Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 października 2013r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział I Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący SSO Anna Stańczyk

Protokolant Marcin Guzik

po rozpoznaniu w dniu 16 października 2013r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa (...) Publicznego Szpitala (...) we W.

przeciwko (...) (...) Oddziałowi Wojewódzkiemu we W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) (...) Oddziału Wojewódzkiego we W. na rzecz strony powodowej, (...) Publicznego Szpitala (...) we W. kwotę 107.335,00 zł. (sto siedem tysięcy trzysta trzydzieści pięć złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia 12.08.2010r.;

II.  oddala dalej idące powództwo;

III.  zasądza od strony powodowej na rzecz strony pozwanej kwotę 3.464,16 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  nakazuje stronie pozwanej aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Okręgowego we Wrocławiu kwotę 5.367,00 zł. tytułem brakującej opłaty od pozwu od zasądzonej części roszczenia.

Sygn. akt I C 971/10

UZASADNIENIE

Strona powodowa - (...) Publiczny Szpital (...) we W. wystąpił z pozwem przeciwko (...), (...) Oddziałowi Wojewódzkiemu we W. o zapłatę kwoty 408.204 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu pozwu (k. 3-7, 827) strona powodowa podała, że w dniu 14 stycznia 2009 r. zawarła ze stroną pozwaną umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej - leczenie szpitalne, nr (...), która na mocy aneksów objęła m. in. świadczenia z zakresu (...). Wskazano, że na mocy ostatniego aneksu nr (...) z dnia 15 lutego 2010 r. do w/w umowy, została ustalona wartość świadczeń medycznych zakontraktowanych i wykonanych w 2009 r., która zgodnie z planem rzeczowo-finansowym stanowiącym załącznik nr (...) do tego aneksu, dla świadczeń z zakresu (...) wyniosła 4.292.772 zł. W związku z wykonaniem w 2009 r. świadczeń zdrowotnych ponad przewidziane w/w umową limity, strona powodowa w dniu 3 lutego 2010 r. wystawiła fakturę VAT nr (...) obejmującą wszystkie ponadlimitowe świadczenia wykonane w 2009 r. i doręczyła je pozwanemu (...). W ramach zakresu (...), powód wykonał świadczenia ponadlimitowe na łączną kwotę 487.560 zł, przy łącznej wartości świadczeń limitowych i ponad limitowych w ramach tego zakresu wykonanych w 2009 r. przez stronę powodową w wysokości 4.780.332 zł. Strona powodowa zarzuciła, że pozwany nie uregulował należności objętej fakturą VAT nr (...) i odesłał ją powodowi, nie zaprzeczył jednak że powód wykonał świadczenia ponadlimitowe objęte fakturą. W związku z tym pismem z dnia 30 kwietnia 2010 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty dochodzonej kwoty, a wobec braku spełnienia świadczenia wystąpił z niniejszym pozwem. Strona powodowa argumentowała ponadto, że w lipcu 2010 r. strona pozwana złożyła jej propozycję zawarcia ugody dotyczącej zapłaty za świadczenia ponadlimitowe wykonane w 2009 r., w tym także świadczenia objęte niniejszym pozwem. Według strony powodowej oznacza to, że pozwany (...) nie kwestionował zasadności roszczeń powoda o zapłatę za te świadczenia. W propozycji ugody obniżył jednakże cenę za jednostkę rozliczeniową z 51 zł do 15,30 zł, czyli do 30% ceny obowiązującej w umowie, na co strona powodowa nie wyraziła zgody. Strona powodowa wyjaśniła, że wartość przedmiotu sporu stanowią wykonane przez powoda świadczenia ponadlimitowe z zakresu (...) w trybie pilnym, w sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia pacjentów. Świadczenia te opiewają na łączną kwotę 408.204 zł (k. 4-5, 827) i zostały wyselekcjonowane przez powoda z w/w świadczeń pozalimitowych na łączną kwotę 487.560 zł po ich weryfikacji pod kątem udzielenia ich w sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia pacjenta. Strona powodowa powołała się na art. 7 ustawy z 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej i podała, że zakład opieki zdrowotnej nie może odmówić udzielenia świadczenia zdrowotnego osobie, która potrzebuje natychmiastowego udzielenia takiego świadczenia ze względu na zagrożenie zdrowia lub życia. Ponadto strona powodowa powołała się na art. 30 ustawy z 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza i lekarza dentysty i podała, że lekarz ma obowiązek udzielać pomocy lekarskiej w każdym przypadku, gdy zwłoka w jej udzieleniu mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia, oraz w innych przypadkach niecierpiących zwłoki. Według strony powodowej wszystkie ponadlimitowe świadczenia zdrowotne dochodzone pozwem zostały wykonane w sytuacji zagrożenia życia lub zdrowia pacjentów, ponieważ wszyscy pacjenci wykazani w załączonym wykazie wymagali pilnej diagnostyki lub leczenia, a ich niewykonanie spowodowałoby skutki w postaci śmierci lub trwałego uszczerbku na zdrowiu. Pozwany powinien zatem zapłacić powodowi za wykonanie tych świadczeń, pomimo iż zostały one wykonane ponad przewidziany umową limit. Zgodnie bowiem z art. 56 k.c. czynność prawna wywołuje nie tylko skutki w niej wyrażone, lecz również te, które wynikają z ustawy, z zasad współżycia społecznego i z ustalonych zwyczajów. A zatem treść umownego stosunku prawnego może być modyfikowana przez przepisy ustawowe, tj. właśnie przez powołane przepisy. Odwołując się w dalszej kolejności do orzecznictwa i doktryny, w tym w szczególności powołując liczne orzeczenia Sądu Najwyższego strona powodowa podała, że świadczeniodawcy przysługuje wobec (...) roszczenie o wynagrodzenie za świadczenia ponadlimitowe spełnione na rzecz osób ubezpieczonych w okolicznościach, w których było zagrożone zdrowie lub życie tych osób, a udzielenie świadczenia zdrowotnego w razie zagrożenia życia albo zdrowia, choć jest własnym ustawowym obowiązkiem świadczeniodawcy będącego zakładem opieki zdrowotnej czy lekarzem, to nie wyłącza jednak obowiązków (...) wynikających z innych ustaw. Obowiązki wynikające z powołanych przepisów art. 7 i art. 30 powołanych ustaw mają charakter bezwzględny i wyprzedzają ograniczenia wynikające z umów o świadczenia zdrowotne. Koszty świadczeń udzielonych ubezpieczonym w warunkach przymusu ustawowego należy zatem, zgodnie z art. 56 k.c., włączyć do skutków, jakie wywołuje umowa zawarta między (...), a świadczeniodawcą i obciążyć nimi (...) zarządzający środkami publicznymi, z których powinny one być pokryte.

