Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 23 maja 2018 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Leszek Kawecki

Protokolant: Beata Olewińska

po rozpoznaniu w dniu 09 maja 2018 roku w Dzierżoniowie

na rozprawie

sprawy z wniosku J. J.

przy uczestnictwie B. M. i J. C. (1)

o dział spadków po B. J. (1) i A. J. (1)

p o s t a n a w i a :

I/ ustalić, że w skład spadków po B. J. (1), zmarłym dnia 14 marca 2005 roku w D. i A. J. (1), zmarłej dnia 12 grudnia 2010 roku w D., wchodzi nieruchomość położona w D., stanowiąca grunty rolne zabudowane, obejmująca działkę gruntu numer (...) o powierzchni 2 302 m ², dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer (...), o wartości 676 300 zł (sześćset siedemdziesiąt sześć tysięcy trzysta złotych);

II/ dokonać działu spadków opisanych w punkcie I postanowienia, składających się z nieruchomości położonej w D., stanowiącej grunty rolne zabudowane, obejmującej działkę gruntu numer (...) o powierzchni 2 302 m ², dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer (...), o wartości 676 300 zł (sześćset siedemdziesiąt sześć tysięcy trzysta złotych), stosując oznaczenia zawarte w opinii biegłego sądowego A. K. (1) z dnia 01 sierpnia 2016 roku (k. 59 – 65 akt), w ten sposób, że:

a)  wnioskodawcy J. J. przyznać na wyłączną własność część zabudowanej działki gruntu numer (...) oznaczoną literą C o powierzchni 1 445 m ², o wartości 338 400 zł (trzysta trzydzieści osiem tysięcy czterysta złotych),

b)  uczestnikom postępowania B. M. i J. C. (1) przyznać na współwłasność w udziałach wynoszących po 1/2 część zabudowanej działki gruntu numer (...) oznaczoną literą D o powierzchni 857 m ², o wartości 337 900 zł (trzysta trzydzieści siedem tysięcy dziewięćset złotych);

III/ ustalić, że poprzedniczka prawna uczestniczki postępowania B. M. i uczestnik postępowania J. C. (1) otrzymali darowizny od spadkodawców o łącznej wartości 37 200 zł (trzydzieści siedem tysięcy dwieście złotych);

IV/ zasądzić od uczestników postępowania B. M. i J. C. (1) na rzecz wnioskodawcy J. J. kwoty po 18 350 zł (osiemnaście tysięcy trzysta pięćdziesiąt złotych) tytułem wyrównania udziałów w spadku, płatne przez każdego z uczestników w ratach w wysokości po 1 529 zł (jeden tysiąc pięćset dwadzieścia dziewięć złotych) miesięcznie, za wyjątkiem ostatnich rat w wysokości po 1 531 zł (jeden tysiąc pięćset trzydzieści jeden złotych), poczynając od daty uprawomocnienia się postanowienia, do dnia 15. każdego miesiąca, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat;

V/ oddalić wniosek wnioskodawcy J. J. o rozliczenie nakładów poczynionych przez niego na spadkową nieruchomość w kwocie 122 000 zł (sto dwadzieścia dwa tysiące złotych);

VI/ oddalić wnioski wnioskodawcy i uczestników postępowania o zasądzenie kosztów postępowania.

Sygn. akt I Ns 1163/15

UZASADNIENIE

Wnioskodawca J. J. wniósł o ustalenie, że w skład spadku po B. J. (1), zmarłym 14.03.2005 r. w D. oraz A. J. (1), zmarłej 12.12.2010 r. w D. – jego rodzicach, wchodzi nieruchomość zabudowana budynkami mieszkalnymi, obejmująca działkę ewidencyjną (...) o powierzchni 2302 m ², dla której Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie prowadzi księgę wieczystą nr (...) oraz o dokonanie działu spadku w ten sposób, by w/w działkę podzielić fizycznie i przyznać poszczególne części na wyłączną własność każdemu ze współspadkobierców (współwłaścicieli), stosownie do jego udziału w tej nieruchomości. Wnioskodawca zaproponował przy tym podział fizyczny jak w dołączonym do wniosku zdjęciem satelitarnym nieruchomości, to jest, aby jemu przyznać część działki leżącej na lewo,

w kierunku znajdującej się na górze tego zdjęcia drogi, zaś prawą część działki uczestnikom, ze ich spłatą na jego rzecz w kwocie 60 000 zł tytułem wyrównania udziałów i rozliczenia wcześniejszych darowizn między spadkodawcami a ich spadkobiercami, którymi są on

i uczestnicy. Równocześnie zgłosił do rozliczenia poczynione przez niego nakłady na przedmiotową nieruchomość o wartości 120 000 zł, polegające na remoncie i rozbudowie budynków.

Na uzasadnienie wniosku podał, że spadkodawca B. J. (1) zmarł 14.03.

2005 r. w D. i jego spadkobiercami zostali: żona A. J. (1) oraz dzieci: K. C. (1) i on. Z kolei spadkodawczyni A. J. (1) zmarła 12.12.2010 r.

w D., a spadkobiercami jej zostały dzieci wskazane wyżej. K. C. (1) zmarła natomiast w 2011 r. a spadkobiercami jej stali się: mąż J. C. (2) i córka B. M.

– uczestnicy postępowania. Dalej wnioskodawca podał, że do spadku po zmarłych małżonkach B. i A. J. (1) należy zabudowana nieruchomość położona

w D. przy ul. (...), nr działki ewidencyjnej (...) o powierzchni 2302 m ², dla której Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie prowadzi księgę wieczystą o nr. (...). Obecnie nieruchomość ta stanowi więc współwłasność: jego w 1/2 części oraz uczestników

– B. M. i jej ojca J. C. (1) z udziałami po 1/4 każdy. Wskazał, że obecna sytuacja wymaga uregulowania i jako niekorzystna dla współwłaścicieli powinna ulec zmianie. Wprawdzie z uczestnikami podejmowali próby ugodowego załatwienia tej sprawy, lecz nie doprowadziły one do konkretnego, jednoznacznego projektu podziału fizycznego.

W związku z tym proponuje podział jak na załączonym zdjęciu satelitarnym nieruchomości.

