Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 września 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie Wydział X Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący:	SSR Joanna Stelmasik
Protokolant:	Paula Nowosielecka

po rozpoznaniu w dniu 13 września 2016 r.

na rozprawie

w sprawie z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P.

przeciwko M. G. i M. P.

z udziałem kuratora procesowego ustanowionego dla nieznanych z miejsca pobytu pozwanych w osobie pracownika sądu Agaty K.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanych M. G., M. P. solidarnie na rzecz powódki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. kwotę 2 359,18 zł (dwa tysiące trzysta pięćdziesiąt dziewięć złotych 18/100 ) wraz z ustawowymi odsetkami (określonymi od 1 stycznia 2016 r. jako odsetki ustawowe za opóźnienie) liczonymi od kwot:

- 778,24 zł od dnia 22 września 2015 r.,

- 766,47 zł od dnia 21 października 2015 r.,

- 814,47 zł od dnia 21 listopada 2015 r.;

II.  zasądza od pozwanych solidarnie na rzecz powódki kwotę 1 317,00 zł (tysiąc trzysta siedemnaście złotych 00/100) tytułem kosztów procesu;

III.  przyznaje kuratorowi procesowemu, w osobie pracownika sądu Agaty K., ustanowionemu dla nieznanych z miejsca pobytu pozwanych wynagrodzenie w wysokości 500,00 zł (pięćset złotych 00/100).

Sygn. akt X GC 1045/16 upr

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2016 roku powódka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. wniosła pozew do Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie przeciwko pozwanym: M. G. oraz M. P. o zapłatę kwoty 2.359, 18 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwot: 778, 24 zł od dnia 22 września 2015 roku, 766, 47 zł od dnia 21 października 2015 roku, 814, 47 zł od dnia 21 listopada 2015 roku oraz kosztami postępowania.

Uzasadniając żądanie pozwu powódka wskazała, że w dniu 1 czerwca 2014 roku zawarła z pozwanymi M. G. i M. P. prowadzącymi działalność gospodarczą pod firmą (...) s.c. umowę o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej dla lokalu niemieszkalnego w S. znajdującego się przy ul. (...). Powódka podała, że zgodnie z umową pozwani zobowiązali się do opłacania należności za świadczenie usług dystrybucji elektrycznej.

Strona powodowa wskazała, że na podstawie umowy oraz taryfy wystawiła faktury: za okres rozliczeniowy od dnia 1 sierpnia 2015 roku do dnia 31 sierpnia 2015 roku na kwotę 778, 24 zł z terminem płatności do dnia 21 września 2015 roku, za okres rozliczeniowy od dnia 1 września 2015 roku do dnia 30 września 2015 roku na kwotę 766, 47 zł z terminem płatności do dnia 20 października 2015 roku, za okres rozliczeniowy od dnia 1 października 2015 roku do dnia 31 października 2015 roku na kwotę 814, 47 zł z terminem płatności do dnia 20 listopada 2015 roku. Powódka podała, że wymienione faktury obejmują zarówno opłaty stałe nienależne od ilości zużytej energii jak i opłaty których wysokość jest od niej uzależniona.

W związku z brakiem zapłaty przez pozwanych należności wynikających z faktur, powódka wezwała do ich uregulowania, wezwanie to okazało się jednak bezskuteczne.

W dniu 20 czerwca 2016 roku kurator procesowy pozwanej M. G. oraz pozwanego M. P. złożył odpowiedzi na pozew, w których wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 1 czerwca 2014 roku M. G., M. P. działający w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej (...) spółki cywilnej zawarli z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. umowę o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej. Przedmiotem zawartej umowy miało być określenie warunków świadczenia usług dystrybucji energii elektrycznej w związku z zawartą umową sprzedaży energii elektrycznej (§ 1 ust. 1 umowy).

Szczegółowe warunki świadczenia usług dystrybucji, a także prawa i obowiązki stron umowy w tym zakresie określone są w Taryfie i (...) oraz Ogólnych Warunkach Umowy ,które stanowią integralną część umowy ( § 1 ust. 2 umowy).

Rozliczenia z tytułu świadczonych usług dystrybucji odbywać się miały w jednomiesięcznym okresie rozliczeniowym (§ 2 ust. 4 umowy). Odbiorca zobowiązał się do zapłaty należności za świadczone usługi dystrybucji i innych należności wynikających z umowy na podstawie otrzymywanych dokumentów finansowych (§ 2 ust. 5 umowy).

Strony ustaliły, że termin płatności przypada na 20 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym zakończył się okres rozliczeniowy, którego dotyczy dokument finansowy (§ 2 ust. 6 umowy).