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) (...) Oddział Wojewódzki wniósł o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu strona pozwana (k. 321 i n.) przyznała, że strony zawarły w dniu 14 stycznia 2009 r. umowę nr (...) o udzielenie świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju Leczenie szpitalne wraz z aneksami, której okres obowiązywania określono od 1 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2011 r. Jednym z produktów kontraktowych były świadczenia z zakresu (...) o kodzie nr (...), których wartość zgodnie z aneksem nr (...) wyniosła łącznie 4.292.772 zł. Strona pozwana zarzuciła, że zapłaciła całość kwoty wynikającej z łączącej ją ze stroną powodową umowy odnośnie świadczeń medycznych udzielanych w 2009 r. z zakresu „(...)”. Strona pozwana zarzuciła ponadto, że strony wartość kontraktu wynikającego z w/w umowy wielokrotnie zmieniały, przy czym w każdym z aneksów strony wprowadziły § 2, w którym świadczeniodawca oświadczył, że kwoty zobowiązania funduszu wobec świadczeniodawcy wyczerpują wszystkie jego roszczenia wynikające z realizacji umowy, chyba że fundusz dysponował będzie dodatkowymi środkami, przeznaczonymi na finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej ponad wartość, o której mowa w § 4 ust. 1 umowy. Według strony pozwanej, powód świadomie zrzekł się zatem roszczeń przewyższających ustaloną w umowie wartość, zamieszczając w podpisywanych przez siebie aneksach w § 2 klauzulę o w/w treści. Dodano przy tym, że aneksy do umowy zostały sformułowane w sposób na tyle jasny i precyzyjny, że nie ma podstaw aby przy ich interpretacji odchodzić od literalnego brzmienia oświadczeń stron. Zawarcie zatem przez strony w/w aneksów z klauzulami czyni wszelkie roszczenia powoda o zapłatę w wysokości przenoszącej ustalone w/w kwoty bezprzedmiotowymi. Strona pozwana argumentowała ponadto, że świadczeniami zdrowotnymi, o których mowa w art. 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej oraz w art. 30 ustawy z dnia 5 grudnia 2005 r. o zawodzie lekarza i lekarza dentysty objęte zostały w zasadzie stany nagłe i niespodziewane, których nie można przewidzieć. Nie są nimi zabiegi, które wprawdzie ratują życie, jednak stosowane są u chorych leczonych przewlekle, wymagających regularnego poddawania się zabiegom medycznym. Strona pozwana zarzuciła, że strona powodowa nie wykazała, że udzielone przez nią świadczenia zdrowotne, za które domaga się zapłaty zostały udzielone w stanie zagrożenia życia lub zdrowia pacjentów, w warunkach potrzeby ich natychmiastowego udzielenia oraz nieprzewidywalności zagrożenia życia lub zdrowia pacjentów w sytuacji odmowy ich udzielenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Strona powodowa - (...) Publiczny Szpital (...) we W. - udziela świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie umów zawieranych ze stroną pozwaną - (...) (...) Oddział Wojewódzki we W..

Strona powodowa jest jedynym szpitalem na D., który udziela świadczeń medycznych finansowanych ze środków (...) z zakresu (...) – (...).

Strona pozwana (...) zapłaciła za wszystkie świadczenia ponadlimitowe z zakresu (...) udzielone w latach 2004 - 2008 przez stronę powodową - (...) Publiczny Szpital (...) we W., chociaż odbywało się to dopiero kolejno w następnych latach po zakończeniu danego roku rozliczeniowego.

( Dowód: zeznania świadka E. C., k. 809-811; zeznania świadka G. M., k. 823-824; przesłuchanie dyrektora strony powodowej A. Z., k. 824-825; przesłuchanie dyrektora strony pozwanej W. N. (1), k. 825-826; opinia biegłej sądowej z zakresu (...) R. T. wraz z opiniami uzupełniającymi, k. 835-836, 1840, 1868 )

W dniu 14 stycznia 2009 r. strona powodowa zawarła z (...) (...) Oddział Wojewódzki we W. umowę nr (...) o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej – leczenie szpitalne.

W dniach: 9 lutego 2009 r., 20 lutego 2009 r., 2 marca 2009 r., 25 marca 2009 r., 7 kwietnia 2009 r., 14 kwietnia 2009 r., 22 kwietnia 2009 r., 8 maja 2009 r., 4 czerwca 2009 r., 14 lipca 2009 r., 17 lipca 2009 r., 21 lipca 2009 r., 29 lipca 2009 r., 18 sierpnia 2009 r., 27 września 2009 r., 10 listopada 2009 r., 28 grudnia 2009 r., 31 grudnia 2009 r., i 15 lutego 2010 r. strony zawarły aneksy do w/w umowy dotyczące zmiany wysokości wynagrodzenia strony pozwanej wobec powodowego szpitala z tytułu realizacji umowy, które było kilkanaście razy podwyższane, a także dotyczyły przedłużenia okresów, za który strona pozwana zobowiązała się finansować udzielane przez powódkę świadczenia medyczne.

Na podstawie aneksu nr (...) z dnia 25 marca 2009 r. w/w umowa stron objęła także finansowanie przez pozwaną świadczeń medycznych z zakresu (...) o kodzie (...) (k. 374). Zgodnie z planem rzeczowo-finansowym stanowiącym załącznik nr (...) do aneksu nr (...) wartość świadczeń z zakresu (...) o kodzie (...) wyniosła łącznie 4.292.772 zł.

Na podstawie aneksu nr (...) strony zmieniły zapis § 1 ust. 2 łączącej je umowy w ten sposób, że wskazały, iż świadczeniodawca zobowiązany jest wykonywać umowę zgodnie z zasadami i na warunkach określonych w zarządzeniu Prezesa (...) nr (...) z dnia 22 października 2008 r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju leczenie szpitalne, zmienionych zarządzeniem Prezesa (...) nr (...) z dnia 23 stycznia 2009 r., zmienionego zarządzeniem Prezesa (...) nr (...) z dnia 26 stycznia 2009 r., zmienionego zarządzeniem Prezesa (...) nr (...) z dnia 5 marca 2009 r.

W § 2 aneksów nr (...) do w/w umowy strona powodowa oświadczyła, że kwota zobowiązania (...) wobec niej jako świadczeniodawcy, o której mowa w § 4 umowy, wyczerpuje wszystkie jej roszczenia wynikające z umowy, chyba, że (...) dysponował będzie dodatkowymi środkami, przeznaczonymi na finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej zrealizowanych ponad wartość, o której mowa w § 4 ust. 1 umowy. W ostatnich aneksach, tj. (...) i (...) do umowy strona powodowa odmówiła podpisania aneksów zawierających § 2 dotyczących zrzeczenia się roszczenia odnośnie świadczeń ponadlimitowych.

W aneksie nr (...) z dnia 15 lutego 2010 r. określono wysokość kontraktu dotyczącego m.in. świadczeń medycznych z zakresu (...) o kodzie (...) za 2009 r. w kwocie 4.292.772 zł.

( Dowód: odpis z KRS strony powodowej, k. 9-13; umowa nr (...) z 14 stycznia 2009 r. wraz z załącznikiem – planem rzeczowo-finansowym, k. 14-27, 332-346; aneksy nr (...) wraz z załącznikami, k. 28-47, 347-641; zarządzenie Prezesa (...) z 22 października 2008 r. wraz z załącznikami, k. 775-799, 855-899; zeznania świadka E. C., k. 809-811; zeznania świadka G. M., k. 823-824; zeznania świadka M. D., k. 824; przesłuchanie dyrektora strony pozwanej W. N. (1), k. 825-826 )

W trakcie realizacji ponadlimitowych świadczeń medycznych strona powodowa przekazywała stronie pozwanej na bieżąco w formie plików elektronicznych w formacie (...) dane dotyczące pacjentów i udzielanych im świadczeń będące podstawą rozliczeń i płatności za świadczenia opieki zdrowotnej udzielone w okresie sprawozdawczym. Wszystkie świadczenia w programie rozliczeniowym powoda i platformie wymiany danych z pozwanym zostały potwierdzone przez pozwanego. W 2009 r. strona powodowa nie miała obowiązku raportowania, które ze świadczeń były ratujące życie i udzielono je w trybie nagłym, a które w trybie planowym, choć istniała taka możliwość. Obowiązek raportowania trybu przyjęcia pacjenta i udzielonych mu świadczeń został wprowadzony dopiero we wrześniu 2010 r.