Proponuje też kompleksowe dokonanie działu spadku i zniesienie współwłasności w ten sposób, by jemu przyznać część działki leżącej po lewej stronie (patrząc w kierunku znajdującej się na górze zdjęcia drogi), a prawą część działki – uczestnikom oraz

w rozliczeniu kwotę 60 000 zł. Wnioskodawca podał też, że zależy mu na ugodowym zakończeniu sprawy, co jest możliwe przy konstruktywnym stanowisku uczestników

i w przypadku przyjęcia przez nich powyższej propozycji, nie będzie chciał dokonywać rozliczeń darowizn, które od spadkodawców otrzymali: uczestnik J. C. (1) i jego żona K. C. (1), m.in. w zakresie księgi wieczystej (...), a dotyczącej działki nr (...) o powierzchni 3724 m ² i w zakresie działki o powierzchni 800 m ², objętej księgą wieczystą nr KW (...).

W pisemnej odpowiedzi na wniosek uczestnicy nie sprzeciwili się fizycznemu podziałowi wskazanej we wniosku działki nr (...) w sposób zaprezentowany przez wnioskodawcę, wnieśli natomiast o oddalenie wniosku o zasądzenie spłaty od nich na rzecz wnioskodawcy tytułem wyrównania udziałów i rozliczenia wcześniejszych darowizn oraz

o zasądzenie od wnioskodawcy na ich rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa „procesowego” według norm przepisanych. Wskazali, że co do zasady nie sprzeciwiają się dokonaniu fizycznego podziału nieruchomości w sposób zaproponowany przez wnioskodawcę, przy uwzględnieniu uwarunkowań wynikających z odrębnych przepisów, w tym prawa geodezyjnego, co ustaliłby biegły sądowy. W odniesieniu do części przypadającej im wnieśli, by przyznać im prawo do tej części nieruchomości w częściach ułamkowych (po 1/2). Nie zgodzili się jednak z żądaniem zasądzenia od nich na rzecz wnioskodawcy kwoty 60 000 zł ani żadnej innej. Według nich brak jest ku temu jakichkolwiek podstaw, a odnosi się to tak do podziału samej nieruchomości, jak i kwestii zaliczenia uzyskanych przez nich darowizn. Podnieśli, że część, która w wyniku dokonanego podziału miałaby przypaść wnioskodawcy, jest większa, aniżeli część przewidziana do podziału im. Ich zdaniem istnieje także różnica wartości obu części nieruchomości i część mająca przypaść wnioskodawcy prezentować będzie wyższą wartość, aniżeli część przeznaczona im do podziału. Zawierać ta część będzie bowiem obok gruntu budynek mieszkalny, stolarnię i budynki gospodarcze. Nawet gdyby uznać, że wartość otrzymanej przez nich darowizny w postaci niezabudowanej działki gruntu nr (...) o powierzchni 3 724 m ² powinna ulegać zaliczeniu na schedę spadkową, to należałoby uwzględnić, że działka ta

w chwili darowizny stanowiła nieruchomość rolną, a nie budowlaną. Darowana w dniu 5 grudnia 1996 r. działka ta dopiero w ostatnim czasie została odrolniona przez jej obecną właścicielkę – B. M.. Jej wartość zatem winna być ustalona wedle stanu z chwili dokonania darowizny (art. 1042 § 2 k.c.). Uczestnicy postępowania zarzucili też, że wnioskodawca również otrzymał darowiznę, która winna być zaliczona na należną mu schedę spadkową. Mianowicie otrzymał od B. J. (1) funkcjonującą na przedmiotowej nieruchomości stolarnię wraz z wyposażeniem. Co znamienne, wnioskodawca nie wymienia tego zespołu majątkowego jako rzeczy wchodzących w skład spadku po zmarłym. W związku z tym podnieśli, że spadkodawcy czynili w przeszłości darowizny nie preferując żadne

z dzieci i starając się obdzielić je po równo. Stąd też darowizna otrzymana przez wnioskodawcę w postaci urządzonej i funkcjonującej stolarni, będącej źródłem dochodu, była przysporzeniem ekwiwalentnym w stosunku do świadczeń, które otrzymali K. C. (1)

i J. C. (1). W tym stanie rzeczy należy uznać, że kwestie związane z wcześniejszymi darowiznami nie powinny stanowić przedmiotu sporu w niniejszej sprawie. Odnośnie podniesionej przez wnioskodawcę kwestii poczynienia nakładów na wspólną nieruchomość uczestnicy zarzucili, że nakłady te były czynione na lokal, który wnioskodawca zajął

i zajmuje. Kwestia ich wartości nie została w żaden sposób wykazana i udowodniona. Ewentualne wydatki, jakie poniósł wnioskodawca na tę część majątku spadkowego, znajdują odzwierciedlenie w korzyściach, jakie odniósł wnioskodawca korzystając z tej nieruchomości. Rzeczywiście więc polubowny sposób zniesienia wspólności majątku spadkowego powinien ograniczyć się do podziału rzeczowego wskazanej nieruchomości

z pominięciem dodatkowych świadczeń.

Po zapoznaniu się z treścią odpowiedzi na wniosek wnioskodawca wniósł

o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu geodezji co do możliwości uwzględniającego udziały we współwłasności ­zniesienia współwłasności spadkowej nieruchomości. Wynik powyższej opinii i zajęte później stanowisko uczestników pozwoli zdaniem wnioskodawcy na zajęcie ostatecznego stanowiska co do kwestii rozliczenia darowizn. Jednocześnie wnioskodawca zaprzeczył twierdzeniom uczestników nie dostrzegającym potrzeby rozliczeń m.in. darowizn. Niewłaściwym jest też według niego zaprezentowane w odpowiedzi na wniosek stanowisko, według jakich wartości należy wycenić aktualną wartość określonego składnika spadku. Stanowisko uczestników należy potraktować zgodnie z przypisami prawa, a nie jako ich życzeniowe propozycje.

