Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 27-03-2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia w. Wrocławiu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Werocy

Ławnicy: B. T., L. B.

Protokolant: Łukasz Dajnowicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27-03-2013 r. w. W.

sprawy z powództwa J. H.

przeciwko Przedsiębiorstwu (...) SA w Ł.

o odszkodowanie za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę

I.  zasądza od strony pozwanej Przedsiębiorstwa (...) SA w Ł. na rzecz powoda J. H. kwotę 9.591,57 zł ( dziewięć tysięcy pięćset dziewięćdziesiąt jeden złoty i pięćdziesiąt siedem groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 06-06-2012r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę;

II.  wyrokowi w pkt. I w zakresie kwoty 3.197,19 zł. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;

III.  nakazuje pozwanej zapłacić na rzecz Skarbu Państwa ( Sądu Rejonowego dla Wrocławia Śródmieścia) kwotę 480 zł. tytułem opłaty sądowej od pozwu, od uiszczenia której powód był zwolniony na podstawie ustawy.

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 6 czerwca 2012 r. (data stempla pocztowego – k. 11), skierowanym przeciwko stronie pozwanej Przedsiębiorstwu (...) S.A. w Ł., powód J. H. domagał się zasądzenia od pozwanego pracodawcy kwoty 6.300 złotych wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem odszkodowania w związku z nieuzasadnionym wypowiedzeniem umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony oraz kosztów postępowania.

W uzasadnieniu żądania podał, że od dnia 1 października 2005 r. strony łączyła umowa o pracę, która w dniu 30 maja 2012 r. została rozwiązana za wypowiedzeniem dokonanym przez pozwanego pracodawcę, z powodu rzekomego nieosiągania przez niego zamierzonych wyników ekonomicznych, co przejawiało się w braku odpowiedniej sprzedaży promocji przykasowych oraz w nie wydawaniu kart (...), (...). Zarzucił, że karty (...) zostały zawieszone przez Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego do odwołania oraz, że w jego ocenie pacjenci nie mogą być adresatami akcji marketingowej w żadnej formie. Wskazując na powyższe podał, że nie mógł wykonywać wszelkich poleceń w zakresie sprzedaży przykasowej oraz wydawania różnego rodzaju kart, bowiem byłoby to sprzeczne z przepisami prawa oraz zasadami etycznymi wykonywania zawodu technika farmaceutycznego. Ponadto powód podał, że nigdy nie otrzymał żadnej kary i był uważany za osobę właściwie wykonującą swoje obowiązki.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powoda kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając żądanie zarzuciła, że wniesienie pozwu nastąpiło z przekroczeniem 7-dniowego terminu, zakreślonego przepisem art. 264 § 1 k.p., do wniesienia odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę, bowiem wypowiedzenie doręczono powodowi w dniu 30 maja 2012r. zaś pozew w sprawie złożył w dniu 12 czerwca 2012r. Podniosła dalej, że w dniu 30 maja 2012 r. powodowi zostało złożone oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę z zachowaniem ustawowego 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia, w którym pracodawca wyraźnie i jednoznacznie wskazał przyczyny rozwiązania z powodem umowy o pracę, tj. nierealizowanie poleceń służbowych, niespełnienie oczekiwań pracodawcy w zakresie świadczonej pracy oraz utratę zaufania. Wskazała, że powód nie realizował obowiązujących standardów obsługi pacjenta gdyż nie proponował klientom zakupu towarów z aktualnych promocji przykasowych, nie pytał klientów czy posiadają kartę programu opieki farmaceutycznej i nie proponował założenia takiej karty dla klientów, którzy jej nie posiadają. Podniosła, że powód uzyskał najniższy wynik ze wszystkich pracowników w raporcie efektywności, bardzo niskie wyniki w sprzedaży przykasowej a nadto, że pomimo wielokrotnych wskazań co do konieczności poprawy przez niego jakości pracy, nie dokonał takiej poprawy. Argumentowała dalej, że jedną z głównych przyczyn rozwiązania z powodem umowy o pracę było nie realizowanie przez niego obowiązującego standardu obsługi pacjenta, w zakres, którego wchodziła przede wszystkim praca związana z prowadzonym w aptece (...)((...)), polegająca na rejestracji nowych uczestników do programu oraz obsłudze już zarejestrowanych pacjentów. Podniosła, że powód skutecznie unikał tej obsługi, rejestrując od początku 2012 roku zaledwie 303 pacjentów do programu i przeprowadzając 1.408 transakcji przy użyciu karty (...), co spowodowało, że osiągnął w raporcie najgorszy wynik spośród pracowników tej samej apteki. Wskazała, że powód w pierwszym kwartale osiągnął rezultat 15,8 % pacjentów obsłużonych z kartą (...)w stosunku do wszystkich obsłużonych przez niego pacjentów i był to jeden z gorszych wyników w aptece, o czym powód był informowany i kilkokrotnie komunikowano mu oraz innym pracownikom konieczność poprawy jakości wykonywanej pracy. Strona pozwana wskazała również, że w drugim kwartale powód osiągnął wynik 18,35 %, co stanowiło najgorszy rezultat w aptece i świadczyło o niezastosowaniu się do poleceń przełożonego i pracodawcy. W zakresie przyczyny rozwiązania z powodem stosunku pracy oznaczonej jako nie realizowanie sprzedaży w promocjach przykasowych pozwana argumentowała, że powód notorycznie nie proponował pacjentom dokonania zakupu takich preparatów, tj. preparatów w specjalnie ustalonych promocyjnych cenach, na bardzo niskim poziomie na co wskazuje fakt, że powód realizował taką sprzedaż na poziomie l % i 2 % w drugim kwartale 2012 roku, co stanowiło bardzo słaby wynik, daleko odbiegający od celu zaplanowanego dla apteki (5%) i będący najniższym wynikiem w porównaniu z innymi pracownikami apteki. Zarzuciła nadto, że powód o swojej nieefektywnej pracy wielokrotnie był informowany w rozmowach z kierownikiem apteki G. J.. Wskazując na powyższe podniosła, że dochowała wszelkich przewidzianych prawem procedur dotyczących wypowiedzenia powodowi umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony w konsekwencji czego złożone powodowi oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę jest zgodne z prawem, uzasadnione i skuteczne, a tym samym żądanie powoda jest bezpodstawne.