( Dowód: rozliczenia – wydruki z systemu komputerowego strony powodowej, k. 666-684; tabela, k. 716-721; zarządzenie Prezesa (...) z 22 października 2008 r. wraz z załącznikami, k. 775-799, 855-899; zeznania świadka E. C., k. 809-811; zeznania świadka G. M., k. 823-824; zeznania świadka M. D., k. 824 )

W październiku 2009 r. strona powodowa wystąpiła do strony pozwanej z wnioskiem o udzielenie informacji publicznej w celu ustalenia czy (...) dysponuje środkami rezerwowymi na zaspokojenie roszczeń strony powodowej z tytułu wykonania ponadlimitowych świadczeń ratujących życie lub zdrowie. Strona pozwana nie odpowiedziała na wniosek strony powodowej.

( Dowód: wniosek o udostępnienie informacji publicznej, k. 308 )

W 2009 r. w ramach zakresu (...) o kodzie (...) strona powodowa wykonała świadczenia zdrowotne w łącznej kwocie 4.780.332 zł, z czego wartość świadczeń ponadlimitowych wyniosła 487.560 zł (= 4.780.332 zł – 4.292.772 zł).

( Dowód: pismo powódki z 3 marca 2010 r. wraz z fakturą VAT nr (...), k. 48-49; sprawozdanie finansowe, k. 50-53 )

Na dochodzoną pozwem kwotę 408.204 zł składa się wartość świadczeń medycznych, udzielonych według przyjętych w umowie nr (...) stawek, które strona powodowa udzieliła 147 małoletnim pacjentom w okresie listopad-grudzień 2009 r.

W przypadku pierwszej grupy pacjentów udzielone przez powódkę świadczenia medyczne dotyczyły realizacji programu terapeutycznego leczenia niedoboru hormonu wzrostu u dzieci. Program ten był finansowany przez (...) i obwarowano go szeregiem warunków, które musiał spełnić świadczeniodawca Jednym z nich było udokumentowanie wskazań medycznych do stosowania substytucyjnego hormonu wzrostu, a następnie systematyczna kontrola leczenia, mająca ocenić skuteczność leczenia, ocenę objawów ubocznych oraz ocenę czasu trwania leczenia. Wszystkie te warunki mogły być spełnione jedynie w warunkach stacjonarnych, tj. w czasie hospitalizacji. Kwalifikacja do leczenia niedoboru hormonu wzrostu odbywać się musi w warunkach wysokospecjalistycznego oddziału endokrynologicznego. Wynika to z konieczności posiadania dużego doświadczenia w leczeniu hormonem wzrostu, a także z protokołu badania – ocena wydzielania hormonu wzrostu wymaga badania dziecka w ciągu całej doby, z uwzględnieniem profilu nocnego wydzielania hormonu – jest to do wykonania jedynie w warunkach szpitalnych. W procedurze leczenia dzieci dotkniętych niedoborem hormonu wzrostu trwającej co najmniej kilka lat konieczna jest systematyczna kontrolna skuteczności leczenia w odstępach około miesięcznych. W trakcie leczenia niedoboru hormonu wzrostu pacjentom udzielane są świadczenia, które są kosztowne i mają charakter konieczny do prawidłowej terapii, ale nie udziela się ich w trybie nagłym lecz planowym.

W przypadku kolejnej grupy obejmującej pacjentów udzielone przez powódkę świadczenia medyczne dotyczyły leczenia zaburzeń gospodarki węglowodanowej – głównie cukrzycy świeżo wykrytej bądź będącej w trakcie leczenia - z różnych przyczyn nieskutecznego. Ujawnienie cukrzycy typu 1 jest zawsze stanem zagrożenia życia, szczególnie w przypadku dzieci oraz młodzieży w okresie wzrostu. Z powodu ryzyka nagłej śmierci w przypadku wykrycia cukrzycy pacjenci u których zdiagnozowano te chorobą przyjmowani są do szpitala w trybie ostrodyżurowym.

Każdy przypadek nieprawidłowej glikemii u dziecka wymaga natychmiastowej reakcji terapeutycznej, ponieważ ryzyko rozwinięcia kwasicy metabolicznej jest prawie 100% i jest to stan zagrożenia życia.

W przypadku trzeciej grupy pacjentów udzielone przez powódkę świadczenia medyczne dotyczyły zaburzeń dojrzewania płciowego. Zaburzenia w tej dziedzinie nie skutkują zagrożeniem utraty życia, natomiast warunkują późniejsze życie osobnicze i społeczne, często uniemożliwiając późniejsze rodzicielstwo. Odroczenie leczenia o kilka tygodni może spowodować nieodwracalne skutki w młodym rozwijającym się organizmie. Zaburzenia hormonalne, z wyjątkiem cukrzycy, rzadko stanowią zagrożenie życia. Każde stwierdzone zaburzenie hormonalne u dziecka lub nawet podejrzenie takiego zaburzenia, wymaga jednakże od lekarza szybkiej reakcji, ponieważ zaniechanie działań terapeutyczno-diagnostycznych o kilka tygodni może spowodować nieodwracalne skutki zdrowotne.

Hospitalizacje pacjentów M. W., M. M. (1), P. M. i M. C. były wykonane w trybie planowym bądź mogły być wykonane przez innych świadczeniodawców.

( Dowód: wykaz świadczeń, k. 60-70; karty informacyjne, k. 71-305; opinia biegłej sądowej z zakresu (...) R. T. wraz z opiniami uzupełniającymi, k. 835-836, 1840, 1868 )

W dniu 15 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjentkę N. B., lat 9, z rozpoznaniem świeżo ujawnionej cukrzycy typu 1 i cukrzycowej kwasicy ketonowej. W historii choroby w/w pacjentki wskazano, że została przyjęta do szpitala w stanie zagrożenia życia. Koszt leczenia w/w pacjentki wyniósł 4.998 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń (nr (...)), k. 60-70; karta informacyjna, k. 91-92, dokumentacja medyczna, k. 984-1010)

W dniu 14 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjenta K. B. (1), lat 12, z rozpoznaniem cukrzycy typu 1 i kwasicy ketonowej. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 4.998 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 96-97, dokumentacja medyczna, k. 1011-1031)

W dniu 10 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjenta M. B., lat 2, z rozpoznaniem świeżo ujawnionej cukrzycy typu 1. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 99-100, dokumentacja medyczna, k. 1032-1043)

W dniu 29 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjenta J. Ł., lat 13, z rozpoznaniem cukrzycy typu 1 i stanu po kwasicy. W historii choroby tego pacjenta wskazano, że został on przyjęty do szpitala w stanie zagrożenia życia. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 138-139, dokumentacja medyczna, k. 1102-1114)

W dniu 12 października 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjenta O. J., lat 6, z rozpoznaniem świeżo ujawnionej cukrzycy typu 1. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 142-143, dokumentacja medyczna, k. 1115-1131)

W dniu 4 listopada 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjenta Ł. K., lat 17, z rozpoznaniem świeżo wykrytej cukrzycy typu 1. W historii choroby tego pacjenta wskazano, że został on przyjęty do szpitala w stanie zagrożenia życia. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 154-155, dokumentacja medyczna, k. 1132-1150)

W dniu 2 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjentkę N. K., lat 2, z podejrzeniem cukrzycy typu 1. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 162-163, dokumentacja medyczna, k. 1166-1177)

W dniu 17 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjenta J. L., lat 3, z rozpoznaniem cukrzycy typu 1 i podejrzeniem kwasicy ketonowej. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 179-180, dokumentacja medyczna, k. 1208-1223)

W dniu 21 maja 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjenta J. M., lat 8, z rozpoznaniem świeżo ujawnionej cukrzycy typu 1 i kwasicy ketonowej. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 195-196, dokumentacja medyczna, k. 1241-1261)