Rozpoczęcie realizacji umowy nastąpić miało z dniem 1 czerwca 2014 roku (§ 5 ust. 2 umowy), umowa zawarta została na czas nieokreślony (§ 5 ust. 3 umowy).

Świadczenie usług, zgodnie z załącznikiem nr 1, odbywać się miało w obiekcie przy ul. (...) , (...)-(...) S..

Dowód:

−

umowa k. 13-15,

Taryfa ustalona przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. obowiązywała odbiorców przyłączonych o sieci operatora. Określa ona między innymi stawki opłat za świadczenie usługi dystrybucji i warunki ich stosowania z uwzględnieniem podziału na stawki wynikające z: dystrubucji energii elektrycznej (składniki zmienne i stałe stawki sieciowe), korzystania z krajowego systemu elektroenergetycznego (stawki jakościowe), odczytywania wskazań układów pomiarowo – rozliczeniowych i ich bieżącej kontroli (stawki abonamentowe), przedterminowego rozwiązywania kontraktów długoterminowych ( stawki opłaty przejściowej), a także sposób ustalania opłat ponadumowny pobór energii biernej, przekroczenia mocy umownej (1.2.3 taryfy).

Operator albo przedsiębiorstwo energetyczne świadczące usługi kompleksowe wystawiając odbiorcy fakturę w rozliczeniu dołączonym do faktury przedstawia między innymi informacje o wielkości zużycia energii elektrycznej w okresie rozliczeniowym na podstawie której wyliczona została kwota należności, sposobie dokonania odczytu układu pomiarowo – rozliczeniowego (3.3.6 umowy). Rozliczenia za dostarczaną energie elektryczną są dokonywane na podstawie wskazań układów pomiarowo – rozliczeniowych dla miejsc dostarczania tej energii określonych w umowie (3.3.7 umowy).

Dowód:

−

taryfa k. 26-32.

W dniu 31 sierpnia 2015 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. wystawiła M. G. oraz M. P. fakturę tytułem usług dystrybucji energii elektrycznej do lokalu znajdującego się przy ul. (...) za okres rozliczeniowy od dnia 1 sierpnia 2015 roku do 31 sierpnia 2015 roku na kwotę 778, 24 zł, z terminem płatności określonym na dzień 21 września 2015 roku.

W fakturze wskazane zostało, że ogółem zużycie wyniosło 51 kWh. Załącznik do faktury stanowiło jej rozliczenie z odczytami zużycia energii elektrycznej.

W dniu 30 września 2015 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. wystawiła M. G. oraz M. P. fakturę tytułem usług dystrybucji energii elektrycznej do lokalu znajdującego się przy ul. (...) za okres rozliczeniowy od dnia 1 września 2015 roku do dnia 30 września 2015 roku na kwotę 766,47 zł z terminem płatności określonym na dzień 20 października 2015 roku.

W fakturze wskazane zostało, że ogółem zużycie wyniosło 0 kWh. Załącznik do faktury stanowiło jej rozliczenie z odczytami zużycia energii elektrycznej.

W dniu 31 października 2015 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. wystawiła M. G. oraz M. P. fakturę tytułem usług dystrybucji energii elektrycznej do lokalu znajdującego się przy ul. (...) za okres rozliczeniowy od dnia 1 października 2015 roku do dnia 31 października 2015 roku na kwotę 814, 47 zł z terminem płatności określonym na dzień 20 listopada 2015 roku.

W fakturze wskazane zostało, że ogółem zużycie wyniosło 303 kWh. Załącznik do faktury stanowiło jej rozliczenie z odczytami zużycia energii elektrycznej.

Dowód:

−

faktury VAT z załącznikami k. 16-21.

Pismami z dnia 30 listopada 2015 roku powódka wezwała pozwanych do zapłaty kwoty 2.379, 80 zł tytułem należności za świadczone usługi dystrybucji energii elektrycznej. Wezwanie zaadresowane na ul. (...) w M. zostało odebrane przez pozwaną M. G. w dniu 1 grudnia 2015 roku.

Dowód:

−

wezwanie do zapłaty k. 22-25.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo okazało się uzasadnione.

Żądania pozwu powódka upatrywała w zawartej w dniu 1 czerwca 2014 roku z pozwanymi M. G. oraz M. P. umowie o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej, na podstawie której wystawiła pozwanym faktury z dnia 31 sierpnia 2015 roku na kwotę 778, 24 zł, z dnia 30 września 2015 roku na kwotę 766, 47 zł oraz z dnia 31 października 2015 roku na kwotę 814, 47 zł.

