Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 737/12 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej z 2013-12-04

Sygn. akt I C (...)

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 04 grudnia 2013 r.

Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Urszula Wicińska

Protokolant Krystyna Korczyńska

po rozpoznaniu w dniu 04 grudnia 2013 r. w Środzie Śląskiej na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. z siedzibą w W.

p/ko S. F.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego S. F. na rzecz strony powodowej (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 18.322,03 zł (osiemnaście tysięcy trzysta dwadzieścia dwa złote, trzy grosze) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 07 listopada 2012 do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 4.790,45 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  zarządza na rzecz strony powodowej ze środków Skarbu Państwa zwrot kwoty 1.543,55 zł tytułem nadpłaconej zaliczki na wydatki.

Zarządzenia;

1.  odnotować;

2.  kal. dni.

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) S.A. z siedzibą w W. wytoczyła powództwo przeciwko pozwanemu S. F. żądając kwoty 18322,03 zł, którą wypłaciła poszkodowanej w wypadku drogowym spowodowanym przez pozwanego, z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 2400 zł, przy uwzględnieniu kwoty 17 zł tytułem uiszczonych opłat skarbowych od pełnomocnictwa w sprawie.

Uzasadniając żądanie, strona powodowa wskazała, iż w dniu 16 sierpnia 2009 r. pozwany kierując bez wymaganych uprawnień motocyklem marki S. i znajdując się w stanie nietrzeźwości, nie zachował należytej ostrożności i prędkości do ukształtowania, w wyniku czego zderzył się z poruszającym prawidłowo w przeciwnym kierunku samochodem, powodując jego uszkodzenie oraz obrażenia ciała u jadącej nim K. Z.. Podała, iż wypłaciła odszkodowanie z tytułu szkody całkowitej w tym samochodzie w wysokości 5500 zł oraz kwotę 10.500 zł zadośćuczynienia i 2322,03 zł tytułem utraconych zarobków.

Na rozprawie w dniu 27 lutego 2013 r. pełnomocnik pozwanego wniósł o miarkowanie odszkodowania, gdyż pozwany nie zgadza się z jego wysokością.

Na ostatniej rozprawie pozwany wskazał, iż zgadza się z wysokością odszkodowania za samochód oraz utratę zarobków, podnosząc jednocześnie zarzut zbyt wysokiego zadośćuczynienia, które w jego ocenie winno kształtować się w wysokości 600 zł za każdy procent doznanego uszczerbku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 16 sierpnia 2009 r. na drodze publicznej nr (...) pomiędzy P. i L. pozwany S. F. kierując bez wymaganych uprawnień motocyklem marki S. nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości – 0,6 promila alkoholu we krwi, nie zachował należytej ostrożności i prędkości do ukształtowania drogi, w wyniku czego kierowany przez niego pojazd za łukiem drogi w prawo zjechał na lewą stronę drogi i zderzył się z poruszającym się prawidłowo w przeciwnym kierunku samochodem osobowym marki F. (...) nr rej. (...).

Pozwany został skazany za naruszenie zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym w stanie nietrzeźwości, to jest za przestępstwo z art. 177 § 1 k.k. w zw. z art. 178 § 1 k.k.

(dowód: wyrok Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dn. 14.05.2010 r.

sygn. II K (...)k. 22 )

W czasie tego zdarzenia kierowca samochodu został zmuszony do zjazdu na pobocze i do rowu. Motocykl uderzył w jego przedni lewy róg.

(dowód: zeznania świadka K. Z. k. 97)

Samochód F. (...) nr rej. (...) doznał znacznych uszkodzeń, tak że koszt jego naprawy z użyciem części oryginalnych wynosi 27.679,81 zł.