W piśmie przygotowawczym z dnia 17.11.2016 r. wnioskodawca zaprzeczył twierdzeniom uczestników z ich odpowiedzi na wniosek, że również on otrzymał darowiznę w postaci stolarni z wyposażeniem. Wskazał, że od 1992 r. prowadził stolarnię razem

z ojcem. Dokonał nakładów na stolarnię, a inwestycję poprowadził z ojcem. W budynku tym natomiast wyłącznie on urządził mieszkanie. Gdyby więc zgodnie z sugestiami uczestników rozliczać również przedmiotową wartość, to należałoby do rozliczeń darowizn i budynku bliźniaka oraz działek dołączyć rozliczenie budynku warsztatowego z odliczeniem nakładów

poczynionych przez niego. Wykazanie i ustalenie powyższych kwestii wymaga wiedzy specjalistycznej, to jest biegłego z zakresu szacowania nieruchomości oraz biegłego z zakresu budownictwa. Ustalenia biegłych pozwolą natomiast na dokonanie właściwych ustaleń

wartości poszczególnych składników spadku i darowizn oraz dokonanie właściwego działu spadku. Aby natomiast uniknąć powyższych perturbacji, zaproponował ugodowo spłatę na jego rzecz, będąc przekonanym, że jest to jedynie część należnego mu rozliczenia.

Po wydaniu opinii przez biegłego z zakresu budownictwa ogólnego oraz szacowania nieruchomości, w piśmie przygotowawczym z dnia 05.06.2017 r. uczestnicy postępowania zakwestionowali wyliczenie nakładów dokonanych rzekomo przez wnioskodawcę i wskazali, że nakłady na stolarnię dokonywali wspólnicy spółki, w której uczestniczył wnioskodawca, działającej pod nazwą (...) s.c., która to spółka przed rokiem 1997 wykonała bez zgody uczestników generalny remont budynku, wymieniła okna, stropy, elewację, wykonała łazienki dla pracowników oraz dach, co objęło więźbę i poszycie. Brak jest zatem podstaw do przyjęcia, że to wnioskodawca dokonał rzeczonych nakładów, tym bardziej, że nie przedstawił na tę okoliczność żadnych dokumentów.

Z kolei wnioskodawca w piśmie przygotowawczym 20.06.2017 r. nie zgodził się

z opinią biegłego, twierdząc, że areał działki (...) został powiększony przy przeprowadzaniu scalania gruntów o 250 m ², z jego wcześniej uzyskanej z (...) D. działki o obecnym nr. 671. Powiększenie zostało dokonane na jego prośbę, aby wyrównać granice działek.

W związku z powyższym zmienia się wartość działki przy szklarni, w opinii jest 1445 m ²

x 32,8 zł = 47 396 zł (po zaokrągleniu 47 400 zł), a powinno być 1195 m ² x 32,8 zł = 39 196 zł (po zaokrągleniu 39 200 zł), co daje różnicę 8 200 zł. Podniósł też, że w opinii kwotę nakładów wyliczono na 122 000 zł, a jest to kwota stanowczo za niska. Według jego wyliczeń i zgromadzonych faktur powinna być to kwota 176 600 zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Spadkodawca B. J. (1) zmarł dnia 14 marca 2005 r. w D.. Jego spadkobiercami ustawowymi są: żona A. J. (1) oraz dzieci: K. C. (1)

i wnioskodawca J. J..

Z kolei spadkodawczyni A. J. (1) zmarła dnia 12 grudnia 2010 r.

w D., a jej spadkobiercami są dzieci wskazane wyżej.

Dowód: kserokopia odpisu postanowienia Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie z dnia 15 grudnia 2005 roku w sprawie o sygn. akt I Ns 609/05, kserokopia wypisu aktu notarialnego Repertorium A numer (...) z dnia 2l sierpnia 2012 roku, stanowiącego akt poświadczenią dziedziczenia.

Natomiast K. C. (1) zmarła w 2011 r., a spadek po niej nabyli: mąż J. C. (2) i córka B. M. – uczestnicy postępowania.

Okoliczność bezsporna.

W skład spadków po zmarłych małżonkach B. J. (1) i A. J. (1) wchodzi nieruchomość położona w D., stanowiąca grunty rolne zabudowane, obejmująca działkę gruntu numer (...) o powierzchni 2 302 m ², dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...). Obecnie nieruchomość ta stanowi więc współwłasność: wnioskodawcy w 1/2 części oraz uczestników postepowania – po 1/4 części.

Dowód: kserokopie: odpisu zupełnego księgi wieczystej numer (...) z dnia 10 kwietnia 2014 roku, wypisów z rejestru gruntu Starosty (...) z dnia 11 kwietnia 2014 roku i 10 czerwca 2014 roku, kopii mapy ewidencyjnej Starosty (...)

z dnia 10 czerwca 2014 roku i kopii mapy ewidencyjnej Starosty Powiatowego

w D. bez daty.

Wnioskodawca poprzez swojego pełnomocnika zwrócił się do uczestników postępowania z propozycją ugodowego zniesienia współwłasności spadkowej nieruchomości przez podział fizyczny. Zaproponował podział jak na załączonym do wniosku o wszczęcie postępowania zdjęciu satelitarnym nieruchomości, w ten sposób, by jemu przyznać część działki leżącej po lewej stronie (patrząc w kierunku znajdującej się na górze zdjęcia drogi), zaś część działki po prawej stronie – uczestnikom postępowania.

Uczestnicy postępowania co do zasady zgodzili się na podział fizyczny spadkowej nieruchomości.

Dowód: kserokopie: pisma pełnomocnika wnioskodawcy do uczestników postępowania z dnia 16 maja 2014 roku i pisma uczestników postępowania do pełnomocnika wnioskodawcy z dnia 21 maja 2015 roku, wydruk zdjęcia satelitarnego nieruchomości dołączony do wniosku.

Jeszcze za życia, tj. w dniu 03 listopada 1975 r. spadkodawcy B. J. (1)

i A. J. (1) darowali na rzecz swojej córki K. C. (1) i jej męża – uczestnika postępowania J. C. (1) nieruchomość położoną w D., składającą się z działek numer (...) o powierzchni 0,27 ha, objętej księgą wieczystą KW nr (...).

Dowód: kserokopia wypisu aktu notarialnego Repertorium A numer (...) z dnia 03 listopada 1975 roku, stanowiącego umowę darowizny.

