Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 stycznia 2012 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSR del. Piotr Jarmundowicz

Protokolant : Leszek Matuszek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 stycznia 2013 r. we W.

sprawy z powództwa (...) (...) spółka jawnaw O.

przeciwko Skarbowi Państwa - Prezydentowi W.

o ustalenie

I.  ustala, że aktualizacja opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste nieruchomości położonej we W. przy ul. (...) oznaczonej w operacie ewidencji gruntów i budynków jako działki nr (...) obręb S. o powierzchni 22.609 m ² , dla której w Sądzie Rejonowym dla Wrocławia Krzyków urządzona jest księga wieczysta za nr (...), dokonana przez Skarb Państwa – Prezydenta W. pismem z dnia 30 października 2009 r. jest uzasadniona w roku 2010 do kwoty 87.954,30 zł (osiemdziesiąt siedem tysięcy dziewięćset pięćdziesiąt cztery zł. 30/100), w latach 2011 i 2012 r. do kwoty 225.932,85(dwieście dwadzieścia pięć tysięcy dziewięćset trzydzieści dwa zł. 85/100) i od roku 2013 do kwoty 179.940 zł (sto siedemdziesiąt dziewięć tysięcy dziewięćset czterdzieści zł.)

II.  w pozostałej części powództwo oddala;

III.  zasadza od strony pozwanej Skarbu Państwa – Prezydenta W.na rzecz strony powodowej (...) (...) spółka jawnaw O.kwotę 12.920 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) (...) spółka jawnaw O.wystąpiła z wnioskiem do Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W.o ustalenie, że aktualizacja opłaty z tytułu użytkowania wieczystego zawarta w wypowiedzeniu wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu z dnia 30 października 2009 r. jest w nieuzasadnionej wysokości.

Uzasadniając wniosek strona powodowa wskazała, że dotychczas obowiązująca opłata wynosiła 43.977,15 zł. Nowa opłata obowiązująca od 1 stycznia 2010 r. została podana w wysokości 419.820,00 zł. Aktualizacji dokonano na podstawie wartości nieruchomości gruntowej określonej przez rzeczoznawcę majątkowego W. W.w kwocie 13.994.000 zł. Zdaniem strony powodowej operat szacunkowy obarczony jest szeregiem wad. I tak w analizie zawartych transakcji sprzedaży działek przeznaczonych pod usługi na terenie miasta W.uwzględniono 11 działek położonych na terenie miasta w różnych lokalizacjach, często bardzo atrakcyjnych. Natomiast grunty będące przedmiotem operatu położone są w typowej dzielnicy przemysłowej tuż przy zbiegu kanałów O.i O.. Wyceniane grunty są zabudowane budynkami oraz licznymi budowlami charakterystycznymi dla obiektów stoczni rzecznych. Na cenę rynkową wycenianych gruntów, w porównaniu do gruntów niezabudowanych, w przypadku zawierania transakcji sprzedaży, wpływ negatywny miałyby występujące czynniki związane z przebiegiem napowietrznym 2 linii wysokiego napięcia, wraz ze słupami nośnymi na działce nr (...), sąsiedztwo wiaduktu kolejowego na działce (...), istnienie budowli stoczniowych w tym pochylni gruntowo – betonowej zajmującej około 50 % działki o różnicy poziomów około 7 m na działce (...), fakt pozostawania znacznej części gruntów w strefie narażonej na podtopienia w okresach podwyższonych stanów wód na O.. Czynniki te przy zawieraniu transakcji zakupu gruntów na cele inne niż prowadzenie stoczni, wymagałyby eliminacji co związane byłoby ze znacznymi nakładami i niewątpliwie w znacznym stopniu rzutowałyby na cenę transakcyjną tych gruntów. Okoliczności te nie zostały ujęte w operacie szacunkowym. Zatem ustalona na podstawie tak dobranych transakcji porównawczych średnia cena jest zawyżona w stosunku do ceny rzeczywistej gruntów będących przedmiotem wniosku. Ponadto operat zawiera transakcje zawarte w większości w 2007 r. i tylko jedną z IV kwartału 2008 r. Nie zawiera transakcji z 2009 r. a więc pomija istotny spadek cen gruntów na rynku. W związku z powyższym cena określona w operacie nie odzwierciedla rzeczywistej wartości gruntów.