Pozwani nieznani z miejsca pobytu, działając przez ustanowionego kuratora wnieśli o oddalenie powództwa w całości.

Sąd zwrócił uwagę, że zawarta w dniu 1 czerwca 2014 roku pomiędzy stronami umowa miała za przedmiot jedynie świadczenie usług dystrubucji energii elektrycznej, nie zaś sprzedaż tej energii – w treści umowy odbiorca oświadczył bowiem, że posiada umowę sprzedaży energii elektrycznej zawartą w dniu 29 stycznia 2014 roku z (...) spółką akcyjną z siedzibą w G.. Zawarta pomiędzy stronami umowa nie odpowiadała więc cechom umowy kompleksowej określonej w ustawie – Prawo energetyczne.

Umowa ta jest nazwaną umową o świadczenie usług, uregulowaną innymi przepisami w rozumieniu art. 750 k.c., do której zastosowanie w pierwszej kolejności znajdują przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r., poz. 1059 t.j.) dostarczenie paliw gazowych lub energii odbywa się, po uprzednim przyłączeniu do sieci, o którym mowa w art. 7, na podstawie umowy sprzedaży i umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji albo umowy sprzedaży, umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji i umowy o świadczenie usług magazynowania paliw gazowych lub umowy o świadczenie usług skraplania gazu.

Zgodnie natomiast z § 2 ust. 5 niniejszej umowy odbiorca przedmiotowych usług zobowiązał się do zapłaty należności za ich świadczenie oraz innych należności wynikających z umowy na podstawie otrzymanych dokumentów finansowych.

Wątpliwości Sądu nie budziło, że M. G. oraz M. P. w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej (...)

zawarli z powódką umowę w której zobowiązali się do zapłaty należności za świadczone usługi dystrybucji i innych należności wynikających z umowy na podstawie otrzymanych dokumentów finansowych. Umowa ta została zawarta na czas nieokreślony.

Za świadczone usługi w miejscu prowadzonej przez pozwanych działalności gospodarczej powódka wystawiła faktury: za miesiąc sierpień, wrzesień oraz październik 2015 roku. Załącznikiem do faktur było rozliczenie wraz z odczytami liczników, co koresponduje z obowiązkami dostarczającego określonymi w Taryfie - stanowiącej integralną część umowy.

Powódka wzywała również pozwanych do zapłaty, a jak wynika z dokumentu potwierdzenia odbioru (k. 23), wezwanie to zostało odebrane przez pozwaną M. G. w dniu 1 grudnia 2015 roku. Brak jest natomiast podstaw do przyjęcia, że pozwana odpowiedziała na powyższe wezwanie do zapłaty, w szczególności aby kwestionowała zasadność wystawienia faktur.

Zwrócić należy uwagę, że M. G. oraz M. P. zawierając umowę działali jako wspólnicy spółki cywilnej, a więc zgodnie z art. 864 k.c. odpowiadają oni solidarnie za powyższe zobowiązanie.

W związku z powyższym Sąd ustalił, że pozwali byli zobowiązani do zapłaty na rzecz powódki wynagrodzenia za świadczone przez nią usługi w miesiącach sierpień, wrzesień oraz październik w łącznej kwocie 2.359, 18 zł.

O odsetkach Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu, na podstawie art. 481 § 1 k.c., stosownie do którego jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Sąd wziął pod uwagę określone w fakturach terminy płatności ustalając na tej podstawie, że roszczenie odsetkowe było uzasadnione.

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o treść przedłożonych do akt dowodów z dokumentów. Żadna ze stron nie kwestionowała ich prawdziwości, a i w ocenie Sądu nie budziły one żadnych wątpliwości.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje postawę prawną w art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę zobowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W niniejszym postępowaniu przegrywającym jest strona pozwana i jako taka zobowiązana jest do zwrócenia powódce poniesionych przez nią kosztów procesu. Na koszty poniesione przez powódkę w łącznej wysokości 1.317 zł złożyły się: opłata sądowa od pozwu w wysokości 100 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł, wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 1.200 zł ustalone na podstawie § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Biorąc pod uwagę przepis art. 105 § 2 k.p.c. Sąd orzekł o solidarnym obowiązku zwrócenia przez pozwanych powyższych kosztów.

W pkt III sentencji wyroku, Sąd, biorąc pod uwagę treść § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 roku w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej, przyznał kuratorowi procesowemu ustanowionemu dla nieznanych z miejsca pobytu pozwanych wynagrodzenie w wysokości 500 zł.