Na rozprawie w dniu 21 stycznia 2013 r. powód sprecyzował żądanie pozwu, w ten sposób, że wniósł o zasądzenie od pozwanej, tytułem odszkodowania, kwoty 9.591,57 złotych brutto wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strona pozwana - Przedsiębiorstwo (...) S.A. w Ł. prowadzi działalność gospodarczą, w ramach których zajmuje się m.in. produkcją podstawowych substancji farmaceutycznych, leków i pozostałych wyrobów farmaceutycznych a także sprzedażą detaliczną wyrobów farmaceutycznych w wyspecjalizowanych sklepach.

Dowód: - odpis z KRS, k. 31-35

Powód J. H.był zatrudniony u strony pozwanej w Przedsiębiorstwie (...) S.A.w Ł.początkowo na podstawie umowy o pracę na okres próbny od dnia 1 października 2005 r. do dnia 31 grudnia 2005 r., następnie od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 31 grudnia 2006 r. na podstawie umowy o pracę na czas określony, a ostatnio od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 sierpnia 2012 r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku technika farmacji w dziale (...) Apteka (...) w. W., przy pl. (...), za wynagrodzeniem miesięcznym w wysokości 2.900 zł brutto.

Zgodnie z zakresem czynności i obowiązków, na stanowisku pracy, do obowiązków powoda należało:

1.  wydawanie leków gotowych i robionych za pierwszym stołem,

2.  wykonywanie leków recepturowych,

3.  dopilnowywanie terminów ważności leków gotowych oraz składników recepturowych

4.  badanie wody destylowanej w aptece i wpisywanie do książki raz w miesiącu,

5.  wpisywanie na tzw. listę braków przy pierwszym stole, leków do zamówienia na cito oraz nowości,

6.  uzupełnianie w leki pierwszego stołu,

7.  fasowanie leków oraz wpisywanie ich do zeszytu fasunków,

wszelkie inne polecenia wydawane przez kierownika apteki.

Powód powierzone mu obowiązki miał wykonywać w sposób zgodny z obowiązującą ustawą o aptekach, optymalnie wykorzystując do tego dostępne środki pracy, wiedzę i doświadczenie zawodowe oraz zasady racjonalnego, a w szczególności ekonomicznego działania. Zakres czynności i obowiązków powoda w okresie zatrudnienia u strony pozwanej nie uległ zmianie.

W okresie zatrudnienia u pozwanej powód zajmował się także sprzedażą artykułów oferowanych przez stronę pozwaną.

Dowód: - umowa o pracę na okres próbny z dn. 01.10.2005 r., k. 6 i k. 1 cz. B w aktach osobowych

- umowa o pracę na czas określony z dn. 30.12.2005 r., k. 7 i k. 9 cz. B w aktach osobowych

- aneks do umowy o pracę z dn.02.01.2007 r., k.8 i k. 11 cz. B w aktach osobowych

- pismo z dn. 15.01.2011r., k. 9 i k. 24 cz. B w aktach osobowych

- zakres czynności i obowiązków, k. 4 cz. B w aktach osobowych

- przesłuchanie świadka M. D., k. 78v.-79v.

- przesłuchanie powoda – k. 90v-91v.

W aptece (...) w. W., przy pl. (...), w której zatrudniony był powód, realizowany był (...)((...)). Zgodnie z standardem realizacji programu pracownik, w oparciu o rozmowę z klientem, obowiązany był ustalić czy klient posiada kartę (...)a w przypadku jej braku zaproponować klientowi przystąpienie do programu i dokonać jego rejestracji bądź – w przypadku gdy klient posiadał kartę (...)dokonać obsługi już zarejestrowanego klienta przy użyciu karty (...). Uczestniczenie w programie pozwalało klientowi na zbieranie tzw. rabatu cząstkowego w formie plusów, który pozwalał mu następnie na dokonanie zakupu wybranego produktu za kwotę 1 zł. Jednocześnie jego realizacja pozwalała pozwanej na zwiększenie sprzedaży a tym samym wygenerowanie większych zysków, w związku z czym począwszy od stycznia 2012r. pozwana kładła duży nacisk na jego realizację.

Powód w okresie od 1 stycznia 2012r. do 30 maja 2012 r. zarejestrował 303 nowych pacjentów do programu i przeprowadził 1.408 transakcji przy użyciu karty (...). Był to najniższy wynik spośród pracowników tej apteki.

Za I kwartał 2012 r. powód osiągnął rezultat 15,82 % pacjentów obsłużonych z kartą (...) w stosunku do wszystkich obsłużonych przez niego pacjentów. Wynik ten był wyższy od wyniku osiągniętego przez I. L. i K. P..

Za II kwartał 2012 r. powód osiągnął rezultat 18,08 % pacjentów obsłużonych z kartą (...) w stosunku do wszystkich obsłużonych przez niego pacjentów. Był to najgorszy z wyników w aptece. W kwietniu 2012 r. wynik powoda wyniósł 14,49 % zaś w maju 2012 r. – 23,57 %. W kwietniu 2012r. wynik porównywalny z wynikiem powoda osiągnęła M. G. (14,79%) natomiast na koniec maja 2012r. wynik powoda był wyższy od wyniku M. G. (17,79%) i T. K. (23,47%).

Dowód: - wyniki transakcji w programie (...) k. 28;

- zestawienie wyników za I i II kwartał – k. 29;

- raporty wyników pracy powoda – k. 94;

- zeznania świadka K. P. – k. 54v

- przesłuchanie świadka M. D., k. 78v.-79v.

- zeznania świadka G. J., k. 54v-55;

- przesłuchanie powoda – k. 90v-91v.

W aptece, w której powód świadczył pracę, realizowana była także sprzedaż w formie tzw. promocji przykasowej, tj. sprzedaż produktu, eksponowanego w danym momencie przy kasie, w promocyjnej cenie. Zgodnie z obowiązującym standardem obsługi klientów obowiązkiem pracownika było zaproponowanie każdemu klientowi zakupu tego produktu.

W okresie od 16 kwietnia 2012r. do 29 kwietnia 2012r. w promocji przykasowej realizowana była sprzedaż C., natomiast w okresie od 40 kwietnia 2012r. do 13 maja 2012r. sprzedaż T..

Powód zrealizował taką sprzedaż na poziomie 0,70 % w I kwartale 2012 r. (w zakresie wszystkich promocji) oraz odpowiednio, w drugim kwartale 2012r. - 1 % dla promocji T. i 2 % w zakresie promocji C.. Wynik powoda w zakresie sprzedaży C. był wynikiem najniższym. W zakresie sprzedaży T. powód osiągnął wynik na takim samym poziomie jak G. J. i M. G..

Dowód: - wyniki sprzedaży przykasowej – k. 27;

- przesłuchanie świadka M. D., k. 78v.-79v.

Zgodnie z założeniami Karty Celów na rok 2012, na okres od 01.04.2012r. do 30.06.2012r., dla apteki, w której zatrudniony był powód, oznaczony został cel sprzedaży, od wykonania którego uzależnione zostało prawo do otrzymania premii przez pracowników apteki, w wysokości 1.417.609,18 zł netto. Wartość celu – udziału obsłużonych pacjentów w (...) oznaczona została na 39%, natomiast wartość celu – udziału klientów z zakupem promocji przykasowej - 5%.

Dowód: - przesłuchanie świadka M. D., k. 78v.-79v.

- Karta Celów, k. 30

Powód został zapoznany ze standardami obsługi pacjenta, obejmującymi elementy obowiązkowe w trakcie obsługi każdego klienta, takie jak: powitanie, przeprowadzenie wywiadu, zapytanie o kartę (...)((...)), propozycję zakupu aktualnej promocji przykasowej, zaoferowanie uczestnictwa w dedykowanym dla danej grupy programie czyli (...)przeznaczonego dla młodych mam i kobiet w ciąży, programie (...)przeznaczonego dla osób powyżej 60 roku życia oraz programie (...)przeznaczonego dla wszystkich pacjentów, a w szczególności kobiet dokonujących zakupu kosmetyków. W zakresie realizacji (...)powód nie uczestniczył w żadnych szkoleniach.

Powód stosował standardy obowiązujące u strony pozwanej.

Początkowo zdarzały się takie sytuacje, kiedy powód - w przypadku stałych klientów, którzy wcześniej wielokrotnie odmówili mu założenia karty (...) po kolejnej odmowie przestał im proponować założenie karty (...). Po otrzymaniu wyników za I kwartał 2012r. i rozmowie z kierownikiem, który polecił mu aby niezależnie od tego czy klient uprzednio odmawiał założenia karty (...) proponował założenie karty (...), powód starał się proponować założenie karty każdemu klientowi.

Powód proponował klientom założenie karty (...) i zakładał karty dla nowych klientów. Nie zawsze było to jednak możliwe w szczególności z uwagi na fakt, że w aptece, w której pracował powód, obsługiwanych było wielu klientów w związku z czym był duży ruch. Nadto nie każdy klient wyrażał zgodę na założenie mu karty. W praktyce wszyscy pracownicy apteki, w tym powód, starali się proponować większości klientów założenie karty (...), której założenie pozostawało ostatecznie kwestią przypadku i szczęścia. Zarejestrowanie nowego klienta do (...) było bowiem uzależnione od zgody klienta. W praktyce natomiast klienci bardzo często odmawiali założenia karty (...).

Powód proponował także klientom zakup towaru z aktualnej promocji przykasowej.

Nie zawsze jednak istniała możliwość zaproponowania klientowi zakupu produktu z promocji przykasowej, którymi były głównie suplementy diety lub kosmetyki. Nie zawsze można było je bowiem zaproponować konkretnemu pacjentowi, np. gdy klient dokonał zakupu dobrego szamponu zaś w ofercie sprzedaży przykasowej proponowany był zwykły szampon. Sprzedaż produktu w ofercie przykasowej uzależniona była także w znacznej mierze od przebiegu rozmowy z klientami, którzy niechętnie korzystali z zakupu takiego produktu.

Dowód: - zeznania świadka K. P., k. 54v;

- zeznania świadka G. J., k. 54v-55;

- zeznania świadka M. D. (2) – k. 78v-79v;

- zeznania świadka T. K., k. 55v.

- przesłuchanie powoda – k. 90v-91v.

Bezpośredni przełożony powoda - kierownik apteki G. J. - co tydzień organizował zebrania z pracownikami, na których omawiane były kwestie dotyczące proponowania klientom zakupu towaru z promocji przykasowej oraz proponowania założenia kart (...). Na bieżąco informował również pracowników w jakim stopniu wywiązują się z oczekiwań pracodawcy, a także zapoznawał ich z kwartalnymi celami stawianymi dla apteki. Wyniki w zakresie realizacji (...)oraz programu sprzedaży przykasowej ciężko było jednak poprawić gdyż od klientów zależało uczestniczenie w nich.

Po ustaleniu wyników apteki za I kwartał 2012r., menadżer mikro-rynku, M. D. (2), przekazała informację o wynikach kierownikowi apteki, który z kolei poinformował o wynikach pracowników. Menadżer mikro-rynku poinformowała także kierownika, że wyniki uzyskane przez powoda oraz jeszcze jednego z pracowników wymagają poprawy.

G. J., po otrzymaniu od menadżera mikro-rynku zastrzeżeń co do pracy powoda, przekazał je powodowi, informując go jednocześnie o tym, iż w I kwartale 2012 r. osiągnął jeden z niższych wyników w zakresie sprzedaży towarów z promocji przykasowej oraz realizacji (...). Poinformował także powoda o konieczności zwiększenia efektywności pracy i poprawy wyników procentowych.

Dowód: - zeznania świadka K. P., k. 54v.

- zeznania świadka G. J., k. 54v-55

- zeznania świadka T. K., k. 55v.

- zeznania świadka M. D. (2), k. 78v-79v.

- przesłuchanie powoda – k. 90v-91v.