Orzeczeniem z dnia 21 marca 2011 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. ustaliło opłatę roczną z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej obowiązująca od dnia 1 stycznia 2010 r. w kwocie 377.838 zł.

Z orzeczeniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego nie zgodził się użytkownik wieczysty, który w dniu 1 czerwca 2011 r. złożył sprzeciw. W złożonym sprzeciwie użytkownik wieczysty zarzucił, że wyceny będącej podstawą wymiaru opłaty dokonano przy założeniu podstawowej funkcji dla gruntów o przeznaczeniu usługowym, w tym wysokiej komercji, co w istotnej wysokości zawyżyło wartość rzeczywistą gruntów. Z tego względu sprzeciw jest zdaniem użytkownika wieczystego uzasadniony.

Pismem z dnia 5 lipca 2011 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W.przekazało na podstawie art. 80 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami akta sprawy wraz ze sprzeciwem Spółki Jawnej (...), (...)z siedzibą w O.od orzeczenia Kolegium z dnia 21 marca 2011 r..

W odpowiedzi na pozew (k. 117 – 118) strona pozwana Skarb Państwa reprezentowana przez Prezydenta W.wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie na rzecz Skarbu Państwa kosztów postępowania, z tym że kosztów zastępstwa procesowego na rzecz Skarbu Państwa – (...). Strona pozwana wniosła z ostrożności procesowej, o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego do spraw szacowania wartości nieruchomości położonej we W.przy ul. (...)składającej się z działek (...)arkusz mapy (...), obręb S.o powierzchni 22.609 m ² na okoliczność ustalenia jej wartości na dzień 4 listopada 2009 r.

Uzasadniając swoje stanowisko strona pozwana wskazała, że wypowiedzeniem z dnia 30 października 20009 r. pozwany zaproponował powodowi opłatę z tytułu użytkowania wieczystego w nowej wysokości – 419.820 zł. Powód nie zgadzając się z zaproponowaną opłatą złożył wniosek do SKO, w którym zakwestionował wysokość zaproponowanej opłaty, jak również operat szacunkowy, na podstawie którego została ona ustalona. Orzeczeniem z dnia 21 marca 2011 r. SKO we W.ustaliło wysokość opłaty na poziomie 377.838 zł. Powód nie zgadzając się z takim rozstrzygnięciem wniósł od orzeczenia SKO sprzeciw. Jednocześnie do sprzeciwu dołączył operat szacunkowy, w którym rzeczoznawca ustalił wartość przedmiotowej nieruchomości na poziomie 5.381.000 zł.

Zdaniem strony pozwanej argumentacja powoda nie zasługuje na uwzględnienie, zaś operat sporządzony na potrzeby wypowiedzenia został wykonany prawidłowo.

Ponadto strona pozwana zakwestionowała wartość przedmiotu sporu ustaloną przez powoda. Zdaniem strony pozwanej wartością przedmiotu sporu jest różnica pomiędzy dotychczasową opłatą a opłatą zaproponowaną.

Pismem przygotowawczym z dnia 8 listopada 2011 r. (k. 128 – 129) strona powodowa podtrzymała dotychczasowe stanowisko w sprawie, wskazując, iż prawidłowo ustalona opłata winna wynosić 161.430 zł. Ponadto strona powodowa wskazała, że zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 14 lipca 2011 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego, wartość nieruchomości na dzień aktualizacji opłat z tytułu użytkowania wieczystego wymaga uwzględnienia celu na jaki nieruchomość została oddana w użytkowanie wieczyste.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strona powodowa nabyła w dniu 22 września 2006 r. prawo użytkowania wieczystego gruntu położonego we W. przy ul. (...) oznaczonej geodezyjnie jako działki nr (...) o powierzchni 22609 m ² obręb S., dla której w Sądzie Rejonowym dla Wrocławia Krzyków urządzona jest księga wieczysta za nr Kw (...). Nieruchomość zabudowana jest zespołem budynków i budowli przemysłowo – usługowych.

W związku z nabyciem przez stronę powodową prawa użytkowania wieczystego powyższej nieruchomości pismami z dnia 27 października 2006 r. zawiadomiono Spółkę (...) o wysokości opłaty rocznej w wymiarze 43.977,15 zł. przy zastosowaniu 3 % stawki.

Pismem z dnia 30 października 2009 r. zawiadomiono stronę powodową o wypowiedzeniu dotychczasowej wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu. Jednocześnie zaoferowano opłatę w nowej wysokości w wymiarze 419.820 zł. Opłata miała zacząć obowiązywać od 1 stycznia 2010 r.

Nową kwotę opłaty rocznej ustalono przy zachowaniu dotychczasowej 3 % stawki na podstawie operatu szacunkowego nieruchomości sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego. Ustalona wartość gruntu została na kwotę 13.994.000 zł. Pouczono użytkownika wieczystego, iż opłatę roczną należy uiścić w terminie do 31 marca każdego roku na konto Urzędu Miejskiego we W.. Ponadto poinformowano o możliwości złożenia w terminie 30 dni od daty doręczenia wypowiedzenia, wniosku do Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. o ustalenie, że podwyższenie opłaty jest nieuzasadnione lub uzasadnione w innej wysokości. Wypowiedzenie zostało doręczone użytkownikowi wieczystemu w dniu 4 listopada 2009 r.

W dniu 3 grudnia 2009 r. strona powodowa złożyła wniosek do Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. o ustalenie, że aktualizacja opłaty z tytułu użytkowania wieczystego zawarta w wypowiedzeniu wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu z dnia 30 października 2009 r. jest w nieuzasadnionej wysokości.

Orzeczeniem z dnia 21 marca 2011 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. ustaliło opłatę roczną z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej obowiązująca od dnia 1 stycznia 2010 r. w kwocie 377.838 zł. Orzeczenie SKO we W. zostało doręczone użytkownikowi wieczystemu w dniu 19 maja 2011 r. W dniu 1 czerwca 2011 r. strona powodowa złożyła sprzeciw od orzeczenia SKO we W. z dnia 21 marca 2011 r.

Dowód:

pisma z dnia 27 października 2006 r. k. 47 – 52,

wypowiedzenie wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego gruntu z dnia 30 października 2009 r. wraz ze zwrotnym potwierdzeniem doręczenia pisma k. 44 – 44 verte,

wniosek z dnia 3 grudnia 2009 r. wraz z kopertą k. 3 – 5,

orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia 21 marca 2011 r. k. 6 – 8,

kserokopia potwierdzona za zgodność oryginałem zwrotnego potwierdzenia odbioru pisma k. 9 – 9 verte,

sprzeciw od orzeczenia z dnia 1 czerwca 2011 r. wraz koperta k. 10, k. 43.

Wartość rynkowa gruntu położonego we W. przy ul. (...) we W. wynosi 5.998,000 zł. Przy zastosowaniu dotychczasowej 3 % stawki opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego wynosi 179.940 zł.

Dowód:

pisemne opinie biegłej sądowej E. C. z dnia 20 lutego 2012 r., 7 maja 2012 r., 17 czerwca 2012 r., k. 137 – 156, k. 184 – 189. k. 225 – 227,

ustna opinia uzupełniająca biegłej sądowej E. C. złożona na rozprawie w dniu 17 stycznia 2013 r. – protokół elektroniczny rozprawy z dnia 17 stycznia 2013 r. od 00:01:55 do 00:18:26 k. 261 – 262.

Sąd ustalił stan faktyczny w sprawie na podstawie zaoferowanego przez strony materiału dowodowego.

Sąd dał wiarę złożonym do akt dokumentom urzędowym i prywatnym albowiem żadna ze stron nie kwestionowała ich autentyczności ani wiarygodności. Z tego względu Sąd na podstawie dopuszczonych dowodów w postaci dokumentów ustalił okoliczności faktyczne związane z dotychczasową wysokością opłaty rocznej, stawki procentowej, wypowiedzenia dotychczasowej opłaty rocznej, złożenia wniosku do ustalenie niezasadności wypowiedzenia dotychczasowej opłaty, zapadłego orzeczenia w Samorządowym Kolegium Odwoławczym we W. oraz jego treści, złożenia sprzeciwu od orzeczenia SKO oraz zachowania terminów przez strony dla dokonania czynności związanych z ustaleniem nowej wysokości opłaty rocznej.

Sąd ustalając nową opłatę roczną oparł swoje rozstrzygnięcie na opinii biegłej sądowej E. C.. W ocenie Sądu opinia biegłej jest jednoznaczna i zawiera stanowcze wnioski. Posiada oparcie w materiale źródłowym i pozwala na prześledzenie toku rozumowania biegłej. Zarzuty strony pozwanej dotyczące pisemnych opinii w sprawie zostały przez biegłą w sposób jednoznaczny rozstrzygnięte i wyjaśnione w ustnej opinii uzupełniającej złożonej na rozprawie w dniu 17 stycznia 2013 r. Z tego względu w ocenie Sądu nie zachodziła potrzeba uwzględnienia wniosku dowodowego strony pozwanej o dopuszczenie dowodu z opinii kolejnego biegłego z uwagi na treść opinii sporządzonej przez stronę pozwaną na potrzeby wypowiedzenia dotychczasowej opłaty rocznej. Należy podkreślić, iż opinia sporządzona przed wypowiedzeniem dotychczasowej opłaty nie ma charakteru dowodu z opinii a jedynie stanowi wzmocnienie stanowiska strony, która się na nią powołuje. Jest dokumentem prywatnym i oznacza jedynie tyle, że osoba, która się pod nim podpisała złożyła oświadczenie w nim zawarte (art. 245 k.p.c). Ponadto należy zauważyć, iż prywatna wycena sporządzoną na zlecenie strony powodowej jest w istotny sposób zbieżna z opinią biegłej E. C., co wydatnie wzmacnia walor wiarygodności opinii bieglej sądowej. Z tego względu w ocenie Sądu uwzględnienie wniosku dowodowego strony pozwanej spowodowałoby jedynie zbędną zwłokę w rozstrzygnięciu sporu i przyczyniło się do wzrostu kosztów postępowania.

Zaznaczyć także trzeba, iż strona pozwana na rozprawie w dniu 17 stycznia 2013 r. nie podniosła dalszych zarzutów w stosunku do opinii biegłej, które mogłyby wzbudzić uzasadnione wątpliwości co do rzetelności i prawidłowości opinii biegłej. Pozwoliło to Sądowi na przyjęcie ustaleń biegłej zawartych w opinii i wyciągniętych przez nią wniosków za własne.

W tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Na wstępie należy wskazać, iż zachowane zostały przez strony terminy warunkujące prawną skuteczność wypowiedzenia dotychczasowej opłaty za użytkowanie wieczyste oraz złożenia wniosku o ustalenie, iż wypowiedzenie nie jest uzasadnione lub uzasadnione w innej wysokości, jak również sprzeciwu od orzeczenia Samorządowego Kolegium Odwoławczego.

Zgodnie bowiem z art. 78 ust. 1 i 2 ustawy gospodarce nieruchomościami właściwy organ zamierzający zaktualizować opłatę roczną z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej powinien wypowiedzieć na piśmie wysokość dotychczasowej opłaty, do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego, przesyłając równocześnie ofertę przyjęcia jej nowej wysokości. W wypowiedzeniu należy wskazać sposób obliczenia nowej wysokości opłaty i pouczyć użytkownika wieczystego o sposobie zakwestionowania wypowiedzenia. Do wypowiedzenia dołącza się informację o wartości nieruchomości, o której mowa w art. 77 ust. 3, oraz o miejscu, w którym można zapoznać się z operatem szacunkowym. Do doręczenia wypowiedzenia stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego (ust. 1). Użytkownik wieczysty może, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wypowiedzenia, złożyć do samorządowego kolegium odwoławczego właściwego ze względu na miejsce położenia nieruchomości, zwanego dalej "kolegium", wniosek o ustalenie, że aktualizacja opłaty jest nieuzasadniona albo jest uzasadniona w innej wysokości (ust. 2).

Cytowane przepisy określają procedurę wypowiedzenia dotychczasowej opłaty oraz sposób obrony użytkownika wieczystego, który nie zgadza się z nową wysokością.

Należy zauważyć, iż wypowiedzenie dotychczasowej opłaty nastąpiło w piśmie z dnia 30 października 2009 r. Pismo zostało doręczone użytkownikowi wieczystemu w dniu 4 listopada 2009 r., zaś w dniu 3 grudnia 2009 r. został złożony wniosek przez użytkownika wieczystego do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Pozwala to na ustalenie, iż zachowane zostały terminu przewidziane w cytowanym wyżej art. 78 ust. 1 i 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 80 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami od orzeczenia kolegium właściwy organ lub użytkownik wieczysty mogą wnieść sprzeciw w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia. Wniesienie sprzeciwu jest równoznaczne z żądaniem przekazania sprawy do sądu powszechnego właściwego ze względu na miejsce położenia nieruchomości.

Konsekwencja powyższego unormowania jest możliwość zgłoszenia przez organ lub użytkownika wieczystego, niezadowolonego z orzeczenia SKO żądania przekazania sprawy do rozpoznania przez właściwy sąd. Z żądaniem takim należy wystąpić w terminie 14 dni od daty doręczenia orzeczenia.

W niniejszej sprawie orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego zostało doręczone stronie powodowej w dniu 19 maja 2011 r., zaś sprzeciw został złożony w dniu 1 czerwca 2011 r. Oznacza to, że żądanie przekazania sprawy do sądu zostało złożone z zachowaniem ustawowego terminu.

Powyższe ustalenia pozwoliły Sądowi na merytoryczne rozpoznanie sprawy. Należy zauważyć, iż spór miedzy stronami sprowadzał się jedynie do ustalenia wartości nieruchomości, gdyż miało to znaczenie dla ustalenia opłaty rocznej. W ocenie strony powodowej wartość rynkowa nieruchomości objętej wnioskiem wynosi 5.381.000 zł. zaś w ocenie strony pozwanej 13.994.000 zł. W celu rozstrzygnięcia powyższego sporu niezbędnym było skorzystanie z opinii biegłego. Jak zostało to wyżej wykazane Sąd ustalił wartość rynkową nieruchomości na podstawie opinii biegłego w wymiarze 5.998.000 zł. Na tej podstawie Sad ustalił wartość opłaty rocznej w wysokości 179.940 zł.

W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 77 ust. 2 a ustawy o gospodarce nieruchomościami w przypadku gdy zaktualizowana wysokość opłaty rocznej przewyższa co najmniej dwukrotnie wysokość dotychczasowej opłaty rocznej, użytkownik wieczysty wnosi opłatę roczną w wysokości odpowiadającej dwukrotności dotychczasowej opłaty rocznej. Pozostałą kwotę ponad dwukrotność dotychczasowej opłaty (nadwyżka) rozkłada się na dwie równe części, które powiększają opłatę roczną w następnych dwóch latach. Opłata roczna w trzecim roku od aktualizacji jest równa kwocie wynikającej z tej aktualizacji.

Powyższa norma prawna została dodana ustawą z dnia 28 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz niektórych innych ustaw. Zgodnie z art. 4 powołanej ustawy w sprawach wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, dotyczących aktualizacji opłat z tytułu użytkowania wieczystego stosuje się przepisy ustawy, o której mowa w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. Ustawa weszła w życie w dniu 9 października 2011 r. Ponieważ niniejsza sprawa został wszczęta przed dniem wejścia w życie powołanej ustawy, powoduje to, iż wobec brzmienia art. 4 ustawy z dnia 28 lipca 2011 r. zastosowanie znajduje norma art. 77 ust. 2 a ustawy o gospodarce nieruchomościami. Powyższa konstatacja ma istotne znaczenia dla niniejszej sprawy albowiem nowa, prawidłowa opłata roczna wynosi 179.940 zł. Oznacza to, że jest ponad dwukrotnie wyższa od dotychczasowej opłaty. W konsekwencji Sąd obowiązany był zastosować w sprawie postanowienia art. 77 ust. 2 a ustawy. Z tego względu ustalając wysokość opłaty rocznej Sąd przyjął, iż w roku 2010 r. opłata winna wynosić dwukrotność dotychczasowej opłaty rocznej, zaś w latach 2011 i 2012 – oplata winna wynosić kwoty po 225.932,85 zł. Wynika to stąd, iż nadwyżka stanowiąca różnicę pomiędzy dwukrotnością dotychczasowej opłaty a nową dolicza się do nowej opłaty. Począwszy natomiast od roku 2013 oplata winna być uiszczona w nowej wysokości, bez jej pomniejszania ani powiększania. Powyższe zasady wynikają z art. 77 ust. 2 a ustawy gospodarce nieruchomościami. Tak ustalone opłaty przesądzają, iż w okres 3 lat użytkownik wieczysty uiszcza de facto opłatę w nowej, ustalonej wysokości, z tym że jest ona rozłożona na raty. Pozwala to także użytkownikowi wieczystemu przygotowanie się do obowiązku uiszczenia opłaty w nowej, znacznej wysokości w porównaniu do dotychczasowej wysokości opłaty. Wskazać także należy, że zgodnie z art. 77 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami aktualizacja opłaty nie może następować częściej niż raz na 3 lata. Przesądza to o prawidłowości dokonanego rozłożenia na trzy lata nowej opłaty.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd działając na podstawie powołanych wyżej przepisów orzekł jak w pkt. I sentencji wyroku.

Sąd oddalił w pozostałej części powództwo. Strona powodowa domagała się ustalenia opłaty rocznej w wysokości 161.430 zł. Stanowisko w tym zakresie strony powodowej jest nieuzasadnione i z tego względu podlegało w tej części oddaleniu. Należna oplata roczna wynosi bowiem 179.940 zł. Z tych względów Sąd orzekł jak w pkt. II wyroku.

Orzeczenie w przedmiocie kosztów postępowania znajduje uzasadnienie w art. 100 zdaniu pierwszym k.p.c. Zgodnie z art. 100 zdaniem pierwszym k.p.c. razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone.

W niniejszej sprawie roszczenie zostało częściowo uwzględnione. Sąd mając na uwadze, iż żądanie zostało uwzględnione w blisko 90 % uznał, iż spełnione są przesłanki na obciążenie strony pozwanej całością poniesionych przez stronę powodową kosztów procesu, na które się składa opłata od pozwu w wysokości 12.920 zł.

Mając powyższe na uwadze, Sąd działając na podstawie art. 100 zdanie pierwsze k.p.c. orzekł jak w pkt. III sentencji wyroku.