W dniu 18 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjenta P. O., lat 16, z rozpoznaniem świeżo ujawnionej cukrzycy. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 214-215, dokumentacja medyczna, k. 1328-1341)

W dniu 29 października 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym bez skierowania, pacjentkę K. P. (1), lat 13, z rozpoznaniem cukrzycy typu 1 i kwasicy ketonowej. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 1785 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 220-221, dokumentacja medyczna, k. 1342-1355)

W dniu 14 listopada 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym bez skierowania, pacjentkę P. P. (1), lat 13, z rozpoznaniem cukrzycy typu 1 i hiperglikemii. W historii choroby tej pacjentki wskazano, że została ona przyjęta do szpitala w stanie zagrożenia życia. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 222-223, dokumentacja medyczna, k. 1356-1370)

W dniu 21 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjentkę M. R. (1), lat 10, z rozpoznaniem świeżo ujawnionej cukrzycy typu 1 i kwasicy ketonowej. W historii choroby tej pacjentki wskazano, że została przyjęta do szpitala w stanie zagrożenia życia. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 4.998 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 231-232, dokumentacja medyczna, k. 1412-1438)

W dniu 8 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowania wystawionego w tym samym dniu, pacjentkę S. R., lat 9, z rozpoznaniem cukrzycy typu 1 i podejrzeniem kwasicy ketonowej. W historii choroby tej pacjentki wskazano, że została przyjęta do szpitala w stanie zagrożenia życia. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 237-238, dokumentacja medyczna, k. 1454-1468)

W dniu 9 listopada 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowania wystawionego w tym samym dniu, pacjentkę M. R. (2), lat 5, z podejrzeniem cukrzycy typu 1. W historii choroby tej pacjentki wskazano, że została przyjęta do szpitala w stanie zagrożenia życia. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 241-242, dokumentacja medyczna, k. 1483-1503)

W dniu 21 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowania wystawionego w tym samym dniu, pacjentkę J. S. (1), lat 9, z podejrzeniem cukrzycy. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł.

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 246-247, dokumentacja medyczna, k. 1516-1526)

W dniu 15 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjenta M. S., lat 4, z rozpoznaniem świeżo ujawnionej cukrzycy typu 1. W historii choroby tego pacjenta wskazano, że został on przyjęty do szpitala w stanie zagrożenia życia i zdrowia. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 254-255, dokumentacja medyczna, k. 1545-1569)

W dniu 2 listopada 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjenta P. T., lat 8, z rozpoznaniem świeżo ujawnionej cukrzycy typu 1. W historii choroby tego pacjenta wskazano, że został on przyjęty do szpitala w stanie zagrożenia życia. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 275-276, dokumentacja medyczna, k. 1631-1651)

W dniu 30 listopada 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjentkę A. T., lat 16, z rozpoznaniem świeżo ujawnionej cukrzycy typu 1. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 277-278, dokumentacja medyczna, k. 1652-1671)

W dniu 28 listopada 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjentkę S. W., lat 16, w stanie po utracie przytomności i z rozpoznaniem m.in. cukrzycy typu 1. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 284-285, dokumentacja medyczna, k. 1672-1685)

W dniu 14 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w dniu poprzednim, pacjentkę G. W., lat 9, z rozpoznaniem cukrzycy typu 1. W historii choroby tej pacjentki wskazano, że została przyjęta do szpitala w stanie zagrożenia zdrowia. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 289-290, dokumentacja medyczna, k. 1686-1701)

W dniu 15 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym bez skierowania, pacjenta J. W., lat 2, z rozpoznaniem cukrzycy typu 1. W historii choroby tego pacjenta wskazano, że został on przyjęty do szpitala w stanie zagrożenia życia. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 291-292, dokumentacja medyczna, k. 1702-1714)

W dniu 23 listopada 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjentkę M. Z., lat 17, z rozpoznaniem kwasicy ketonowej i cukrzycy typu 1. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 4.998 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 298-299, dokumentacja medyczna, k. 1730-1746)

W dniu 4 listopada 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjentka P. Z., lat 13, z rozpoznaniem świeżo ujawnionej cukrzycy typu 1. W historii choroby tej pacjentki wskazano, że został on przyjęty do szpitala w stanie zagrożenia życia. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 300-301, dokumentacja medyczna, k. 1747-1777)

W dniu 29 października 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w dniu poprzednim, pacjenta D. Ż., lat 11, z podejrzeniem cukrzycy typu 1. W historii choroby tego pacjenta wskazano, że został on przyjęty do szpitala w stanie zagrożenia życia. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 304-305, dokumentacja medyczna, k. 1778-1792)

W dniu 30 listopada 2009 r. strona powodowa przyjęła do hospitalizacji 9-dniowego noworodka M. K. (1) z rozpoznaniem wrodzonej niedoczynności tarczycy i żółtaczki. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 2958 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 168-169)

W dniu 25 września 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala pacjentka K. T., noworodka w 2,5 tygodniu życia, przekazanego ze szpitala w W. z podejrzeniem wrodzonego przerostu nadnerczy (wpn) i stwierdzoną hipoglikemią. W drugiej dobie życia dziecko zostało przekazane do oddziału patologii noworodka z powodu zmniejszonej żywotności, zwolnienia częstości oddechu i akcji serca. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 10.302 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 269-270)

W dniu 24 listopada 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjenta H. Ł., lat 5, z rozpoznaniem nadczynności tarczycy. W historii choroby tego pacjentka wskazano, że został on przyjęty do szpitala w stanie zagrożenia zdrowia. Koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 2958 zł;

( Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 183-184, dokumentacja medyczna, k. 1224-1240)

W okresie listopad-grudzień 2009 r. strona powodowa udzieliła planowych świadczeń medycznych z powodu powikłań i braku skuteczności w trakcie leczenia cukrzycy następującym pacjentom: M. B., J. B., K. B. (2), B. B., A. C., S. C., K. D., R. D., L. K., M. K. (2), A. K., E. M., M. M. (2), S. N., W. N. (2), G. P., K. P. (2), K. P., D. R., P. R., Ł. R., D. S., J. S. (2), W. Ś., M. Ś., W. T. i B. W..

( Dowód: wykaz świadczeń, k. 60-70; karty informacyjne, k. 71-305, dokumentacja medyczna, k. 917-983, 1044-1057, 1058-1072, 1073-1096, 1097-1101, 1151-1165, 1178-1192, 1193-1207, 1262-1277, 1278-1293, 1294-1306, 1307-1327, 1371-1379, 1380-1399, 1400-1411, 1439-1453, 1469-1482, 1504-1515, 1527-1544, 1570-1588, 1589-1604, 1605-1618, 1619-1630, 1715-1729 )

Wartość wszystkich świadczeń ponadlimitowych wykonanych w ramach umowy nr (...) wyniosła łącznie 4.714.848 zł i obejmowała także sporne świadczenia z tytułu (...) o kodzie (...)W związku z wykonaniem w 2009 r. świadczeń zdrowotnych ponad przewidziane umową nr (...) limity na w/w kwotę, strona powodowa w dniu 3 lutego 2010 r. wystawiła fakturę VAT nr (...) i doręczyła ją stronie pozwanej. Strona pozwana nie uregulowała należności objętej w/w fakturą VAT i odesłała ją stronie powodowej.

W 2010 r. (...) (...) Oddział Wojewódzki we W. proponował stronie powodowej zawarcie ugody przewidującej zapłatę za sporne świadczenia ponadlimitowe 30% wartości jednostek rozliczeniowych wynikających z umowy, czego strona powodowa nie zaakceptowała.

W trakcie negocjacji odnośnie kontraktu na 2010 r. stron pozwana proponowała stronie powodowej zawarcie aneksów do umowy zawierających zapis o zrzeczeniu się ewentualnych roszczeń z tytułu natychmiastowego udzielenia świadczeń opieki zdrowotnej zrealizowanych ze względu na zagrożenie zdrowia lub życia. Jednocześnie strona pozwana informowała stronę powodową, że nie tamuje to w żaden sposób możliwości wystąpienia z roszczeniami przewyższającymi kwoty zawarte w tych aneksach.

( Dowód: pismo powódki z 3 marca 2010 r. wraz z fakturą VAT nr (...), k. 48-49; sprawozdanie finansowe, k. 50-53; odpowiedź pozwanej z 10 marca 2010 r., k. 54; zestawienie, k. 55-56, 685-686; pismo powódki z 19 lipca 2010 r. wraz z odpowiedzią pozwanej, k. 57-59, 687-689; wezwanie do zapłaty z dnia 30 kwietnia 2010 r. wraz z dowodem nadania, k. 306-307; uzgodnienie, k. 690-691; sprawozdania, k. 722-725; projekt aneksu nr (...), pisma z 1 grudnia 2010 r. i 23 lutego 2011 r., k. 730-731, 751-753; artykuł prasowy, protokoły, k. 754-774; przesłuchanie dyrektora strony powodowej A. Z., k. 824-825; przesłuchanie dyrektora strony pozwanej W. N. (1), k. 825-826 )

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo w części zasługiwało na uwzględnienie.

W rozpoznawanej sprawie bezspornym było, że w dniu 14 stycznia 2009 r. strony zawarły umowę o nr (...) o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej – leczenie szpitalne, która na mocy aneksów do w/w umowy objęła m.in. także świadczenia z zakresu (...). Zgodnie z planem rzeczowo-finansowym stanowiącym załącznik nr (...) do aneksu nr (...), wartość świadczeń z tego zakresu wyniosła 4.292.772 zł. Pomiędzy stronami bezspornym było ponadto, iż w ramach zakresu (...) strona powodowa wykonała świadczenia ponadlimitowe na łączną kwotę 487.560 zł, z których wyselekcjonowała świadczenia, opiewające na dochodzoną w niniejszym postępowaniu sporną kwotę 408.204 zł dotyczącą leczenia 147 pacjentów (k. 60-70), które według niej zostały wykonane w trybie pilnym w sytuacji zagrożenia życia i zdrowia pacjentów. Spór między stronami sprowadzał się do ustalenia czy strona powodowa może zasadnie domagać się od (...) zwrotu poniesionych kosztów w kwocie 408.204 zł, a w szczególności czy świadczenia te zostały udzielone w sytuacjach określonych w art. 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej oraz art. 30 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza i dentysty.

Stosownie do art. 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (dalej: u.z.o.z.), obowiązującej w dacie dokonywania spornych świadczeń medycznych, zakład opieki zdrowotnej nie może odmówić udzielenia świadczenia zdrowotnego osobie, która potrzebuje natychmiastowego udzielenia takiego świadczenia ze względu na zagrożenie życia. Natomiast w myśl art. 30 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza i dentysty (dalej: u.z.l.) lekarz ma obowiązek udzielić pomocy lekarskiej w każdym przypadku gdy zwłoka w jej udzieleniu mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia oraz w innych przypadkach niecierpiących zwłoki. W ocenie Sądu, za uzasadniony należało uznać pogląd, że obowiązki wynikające z cytowanych przepisów mają charakter bezwzględny i wyprzedzają ograniczenia wynikające z umów o świadczenia zdrowotne. Koszty świadczeń udzielonych ubezpieczonym w warunkach przymusu ustawowego należy zatem, zgodnie z art. 56 k.c., włączyć do skutków, jakie wywołuje umowa zawarta między (...) (dawniej: właściwą kasą chorych) a świadczeniodawcą i obciążyć nimi (...) zarządzający środkami publicznymi, z których powinny one być pokryte. Zakładowi opieki zdrowotnej przysługuje roszczenie o zapłatę za udzielone świadczenie, jeżeli tylko wykaże, że nastąpiło to w sytuacji określonej w art. 7 u.z.o.z. (por. wyrok SN z dnia 12 marca 2009 r., V CSK 272/08, LEX nr 530613).

Ponadto uznając co do zasady sporne roszczenia Sąd miał na względzie, że wbrew stanowisku strony pozwanej, wynikająca z umowy stron i zawartych później kilkunastu aneksów do niej wysokość wynagrodzenia nie wyczerpywała wszystkich roszczeń strony powodowej wynikających z umowy. Klauzule umowy dotyczące zrzeczenia się roszczeń przewyższających ustaloną w umowie wartość, należało uznać w ocenie Sądu za niedopuszczalne w zakresie dotyczącym świadczeń zdrowotnych niecierpiących zwłoki ze względu na zagrożenie życia albo zdrowia pacjenta. W tym zakresie w/w klauzule zawarte w aneksach do umowy były bowiem dotknięte nieważnością na podstawie art. 58 § 3 k.c., a w konsekwencji stronie powodowej jako świadczeniodawcy przysługiwało umowne wynagrodzenie za ponadlimitowe świadczenia udzielone ze względu na zagrożenie życia lub zdrowia (por. wyrok SN z dnia 13 lipca 2005 r., i CK 18/05). W rozpoznawanej sprawie nie było przy tym obojętne, że w przypadku strony powodowej cały przychód pochodzi z umów zawieranych z (...), który w tej sytuacji zawierając umowę w 2009 r. jako strona silniejsza finansowo, systemowo i organizacyjnie, wykorzystała swoją pozycję monopolisty na etapie zawierania i wykonywania umowy i de facto narzuciła stronie powodowej zbyt niski limit na wynagrodzenie świadczeń medycznych (por. wyrok SN z dnia 13 października 2006 r., sygn. III CSK 123/06).

Rozstrzygając w sprawie Sąd miał także na uwadze, że w trakcie realizacji ponadlimitowych świadczeń medycznych strona powodowa przekazywała stronie pozwanej na bieżąco w formie plików elektronicznych w formacie (...) dane dotyczące pacjentów i udzielanych im świadczeń będące podstawą rozliczeń i płatności za świadczenia opieki zdrowotnej udzielone w okresie sprawozdawczym. Wszystkie świadczenia w programie rozliczeniowym powoda i platformie wymiany danych z pozwanym zostały potwierdzone przez pozwanego. Podkreślić przy tym należało, że odnośnie kontraktu na 2009 r. umowa była 24 razy anektowana. W związku z tym strona powodowa nie znała globalnej kwoty kontraktu na 2009 r., co niewątpliwie utrudniało prowadzenie działalności leczniczej przez stronę powodową i tworzenie rezerw na przypadki nagłe, tym bardziej że tego typu świadczenia zdrowotne są udzielane stale, przez cały rok bez przerwy i strona powodowa nie mogła zawiesić udzielania świadczeń zdrowotnych tego rodzaju. Ustalenie momentu wyczerpania środków finansowych w trakcie trwania umowy było zatem praktycznie niemożliwe, mając na uwadze zasady rozliczeń między stronami, jak również zmiany zakresu rzeczowo-finansowego umowy, jakie miały miejsce w analizowanym okresie.

W uzupełnieniu wskazać należy, że analiza zgromadzonych w sprawie dowodów wskazywała, że w istocie główną przyczyną odmowy spełnienia spornych roszczeń przez stronę pozwaną była przede wszystkim niekorzystna sytuacja finansowa (...), a nie okoliczność, że w/w świadczenia medycznie nie zostały udzielone w sytuacjach określonych w art. 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej oraz art. 30 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza i dentysty. Z zeznań świadków, w tym w szczególności W. N. (1) - dyrektora (...) Oddziału Wojewódzkiego we W. (k. 825-826) wynikało, że istotny wpływ na treść umów zawieranych ze stroną powodową oraz wysokość zagwarantowanych jej środków finansowych w 2009 r., nie pozwalających na pokrycie wydatków związanych z prowadzoną działalnością leczniczą, miała sytuacja finansowa (...). Z zeznań świadków wynikało, że już po powstaniu spornych roszczeń (...) dysponował jedynie środkami pieniężnymi do zapłaty 30% ich wartości i w takim też zakresie propozycję złożył stronie powodowej. W ocenie Sądu, z tego względu należało uznać, że w trakcie negocjacji mających na celu zawarcie ugody, strona pozwana co do zasady uznała sporne roszczenia, a faktyczną odmową ich spełnienia nie było, jak to obecnie podnosi w odpowiedzi na pozew, brak potrzeby ich natychmiastowego udzielenia w sytuacji zagrożenia zdrowia i życia pacjentów, lecz sytuacja finansowa dłużnika w 2009 r., co jednak nie może być podstawą odmowy uznania spornego roszczenia i oddalenia pozwu. Należy jednocześnie podkreślić, że strona pozwana zapłaciła za wszystkie świadczenia ponadlimitowe udzielone przez stronę powodową w latach 2004-2008 co także było w sprawie okolicznością niesporną.

Analiza norm wynikających z przepisów art. 7 u.z.o.z. i art. 30 u.z.l. prowadzi do wniosku, że aby świadczenia zdrowotne mogło być zakwalifikowane do kategorii określonej w cytowanych przepisach powinny zostać udzielone w sytuacji zagrożenia życia i zdrowia pacjentów, w warunkach konieczności ich natychmiastowego udzielenia oraz w sytuacji nieprzewidywalności zagrożenia zdrowia pacjentów w przypadku odmowy ich udzielenia. Świadczeniami zdrowotnymi, o których mowa w art. 7 u.z.o.z. i art. 30 u.z.l. objęte zostały zatem stany nagłe i niespodziewane, których nie można przewidzieć. Nie wystarczyło więc ustalenie, że określony zabieg był zabiegiem ratującym zdrowie lub życie, lecz konieczne było ponadto ustalenie, że poszczególni pacjenci potrzebowali natychmiastowego udzielenia takiego świadczenia lub, że były to przypadki niecierpiące zwłoki. Świadczeniami zdrowotnymi, o których mowa w w/w przepisach nie były natomiast zabiegi, które wprawdzie ratowały życie, jednak stosowane były u chorych leczonych przewlekle i wymagających regularnego poddawania się zabiegom medycznym (por. wyrok SN z dnia 4 stycznia 2007 r., V CSK 396/2006, Biuletyn SN 2007/4; Maciej Dercz, Tomasz Rek, Komentarz do art. 7 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej, Warszawa 2010).

Dokonane ustalenia faktyczne na okoliczność, które ze świadczeń zdrowotnych objętych niniejszym sporem były udzielone w sytuacji przymusu ustawowego, tj. w sytuacji o której mowa w art. 7 u.z.o.z. i art. 30 u.z.l., tj. w sytuacji wymagającej natychmiastowego udzielenia pomocy medycznej, Sąd poczynił przede wszystkim na podstawie szczegółowej analizy dowodów w postaci dokumentacji medycznej (k. 917-1792), a także wykazu świadczeń (k. 60-70), kart informacyjnych (k. 71-305) oraz opinii biegłego sądowego z zakresu (...) R. T. (k. 835-836, 1840, 1868). Z powyższych dowodów wynikało, że na dochodzoną pozwem kwotę 408.204 zł składała się łączna wartość świadczeń medycznych, udzielonych według przyjętych w umowie nr (...) stawek, które strona powodowa udzieliła w przeważającej mierze pod koniec 2009 r., tj. w okresie listopad-grudzień 147 małoletnim pacjentom cierpiącym zasadniczo na trzy rodzaje schorzeń.

W przypadku pierwszej grupy pacjentów udzielone przez powódkę świadczenia medyczne dotyczyły realizacji programu terapeutycznego leczenia niedoboru hormonu wzrostu u dzieci. Jak wskazał biegły sądowy program ten był finansowany przez (...) i obwarowano go szeregiem warunków, które musiał spełnić świadczeniodawca Jednym z nich było udokumentowanie wskazań medycznych do stosowania substytucyjnego hormonu wzrostu, a następnie systematyczna kontrola leczenia, mająca ocenić skuteczność leczenia, ocenę objawów ubocznych oraz ocenę czasu trwania leczenia. Wszystkie te warunki mogły być spełnione jedynie w warunkach stacjonarnych, tj. w czasie hospitalizacji. Biegła podała, że kwalifikacja do leczenia niedoboru hormonu wzrostu odbywać się musi w warunkach wysokospecjalistycznego oddziału endokrynologicznego. Wynika to z konieczności posiadania dużego doświadczenia w leczeniu hormonem wzrostu, a także z protokołu badania – ocena wydzielania hormonu wzrostu wymaga badania dziecka w ciągu całej doby, z uwzględnieniem profilu nocnego wydzielania hormonu – jest to do wykonania jedynie w warunkach szpitalnych. Biegła wyjaśniła jednocześnie, że w procedurze leczenia dzieci dotkniętych niedoborem hormonu wzrostu trwającej co najmniej kilka lat konieczna jest systematyczna kontrolna skuteczności leczenia w odstępach około miesięcznych. Istotnym było przy tym, że w trakcie leczenia niedoboru hormonu wzrostu pacjentom udzielane są świadczenia, które są kosztowne i mają charakter konieczny do prawidłowej terapii, ale nie udziela się ich w trybie nagłym lecz planowym. Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że dochodzone przez stronę powodową roszczenie o zapłatę ponadlimitowych świadczeń medycznych, udzielonych pacjentom leczącym niedobory hormonu wzrostu, nie zasługiwało na uwzględnienie. Niewątpliwie nadmierna kilkutygodniowa zwłoka w udzieleniu świadczeń w zakresie niedoboru hormonu wzrostu mogłaby narazić małoletnich pacjentów na utratę zdrowia. Sąd miał jednakże na uwadze, że były to świadczenia medyczne udzielane w trybie planowym, a także udzielono ich pacjentom leczonym przewlekle, wymagającym regularnego poddawania się zabiegom medycznym, a zatem nie można było ich zakwalifikować do stanów nagłych i niespodziewanych, których nie można przewidzieć

