Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Sygn. akt XI GC 85/20

​  U Z A S A D N I E N I E

(co do pkt IV sentencji postanowienia z dnia 12 lutego 20102 roku )

Nakazem zapłaty z dnia 2 grudnia 2019 roku tut. sąd zasądził od pozwanego kwotę 371,58 zł (wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwoty 201,58 zł od dnia 11 października 2019 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 107 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Pozwany zaskarżył nakaz zapłaty sprzeciwem w części dotyczącej kwoty 201,58 zł wraz z odsetkami od ustawowymi za opóźnienie od dnia 14 listopada 2019 r. oraz kosztów procesu, wnosząc o oddalenie powództwa. Wniósł o nieobciążanie pozwanego kosztami procesu na podstawie art. 102 k.p.c.

W dniu 6 lutego 2020 r. wpłynęło do tut. Sądu pismo powódki z dnia 3 lutego 2020 roku (data nadania na poczcie), cofające pozew wraz ze zrzeczeniem się roszczenia co do kwoty 201,58 zł wraz odsetkami od tej kwoty oraz co do kwoty 170 zł , które to kwoty pozwany uiścił na rzecz powódki odpowiednio 14 listopada i 23 grudnia 2019 r.

Powódka podtrzymała jednocześnie wniosek o zasądzenie kosztów procesu w pełnej wysokości według norm przepisanych, jako że zapłata nastąpiła po wniesieniu powództwa, a pozwany nie przytoczył żadnych okoliczności na odstąpienie od obciążania go kosztami procesu powódki.

Wniosek powódki w przedmiocie zasądzenia kosztów procesu zasługiwał na uwzględnienie w całości.

Orzeczenie w przedmiocie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego stronie powodowej zawarte w punkcie IV sentencji znajduje swoją podstawę w treści art. 98 § 1 k.p.c. Powódka jest w niniejszej sprawie traktowana jak wygrywający proces, dlatego należy jej się zwrot kosztów procesu. Strona pozwana dała bowiem powód do wytoczenia powództwa, uiszczając wymagalne zadłużenie po wytoczeniu powództwa. W takiej sytuacji to strona pozwana jest traktowana jako przegrywający sprawę, a tym samym obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi koszty procesu, na które powinno złożyć się: wynagrodzenie pełnomocnika powódki w kwocie 90 zł (§ 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, Dz.U. z 2015 poz. 1804 ze zm.), 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, a nadto 30 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, która odpowiada opłacie minimalnej i nie podlega zwrotowi przez sąd z urzędu.

Sąd nie znalazł przy tym podstaw do odstąpienia od obciążenia strony pozwanej należnymi powódce kosztami procesu. Sąd w całości podziela argumentację powódki w tym zakresie zaprezentowaną w piśmie powódki – odpowiedzi na sprzeciw, datowanym na 3 lutego 2020 r. (k. 36 i nast. akt sprawy) i przyjmuje ją za własną, bez potrzeby jej powielania w tym miejscu. W realiach tej konkretnie sprawy nie zachodzą okoliczności, które kwalifikowałyby się jako szczególnie uzasadniony wypadek, o którym mowa w przepisie art. 102 k.p.c. W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa, kwestionując roszczenie powoda, a z drugiej strony powołując się na fakt spełnienia świadczenia na rzecz powódki. W ocenie Sądu pozwany dał tym samym powód do wytoczenia niniejszego powództwa, a taka postawa strony pozwanej nie pozwala na odstąpienie od obciążania jej kosztami procesu strony przeciwnej.

Niemniej jednak na skutek omyłki pisarskiej sądu wskazano błędną kwotę zasądzonych od pozwanego na rzecz powódki kosztów procesu, to jest kwotę 317 zł. Natomiast suma poniesionych przez powódkę kosztów wynosi 137 zł (90+17+30 zł).

Dla porządku wskazać w tym miejscu należy, że w razie zaskarżenia powyższego postanowienia z uwagi na błędnie wskazaną kwotę kosztów procesu, sąd przychyli się do zażalenia w trybie art. 395 § 2 k.p.c.