Natomiast w dniu 05 grudnia 1996 r. spadkodawca B. J. (1) darował na rzecz swojej córki K. C. (1) i jej męża – uczestnika postępowania J. C. (1) nieruchomość położoną w D., składającą się z niezabudowanej działki gruntu nr (...) o powierzchni 3 724 m ², objętej księgą wieczystą Kw nr (...).

Dowód: kserokopia wypis aktu notarialnego Repertorium A numer (...) z dnia 05 grudnia 1996 roku, stanowiącego umowę darowizny.

Działka ta w chwili darowizny stanowiła nieruchomość rolną. Dopiero w ostatnim czasie została ona odrolniona przez jej obecną właścicielkę – uczestniczkę B. M..

Dowód: odpis decyzji Starosty (...) z dnia 3 sierpnia 2015 roku oraz wydruk elektronicznej księgi wieczystej nr (...) z dnia 22 stycznia 2016 roku.

Biegły sądowy z zakresu geodezji A. K. (1) dokonał następujących ustaleń dotyczących podziału fizycznego spadkowej nieruchomości:

- wnioskodawca wskazał możliwość podziału działki nr (...), gdzie granica podziału przebiegałaby od lewego słupka bramy przy ul. (...) w kierunku ściany

frontowej budynku nr (...), lecz nie dochodziłaby do ściany budynku, tylko biegłaby

w oddaleniu 60 cm od ściany, ponieważ wzdłuż ścian znajduję się odwodnienie; w części ogrodowej granica dochodziłaby do narożnika suszarni i dalej po jej obrysie, a następnie po istniejącym starym ogrodzeniu drewnianym w kierunku działki nr (...);

propozycję podziału nieruchomości według wnioskodawcy przedstawia załącznik nr 1 do opinii biegłego.

- uczestnicy postępowania przychylili się do propozycji podziału działki zaproponowanej przez wnioskodawcę, lecz różnica polegałaby na wydzieleniu dostępu do bramy znajdującej się na granicy z działką nr (...);

propozycję podziału nieruchomości według uczestników przedstawia załącznik nr 2 do opinii.

Ustalenia tego biegłego dotyczące wielkości przysługujących udziałów w gruncie po

podziale były następujące:

- zgodnie z przysługującymi udziałami w działce nr (...) wnioskodawca powinien otrzymać

1151 m ², a uczestnicy (łącznie) również 1151 m ²,

- zgodnie z propozycją wnioskodawcy wydzielona działka byłaby o 331 m ² większa, niż przysługujący mu udział w gruncie,

- zgodnie z propozycją uczestników, wnioskodawca otrzymałby o 294 m ² więcej, niż przysługujący udział w gruncie.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego działka nr (...) znajduje się na obszarze terenów zabudowy mieszkaniowej. W opinii biegłego nie ma przeciwskazań do podziału nieruchomości zgodnie z sugestiami wnioskodawcy i uczestników postępowania, a wydzielone nieruchomości nie stracą na wartości.

Ostatecznie wnioskodawca zgodził się na propozycję podziału fizycznego nieruchomości wskazaną przez uczestników postępowania (wariant II).

Dowód: opinia pisemna biegłego sądowego z zakresu geodezji A. K. (1) z dnia 01 sierpnia 2016 roku, przesłuchanie wnioskodawcy i uczestników postępowania.

Aktualna wartość rynkowa części nieruchomości spadkowej obejmującej 1/2 budynku mieszkalnego (bliźniaka) wraz z gruntem przyległym do tego budynku, użytkowanej przez uczestników postępowania, według wariantu II podziału działki nr (...), wynosi 337 900 zł.

Aktualna wartość rynkowa części nieruchomości spadkowej obejmującej budynek stolarni z częścią mieszkalną, wiaty, suszarnię, nawierzchnie utwardzone wraz z gruntem przyległym do budynku stolarni, użytkowanej przez wnioskodawcę, według wariantu II podziału działki nr (...), wynosi 338 400 zł.

Aktualna wartość rynkowa działki gruntu położonej w D., oznaczonej obecnie jako działka nr (...) (dawna działka nr (...)), według stanu z dnia darowizny 03.11.1975 r., tj. grunt niezabudowany o powierzchni 800 m ² przeznaczony pod zabudowę mieszkalną, wynosi 26 200 zł.

Aktualna wartość rynkowa działki położonej w D., oznaczonej jako działka nr (...), według stanu na dzień darowizny 05.12.1996 r., tj. grunt rolny niezabudowany

o powierzchni 0,3724 ha, wynosi 11 000 zł.

Dowód: opinia pisemna biegłego sądowego z zakresu budownictwa ogólnego oraz szacowania nieruchomości R. S. (1) z dnia 05 maja 2017 roku.

Nakłady na spadkową nieruchomość poczynione przez wnioskodawcę dotyczą tylko budynku stolarni. Zakres nakładów ustalony został przez biegłego w oparciu o akta sprawy

i informacje przekazane przez wnioskodawcę podczas oględzin nieruchomości przez biegłego dnia 20 kwietnia 2017 r. Według oświadczenia wnioskodawcy dokonał on nakładów, które obejmowały następujące prace:

- w części frontowej budynku wymieniono strop nad parterem na wps,

- w poziomie I piętra wykonywano mury ścian,

- wykonano strop drewniany nad I piętrem,

- wykonano konstrukcję dachu wraz z pokryciem nad I piętrem,

- w poziomie I piętra urządzono część mieszkalną wraz z wykończeniem i wyposażeniem,

- na części parterowej budynku stolarni wykonano pomieszczenie sanitarne,

- na części parterowej stolarni wymieniono w przeważającej części stolarkę okienną,

- na części parterowej stolami wykonano remont dachu i nowe pokrycie z papy termozgrzewalnej,

- wykonano instalację centralnego ogrzewania w budynku,

- wybudowano wiaty przy budynku stolarni,

- wykonano nawierzchnie utwardzone pod wiatami oraz w części frontowej budynku.

Wartość nakładów na budynek stolarni określono w oparciu o aktualną wartość tego budynku i współczynnik uwzględniający dokonane nakłady.

Aktualna wartość rynkowa nakładów wnioskodawcy poczynionych na spadkową nieruchomość oszacowana została w wysokości 122 000 zł.

Dowód: opinia pisemna biegłego sądowego z zakresu budownictwa ogólnego oraz szacowania nieruchomości R. S. (1) z dnia 05 maja 2017 roku.