W przypadku kolejnej grupy pacjentów udzielone przez powódkę świadczenia medyczne dotyczyły leczenia zaburzeń gospodarki węglowodanowej – głównie cukrzycy świeżo wykrytej bądź będącej w trakcie leczenia - z różnych przyczyn nieskutecznego. Z opinii biegłego wynikało, że ujawnienie cukrzycy typu 1 jest zawsze stanem zagrożenia życia, szczególnie w przypadku dzieci oraz młodzieży w okresie wzrostu. W ustnej uzupełniającej opinii złożonej na rozprawie w dniu 16 października 2013 r. biegła podała, że z powodu ryzyka nagłej śmierci w przypadku wykrycia cukrzycy pacjenci u których zdiagnozowano tę chorobą przyjmowani są do szpitala w trybie ostrodyżurowym. Każdy przypadek nieprawidłowej glikemii u dziecka wymaga natychmiastowej reakcji terapeutycznej, ponieważ ryzyko rozwinięcia kwasicy metabolicznej jest prawie 100% i jest to stan zagrożenia życia.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd dopuścił dowód z pełnej dokumentacji wszystkich pacjentów cierpiących na cukrzycę (k. 917-1792) uznając, że w przypadku tych osób mogły zajść przypadki udzielenia pomocy medycznej w sytuacji zagrożenia życia i zdrowia pacjentów, a jednocześnie w warunkach konieczności ich natychmiastowego udzielenia oraz w sytuacji nieprzewidywalności zagrożenia zdrowia pacjentów w przypadku odmowy ich udzielenia. Jak wynikało bowiem z opinii biegłego sądowego, a co także było okolicznością powszechnie znaną, w sytuacji wykrycia u pacjentów cukrzycy, należy podjąć niezwłocznie leczenie z powodu zagrożenia kwasicą ketonową lub śpiączką cukrzycową, co w konsekwencji grozi śmiercią. Dokonując wnikliwej analizy w/w dokumentacji medycznej Sąd stwierdził, że: 1) w dniu 15 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjentkę N. B., lat 9, z rozpoznaniem świeżo ujawnionej cukrzycy typu 1 i cukrzycowej kwasicy ketonowej; w historii choroby w/w pacjentki wskazano, że została przyjęta do szpitala w stanie zagrożenia życia; koszt leczenia w/w pacjentki wyniósł 4.998 zł (dowód: wykaz świadczeń (nr (...)), k. 60-70; karta informacyjna, k. 91-92, dokumentacja medyczna, k. 984-1010); 2) w dniu 14 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjenta K. B. (1), lat 12, z rozpoznaniem cukrzycy typu 1 i kwasicy ketonowej; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 4.998 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 96-97, dokumentacja medyczna, k. 1011-1031); 3) w dniu 10 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjenta M. B., lat 2, z rozpoznaniem świeżo ujawnionej cukrzycy typu 1; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 99-100, dokumentacja medyczna, k. 1032-1043); 4) w dniu 29 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjenta J. Ł., lat 13, z rozpoznaniem cukrzycy typu 1 i stanu po kwasicy; w historii choroby tego pacjenta wskazano, że został on przyjęty do szpitala w stanie zagrożenia życia; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 138-139, dokumentacja medyczna, k. 1102-1114); 5) w dniu 12 października 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjenta O. J., lat 6, z rozpoznaniem świeżo ujawnionej cukrzycy typu 1; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 142-143, dokumentacja medyczna, k. 1115-1131); 6) w dniu 4 listopada 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjenta Ł. K., lat 17, z rozpoznaniem świeżo wykrytej cukrzycy typu 1; w historii choroby tego pacjenta wskazano, że został on przyjęty do szpitala w stanie zagrożenia życia; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 154-155, dokumentacja medyczna, k. 1132-1150); 7) w dniu 2 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjentkę N. K., lat 2, z podejrzeniem cukrzycy typu 1; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 162-163, dokumentacja medyczna, k. 1166-1177); 8) w dniu 17 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjenta J. L., lat 3, z rozpoznaniem cukrzycy typu 1 i podejrzeniem kwasicy ketonowej; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 179-180, dokumentacja medyczna, k. 1208-1223); 9) w dniu 21 maja 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjenta J. M., lat 8, z rozpoznaniem świeżo ujawnionej cukrzycy typu 1 i kwasicy ketonowej; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 195-196, dokumentacja medyczna, k. 1241-1261); 10) w dniu 18 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjenta P. O., lat 16, z rozpoznaniem świeżo ujawnionej cukrzycy; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 214-215, dokumentacja medyczna, k. 1328-1341); 11) w dniu 29 października 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym bez skierowania, pacjentkę K. P. (1), lat 13, z rozpoznaniem cukrzycy typu 1 i kwasicy ketonowej; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 1785 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 220-221, dokumentacja medyczna, k. 1342-1355); 13) w dniu 14 listopada 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym bez skierowania, pacjentkę P. P. (1), lat 13, z rozpoznaniem cukrzycy typu 1 i hiperglikemii; w historii choroby tej pacjentki wskazano, że została ona przyjęta do szpitala w stanie zagrożenia życia; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 222-223, dokumentacja medyczna, k. 1356-1370); 15) w dniu 21 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjentkę M. R. (1), lat 10, z rozpoznaniem świeżo ujawnionej cukrzycy typu 1 i kwasicy ketonowej; w historii choroby tej pacjentki wskazano, że została przyjęta do szpitala w stanie zagrożenia życia; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 4.998 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 231-232, dokumentacja medyczna, k. 1412-1438); 16) w dniu 8 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowania wystawionego w tym samym dniu, pacjentkę S. R., lat 9, z rozpoznaniem cukrzycy typu 1 i podejrzeniem kwasicy ketonowej; w historii choroby tej pacjentki wskazano, że została przyjęta do szpitala w stanie zagrożenia życia; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 237-238, dokumentacja medyczna, k. 1454-1468); 17) w dniu 9 listopada 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowania wystawionego w tym samym dniu, pacjentkę M. R. (2), lat 5, z podejrzeniem cukrzycy typu 1; w historii choroby tej pacjentki wskazano, że została przyjęta do szpitala w stanie zagrożenia życia; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 241-242, dokumentacja medyczna, k. 1483-1503); 18) w dniu 21 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowania wystawionego w tym samym dniu, pacjentkę J. S. (1), lat 9, z podejrzeniem cukrzycy; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 246-247, dokumentacja medyczna, k. 1516-1526); 19) w dniu 15 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjenta M. S., lat 4, z rozpoznaniem świeżo ujawnionej cukrzycy typu 1; w historii choroby tej pacjentki wskazano, że został on przyjęty do szpitala w stanie zagrożenia życia i zdrowia; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 254-255, dokumentacja medyczna, k. 1545-1569); 20) w dniu 2 listopada 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjenta P. T., lat 8, z rozpoznaniem świeżo ujawnionej cukrzycy typu 1. W historii choroby tego pacjenta wskazano, że został on przyjęty do szpitala w stanie zagrożenia życia; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 275-276, dokumentacja medyczna, k. 1631-1651); 21) w dniu 30 listopada 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjentkę A. T., lat 16, z rozpoznaniem świeżo ujawnionej cukrzycy typu 1; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 277-278, dokumentacja medyczna, k. 1652-1671); 22) w dniu 28 listopada 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjentkę S. W., lat 16, w stanie po utracie przytomności i z rozpoznaniem m.in. cukrzycy typu 1; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 284-285, dokumentacja medyczna, k. 1672-1685); 23) w dniu 14 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w dniu poprzednim, pacjentkę G. W., lat 9, z rozpoznaniem cukrzycy typu 1; w historii choroby tej pacjentki wskazano, że została przyjęta do szpitala w stanie zagrożenia zdrowia; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł (Dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 289-290, dokumentacja medyczna, k. 1686-1701); 24) w dniu 15 grudnia 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym bez skierowania, pacjenta J. W., lat 2, z rozpoznaniem cukrzycy typu 1; w historii choroby tego pacjenta wskazano, że został on przyjęty do szpitala w stanie zagrożenia życia; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 291-292, dokumentacja medyczna, k. 1702-1714); 25) w dniu 23 listopada 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjentkę M. Z., lat 17, z rozpoznaniem kwasicy ketonowej i cukrzycy typu 1; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 4.998 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 298-299, dokumentacja medyczna, k. 1730-1746); 26) w dniu 4 listopada 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjentka P. Z., lat 13, z rozpoznaniem świeżo ujawnionej cukrzycy typu 1; w historii choroby tej pacjentki wskazano, że został on przyjęty do szpitala w stanie zagrożenia życia; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 300-301, dokumentacja medyczna, k. 1747-1777); 27) w dniu 29 października 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w dniu poprzednim, pacjenta D. Ż., lat 11, z podejrzeniem cukrzycy typu 1; w historii choroby tej pacjentki wskazano, że został on przyjęty do szpitala w stanie zagrożenia życia; koszt leczenia w/w pacjenta wyniósł 3.468 zł (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 304-305, dokumentacja medyczna, k. 1778-1792). Łączny koszt udzielenia przez stronę powodową w/w świadczeń w trybie nagłym pacjentom cierpiącym na cukrzycę wyniósł 91.117 zł. Sąd uznał, że w przypadku w/w pacjentów świadczenia medyczne zostały przez stronę powodową udzielone w sytuacji zagrożenia ich życia i zdrowia, w warunkach konieczności ich natychmiastowego udzielenia oraz w sytuacji nieprzewidywalności zagrożenia zdrowia pacjentów w przypadku odmowy ich udzielenia, co uzasadniało uwzględnienie powództwa w tym zakresie. W analizowanych przypadkach pomocy medycznej udzielono bowiem w sytuacji rozpoznania bądź podejrzenia cukrzycy typu 1, bądź w sytuacji już ujawnionej kwasicy ketonowej. Ponadto we wszystkich w/w przypadkach świadczenia medyczne zostały udzielone w trybach nagłych (na skutek skierowań wystawionych w tym samym dniu) i w sytuacji zagrożenia życia małoletnich pacjentów. Nie były to zatem zabiegi planowe związane z leczeniem chorych przewlekle, lecz stany nagłe i niespodziewane, których nie można było przewidzieć określone w art. 7 u.z.o.z. i art. 30 u.z.l. Strona powodowa nie mogła zatem odmówić ich udzielenia nie narażając się na zarzut bezpośredniego narażenia życia małoletnich pacjentów.

W ocenie Sądu na uwzględnienie zasługiwały także roszczenia z tytułu świadczeń medycznych niezwiązanych z cukrzycą, a udzielonych dwóm noworodkom: 9-dniowej M. K. (1) z rozpoznaniem wrodzonej niedoczynności tarczycy i żółtaczki (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 168-169) i 2,5 tygodniowemu K. T., przekazanemu ze szpitala w W. z podejrzeniem wrodzonego przerostu nadnerczy (wpn) i stwierdzoną hipoglikemią (dowód: wykaz świadczeń nr (...), k. 60-70; karta informacyjna, k. 269-270). W ocenie Sądu były to także przypadki nagłe i zagrażające życiu w/w pacjentów w rozumieniu art. 7 u.z.o.z. i art. 30 u.z.l. Niewątpliwie bowiem w przypadku noworodków bardzo duże znaczenie miała szybkość udzielenia pomocy medycznej z uwagi na nagłość postępujących zmian i wysokie ryzyko śmierci w tej kategorii wiekowej, a także nieodwracalność niekorzystnych zmian zdrowotnych w przypadku ich zaniechania. Nadto Sąd miał na uwadze, że jak wynikało z dowodów w postaci wykazu świadczeń (nr (...), k. 60-70), karty informacyjnej (k. 183-184) i dokumentacji medycznej (k. 1224-1240) w dniu 24 listopada 2009 r. strona powodowa przyjęła do szpitala w trybie nagłym, ze skierowaniem wystawionym w tym samym dniu, pacjenta H. Ł., lat 5, z rozpoznaniem nadczynności tarczycy. W historii choroby tego pacjenta wskazano, że został on przekazany ze szpitala w T. i przyjęty do powodowego szpitala w stanie zagrożenia zdrowia. Z uwagi na powyższe za uzasadnione Sąd uznał także powództwo w tym zakresie

Reasumując Sąd uznał, że strona powodowa w sposób należyty wykazała, stosownie do art. 6 k.c., zasadność roszczenia w zakresie kwoty 107.335 zł (91.117 zł + 2.958 zł + 10.302 zł + 2.958 zł), którą tytułem należności głównej Sąd zasądził od strony pozwanej na rzecz strony powodowej, jak w pkt I wyroku.

W pozostałym zakresie powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie. Poza analizowanymi już przypadkami terapii niedoboru hormonu wzrostu, Sąd uznał, że także w pozostałych przypadkach leczenia cukrzycy, poza wyżej wskazanymi, sporne roszczenia dotyczyły planowych świadczeń medycznych z powodu powikłań i braku skuteczności w trakcie leczenia cukrzycy już wcześniej zdiagnozowanej i leczonej. Były to niewątpliwie świadczenia ratujące życie i zdrowie, jednakże udzielono ich w trybie planowym, dotyczyły leczenia chorób przewlekłych i w tych przypadkach nie występowały sytuacje nagłe i niespodziewane. Analogicznie Sąd ocenił charakter świadczeń medycznych udzielonych grupie pacjentów cierpiących na zaburzenia dojrzewania płciowego. Z opinii biegłej sądowej wynikało, że zaburzenia w tej dziedzinie nie skutkują zagrożeniem utraty życia, natomiast warunkują późniejsze życie osobnicze i społeczne, często uniemożliwiając późniejsze rodzicielstwo. Nadto z opinii biegłego sądowego wynikało, że hospitalizacje ostatniej grupy pacjentów, tj. M. W., M. M. (1), P. M. i M. C. były wykonane w trybie planowym bądź mogły być wykonane przez innych świadczeniodawców. Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że także powyższych świadczeń nie można było zakwalifikować do świadczeń nagłych i niespodziewanych, których nie można przewidzieć.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd oddalił powództwo w tym zakresie, o czym orzekł jak w punkcie II wyroku.

Rozstrzygnięcie co do odsetek Sąd wydał w oparciu o art. 481 k.c. i art. 455 k.c. Z przedłożonych przez stronę powodową dokumentów wynika, że zgłoszenie roszczenia stronie pozwanej nastąpiło już w lutym 2010 r. (faktura VAT nr (...) z dnia 3 lutego 2010 r., k. 49). Mając na uwadze, że strona powodowa domagała się zasądzenia odsetek od dnia wytoczenia powództwa, tj. 10 sierpnia 2010 r., Sąd uwzględnił powództwo także w tym zakresie i zasądził od strony pozwanej na rzecz strony powodowej odsetki ustawowe od kwoty 107.335 zł od dnia 12 sierpnia 2010 r., o czym orzekł jak w punkcie I wyroku.

Podstawę orzeczenia o kosztach zawartego w punkcie III wyroku stanowił przepis art. 100 zdanie pierwsze k.p.c., zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań, koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone. Wyrażona w tym przepisie zasada kompensaty kosztów procesu znajduje zastosowanie w wypadku częściowego uwzględnienia żądań, co miało miejsce w sprawie będącej przedmiotem postępowania. Na koszty procesu poniesione zarówno przez stronę powodową jak i stronę pozwaną składały się koszty zastępstwa procesowego w kwocie 7200 zł i opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. W związku z tym, że strona powodowa wygrała sprawę w 26% powinna otrzymać zwrot kosztów w wysokości 1.876,42 zł, zaś strona pozwana, której obrona okazała się skuteczna w 74%, powinna otrzymać zwrot kosztów w wysokości 5.340,58 zł. Po potrąceniu obu kwot do zapłacenia przez powódkę na rzecz strony pozwanej pozostała kwota 3.464,16 zł która została zasądzona w punkcie III wyroku.

O kosztach sądowych w punkcie IV wyroku orzeczono w oparciu o art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, nakazując stronie pozwanej aby uiściła na rzecz Skarbu Państwa - kasa Sądu Okręgowego we Wrocławiu kwotę 5.367 zł tytułem brakującej opłaty od pozwu od zasądzonej części roszczenia.

(...)

(...)

(...)

(...)