(dowód: opinia biegłego sądowego M. B. z dn. 18.06.2013 r. k. 107 – 111)

Obrażeń doznała pasażerka tego samochodu K. Z., która po wypadku została odwieziona karetką pogotowia do Szpitala w Ś., gdzie po wykonaniu badań, w tym prześwietlenia rtg, rozpoznano skręcenie kręgosłupa szyjnego oraz uraz klatki piersiowej okolicy mostka i zlecono kołnierz ortopedyczny na ok. 8 tygodni. Następnie leczyła się u neurologa i ortopedy, gdzie zlecano jej leki przeciwbólowe i miorelaksacyjne. Na zwolnieniu lekarskim była ok. 3 miesiące. Przed powrotem do pracy przeszła rehabilitację. Cierpiała na bóle głowy, kręgosłupa, okolicy mostka.

Zdarzenie to bardzo zdenerwowało K. Z., bała się nie tylko o stan swoich bliskich, którzy brali udział w zdarzeniu ale i o pozwanego, który bezpośrednio po wypadku był nieprzytomny. Miała podwyższone ciśnienie tętnicze i w Szpitalu dostała tabletkę na uspokojenie i obniżenie ciśnienia.

(dowód: zeznania świadka K. Z. k. 97 – 98)

Wypadek ten skutkuje do chwili obecnej bólami i zawrotami głowy, bólami kręgosłupa szyjnego z ograniczeniem ruchomości biernej i czynnej, parastezjami kończyn górnych, szczególnie prawej, w zakresie unerwienia przez nerw łokciowy (palców IV i V). Dolegliwości nasilają się przy zmianach pogodowych, przy wysiłku fizycznym i zmuszają do przyjmowania leków przeciwbólowych oraz w sposób zasadniczy utrudniają czynności życia codziennego, jak i pracę zawodową. W przyszłości jest wskazanie kontynuacji leczenia usprawniającego. Z powodu przebytego urazu mogą u K. Z. pojawić się w przyszłości dolegliwości bólowe kręgosłupa szyjnego, połączone ze wzmożonym napięciem mięśni karku ograniczające jego ruchomość.

Z powodu skręcenia kręgosłupa doznała ona uszczerbku na zdrowiu w wysokości 6%, zaś z powodu urazu klatki piersiowej w wysokości 3%.

(dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu (...)

J. z dn. 1.07.2013 r. k. 119 – 121)

W wyniku wypadku poważnych obrażeń ciała doznał również pozwany. W dacie zdarzenia miał 22 lata. Przechodzi nadal rehabilitację. Ma stwierdzoną okresową niepełnosprawność stopnia umiarkowanego do 30 listopada 2014 r.

(bezsporne)

Motocykl, którym jechał w dacie zdarzenia pozwany, był ubezpieczony z tytułu odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony powodowej.

Strona powodowa wypłaciła K. Z. odszkodowanie za szkodę w pojeździe marki F. (...) nr rej. (...) w wysokości 5.500 zł, zadośćuczynienie za doznaną krzywdę w kwocie 10.500 zł oraz kwotę 2.322,03 zł tytułem utraconych zarobków.

(dowód: dokumenty w aktach szkodowych nr szkody (...)

potwierdzenie wypłaty z dn. 6.11.2009 r. k. 18)

Strona powodowa wzywała pozwanego do zwrotu wypłaconych K. Z. kwot, lecz bezskutecznie.

(dowód: wezwania do zapłaty z dn. 26.07.2010 r. i 17.06.2011 r. k. 14 – 15)

Sąd zważył co następuje :

Zgodnie z treścią art. 43 pkt 1) i pkt 3) ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych Dz. U. 2003r. nr 124, poz. 1152 z późn. zm., zwanej dalej ustawą o ubezpieczeniach obowiązkowych, zakładowi ubezpieczeń przysługuje prawo dochodzenia od kierującego pojazdem mechanicznym zwrotu wypłaconego z tytułu ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych odszkodowania, w szczególności jeżeli kierujący wyrządził szkodę w stanie po użyciu alkoholu lub w stanie nietrzeźwości, nie posiadał wymaganych uprawnień do kierowania pojazdem mechanicznym, z wyjątkiem przypadków, gdy chodziło o ratowanie życia ludzkiego lub mienia albo o pościg za osobą podjęty bezpośrednio po popełnieniu przez nią przestępstwa.

Zasada odpowiedzialności jest bezsporna. Pozwany kierując motocyklem spowodował wypadek będąc w stanie nietrzeźwości i nie posiadając uprawnień do kierowania pojazdem. Świadczenia w postaci odszkodowania za szkody wyrządzone przez pojazd kierowany przez pozwanego i zadośćuczynienia za doznaną krzywdę przez obrażenia doznane w wyniku spowodowanego przez niego wypadku wypłaciła strona powodowa. Wysokość faktycznie wypłaconych przez nią kwot na rzecz poszkodowanej w wyniku wypadku K. Z. nie jest sporna.

Początkowo pozwany wnosił o miarkowanie odszkodowania, a ostatecznie jednak podniósł, że wypłacone przez stronę powodową zadośćuczynienie było zbyt wysokie wobec doznanej przez poszkodowaną krzywdy, w tym w szczególności doznanego uszczerbku na zdrowiu. Co do wysokości odszkodowania zaś nie wnosił dalszych zarzutów.

Mając na uwadze zebrany materiał dowodowy, w szczególności zeznania świadka K. Z. oraz opinie biegłych, Sąd uznał, iż zasadnym jest roszczenie strony powodowej. Opinia biegłego sądowego z zakresu mechaniki samochodowej wskazuje, iż koszt naprawienia szkody w pojeździe wyniósł 27.679,81 zł, a strona powodowa wypłaciła jedynie poszkodowanemu kwotę 5.500 zł, której zwrotu domaga się od pozwanego.

Co do zadośćuczynienia również kwota 10500 zł wypłacona K. Z. nie jest zawyżona mając na uwadze rozmiar krzywdy, w tym doznany uszczerbek na zdrowiu w wysokości 9%.

Na podstawie art. 445 § 1 k.c. w razie uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Chodzi tu o krzywdę (szkodę niemajątkową) ujmowaną jako cierpienie fizyczne, a więc ból i inne dolegliwości oraz cierpienia psychiczne, to jest ujemne uczucia przeżywane w związku z cierpieniami fizycznymi. Zadośćuczynienie ma na celu przede wszystkim złagodzenie tych cierpień, ale jego wysokość musi uwzględniać stopień doznanej krzywdy, albowiem co do zasady ma to być rekompensata za nią.

Wypadek był dla poszkodowanej K. Z. źródłem dużego stresu. Pociągnął za sobą długotrwałą niezdolność do pracy (3 miesiące), konieczność leczenia i rehabilitacji. Skutkował dolegliwościami bólowymi kręgosłupa, głowy, klatki piersiowej. Biegły sądowy z zakresu ortopedii i traumatologii potwierdził, że nadal powracają dolegliwości bólowe głowy i kręgosłupa, przy jego ograniczeniu ruchomości. Wskazał na konieczność kontynuowania leczenia usprawniającego oraz możliwość powstania w przyszłości dolegliwości ze strony kręgosłupa szyjnego połączonych ze wzmożonym napięciem mięśni karku, które będą ograniczały jego ruchomość.

Wobec powyższego, świadczenia wypłacone przez stronę powodową poszkodowanej K. Z. były uzasadnione, tak co do zasady, jak i wysokości. Mając na uwadze wnioski opinii biegłych sądowych, co do których żadna ze stron nie miała żadnych zarzutów, zostały one ustalone w stosunkowo niewygórowanej wysokości, a co za tym idzie dalsze miarkowanie nie miałoby uzasadnienia. Ponadto, pozwany nie powołał żadnych dowodów na okoliczności uzasadniające obniżenie tych świadczeń.

Mając powyższe na uwadze, powództwo zostało uwzględnione w całości na podstawie art. 43 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.

Na podstawie art. 84 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych zarządzono zwrot na rzecz strony powodowej nadpłaconej zaliczki na wynagrodzenia biegłych sądowych powołanych w sprawie.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agnieszka Walaszczyk
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej
Osoba, która wytworzyła informację:  Urszula Wicińska
Data wytworzenia informacji: