wyroku II K 683/16, a więc Sąd najniższą karę jaką mógł orzec to 6 miesięcy pozbawienia wolności. Maksymalna zaś kara łączna to kara 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

Sąd wymierzył skazanemu łącząc wszystkie ww. wyroki skazujące ( z wyjątkiem wyroku wykonanego IIK 153/17) karę pozbawienia wolności 1 (jednego) roku na zasadzie kumulacji.

Sąd ukształtował tak karę a to z uwagi na wielokrotną – bo 16 krotną karalność skazanego. Nadto skazany notorycznie popełnia przestępstwa przeciwko mieniu i to też te najsurowiej zagrożone, bo z art.279§1 k.k. (ilość skazań, naruszanie cały czas tych samych norm prawnych, nagminnie dokonywane przestępstwa przeciwko mieniu musiały skutkować orzeczeniem kary kumulatywnej). Podkreślić trzeba, że ta działalność przestępcza skazanego traw już od 2008r., a więc 10 lat.

Opinia z Zakładu Karnego skazanego także jest negatywna, skazany nie wyraża zgody na udział w programach korekcyjnych, skierowano wobec niego 2 wnioski o karę dyscyplinarną, do czynów ustosunkowuje się bezkrytycznie.

Z pisma kuratora wynika, że skazany nie przystąpił do wykonania żadnej z kar.

W ocenie Sadu nie ma żadnej okoliczności przemawiającej na korzyść skazanego, a przedłożona przez niego dokumentacja dotycząca konkubiny nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia w sprawie.

Taki stan rzeczy umożliwiał wydanie jedynie wyroku na zasadzie kumulacji.

Na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k., art. 86 § 1 k.k. oraz art. 87 § 1 k.k. kary orzeczone wyrokami wymienionymi w pkt 1 – II K 482/16, w pkt 2 – II K 590/16, w pkt 3 – II K 683/16 i w pkt 4 – II K 167/17 Sąd połączył i orzekł karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

Na podstawie art.577 k.p.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności Sąd zaliczył okres faktycznego pozbawienia wolności w sprawie II K 167/17 od dnia 22.01.2017r. godz. 23.35 do dnia 24.01.2017r. godz. 15.25 oraz od dnia 06.02.2018r. do nadal.

Na podstawie art. 572 k.p.k. Sąd umorzył postępowanie w zakresie wydania wyroku łącznego co do wyroku II K 153/17, albowiem wyrok został wykonany.

W pozostałej części wyżej wymienione wyroki Sąd pozostawił ich odrębnemu wykonaniu, albowiem wyroki zawierały obowiązku naprawienia szkody.

Kosztami związanymi z wydaniem wyroku łącznego Sąd obciążył Skarb Państwa.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Monika Furman
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Świnoujściu
Osoba, która wytworzyła informację:  Kamilla Gajewska
Data wytworzenia informacji: