Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 07 maja 2014 roku

Sąd Rejonowy w Świdnicy VI Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Alicja Kiwała

Protokolant: Małgorzata Makara

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Świdnicy – Blanki Uracz

po rozpoznaniu w dniu 07 maja 2014 roku

sprawy karnej

T. P. ,

urodzonego (...) w Ś., syna P. i D. z domu R.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 13 stycznia 2012 roku w sprawie VI K 898/12, za czyn z art. 278§1 kk popełniony w dniu 18 sierpnia 2011 roku za który orzeczono karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 (trzech) lat próby,

2.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 17 maja 2013 roku w sprawie VI K 178/13, za czyn z art. 197§2 kk i art. 13§1 kk w zw. z art. 197§1 kk i art. 157§2 kk w zw. z art. 11§2 kk popełniony w nocy z 12 na 13 stycznia 2013 roku, za który orzeczono karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

3.  Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 26 września 2013 roku w sprawie VI K 499/12, którym za czyny:

a/ z art. 280§1 kk i art. 157§2 kk i art. 275§1kk i art. 276 kk w zw. z art. 11§2 kk popełniony w dniu 14 grudnia 2012 roku wymierzono karę 2 lat i 6 miesięcy,

b/ z art. 280§ 1 kk i art. 157§2 kk w zw. z art. 11§2 kk popełniony w dniu 10 stycznia 2012 roku wymierzono karę 2 lat i 6 miesięcy,

c/ z art. 280§1 kk popełniony w dniu 09 października 2011 roku wymierzono karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

d/ z art. 279§1 kk popełniony w nocy z 19 na 22 stycznia 2012 roku wymierzono karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

e/ z art. 279§1 kk w zw. z art. 12 kk popełniony w okresie od października do 31 grudnia 2011 roku wymierzono karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności,

f/ z art. 279§1 kk popełniony w nocy z 5 na 6 stycznia 2012 roku wymierzono karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

g/ z art. 279§1 kk popełniony w nocy z 6 na 7 stycznia 2012 roku wymierzono karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

h/ z art. 279§1 kk popełniony w nocy z 4 na 5 stycznia 2012 roku wymierzono karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

i/ z art. 279§1kk popełniony w okresie między 7 a 11 stycznia 2012 roku wymierzono karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

j/ z art. 279§1kk popełniony w okresie między 29 a 31 października 2011 roku wymierzono karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

k/ z art. 278§1 kk popełniony w nocy z 10 na 11 stycznia 2012 roku wymierzono mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

l/ z art. 279§1 kk i art. 13§2 kk w zw. z art. 279§1 kk i w zw. z art. 91§1 kk popełnione w okresie jesienno-zimowym 2011 roku wymierzono karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności,

m/ z art. 279§1 kk w zw. z art. 91§1 kk popełnione w okresie jesienno-zimowym 2011 roku do stycznia 2012 roku wymierzono karę 1 rok i 4 miesiące pozbawienia wolności,

n/ z art. 279§1 kk popełniony w okresie jesienno-zimowym 2011 roku wymierzono karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

o/ z art. 279§1 kk popełniony w okresie jesienno-zimowym 2011 roku wymierzono karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

p/ z art. 279§1 kk popełniony w okresie grudnia 2011 roku wymierzono karę 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

r/ z art. 279§1 kk w z. z art. 91§1 kk popełnione w okresie od listopada 2011 roku do stycznia 2012 roku wymierzono karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

s/ z art. 279§1 kk popełniony w grudniu 2011 roku wymierzono karę 1 roku i dwóch miesięcy pozbawienia wolności w/wym. kary jednostkowe połączono wymierzając karę łączną 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

I.  na podstawie art. 91§2 k.k. łączy jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego T. P. wyrokami opisanymi w punkcie 1 i 3 w podpunktach b, c, e, f, g, h, i, j, k, l, n, o, p ,s części wstępnej wyroku łącznego i wymierza mu karę łączną 4 (czterech) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 91§ 2 k.k. łączy jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego T. P. wyrokami opisanymi w punkcie 2 i 3 w podpunktach a, d, m, r części wstępnej wyroku łącznego i wymierza mu karę łączną 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

III.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. w zw. z art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w punkcie I części dyspozytywnej wyroku łącznego kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres pozbawienia wolności w sprawie:

- VI K 499/12 od dnia 25 stycznia 2012 roku do dnia 27 stycznia 2012 roku i od dnia 09 lutego 2012 roku do dnia 04 lipca 2012 roku,

IV.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. w zw. z art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w punkcie II części dyspozytywnej wyroku łącznego kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres pozbawienia wolności w sprawie:

- VI K 178/13 od dnia 22 stycznia 2013 roku do dnia 17 maja 2013 roku ,

V.  w pozostałym zakresie połączone wyroki podlegają odrębnemu wykonaniu,

VI.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. Ł. K. kwotę 147,60 złotych tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu,

VII.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych zwalnia skazanego od obowiązku zwrotu Skarbowi Państwa kosztów postępowania oraz od uiszczenia opłaty.

Sygn. akt VI K 863/13

Uzasadnienie do wyroku łącznego

W dniu 10 grudnia 2013 roku do Sądu Rejonowego w Świdnicy wpłynął wniosek skazanego T. P. o wydanie wyroku łącznego.

Sąd z urzędu ustalił, że przed Sądem Rejonowym w Świdnicy w dniu 13 stycznia 2012 roku w sprawie VI K 898/11, T. P. za czyn z art. 278§1 kk popełniony w dniu 18 sierpnia 2011 roku skazany został na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 (trzech) lat próby.

Kolejny wyrok skazujący zapadł w dniu 17 maja 2013 roku przed Sądem Rejonowym w Świdnicy w sprawie VI K 178/13, za czyn z art. 197§2 kk i art. 13§1 kk w zw. z art. 197§1 kk i art. 157§2 kk w zw. z art. 11§2 kk popełniony przez T. P. w nocy z 12 na 13 stycznia 2013 roku, za który wymierzono mu karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

Następnie Sąd Rejonowy w Świdnicy wyrokiem z dnia 26 września 2013 roku w sprawie VI K 499/12, za czyny z art. 279§1 kk popełnione w okresie jesienno – zimowym od 2011 roku do 22 stycznia 2012 roku wymierzono T. P. karę łączną 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności

Dowód:

- akta SR w Świdnicy VI K 898/12

- akta SR w Świdnicy VI K 178/13

-

akta SR w Świdnicy VI K 499/12

-

dane o karalności k -6-7

T. P. jest jest kawalerem, posiada wykształcenie gimnazjalne, przed osadzeniem pozostawał głównie na utrzymaniu matki jako osoba niepracująca i nie starająca się o podjęcie stałego zatrudnienia.

Zachowanie skazanego w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności jest przeciętne. Skazany stara się przestrzegać zasad wynikających z regulaminu wewnętrznego jednostki oraz kodeksu karnego wykonawczego. Dwukrotnie nagradzany, raz karany dyscyplinarnie za zniszczenie mienia. Biernie uczestniczy w procesie własnej resocjalizacji. Nie sprawia kłopotów natury wychowawczej a w stosunku do funkcjonariuszy stara się zachowywać regulaminowo. W grupie współosadzonych postrzegany jest jako osoba starająca się na nich wymuszać podzielenie się papierosami i jedzeniem. Skazany odbywa karę pozbawienia wolności w systemie programowanego oddziaływania. Nie korzystał z przepustek, nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego, nie odnotowano prób samobójczych, jak również innych działań o charakterze autoagresywnym. Jak wynika z przedłożonej Sądowi opinii Dyrektora Aresztu Śledczego w Ś. skazany zadania realizuje w stopniu przeciętnym, a proces resocjalizacji przebiega powoli i nie jest jeszcze zakończony..

Dowód:

- opinia o osadzonym z Aresztu Śledczego w Ś. k- 9v

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z brzmieniem art. 569 § 1 kpk wydanie wyroku łącznego jest możliwe wtedy, gdy zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów. Przepis art. 85 kk z kolei, pozwala na orzeczenie kary łącznej wtedy, gdy sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju. Przestępstwa, za które dana osoba została prawomocnie skazana, pozostawać muszą w zbiegu realnym. Czyny objęte wyrokami, które podlegać mają łączeniu, popełnione być muszą w całości zanim zapadł chronologicznie pierwszy, choćby nieprawomocny wyrok (vide wyrok SN z dnia 25 czerwca 2008r., IV KK 41/08).

Postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego w sytuacji spełnienia warunków, o których mowa powyżej ma charakter merytoryczny i wiąże się z ukształtowaniem na nowo kary z wyroków podlegających połączeniu, a zatem na nowo kreuje prawomocne skazanie. Z uwagi na fakt, iż kara łączna stanowi odrębną karę zastępującą wszystkie wymierzone kary jednostkowe za pozostające w zbiegu przestępstwa, konieczne jest ustawowe określenie granic wymiaru tej kary, a ściślej mówiąc ustawowe przesądzenie górnej i dolnej granicy, w ramach których Sąd dokona wymiaru kary łącznej.

Warunki do orzeczenia kary łącznej na gruncie rozpoznawanej sprawy spełniały wyrok Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 17 maja 2013 roku w sprawie VI K 178/13 i wyrok Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 26 września 2013 roku w sprawie VI K 499/12.

Ustalając wymiar kary łącznej orzeczonej wobec T. P. za czyny opisane w pkt 1 i 3 w podpunktach b,c,e,f,g,h,i,j,k,l,n,o,p,s części wstępnej wyroku łącznego w wymiarze 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, Sąd miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary wskazane w art. 53 kk, czyli cele wychowawcze i zapobiegawcze, które mają być osiągnięte wobec sprawcy oraz potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Ponadto Sąd miał na względzie to, że zgodnie z treścią art. 86 § 1 kk, można wymierzyć karę w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa (zasada absorpcji) do ich sumy (zasada kumulacji), jak również istnieje możliwość wymierzenia kary w wysokości pomiędzy tymi granicznymi wartościami (zasada asperacji) nie przekraczając jednak 15 lat pozbawienia wolności. Niezależnie od możliwości zastosowania przy wymiarze kary łącznej zasady pełnej absorpcji, asperacji, jak i zasady pełnej kumulacji, oparcie wymiaru kary na zasadzie absorpcji lub kumulacji traktować należy, jako rozwiązanie skrajne, stosowane wyjątkowo i wymagające szczególnego uzasadnienia. Natomiast priorytetową zasadą wymiaru kary łącznej powinna być zasada asperacji (vide wyrok SN z dnia 2 grudnia 1975r., RW 628/75; wyrok SA w Katowicach z 13 listopada 2003r., II AKa 339/03).

Za podstawę wymiaru kary łącznej pozbawienia wolności w rozpoznawanej sprawie Sąd przyjął zasadę asperacji. W ocenie Sądu posłużenie się zasadą pełnej absorpcji, stanowiłoby niczym nieuzasadnione uprzywilejowanie skazanego. Stanowisko takie jest uzasadnione, jeśli weźmie się pod uwagę fakt, iż naruszenie przez skazanego porządku prawnego nie miało charakteru incydentalnego. Mimo wcześniejszych skazań skazany nadal dopuszczał się popełniania kolejnych przestępstw za nic mając obowiązujące zasady porządku prawnego i nie zmienił swojego postępowania czyniąc sobie z popełniania czynów zabronionych źródło pozyskiwania środków finansowych do życia. Okoliczność ta musi być oceniona negatywnie przy ocenie przesłanek wpływających na wymiar kar w wyroku łącznym (vide wyrok SA w Katowicach z dnia 25 lutego 2011r., II AKa 438/10).

Równocześnie w ocenie Sądu niecelowym byłoby zastosowanie zasady kumulacji, albowiem jak wynika z opinii z Aresztu Śledczego w Ś. zachowanie skazanego T. P. w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności jest przeciętne, był on karany dyscyplinarnie lecz tylko raz, za to dwukrotnie nagradzany, jest regulaminowy wobec przełożonych. Nie ma krytycznego stosunku do popełnionych przestępstw ale nie sprawia większych kłopotów wychowawczych. W świetle powyższego trudno zatem uznać skazanego za sprawcę, który zasługuje na szczególnie ostre potraktowanie i zastosowanie względem niego zasady pełnej kumulacji.

Na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w pkt I części dyspozytywnej wyroku łącznego Sąd zaliczył skazanemu pozbawienia wolności w sprawie VI K 499/12 od dnia 25 stycznia 2012 roku do dnia 27 stycznia 2012 roku i od dnia 09 lutego 2012 roku do dnia 04 lipca 2012 roku.

Ponadto Sąd w pkt II części dyspozytywnej wyroku łącznego połączył kary pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego T. P. wyrokami opisanymi w pkt 2 i 3 w podpunktach a,d,m,r części wstępnej wyroku łącznego i wymierzył mu karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności stosując zasadę aspiracji. Na poczet kary łącznej orzeczonej w pkt II części dyspozytywnej wyroku łącznego Sąd zaliczył skazanemu okres pozbawienia wolności w sprawie VI K 178/13 od dnia 22 stycznia 2013 roku do dnia 17 maja 2013 roku.

Sąd omyłkowo objął wyrokiem łącznym skazanie w sprawie VI K 898/12, albowiem jak wynika z akt w dniu 09 listopada 2013 wydano postanowienie o zamianie orzeczonej kary pozbawienia wolności na karę 30 dni aresztu w związku z wejściem w życie przepisów ustawy z dnia 27 września 2013 roku o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw, mocą której czyn z art. 278§1 kk którego dopuścił się skazany z uwagi na wartość mienia (wartość mienia zabranego w celu przywłaszczenia przez T. P. wynosi 400 zł) jest obecnie wykroczeniem.

W tym zakresie Sąd dokona zmiany wydanego wyroku łącznego.

Jednocześnie Sąd w części wstępnej w pkt 1 wyroku łącznego wpisał nieprawidłową sygnaturę sprawy „VI K 898/12”, a powinno być VI K 868/11, co stanowi oczywistą omyłkę pisarską.

Z uwagi na sytuację majątkową skazanego Sąd zdecydował o zwolnieniu go od ponoszenia kosztów sądowych w przedmiocie wydania wyroku łącznego, zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.