Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 11 września 2017 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 11 września 2017 r. w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa L. N.

przeciwko H. M., Z. G., A. M., M. L., E. S.

o zapłatę

w przedmiocie zażalenia powoda na zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie Okręgowym w Szczecinie z dnia 14 lutego 2017r., sygn. akt I C 275/16

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie

Agnieszka Bednarek-Moraś Ryszard Iwankiewicz Małgorzata Gawinek

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 14 lutego 2017r. Przewodniczący w Sądzie Okręgowym w Szczecinie zwrócił pozew L. N..

Podstawą powyższego rozstrzygnięcia były następujące okoliczności oraz wnioski: w pozwie z dnia 31 października 2015r., złożonym w Sądzie Rejonowym w Świnoujściu, L. N. wniósł m.in. o zasądzenie od strony pozwanej kwoty 350.000 zł. Sprawa w zakresie tego powództwa została przekazana do rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Szczecinie postanowieniem z 22 lutego 2016r., wydanym przez Sąd Rejonowy w Świnoujściu (sygn. akt I C 1186/15).

Na podstawie zarządzenia z 16 listopada 2016r., powód został wezwany do uzupełnienia braków formalnych pozwu o zapłatę poprzez: dokładnie określenie żądanie, przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie, udzielenie informacji czy strony podjęły próbę mediacji lub innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu, a w przypadku gdy takich prób nie podjęto, wyjaśnienie przyczyn ich niepodjęcia, złożenie 5 egzemplarzy odpisu pozwu i załączników do pozwu, wskazanie adresu zamieszkania pozwanych oraz uiszczenie opłaty sądowej od pozwu, w terminie miesięcznym pod rygorem zwrotu pozwu.

Ustalono, że pismo zawierające powyższe wezwanie doręczono osobiście powodowi w dniu 21 grudnia 2016r., a tym samym termin na uzupełnienie wskazanych braków formalnych upłynął w dniu 22 stycznia 2017r. Do chwili wydania orzeczenia, nie zostały uzupełnione ww. braki formalne pozwu, jak również nie została uiszczona opłata sądowa.

W konsekwencji, wobec bezskutecznego upływu terminu, przewodniczący zgodnie z art. 130 § 1 i 2 k.p.c. zwrócił pozew stronie.

Powyższe rozstrzygnięcie w całości zaskarżył powód, wnosząc o jego uchylenie i przyjęcie pozwu do merytorycznego rozpoznania.

W uzasadnieniu zażalenia powód wskazał, że nie jest w stanie samodzielnie działać w sprawie z uwagi na nasilającą się depresję i zaniki pamięć począwszy od 2008r. Wyjaśnił, że zdarza się, że w ogóle nie kontaktuje. Jednocześnie podał, że nie rozumie poleceń Sądu, zapomina o terminach bądź ich nie przyjmuje do świadomości, w związku z tym jako osobie nieporadnej powinna zostać przyznana pomoc prawna. Z tych względów, w ocenie powoda, wydane zarządzenie o zwrocie pozwu jest niemoralne.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Zażalenie jako nieuzasadnione podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art. 130 § 1 k.p.c. jeżeli pismo procesowe nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych lub jeżeli od pisma nie uiszczono należnej opłaty, przewodniczący wzywa stronę, pod rygorem zwrócenia pisma, do poprawienia, uzupełnienia lub opłacenia go w terminie tygodniowym. Zgodnie natomiast z art. 130 § 1 ¹ k.p.c., jeżeli pismo wniosła osoba zamieszkała lub mająca siedzibę za granicą, która nie ma w kraju przedstawiciela, przewodniczący wyznacza termin do poprawienia lub uzupełnienia pisma albo uiszczenia opłaty nie krótszy niż miesiąc. Mylne oznaczenie pisma procesowego lub inne oczywiste niedokładności nie stanowią przeszkody do nadania pismu biegu i rozpoznania go w trybie właściwym. W myśl zaś art. 130 § 2 k.p.c. po bezskutecznym upływie terminu, przewodniczący zwraca pismo stronie. Pismo zwrócone nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wniesieniem pisma procesowego do sądu.

W niniejszej sprawie pismo procesowe stanowiące pozew obarczone było brakami, czego skarżący w zażaleniu nie kwestionował, a okoliczność niewykonania zobowiązań sądu tłumaczył stanem zdrowia, który w jego ocenie uzasadnia przyznanie pełnomocnika z urzędu, który pomoże mu w prowadzeniu sprawy. Co więcej, powód nie uzupełnił żadnego z braków pozwu, a biorąc pod uwagę zakres braków formalnych, które podlegały uzupełnieniu, nie sposób uznać, że wymagały wiedzy fachowej. Marginalnie przy tym Sąd Apelacyjny zważył, że powód nie miał problemu z ustosunkowaniem się do wezwania z pisma sądowego z dnia 10 maja 2017r. (k. 45), ponieważ w zakreślonym terminie złożył wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych, załączając do niego oświadczenie o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania oraz dokumentację potwierdzającą jego sytuację, co ostatecznie skutkowało wydaniem pozytywnego rozstrzygnięcia dla powoda w dniu 29 czerwca 2017r. (k. 57).

Argumentacja powoda sprowadzająca się do wskazania przyczyn niedotrzymania terminu, nie zasługuje na uwzględnienie w toku rozpoznawania niniejszego zażalenia, gdyż w tym postępowaniu ocenie podlega jedynie prawidłowość rozstrzygnięcia pod względem proceduralnym, a więc tylko zarzuty zgłoszone w tym zakresie mogą stanowić przedmiot kontroli instancyjnej. Tymczasem powód nie kwestionuje tego, że pomimo wezwania powoda do uzupełnienia braków formalnych i fiskalnych pozwu, nie zostały one uzupełnione w żadnej części.

Ponadto termin do uzupełnienia braków formalnych jest terminem ustawowym, a tym samym nie podlega ani wydłużeniu, ani też skróceniu. Tym samym, z uwagi na normę zakodowaną w art. 130 § 2 k.p.c., niezależnie od przyczyn niewykonania obowiązków nałożonych na powoda zarządzeniem z dnia 16 listopada 2016r., Przewodniczący był zobligowany do zwrotu pisma strony, w tym przypadku pozwu, z uwagi na użycie przez ustawodawcę czasownika w trybie oznajmującym – „zwraca” i nieprzewidzenia wyjątków w tym zakresie.

Podkreślić należy, że zwrot pozwu nie stanowi żadnej przeszkody by złożyć go ponownie – jeżeli pismo nie będzie miało braków lub w terminie wyznaczonym zostaną one usunięte, sprawie może zostać nadany bieg. Jednocześnie wskazać należy, że jeśli według powoda już na etapie wniesienia pozwu wymagana jest w jego ocenie pomoc profesjonalnego pełnomocnika, to nic nie stoi na przeszkodzie, żeby zainicjował stosowne postępowanie przed wytoczeniem powództwa.

Mając to na uwadze, Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 i art. 398 k.p.c. oddalił zażalenie jako nieuzasadnione.

Agnieszka Bednarek-Moraś Ryszard Iwankiewicz Małgorzata Gawinek