Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

W., dnia 17-05-2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu IX Wydział Cywilny w następującym składzie:

PrzewodniczącySSR J. M.

ProtokolantMirosław J.

po rozpoznaniu w dniu 17-05-2013 r. we W.

na rozprawie sprawy z wniosku Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo - Kredytowa (...)z siedzibą w G.

przy udziale E. D., P. K.

- o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłej A. K.

POSTANAWIA:

I.  stwierdzić, że spadek po A. K. zmarłej 15 czerwca 2010r. we W., ostatnio stale zamieszkałej we W. przy ul. (...) nabyły z mocy ustawy dzieci: E. D. i P. K. każdy z nich w 1/2 części wprost,

II.  ustalić, iż strony samodzielnie ponoszą koszty postępowania związane z udziałem w sprawie.

Sygn. akt IX Ns 276/12

UZASADNIENIE

do orzeczenia o kosztach postępowania zawartego w pkt. II postanowienia z dnia 17.05.2013 r.

Orzeczenie o kosztach postępowania oparto na art. 520 § 1 kpc, zgodnie z którym każdy uczestnik postępowania ponosi koszty związane ze swym udziałem w sprawie.

Sąd uznał, że nie zaistniały okoliczności uzasadniające obciążenie nimi jednej ze stron, tj. uczestników, gdyż w sprawie nie ziściły się przesłanki, o których mowa w § 2 i 3 ww przepisu.

W postępowaniu nieprocesowym nie ma „pojedynku” dwóch przeciwstawnych sobie stron, dlatego też nie można mówić o przegrywającym, który powinien zwrócić koszty postępowania wygrywającemu (por. art. 98 § 1). Przeciwnie, z treści całego art. 520 wynika, że ustawodawca zakłada, że w zasadzie uczestnicy postępowania są w tym samym stopniu zainteresowani jego wynikiem, a orzeczenie sądu udziela ochrony prawnej każdemu uczestnikowi. Dlatego ten, kto poniósł koszty sądowe, wydatki lub koszty zastępstwa procesowego, nie uzyska zwrotu wydanych kwot od innego uczestnika, ale i nie jest obowiązany do zwracania kosztów poniesionych przez innego uczestnika.

Mając to na względzie Sąd doszedł do przekonania, że wnioskodawca musi samodzielnie ponieść koszty postępowania, które poniósł w związku z niniejszym postępowaniem. Każdy uczestnik postępowania ponosi koszty związane ze swym udziałem w sprawie, co oznacza, że obciążają go koszty tej czynności, której sam dokonał, jak i czynności podjętej w jego interesie, także przez sąd, na jego wniosek lub z urzędu (tutaj koszty opłaty sądowej, zastępstwa procesowego, opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, koszty poniesione w celu ustalenia następców prawnych zmarłego oraz wezwania spadkobierców przez ogłoszenie).

Wyjątkowo, jeżeli uczestnicy albo w różnym stopniu byli zainteresowani wynikiem postępowania, albo interesy ich były sprzeczne, sąd może orzec na zasadzie odpowiedzialności za wynik sprawy (art. 520 § 2) lub na zasadzie zawinienia (art. 520 § 3).

Zdaniem Sądu przesłanki, o których mowa w § 2 i 3 nie zachodzą w niniejszej sprawie. Nie można bowiem stwierdzić, że strony były w różnym stopniu zainteresowane w wyniku postępowania tylko dlatego że uczestnicy przyjęli w postępowaniu postawę całkowicie bierną (nie składali pism, nie stawiali się na terminy rozpraw) lub też że interesy ich były sprzeczne.

Uczestnicy nie sprzeciwiał się przecież żądaniu wniosku i orzeczenie co do istoty sprawy zapadło zgodnie z wnioskiem wnioskodawcy. Nie może zaś uczestników obciążać okoliczność, że sami do tej pory nie składali wniosku o stwierdzenie nabycia spadku po mamie, z którego wnioskodawca mógłby skorzystać dla swoich celów nie narażając się na koszty niniejszego postępowania, gdyż uczestnicy nie mieli takiego obowiązku.