Z aktu notarialnego Rep. A nr (...) z dnia 03 listopada 1975 r. nie wynika, iż przedmiotem darowizny jest działka zabudowana, natomiast znajduje się tam informacja, że do aktu przedłożono pismo Urzędu Gminy w D. z dnia 09 kwietnia 1975 r. zezwalające na budowę domu jednorodzinnego na działce nr (...). Choć nie jest to wprost

w akcie notarialnym ujęte, według biegłego można wnioskować, iż przedmiotem darowizny była działka niezabudowana z przeznaczeniem pod budowę domu jednorodzinnego.

Areał działki nr (...) i powierzchnie części C i D po podziale zostały przyjęte przez biegłego A. S. zgodnie z opinią biegłego sądowego z zakresu geodezji

A. K., według zatwierdzonego przez wnioskodawcę i uczestników postępowania wariantu II podziału tej działki. W opinii biegłego brak jest podstaw do przyjęcia innych powierzchni niż te, które wynikają z wariantu II podziału.

Dowód: pisemna opinia uzupełniająca biegłego sądowego z zakresu budownictwa ogólnego oraz szacowania nieruchomości R. S. (1) z dnia 24 sierpnia 2017 roku, ustne wyjaśnienia tego biegłego opinii pisemnych wydanych przez niego.

Na dokonywanie nakładów na nieruchomość wnioskodawca nie uzyskał zgody pozostałych współwłaścicieli. Ponadto nakłady te były czynione na część nieruchomości, którą wnioskodawca zajął i którą zajmuje wyłącznie sam.

Ewentualne zaś wydatki, jakie poniósł wnioskodawca na tę część majątku spadkowego, znajdują odzwierciedlenie w korzyściach, jakie odniósł wnioskodawca korzystając z tej części nieruchomości.

Dowód: przesłuchanie wnioskodawcy i uczestników postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Wniosek potraktowany przez Sąd tylko jako żądanie dokonania działu spadków (skoro współwłasność przedmiotowej nieruchomości wynika wyłącznie z dziedziczenia) należy co do zasady uwzględnić.

Odnośnie więc tego żądania Sąd w pierwszej kolejności ustalił krąg osób, które dziedziczyły po spadkodawcach i między którymi miał być dokonany dział spadków. W tej części swoje ustalenia Sąd oparł na postanowieniu stwierdzającym nabycie spadku po B. J. (1) i akcie poświadczenia dziedziczenia po A. J. (1), a także bezspornej okoliczności wskazującej na uczestników jako następców prawnych zmarłej K. C. (1), które pozwoliły na określenie kolejności dziedziczenia poszczególnych zainteresowanych w sprawie i wielkości ich udziałów w spadkach. W tych okolicznościach nie ma wątpliwości, że współspadkobiercami po B. J. i A. J. są: wnioskodawca – w 1/2 części i uczestnicy postępowania jako następcy prawni K. C. – oboje po 1/4 części, co wyraźnie wskazano we wniosku o wszczęcie postępowania.

Kolejną kwestią wymagającą rozstrzygnięcia przez Sąd było ustalenie składu spadków po B. J. (1) i A. J. (1). Sąd bowiem jest zobowiązany na podstawie przepisu art. 684 k.p.c. ustalić skład tego majątku oraz jego wartość. Znaczenie tego przepisu dla postępowania o dział spadku polega na tym, że sąd, w dążeniu do zakończenia działu spadku w jednym postępowaniu, powinien zwrócić uwagę spadkobiercom na potrzebę wskazania całego majątku podlegającego działowi oraz że nie jest związany wnioskiem, jeżeli z oświadczeń spadkobierców wyniknie, że istnieje inny jeszcze majątek wchodzący w skład spadku, podlegający podziałowi. Przepis powyższy nie daje natomiast sądowi uprawnień do prowadzenia w tym zakresie dochodzeń z urzędu.

W tych okolicznościach Sąd ustalił, iż w skład spadków, których działu dotyczy niniejsze postępowanie, wchodzi wyłącznie nieruchomość położona w D., stanowiąca grunty rolne zabudowane, obejmująca działkę gruntu numer (...) o powierzchni

2 302 m ², dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (...). Ustalając zaś wartość przedmiotowej nieruchomości spadkowej Sąd ostatecznie oparł się na wycenie dokonanej przez biegłego sądowego z zakresu budownictwa ogólnego oraz szacowania nieruchomości R. S. (1). Po dokonaniu oględzin przedmiotowej nieruchomości i pomiarów inwentaryzacyjnych, biegły ten stwierdził, iż aktualna wartość rynkowa części nieruchomości spadkowej obejmującej 1/2 budynku mieszkalnego (bliźniaka) wraz z gruntem przyległym do tego budynku, użytkowanej przez uczestników postępowania, według wariantu II podziału działki nr (...), wynosi 337 900 zł, natomiast aktualna wartość rynkowa części nieruchomości spadkowej obejmującej budynek stolarni z częścią mieszkalną, wiaty, suszarnię, nawierzchnie utwardzone wraz z gruntem przyległym do budynku stolarni, użytkowanej przez wnioskodawcę, według wariantu II podziału działki nr (...), wynosi 338 400 zł. Oznacza to, że po zsumowaniu powyższych wartości, według aktualnych cen analogicznych nieruchomości, wartość przedmiotowej nieruchomości spadkowej wynosi kwotę 676 300 zł.

Sąd, mimo podniesionych przez wnioskodawcę i uczestników postępowania zastrzeżeń co do pomiarów inwentaryzacyjnych, a tym samym wartości nieruchomości przyjętej przez biegłego R. S., nie znalazł jakichkolwiek podstaw do zakwestionowania przyjętych w opinii pisemnej ustaleń i wniosków, albowiem znajdują one oparcie w całym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Biegły przy tym, zarówno

w pisemnej opinii uzupełniającej, jak w trakcie ustnego wyjaśnienia opinii złożonych na piśmie, szczegółowo odniósł się do powyższych zastrzeżeń. Z tych względów Sąd uznał, że opinia biegłego sądowego R. S. jest pełna, logiczna i oparta na specjalistycznej wiedzy, a jej wyników nie sposób zakwestionować.

Dlatego też, na podstawie przytoczonych przepisów, orzeczono jak w punkcie

I postanowienia.

Wnioskodawca i uczestnicy postępowania ostatecznie zgodnie też wystąpili, by dokonać działu spadków przez podział fizyczny działki gruntu według wariantu II opinii pisemnej biegłego sądowego z zakresu geodezji A. K.. W ocenie Sądu to zgodne stanowisko zasługuje na uwzględnienie. Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 1035 k.c., jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych, z zachowaniem odmiennych uregulowań zawartych w Tytule VIII Księgi IV k.c. Polskie prawo stoi więc na stanowisku, zgodnie z którym od chwili otwarcia spadku współspadkobiercom przypadają określone ustawą lub testamentem udziały

w poszczególnych przedmiotach wchodzących w skład spadku. Celem natomiast instytucji działu spadku jest zmiana istniejącej sytuacji prawnej poprzez zniesienie wspólności powstałej między współspadkobiercami w wyniku dziedziczenia. Na skutek działu poszczególni spadkobiercy stają się bowiem wyłącznymi podmiotami przyznanych im praw majątkowych, objętych dotychczas wspólnością. Prawa te wchodzą do majątków osobistych tych podmiotów i tym samym spadek traci wszelkie cechy odrębności w stosunku do majątków współspadkobierców (E. Skowrońska-Bocian, Prawo spadkowe, Warszawa 1997, s. 163-164). W związku z tym zawsze orzeczenie o dziale spadku ma charakter konstytutywny, gdyż służy ostatecznie ukształtowaniu nowej sytuacji prawnej, nigdy natomiast nie ma na celu wyłącznie ustalenia istnienia określonego prawa lub stosunku prawnego. Konieczność ustalenia istnienia prawa lub stosunku prawnego może zachodzić

w takim postępowaniu wyłącznie w ramach ustalania składu spadku (art. 684 k.p.c.) i ma

w związku z tym charakter prejudycjalny, służący dokonaniu działu spadku. W niniejszej natomiast sprawie dział spadków w zasadzie jest równoznaczny ze zniesieniem współwłasności przedmiotowej nieruchomości, albowiem tylko ona wchodzi w skład tego spadku.

Zgodnie zaś z treścią art. 211 k.c. każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości. Jak wskazano wyżej, na mocy przepisu art. 1035 k.c., przepis ten stosuje się odpowiednio do działu spadku. Odpowiednie stosowanie tego przepisu oznacza jednak, iż musi być ono dostosowane do charakteru i specyfiki postępowania o dział spadku. W związku z tym należy przyjąć, iż dział spadku powinien polegać na podziale fizycznym rzeczy lub prawa albo rozdzieleniu poszczególnych przedmiotów majątkowych wchodzących w skład spadku pomiędzy spadkobierców, o ile tylko taki podział nie byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem tych przedmiotów albo nie pociągałby za sobą istotnej ich zmiany lub znacznego zmniejszenia ich wartości. Jednocześnie konieczne jest zwrócenie uwagi na to, że o rozstrzygnięciach dotyczących dzielonego majątku decydują okoliczności istniejące w chwili podziału (postanowienie SN z dnia 27 sierpnia 1979 r., III CRN 137/79, OSNC 1980/2/33), przy czym ocena co do tego, jaki sposób podziału najlepiej odpowiada usprawiedliwionym interesom każdego ze spadkobierców, wymaga rozważenia ich sytuacji osobistej, rodzinnej i majątkowej. Należy przy tym pamiętać, że w oparciu

o przepisy art. 622 § 1 k.p.c. w zw. z art. 688 k.p.c. sąd jest obowiązany nakłaniać uczestników postępowania do dokonania zgodnego działu spadku oraz uwzględniać zgodne ich stanowiska co do sposobu podziału, nawet jeżeli dotyczą one tylko części majątku spadkowego.

Odnosząc powyższe zasady do okoliczności niniejszej sprawy należy w pierwszym rzędzie wskazać, iż spadkobiercy B. J. i A. J. wskazali zgodny sposób działu spadków. Dlatego też Sąd dokonał działu spadków, składających się z nieruchomości położonej w D., stanowiącej grunty rolne zabudowane, obejmującej działkę gruntu numer (...) o powierzchni 2 302 m ^2, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy

w D. VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer (...), o wartości 676 300 zł, stosując oznaczenia zawarte w opinii biegłego sądowego A. K. (1) z dnia 01 sierpnia 2016 roku (k. 59 - 65 akt), w ten sposób, że:

a)  wnioskodawcy przyznał na wyłączną własność część zabudowanej działki gruntu numer (...) oznaczoną literą C o powierzchni 1 445 m ², o wartości 338 400 zł,

b)  uczestnikom postępowania B. M. i J. C. (1) przyznał na współwłasność w udziałach wynoszących po 1/2 część zabudowanej działki gruntu numer (...) oznaczoną literą D o powierzchni 857 m ², o wartości 337 900 zł.

Dlatego, na podstawie powołanych przepisów, Sąd orzekł jak w punkcie II postanowienia.

Kolejną kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie była ocena zasadności zgłoszonego przez wnioskodawcę żądania wyrównania udziału w spadku przez przyznanie mu spłaty pieniężnej, uwzględniającej też rozliczenie wcześniejszych darowizn między spadkodawcami a spadkobiercami, którymi są uczestnicy postępowania.

Materialnoprawną podstawę takiego żądania stanowią przepisy art. 212 § 1 zdanie pierwsze k.c. w zw. z art. 1035 k.c., według których jeżeli dział spadku następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez spłaty lub dopłaty pieniężne. Mając na względzie, że w skład spadków wchodzi tylko wskazana wyżej nieruchomość, Sąd – stosownie do treści tych przepisów – ustalił, że zachodzi konieczność zasądzenia dopłaty na rzecz wnioskodawcy, tytułem wyrównania wartości udziałów jego

i uczestników postępowania w spadkach. W tym miejscu należy bowiem dodatkowo zaznaczyć, iż analizując zgromadzone w niniejszej dowody, zwłaszcza z przesłuchania wnioskodawcy i uczestników postępowania oraz z dokumentów, Sąd za udowodnioną uznał tezę wnioskodawcy o darowiznach, które należy zaliczyć na spadek. Według twierdzeń wnioskodawcy od spadkodawców otrzymali darowizny: uczestnik J. C. (1) i jego żona K. C. (1) – działki nr (...) o powierzchni 3 724 m ², objętej księgą wieczystą nr (...) i działki o powierzchni 800 m ², objętej księgą wieczystą KW nr (...). Uczestnicy postępowania zarzucili z kolei, że wnioskodawca również otrzymał darowiznę, która winna być zaliczona na należną mu schedę spadkową, a mianowicie otrzymał od B. J. (1) funkcjonującą na przedmiotowej nieruchomości stolarnię wraz

z wyposażeniem. W związku z tym podnieśli, że spadkodawcy czynili w przeszłości darowizny nie preferując żadnego z dzieci i starając się obdzielić je po równo. Stąd też darowizna otrzymana przez wnioskodawcę w postaci urządzonej i funkcjonującej stolarni, będącej źródłem dochodu, była przysporzeniem ekwiwalentnym w stosunku do świadczeń, które otrzymali K. C. (1) i J. C. (1). W tym stanie rzeczy kwestie związane z wcześniejszymi darowiznami nie powinny stanowić przedmiotu sporu w niniejszej sprawie. Nawet zaś gdyby uznać, że wartość otrzymanej przez uczestników darowizny w postaci niezabudowanej działki gruntu nr (...) o powierzchni 3 724 m ² powinna ulegać zaliczeniu na schedę spadkową, to należałoby uwzględnić, że działka ta w chwili darowizny stanowiła nieruchomość rolną, a nie budowlaną. (art. 1042 § 2 k.c.).

Z powyższą argumentacją uczestników postępowania nie można się zgodzić, tym samym więc – w ocenie Sądu – istniały podstaw do zaliczenia na schedę spadkową, na zasadzie art. 1039 k.c., wskazanych przez wnioskodawcę darowizn. Ustalając zaś aktualną wartość rynkową tych darowizn Sąd przyjął w oparciu o opinię biegłego, że wartość działki gruntu położonej w D., oznaczonej obecnie jako działka nr (...) (dawna działka nr (...)), według stanu z dnia darowizny 03.11.1975 r., tj. grunt niezabudowany o powierzchni 800 m ² przeznaczony pod zabudowę mieszkalną, wynosi 26 200 zł, natomiast aktualna wartość rynkowa działki położonej w D., oznaczonej jako działka nr (...), według stanu na dzień darowizny 05.12.1996 r., tj. grunt rolny niezabudowany o powierzchni 0,3724 ha, wynosi 11 000 zł. Łączna wartość tych darowizn wynosi zatem kwotę 37 200 zł.

Określając wysokość dopłaty należnej wnioskodawcy, po doliczeniu wartości powyższych darowizn do wartości spadków (676 300 zł + 37 200 zł = 713 500 zł) oraz biorąc pod uwagę, że wartość udziałów wnioskodawcy i uczestników postępowania (łącznie) wynosi po 356 750 zł (713 500 zł : 2), zaś wnioskodawca otrzymał w spadkach majątek o wartości 338 400 zł, uznać należy, że winien on tytułem wyrównania udziałów w spadkach otrzymać kwotę 18 350 zł. Z kolei uczestnicy postępowania otrzymali w spadkach kwotę 337 900 zł, ale na ich udział powinna być zaliczona wartość powyższych darowizn w łącznej kwocie 37 200 zł. Oznacza to, że wartość ich udziału winna wynieść 319 550 zł (356 750 zł – 37 200 zł), z tytułu zaś rozliczenia darowizn wnioskodawca powinien otrzymać również kwotę 18 350 zł (337 900 zł – 319 550 zł), co daje łącznie kwotę 36 700 zł.

Przepis art. 212 § 3 zdanie pierwsze k.c. stanowi jednocześnie, że w przypadku, gdy zostały ustalone dopłaty lub spłaty, sąd oznaczy termin i sposób ich uiszczenia, wysokość

i termin uiszczenia odsetek, a w razie potrzeby także sposób ich zabezpieczenia. Stosownie do tego obowiązku Sąd zasądził od uczestników postępowania na rzecz wnioskodawcy kwoty po 18 350 zł, płatne przez każdego z uczestników w ratach w wysokości po 1 529 zł miesięcznie, za wyjątkiem ostatnich rat w wysokości po 1 531 zł, poczynając od daty uprawomocnienia się postanowienia, do dnia 15. każdego miesiąca. Ustalając taki sposób i termin zapłaty Sąd miał przede wszystkim na względzie, że uczestnicy udowodnili, iż nie dysponują obecnie całą sumą niezbędną na ten cel oraz że kwota dopłaty jest znaczna. Dodatkowo Sąd ustalił obowiązek zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie na wypadek zwłoki w płatności powyższych spłat.

Z tych względów, w oparciu o wskazane przepisy, orzeczono jak w punktach III i IV postanowienia.

Wnioskodawca wystąpił także o rozliczenie poczynionych przez niego na spadki nakładów i wydatków, określonych ostatecznie przez biegłego na kwotę 122 000 zł. Odnośnie tego żądania uczestnicy postępowania zarzucili, że nakłady te były czynione na część nieruchomości, którą wnioskodawca zajął i nadal zajmuje wyłącznie sam. Kwestia ich wartości nie została też w żaden sposób wykazana i udowodniona. Ewentualne natomiast wydatki, jakie poniósł wnioskodawca na tę część majątku spadkowego, znajdują odzwierciedlenie w korzyściach, jakie odniósł wnioskodawca korzystając z tej części nieruchomości. Po wydaniu zaś opinii przez biegłego zakwestionowali wyliczenie nakładów dokonanych rzekomo przez wnioskodawcę i wskazali, że nakłady na stolarnię dokonywali wspólnicy spółki, w której uczestniczył wnioskodawca, działającej pod nazwą (...) s.c., która to spółka przed rokiem 1997 wykonała bez ich zgody generalny remont budynku, wymieniła okna, stropy, elewację, wykonała łazienki dla pracowników oraz dach, co objęło więźbę i poszycie. Brak jest zatem podstaw do przyjęcia, że to wnioskodawca dokonał rzeczonych nakładów, tym. bardziej, że nie przedstawił na tę okoliczność żadnych dokumentów.

Podstawę materialnoprawną rozliczenia nakładów i wydatków poniesionych na spadek oraz uzyskanych pożytków (korzyści) stanowią przepisy art. 206-207 k.c. w zw. z art. 1035 k.c. W świetle natomiast zebranego w sprawie materiału dowodowego nie ma wątpliwości, że wnioskodawca poczynił na spadkową nieruchomość nakłady (związane w szczególności

z modernizacją nieruchomości), jak też bezsporne jest, iż z części nieruchomości, na którą nakłady te zostały poniesione, korzystał z wyłączeniem pozostałych spadkobierców.

Uznać zatem należy, że co prawda dokonał on wielu nakładów na zajmowana przez siebie część nieruchomości, ale czynił to w zasadzie wyłącznie we własnym interesie, gdyż tylko on i jego najbliższa rodzina w niej zamieszkiwali i z tych nakładów korzystali. Sąd miał tu też na względzie stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w uchwale z dnia 08 stycznia 1980 r. (III CZP 80/79, OSNC 1980/9/157), z której wynika, iż współwłaściciel, który dokonał nakładów na nieruchomość będącą przedmiotem współwłasności, nie może żądać zwrotu tych nakładów, odpowiadających udziałowi pozostałych współwłaścicieli w całości nieruchomości, jeżeli w drodze podziału do użytkowania, nie korzystają oni z tej części nieruchomości, na którą zostały te nakłady dokonane.

Jak podkreślono bowiem w licznych orzeczeniach Sądu Najwyższego,

a w szczególności w wytycznych z dnia 28 września 1963 r. (III CO 33/62, OSNCP 1964, poz. 22), tzw. dopuszczenie do współposiadania przez wydzielenie żądającemu części wspólnej do wyłącznego użytku jest zaprzeczeniem współposiadania przewidzianego w art. 90 pr. rzecz. (obecnie art. 206 k.c.). Umowa lub orzeczenie sądu kształtuje w tym przypadku korzystanie z rzeczy wspólnie w sposób odmienny, aniżeli wynika to z ustawy. Podział quoad usum polega na tym, że każdy ze współwłaścicieli otrzymuje do wyłącznego użytku fizycznie wydzieloną część nieruchomości. Każdy więc – jeśli w umowie nie określono inaczej – oddzielnie używa swojej części i oddzielnie czerpie z niej pożytki. Prowadzi to

w konsekwencji również do wniosku, że w takim też zakresie każdy ze współwłaścicieli, używając fizycznie wydzielonej części, odpowiadającej wielkości jego udziału, ponosi wszystkie wydatki związane z eksploatacją tej części. Jeżeli bowiem z podziału rzeczy wspólnej do korzystania quoad usum wynika również podział dochodów i pożytków odpowiadający podziałowi współposiadania i korzystania między współwłaścicielami, to taka sama zasada powinna obowiązywać w odniesieniu do rozdziału wydatków, jakie każdy ze współwłaścicieli ponosi na fizycznie wydzieloną część nieruchomości, przydzieloną do używania. Z tego też wynika wniosek, iż wnioskodawca nie może żądać zwrotu wartości poczynionych nakładów na spadkową nieruchomości, ale też pozostali spadkobiercy, którzy tego zażądają – zwrotu uzyskanych przez niego pożytków (korzyści) z tej nieruchomości. Mimo więc dopuszczenia i przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego na okoliczność określenia wartości powyższych nakładów, ostatecznie Sąd nie uwzględnił żądania wnioskodawcy w tym zakresie.

W tych okolicznościach, na podstawie powołanych przepisów, Sąd orzekł jak

w punkcie V postanowienia.

Według natomiast wyrażonej w art. 520 § 1 k.p.c. zasady każdy uczestnik postępowania nieprocesowego ponosi koszty, które sam wydatkował bezpośrednio lub które powstały na skutek uwzględnienia przez sąd jego wniosku o przeprowadzenie określonych czynności. Przepis art. 520 § 1 k.p.c. stanowi, że każdy uczestnik postępowania ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. Od tej zasady przepisy § 2 i 3 art. 520 k.p.c. przewidują wyjątki. Według przepisów pierwszego z tych paragrafów, jeżeli uczestnicy postępowania są w różnym stopniu zainteresowani w wyniku postępowania lub interesy ich są sprzeczne, sąd może stosunkowo rozdzielić obowiązek zwrotu kosztów lub włożyć go na jednego z uczestników w całości, przy czym to samo dotyczy zwrotu kosztów postępowania wyłożonych przez uczestników. Z kolei przepisy § 3 art. 520 k.p.c. stanowią, że jeżeli interesy uczestników są sprzeczne, sąd może włożyć na uczestnika, którego wnioski zostały oddalone lub odrzucone, obowiązek zwrotu kosztów postępowania poniesionych przez innego uczestnika, przy czym wskazaną zasadę stosuje się odpowiednio, jeżeli uczestnik postępował niesumiennie lub oczywiście niewłaściwie. W niniejszej sprawie Sąd ustalił, że interesy wnioskodawcy i uczestników postępowania nie były sprzeczne, albowiem w istocie zgodnie wystąpili oni o dział spadków. Wnioskodawca i uczestnicy postępowania nie byli także

w różnym stopniu zainteresowani wynikiem postępowania, gdyż w ich wspólnym interesie było wyjście ze współwłasności przedmiotowej nieruchomości. W takich postępowaniach uczestnicy są bowiem w równym stopniu zainteresowani wynikiem postępowania, a ich interesy w zasadzie są wspólne, gdyż polegają na wyjściu ze stanu wspólności (uzasadnienie postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 09 sierpnia 2012 r., V CZ 30/12, LEX nr 1231642). Z tych powodów Sąd uznał, że nie ma podstaw do odstąpienia od zasady wyrażonej

w przepisie art. 520 § 1 k.p.c. i oddalił wnioski wnioskodawcy i uczestników postępowania

o zasądzenie kosztów postępowania.

Z tych względów, w oparciu o przytoczone przepisy, Sąd orzekł jak w punkcie

VI postanowienia.