Pismem z dnia 30 maja 2012 r., otrzymanym przez powoda tego samego dnia, strona pozwana rozwiązała z powodem z dniem 31 sierpnia 2012 r. umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia. Jako przyczynę wypowiedzenia wskazano brak realizacji poleceń służbowych, niespełnienie oczekiwań pracodawcy w zakresie świadczonej pracy oraz utratę zaufania.

Uzasadniając zarzuty, w treści oświadczenia, wskazano, iż powód nie realizował obowiązujących standardów obsługi pacjenta – nie proponował klientom zakupu towaru z aktualnej promocji przykasowej, nie pytał klientów czy posiadają kartę programu opieki farmaceutycznej i nie proponował założenia takiej karty dla klientów, którzy jej nie posiadają. Ponadto wskazano, że brak pracy zgodnie z obowiązującymi standardami przekładał się również na słabe wyniki pracy powoda, tj. powód uzyskał najniższy wynik ze wszystkich pracowników w raporcie efektywności oraz bardzo niskie wyniki w sprzedaży przykasowej. Zarzucano nadto, że pomimo wielokrotnych wskazań co do konieczności poprawy pracy, powód nie dokonał zmiany swojej postawy w pracy. Wskazano, że powyższe spowodowało niespełnienie oczekiwań pracodawcy związanych ze świadczoną przez powoda pracą, wobec czego pracodawca przestał widzieć możliwość dalszej współpracy z powodem, bowiem nastąpiła utrata zaufania wobec jego osoby.

W treści oświadczenia powód pouczony został o prawie i terminie wniesienia odwołania.

Oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę zostało powodowi wręczone przez M. O. – pracownika działu personalnego w obecności M. D. (2). Treść wypowiedzenia była dla powoda zrozumiała.

Dowód: - wypowiedzeniem z dn. 30.05.2012 r., k. 10 i k. 1 cz. C w aktach osobowych

- pełnomocnictwo z dnia 1 maja 2012 r., k. 82

- zeznania świadka G. J., k. 54v-55;

- zeznania świadka M. O. – k. 79v-80v.

- przesłuchanie powoda – k. 90v-91v.

Wypowiedzenie powodowi umowy o pracę odbyło się poza wiedzą kierownika apteki – bezpośredniego przełożonego powoda, który nie występował z wnioskiem o zwolnienie powoda. G. J. był zadowolony z pracy, zwłaszcza merytorycznej, powoda i zakończenie stosunku pracy z powodem było dla niego zaskoczeniem. W ocenie przełożonego powód miał szeroką wiedzę farmaceutyczną, jego zachowanie wobec pacjentów było właściwe a przy tym był osobą zdyscyplinowaną. Jedyne niedociągnięcia w pracy powoda, występowały w zakresie świadczonych przez niego usług marketingowych. Przełożony powoda nigdy składał stronie pozwanej zastrzeżeń co do pracy powoda. Również współpracownicy oceniali powoda jako dobrego pracownika, kompetentnego, bardzo dobrze obsługującego pacjentów.

Zastrzeżenia do pracy powoda kierował natomiast menadżer mikro-rynku M. D. (2) o czym powoda informował kierownik apteki. Zastrzeżenia ze strony menadżera mikro-rynku nie dotyczyły wiedzy merytorycznej i farmaceutycznej powoda ale spraw związanych ze sprzedażą i wskaźników sprzedaży osiąganych przez powoda w porównaniu z innymi pracownikami.

Dowód: - zeznania świadka K. P., k. 54v.

- zeznania świadka G. J., k. 54v-55

- zeznania świadka M. O. – k. 79v-80v.

Średnie miesięczne wynagrodzenie powoda liczone jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy za okres trzech miesięcy wynosi 3.197,19 zł brutto, tj. 2.294,36 zł netto.

Dowód: - zaświadczenie; k. 26

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało w całości na uwzględnienie.

W toku niniejszego postępowania powód, po sprecyzowaniu stanowiska, domagał się

zasądzenia od strony pozwanej kwoty 9.591,57 złotych brutto wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, tytułem odszkodowania za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę.

Strona pozwana wnosiła o oddalenie powództwa argumentując, że złożone powodowi oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę było zgodne z prawem, uzasadnione
i skuteczne, a jednocześnie zarzuciła, że wniesienie pozwu nastąpiło z przekroczeniem 7-dniowego terminu, zakreślonego przepisem art. 264 § 1 k.p., do wniesienia odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę.

Z uwagi na zakres żądania pozwu a jednocześnie zgłoszony przez stronę pozwaną zarzut naruszenia przez powoda terminu zakreślonego przepisem art. 264 § 1 k.p. podkreślenia w pierwszej kolejności wymaga, iż zgodnie z przepisem art. 264 § 1 k.p. odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę wnosi się do sądu pracy w ciągu 7 dni od dnia doręczenia pisma wypowiadającego umowę o pracę. Termin ten jest przy tym zachowany, gdy pracownik najpóźniej ostatniego dnia złoży pozew we właściwym sądzie lub nada w polskim urzędzie pocztowym operatora publicznego przesyłkę do tego sądu.

W rozpoznawanej sprawie bezspornym było, że pismo strony pozwanej z dnia 30 maja 2012 r., zawierające oświadczenie o wypowiedzeniu powodowi umowy o pracę, powód otrzymał w dniu 30 maja 2012 r. Okoliczność ta znajduje zresztą potwierdzenie w treści dokumentu wypowiedzenia znajdującego się w aktach osobowych powoda, którego prawdziwości żadna ze stron nie kwestionowała. Z akt sprawy tutejszego Sądu wynika przy tym, że odwołanie od dokonanego wypowiedzenia - pozew o odszkodowanie powód wniósł w dniu 6 czerwca 2012 r., nadając przesyłkę pocztową w urzędzie pocztowym. W konsekwencji

nie ulega zatem wątpliwości, że 7-dniowy termin do wniesienia odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę został przez powoda zachowany.

Dokonując w dalszej części oceny zasadności żądania pozwu podkreślenia wymaga,

że żądanie powoda znajduje swoje prawne podstawy w treści przepisu art. 44 k.p. zgodnie, z którym: „Pracownik może wnieść odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę do sądu pracy” oraz w treści art. art. 45 § 1 k.p., statuującym, że „W razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.”

Zgodnie z powszechnie akceptowanymi zasadami wynikającymi wprost z kodeksu pracy, wypowiedzenie umowy o pracę wypełniać musi szereg wymogów formalnych w tym dotyczących jego treści. Jak wynika z treści art. 30 k.p. w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nie określony lub o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy. Pracodawca ma w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę obowiązek wskazania przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie (art. 30 § 4 k.p.). Niewykonanie tego obowiązku jest naruszeniem przepisów o wypowiadaniu umów o pracę w rozumieniu art. 45 § 1 k.p. ( wyr. SN z 19.05.1997 r., I PKN 173/97, OSN 1998/8/243; por. też wyr. z 15.04.1999 r., I PKN 9/99, OSN 2000/12/464). Przyczyna wypowiedzenia powinna być przy tym rzeczywista i konkretna. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 10 maja 2000 r. (sygn. akt I PKN 641/99) naruszenie art. 30 § 4 k.p. ma miejsce wówczas, gdy pracodawca nie wskazuje w ogóle przyczyny wypowiedzenia, bądź gdy wskazana przez niego przyczyna jest niedostatecznie konkretna, a przez to niezrozumiała dla pracownika. Warunku podania pracownikowi przyczyn uzasadniających wypowiedzenie umowy o pracę nie może zastąpić ocena pracodawcy, iż przyczyna ta była znana pracownikowi. Podanie pracownikowi przyczyny wypowiedzenia, zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 1 października 1997 r. (sygn. akt I PKN 315/97), ma umożliwić mu, dokonanie racjonalnej oceny, czy ta przyczyna w rzeczywistości istnieje i czy w związku z tym zaskarżenie czynności prawnej pracodawcy może doprowadzić do uzyskania przez pracownika odpowiednich korzyści (odszkodowania lub przywrócenia do pracy). Niedopuszczalne są, więc również przyczyny enigmatyczne bez konkretnego wskazania, które zachowania lub zaniechania pracownika stanowią przyczynę wypowiedzenia mu pracy. Ponadto ocena wskazanej przyczyny pod kątem jej należytego skonkretyzowania jest dokonywana z perspektywy jego adresata, tj. pracownika. To pracownik ma wiedzieć i rozumieć, z jakiego powodu pracodawca dokonał wypowiedzenia umowy o pracę.

Wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony może nastąpić tylko z uzasadnionych powodów, które stanowią przesłankę materialnoprawną dopuszczalności wypowiedzenia, ograniczającą pod względem prawnym, a nie tylko faktycznym swobodę rozwiązywania umów o pracę z inicjatywy pracodawcy. Warto wskazać, w związku z tym, że Kodeks pracy nie zawiera katalogu przyczyn uzasadniających wypowiadanie umów, jak również nie określa, w jakich wypadkach wypowiedzenie jest nieuzasadnione. Przesłanki zasadności wypowiedzenia opierają się na ocenach pozaustawowych. Ocena zasadności wypowiedzenia, przysługująca organowi stosującemu prawo, zależy zatem od okoliczności każdego indywidualnego przypadku. W doktrynie, w obrębie przyczyn będących podstawą wypowiedzenia umowy o pracę, zachodzących po stronie pracownika, rozróżnia się całkowitą lub choćby częściową nieprzydatność pracownika do pracy umówionego rodzaju, w tym również nieprzydatność powstałą w trakcie trwania stosunku pracy wskutek utraty zdolności do wykonywania dotychczasowej pracy ze względu na stan zdrowia, w tym także z powodu niezawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do jej wykonywania oraz naganne postępowania pracownika w stopniu nie uzasadniającym rozwiązania bez wypowiedzenia z winy pracownika.

Nie budzi przy tym wątpliwości, że pracodawca może zasadnie wypowiedzieć umowę o pracę w ramach realizacji zasady doboru pracowników w sposób zapewniający najlepsze wykonywanie zadań, jeżeli może przewidywać, że zatrudnienie nowych pracowników pozwoli na osiąganie lepszych wyników pracy. Nie można bowiem wymagać od zakładu pracy, by zatrudniał pracownika przez nie ograniczony żadnym terminem czas na określonym stanowisku pracy, jeżeli obowiązkom związanym z tym stanowiskiem pracownik nie chce bądź nie może podołać, choćby znajdował się on w trudnej sytuacji osobistej lub rodzinnej. (por wyrok Sądu Najwyższego z dnia 02 września 1998r., I PKN 271/98, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 grudnia 1982r., I PRN 140/82). Ocena taka winna jednak dotyczyć przyczyn leżących po stronie pracownika.

W doktrynie i orzecznictwie w obrębie przyczyn będących podstawą wypowiedzenia umowy o pracę wyróżnia się także utratę zaufania do pracownika. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2004r., I PK 487/03, Pr. Pracy 2005/5/37). Utrata zaufania uzasadnia wypowiedzenie umowy o pracę jeżeli pracownikowi można postawić zarzut nadużycia zaufania, nawet jeżeli zachowania pracownika nie można uznać za naruszenie obowiązków pracowniczych. Jednak nadużycie zaufania musi wiązać się z takim zachowaniem pracownika, które może być obiektywnie oceniane jako naganne, także wtedy, gdy jest niezawinione (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 października 2004r., I PK 697/03, OSNP 2005, Nr 11, poz. 159). W uzasadnieniu powołanego wyroku z dnia 14 października 2004r. Sąd Najwyższy podkreślił, iż „nie każdy przypadek subiektywnej utraty przez pracodawcę zaufania do pracownika może być potraktowany jako uzasadniający wypowiedzenie mu umowy o pracę. Utrata zaufania, jako podstawa rozwiązania umowy o pracę, musi mieć oparcie w przesłankach natury obiektywnej i racjonalnej; nie może wynikać z samowoli pracodawcy lub z jego subiektywnych uprzedzeń. Powodem utraty do pracownika zaufania, koniecznego z uwagi na rodzaj wykonywanej przez niego pracy, która sprawia, że pracodawca nie może go nadal u siebie zatrudniać, może być zawinione naruszenie obowiązków pracowniczych istotnych z uwagi na określone właściwości umówionej pracy. Uzasadniony brak zaufania do pracownika może jednakże istnieć także wtedy, gdy wprawdzie winy pracownikowi przypisać nie można - bądź też nie da się jej udowodnić - jednakże w sensie obiektywnym jego zachowanie nosi cechy naruszenia obowiązków pracowniczych, a nawet i w takich sytuacjach, w których do naruszenia powinności pracowniczych w ogóle nie dochodzi.”

Uwzględniając powyższe rozważania podkreślenia w pierwszej kolejności wymaga, iż złożone powodowi wypowiedzenie było prawidłowe pod względem formalnym. Złożone zostało na piśmie (art. 30 § 3 k.p.), zawierało wskazanie przyczyny wypowiedzenia (art. 30 § 4 k.p.) oraz zawierało pouczenie o przysługującym prawie odwołania do sądu pracy (art. 30 § 5 k.p.) Oświadczenie to zostało przy tym skutecznie złożone powodowi, co potwierdził własnoręcznym podpisem.

W ocenie Sądu dokonane wypowiedzenie nie było jednak uzasadnione, a wskazana przyczyna nie miała charakter rzeczywistej choć niewątpliwie wskazana została precyzyjnie.

Jak wynika z treści wypowiedzenia strona pozwana rozwiązała umowę
o pracę z powodem wskazując jako przyczynę brak realizacji poleceń służbowych, niespełnienie oczekiwań pracodawcy w zakresie świadczonej pracy oraz utratę zaufania. Jednocześnie uzasadniając zarzuty, w treści oświadczenia, wskazano, iż powód nie realizował obowiązujących standardów obsługi pacjenta – nie proponował klientom zakupu towaru z aktualnej promocji przykasowej, nie pytał klientów czy posiadają kartę programu opieki farmaceutycznej i nie proponował założenia takiej karty dla klientów, którzy jej nie posiadają. Ponadto wskazano, że brak pracy zgodnie z obowiązującymi standardami przekładał się również na słabe wyniki pracy powoda, tj. powód uzyskał najniższy wynik ze wszystkich pracowników w raporcie efektywności oraz bardzo niskie wyniki w sprzedaży przykasowej. Zarzucano nadto, że pomimo wielokrotnych wskazań co do konieczności poprawy pracy, powód nie dokonał zmiany swojej postawy w pracy. Wskazano, że powyższe spowodowało niespełnienie oczekiwań pracodawcy związanych ze świadczoną przez powoda pracą, wobec czego pracodawca przestał widzieć możliwość dalszej współpracy z powodem, bowiem nastąpiła utrata zaufania wobec jego osoby.

Wobec treści tak sformułowanego oświadczenia o wypowiedzeniu nie budzi wątpliwości, że przyczynę wypowiedzenia oznaczoną jako brak realizacji poleceń służbowych, niespełnienie oczekiwań pracodawcy w zakresie świadczonej pracy oraz utratę zaufania należy odnosić do stawianego powodowi zarzutu nie realizowania przez powoda obowiązujących standardów obsługi pacjenta – nie proponowania klientom zakupu towaru z aktualnej promocji przykasowej oraz nie proponowania założenia karty (...) klientom, którzy jej nie posiadali, co ostatecznie przekładało się na słabe wyniki pracy powoda, tj. na uzyskanie najniższego wyniku ze wszystkich pracowników w raporcie efektywności oraz bardzo niskie wyniki w sprzedaży przykasowej.

W świetle powyższego nie budzi wątpliwości, że pozwany pracodawca precyzyjnie oznaczył przyczynę wypowiedzenia. Sam zresztą powód, słuchany na rozprawie w dniu 4 marca 2013r., podał, że treść wypowiedzenia była dla niego zrozumiała.

W ocenie Sądu wskazane przez stronę pozwaną przyczyny wypowiedzenia powodowi umowy o pracę nie mogły jednak zostać uznane za uzasadniające wypowiedzenie.

Ustalenia Sądu w tym zakresie zostały oparte na zebranym w toku postępowania materiale dowodowym, w tym w szczególności na zeznaniach świadków K. P., T. K. – współpracowników powoda, G. J. – bezpośredniego przełożonego powoda, jak również na przesłuchaniu samego powoda.

Z zeznań w/w świadków jak również z zeznań świadków M. D. (2)i M. O.a nadto z przesłuchania powoda wynika niesprzecznie, że w aptece (...) w. W., przy pl. (...), w której zatrudniony był powód, realizowany był (...)((...)) jak również, że zgodnie z przyjętym przez pozwaną standardem realizacji tego programu pracownik, w oparciu o rozmowę z klientem, obowiązany był ustalić czy klient posiada kartę (...)a w przypadku jej braku zaproponować klientowi przystąpienie do programu i dokonać jego rejestracji bądź – w przypadku gdy klient posiadał kartę (...)dokonać obsługi już zarejestrowanego klienta przy użyciu karty (...). Nadto - jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe - w aptece realizowana była także sprzedaż w formie tzw. promocji przykasowej, tj. sprzedaż produktu, eksponowanego w danym momencie przy kasie, w promocyjnej cenie w zakresie której obowiązujący standard obsługi klientów wymagał aby pracownik proponował każdemu klientowi zakup tego produktu.

Obowiązujące standardy powód realizował. Powyższe potwierdzili w swych zeznaniach świadkowie K. P., T. K. i G. J. a nadto sam powód, których to zeznaniom Sąd dał wiarę jako spójnym, niesprzecznym i wzajemnie ze sobą korespondującym. Sąd zważył w tym zakresie także, że świadkowie ci wykonując pracę w tej samej aptece co powód mieli możliwość stałej obserwacji pracy powoda, a zatem i najlepszej oceny wywiązywania się przez powoda z realizacji tzw. sprzedaży przykasowej oraz z realizacji (...). Z tych przyczyn Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka M. D. (2) i M. O. w zakresie w jakim twierdzili oni, że powód nie realizował w/w standardów uwzględniając w tym zakresie nie tylko ich sprzeczność z zeznaniami świadków K. P., T. K. i G. J. oraz powoda ale i okoliczność, że jako osoby z zewnątrz nie mieli oni możliwości dokładnej, stałej oceny pracy powoda, w tym zwłaszcza w zakresie proponowania zakupu produktu z promocji przykasowej oraz proponowania założenia karty.

Co istotniejsze z zeznań świadków K. P. i T. K. oraz G. J. a także z przesłuchania powoda wynika, że zaproponowanie i założenie klientowi karty (...) nie zawsze było możliwe w szczególności z uwagi na fakt, że w aptece obsługiwanych było wielu klientów w związku z czym był duży ruch a także wobec faktu, że nie każdy klient wyrażał zgodę na założenie mu karty. Z ustalonego stanu faktycznego wynika przy tym, że mimo, że w praktyce wszyscy pracownicy apteki, w tym powód, starali się proponować większości klientów założenie karty (...), to jej założenie pozostawało ostatecznie kwestią przypadku i szczęścia, gdyż uzależnione było od zgody klienta, zaś w praktyce klienci bardzo często odmawiali zgody na założenie karty (...). W oparciu o ustalony stan faktyczny Sąd ustalił dalej, że nie zawsze także istniała możliwość zaproponowania klientowi zakupu produktu z promocji przykasowej, którymi były głównie suplementy diety lub kosmetyki bowiem nie zawsze można było je zaproponować danemu klientowi a przy tym sprzedaż produktu w ofercie przykasowej uzależniona była w znacznej mierze od przebiegu rozmowy z klientami, którzy niechętnie korzystali z zakupu takiego produktu.

Powyższe zaś ustalenie nie może pozostać bez wpływu na ocenę zakresu wywiązywania się przez powoda z realizacji sprzedaży przykasowej oraz (...) a w konsekwencji musi być uwzględnione przy ocenie wskazanej przyczyny wypowiedzenia. Nie można bowiem, w ocenie Sądu, stawiać powodowi zarzutu braku realizacji poleceń służbowych, niespełniania oczekiwań pracodawcy w zakresie świadczonej pracy oraz utraty zaufania – w zakresie realizowania obowiązujących standardów obsługi pacjenta – proponowania klientom zakupu towaru z aktualnej promocji przykasowej i proponowania oraz zakładania kart (...), gdy wywiązanie się z tej „powinności” w przeważającej części zależy od czynników niezależnych od pracownika – powoda, w tym zwłaszcza od tego czy obsługiwany klient jest akurat osobą, która nie jest zarejestrowana w (...) i dodatkowo zgodzi się na założenie karty (...) czy też odpowiednio będzie chciała dokonać zakupu produktu z tzw. sprzedaży przykasowej. Okoliczności i przyczyny stawianego pracownikowi a w danej sprawie powodowi zarzutu nie realizowania poleceń służbowych, niespełniania oczekiwań pracodawcy w zakresie świadczonej pracy a w konsekwencji i utraty zaufania winny dotyczyć samego pracownika a nie czynników od niego niezależnych. Przyjęcie odmiennego stanowiska nie znajduje, w ocenie Sądu, żadnego uzasadnienia.

Nadto zważyć wypadnie, iż strona pozwana twierdzenie o nie realizowaniu przez powoda poleceń służbowych oraz o niespełnianiu jej oczekiwań wobec powoda wywodzi w znacznej mierze z wyniku końcowego procesu proponowania zakupu produktu z promocji przykasowej tj. z osiągniętego przez powoda wyniku z tytułu sprzedaży przykasowej oraz z wyniku końcowego procesu pytania klienta o posiadanie karty (...) oraz, przy jej braku, oferowania jej założenia, tj. z wyniku obsługi klientów z kartą (...) i wyniku w ilości zarejestrowania pacjentów w (...). Okoliczność ta ma tym istotniejsze znaczenie, że nie zawsze - jak ustalono w toku postępowania – proponowanie klientowi zakupu produktu z promocji przykasowej czy też założenia karty (...) przynosiło efekt w postaci dokonania zakupu i odpowiednio założenia karty (...) dla klienta. Tym samym miernikiem realizacji przez powoda wykonania obowiązku w zakresie proponowania klientowi zakupu produktu z promocji przykasowej czy też założenia karty (...) nie mogły być, w ocenie Sądu, wyniki odnosząc się do określonego skutku finalnego.

Niezależnie od powyższego wskazać należy, iż jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe po ustaleniu wyników apteki za I kwartał 2012r., menadżer mikro-rynku, M. D. (2), przekazała informację o wynikach kierownikowi apteki, wskazując, że wyniki uzyskane przez powoda oraz jeszcze jednego z pracowników wymagają poprawy. W następstwie przekazanej informacji kierownik poinformował powoda o tym, iż w I kwartale 2012 r. osiągnął jeden z niższych wyników w zakresie sprzedaży towarów z promocji przykasowej oraz realizacji (...) i polecił mu zwiększenie efektywności pracy i poprawy wyników procentowych. Powód powyższe polecenie zrealizował. Powyższa okoliczność znajduje potwierdzenie w szczególności w zeznaniach powoda, którym Sąd dał wiarę jako spójnym i konsekwentnym a przy tym znajdującym potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym w tym zwłaszcza w zestawieniach wyników sprzedaży. Jak wskazał bowiem powód w toku przesłuchania, po otrzymaniu wyników za I kwartał 2012r. i rozmowie z kierownikiem, który polecił mu aby niezależnie od tego czy klient uprzednio odmawiał założenia karty (...) proponował założenie karty (...) w każdym przypadku, powód starał się proponować założenie karty każdemu klientowi. Także z zestawienia wyników sprzedaży, które z uwagi na datę złożenia powodowi oświadczenia o wypowiedzeniu umowy o pracę (30.05.2012r.) nie mogą być odnoszone do porównania I i II kwartału 2012r. a co najwyżej do I kwartału 2012r. i maja 2012r. wynika, iż powód poprawił na koniec maja 2012r. (23,57%) w stosunku do końca I kwartału 2012r. (15,82%) wynik w zakresie pacjentów obsłużonych z kartą (...) w stosunku do wszystkich obsłużonych przez niego pacjentów. Wynik na koniec maja 2012r. był przy tym wyższy zarówno od wyniku M. G. (17,79%) jak i T. K. (23,47%), a zatem nie był najniższy. Podobnie poprawie uległ wynik w stosunku do I kwartału 2012r. (0,70% w zakresie wszystkich promocji) w zakresie realizacji przez powoda tzw. sprzedaży przykasowej. Wynik ten wyniósł, w drugim kwartale 2012r. - 1 % dla promocji T. i 2 % w zakresie promocji C.. Wynik powoda w zakresie sprzedaży C. był przy tym wprawdzie wynikiem najniższym jednak w zakresie sprzedaży T. powód osiągnął wynik na takim samym poziomie jak G. J. i M. G..

Tym samym, w ocenie Sądu, brak było podstaw do uznania – wobec poprawy wyników przez powoda – aby nie realizował on poleceń kierownika, czy też aby nie realizował standardów obsługi pacjenta.

Sąd uwzględnił w tym zakresie także okoliczność, że – mimo, że wyniki w zakresie realizacji (...) oraz programu sprzedaży przykasowej ciężko było poprawić gdyż to od klientów zależało uczestniczenie w nich – w przypadku powoda poprawa wyników nastąpiła mimo krótkiego okresu (maj 2012r.) w stosunku do okresu poprzedniego (I kwartał 2012r.) co wskazuje na prawidłowość realizacji przez powoda obowiązujących u powoda standardów, na wykonanie poleceń kierownika w zakresie poprawy efektywności pracy jak również na dążenie powoda do spełnienia oczekiwań pozwanej.

Nadto podkreślenia wymaga, iż kierownik apteki nie potwierdził aby powód nie wykonywał jego poleceń. Przeciwnie z przeprowadzonych ustaleń wynika, iż był zadowolony z merytorycznej pracy powoda, który w jego ocenie miał szeroką wiedzę farmaceutyczną, jego zachowanie wobec pacjentów było właściwe, a przy tym był osobą zdyscyplinowaną.

Jak przy tym ustalono wypowiedzenie powodowi umowy o pracę było dla niego zaskoczeniem, odbyło się poza jego wiedzą i bez jego wniosku.

Wskazał on wprawdzie, iż jedyne niedociągnięcia w pracy powoda dotyczyły świadczonych przez niego usług marketingowych, co zresztą było przedmiotem zastrzeżeń menadżera mikro-rynku M. D. (2) do pracy powoda jednak nie można tracić z pola widzenia faktu, że jakkolwiek powód realizował faktycznie sprzedaż produktów oferowanych przez pozwaną to jednak u strony pozwanej zatrudniony był na stanowisku technika farmacji i zgodnie z zakresem powierzonych mu czynności i obowiązków zobowiązany był do wydawania leków gotowych i robionych za pierwszym stołem, wykonywania leków recepturowych, dopilnowania terminów ważności leków gotowych oraz składników recepturowych, badania wody destylowanej w aptece i wpisywania do książki raz w miesiącu, wpisywania na tzw. listę braków przy pierwszym stole, leków do zamówienia na cito oraz nowości, uzupełniania w leki pierwszego stołu, fasowania leków oraz wpisywania ich do zeszytu fasunków oraz do wykonywania wszelkich innych poleceń wydanych przez kierownika apteki. Zakresem tym nie zostały zatem objęte nie tylko obowiązki o charakterze marketingowym ale i w zakresie samej sprzedaży. Nie można natomiast stawiać powodowi zarzutów sprowadzających się de facto do niewłaściwego wykonywania obowiązków, co ostatecznie miało skutkować utratą do niego przez pozwaną zaufania, do czynności nie stanowiących umówionego, podstawowego zakresu obowiązków.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, iż wyznaczone dla apteki na II kwartał 2012r., w Karcie Celów, cele miały stanowić podstawę przyznania pracownikom apteki ewentualnej premii nie zaś – co wynika wprost z jej zapisów – być podstawą dokonania ich oceny.

Uwzględniając powyższe okoliczności Sąd uznał, iż przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę powodowi, a to brak realizacji poleceń służbowych, niespełnienie oczekiwań pracodawcy w zakresie świadczonej pracy oraz utrata zaufania były nierzeczywiste i nie uzasadniały wypowiedzenia powodowi umowy o pracę.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż wypowiedzenie powodowi umowy o pracę było nieuzasadnione i w konsekwencji na podstawie art. 45 k.p. w zw. z art. 47 ¹ k.p. zasądził od strony pozwanej Przedsiębiorstwa (...) S.A. w Ł. na rzecz powoda J. H. kwotę 9.591,57 złotych brutto wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 6 czerwca 2012 r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania z powodu nieuzasadnionego wypowiedzenia jemu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony. (pkt I wyroku)

Podstawę prawną dla określenia terminu naliczania odsetek stanowił art. 481 § 1 k.c. w związku z art. 300 k.p., zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Odsetki od kwoty 9.591,57 złotych brutto zasądzonej tytułem odszkodowania za nieuzasadnione wypowiedzenie powodowi umowy o pracę Sąd zasądził od dnia 6 czerwca 2012 r., tj. od dnia wniesienia pozwu.

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczono na podstawie art. 477 ² § 1 k.p.c., uwzględniając wysokość jednomiesięcznego wynagrodzenia powoda w kwocie 3.197,19 złotych. (pkt II wyroku)

Jednocześnie mając na uwadze fakt, że powód jako pracownik, zgodnie z treścią art. 96 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 90, poz. 594) zwolniony był od obowiązku uiszczenia opłaty sądowej, Sąd na podstawie art. 113 powołanej ustawy, kosztami sądowymi obciążył stronę pozwaną uwzględniając w tym zakresie fakt, że zgodnie z art. 13 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. wysokość opłaty sądowej wynosiła 480 złotych (5% z 9.591,57 zł). Uwzględniając powyższe, w oparciu o powołany przepis Sąd orzekł, jak w pkt III sentencji wyroku.

Zarządzenie:

1.  odnotować w rep.,

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi strony pozwanej – r.pr. K. S.,

3.  kal. 14 dni.

W., dnia 17.04.2013r.