Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 1821/14 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie z 2015-08-06

Sygn. akt I C 1821/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 sierpnia 2015 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Litwińska - Bargiel

Protokolant: Paulina Krawczuk

po rozpoznaniu w dniu 06 sierpnia 2015 roku w Dzierżoniowie

na rozprawie

sprawy z powództwa J. C. (1)

przeciwko (...) Zakładowi (...) na (...) S.A w W. Oddział we W.

o zapłatę kwoty 900,00 zł i ustalenie

I.  zasądza od strony pozwanej (...) Zakładu (...) na (...) S.A w W. Oddział we W. na rzecz powoda J. C. (2) kwotę 900,00 zł (dziewięćset złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia 27 września 2014 roku do dnia zapłaty;

II.  umarza postępowanie co do roszczenia o ustalenie;

III.  zasądza od strony pozwanej (...) Zakładu (...) na (...) S.A w W. Oddział we W. na rzecz powoda J. C. (2) kwotę 143,45 zł tytułem zwrotu kosztów procesu,

IV.  nakazuje uiścić stronie pozwanej (...) Zakładowi (...) na (...) S.A w W. Oddział we W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie kwotę 686,21 zł tytułem kosztów sądowych tymczasowo poniesionych ze Skarbu Państwa.

UZASADNIENIE

Powód J. C. (1) wystąpił o zasądzenie na jego rzecz od strony pozwanej (...) Zakładu (...) na (...) Spółki Akcyjnej w W. kwoty 600 zł tytułem odszkodowania wraz z odsetkami od dnia 27 września 2014r. do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu według norm przepisanych oraz ustalenie 2% uszczerbku stałego na zdrowi w wyniku wypadku przy pracy

Na uzasadnienie swego żądania wskazał, że w dniu 09 maja 2014 roku w miejscu pracy doznał urazu stawu skokowego, co jest potwierdzone kartą wypadku wydaną przez ZUS poparta zeznaniami dwóch świadków. Po zdarzeniu została mu udzielona pomoc w szpitalu w D.. Następnie podjął leczenie u lekarza specjalisty- chirurga i przez okres 3 miesięcy przebywał na zwolnieniu lekarskim. Konsekwencją wypadku jest utrzymująca się nadal ograniczona sprawność stawu. Powód nie może obciążać nogi, odczuwa dolegliwości bólowe, staw często jest opuchnięty. Już na pierwszy rzut oka staw wygląda inaczej niż u nogi zdrowej. Lekarz orzecznik ZUS stwierdził pourazowe ograniczenie funkcji stawu skokowego. Ponadto powód posiał także ubezpieczenie od nieszczęśliwych wypadków w Towarzystwie (...) S.A., od którego otrzymał odszkodowanie z tytułu 2% trwałego uszczerbku na zdrowiu. Powód wystąpił do strony pozwanej o wypłatę odszkodowania z tytułu jego prywatnej polisy, jednakże uzyskał decyzję odmawiającą. W ocenie powoda- w świetle powyższego- odmowa wypłaty odszkodowania przez stronę pozwaną jest nieuzasadniona.

W odpowiedzi na pozew pełnomocnik strony pozwanej (...) Zakładu (...) na (...) Spółki Akcyjnej w W. wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na rzecz strony pozwanej kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.

Motywując swoje stanowisko przyznała, że powód był ubezpieczony w ramach dodatkowego ubezpieczenia pracowniczego na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem. Z tytułu tego ubezpieczenia Spółka zobowiązała się do wypłacenia ubezpieczonemu świadczenie pieniężne za każdy procent trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowany nieszczęśliwym wypadkiem w kwocie 300 zł za jeden procent trwałego uszczerbku na zdrowiu. Zarzuciła, że doznany przez powoda w wyniku przedmiotowego wypadku trwały uszczerbek na zdrowiu wynosi 0 %, albowiem zgodnie z definicją sformułowaną w ogólnych warunkach ubezpieczenia, trwały uszczerbek na zdrowiu oznacza trwałe, nie rokujące poprawy uszkodzenie danego organu, narządu lub układu, polegające na fizycznej utracie tego organu, narządu lub układu lub upośledzenia jego funkcji. Podniosła, że tabela norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu obowiązująca u pozwanej Spółki jest integralną częścią umowy ubezpieczeniowej i nie jest ona tożsama z tabelą ZUS , czy tabelą innego zakładu ubezpieczeń.

W piśmie procesowym z dnia 05 maja 2015r. powód zmienił powództwo i wniósł o zasądzenie kwoty 900 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 27 września 2014r. do dnia zapłaty oraz ustalenie 3% stałego uszczerbku na zdrowiu.

Na rozprawie w dniu 06 sierpnia 2015r. powód cofnął powództwo w części dotyczącej ustalenie stałego uszczerbku na zdrowiu oraz sprecyzował żądanie zwrotu kosztów procesu poprzez doliczenie kosztów dojazdu na oględziny dokonane przez biegłego sądowego na trasie D.- W.- D. i jednocześnie oświadczył, iż poruszał się pojazdem o pojemności silnika powyżej 900 dcm 3, a koszty dojazdu wyniósł 98,45zł.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód J. C. (1) zawarł ze stroną pozwaną (...) Zakładem (...) na (...) Spółką Akcyjną w W. umowę ubezpieczenia na mocy, której był objęty dodatkowym grupowym ubezpieczeniem na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanym nieszczęśliwym wypadkiem (Polisa nr (...)).

Z tytułu tego ubezpieczenia pozwana Spółka zobowiązała się do wypłacenia ubezpieczonemu świadczenie pieniężne w kwocie 100 zł za każdy procent trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowany nieszczęśliwym wypadkiem.

Bezsporne.

Zgodnie z postanowieniem § 2 ogólnych warunków dodatkowego grupowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem, użyte w ogólnych warunkach ubezpieczenia określenie „trwały uszczerbek na zdrowiu” oznacza trwałe, nie rokujące poprawy uszkodzenie danego organu, narządu lub układu, polegające na fizycznej utracie tego organu, narządu lub układu lub upośledzeniu jego funkcji. Wedle natomiast postanowienia § 4 tych ogólnych warunków ubezpieczenia, zakres ubezpieczenia obejmuje wystąpienie u ubezpieczonego trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem zaistniałym w okresie odpowiedzialności pozwanej Spółki.

Dowód:

-odpis ogólnych warunków dodatkowego grupowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem - k. 47-48.

Przy ustalaniu stopnia (procentu) trwałego uszczerbku na zdrowiu stosuje się tabelę norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu, stanowiącą załącznik do ogólnych warunków ubezpieczenia.

Dowód:

- odpis ogólnych warunków dodatkowego grupowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem - k. 47-48,

- tabela norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu – k. 49-58.

W dniu 09 maja 2014 roku, powód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczył usługi w zakresie transportu osobowego taksówką. Około godziny trzynastej stał na postoju taxi przy ul. (...) w D. i oczekiwał na potencjalnego klienta. W pewnym momencie przyszła kobieta z dużym bagażem i zleciała powodowi kurs. Powód zamierzał umieścić bagaż klienta w bagażniku auta. Jednak w trakcie wykonywania tej czynności powód potknął się o studzienkę kanalizacyjną i upadając cały ciężar ciała przeniósł na prawą nogę, w której natychmiast poczuł silny ból. Był przekonany, że doszło do złamania. Tym bardziej, że bardzo szybko na prawej nodze w okolicy kostki pojawił się obrzęk.

Dowód:

- kserokopia karty wypadku nr (...)-k. 4,

- przesłuchanie powoda- k.67.

Powód z miejsca zdarzenia udał się na Izbę Przyjęć Szpitala (...) w D.. Po wykonaniu badania oraz RTG kości kończyny dolnej prawej rozpoznano skręcenie stawu skokowego bez świeżych uchwytnych zmian pourazowych w układzie kostnym. Po zaopatrzeniu w opaskę elastyczną powód został wypisany z zaleceniem oszczędnego trybu życia, stosowania okładów z A. oraz kontroli u lekarza rodzinnego. Podjął następnie leczenie u lekarza rodzinnego, który rozpoznał skręcenie i naderwanie prawego stawu skokowego i skierował do lekarza chirurga. Lekarz chirurg potwierdził rozpoznanie i zlecił leki przeciwbólowe i przeciwobrzękowe. Powód stosował przez okres dwóch miesięcy ortezę stawu skokowego. W związku z doznanym urazem przebywał na zwolnieniu lekarskim trzy miesiące.

Dowód:

- kserokopia karty informacyjnej izby Przyjęć -k.23,

- kserokopia historii choroby- k.62,72,

- przesłuchanie powoda- k.67.

W dniu 27 sierpnia 2014 roku powód zgłosił szkodę pozwanej Spółce. Ubezpieczyciel odmówił jednak wypłaty odszkodowania z uwagi na fakt, iż w opinii lekarza wydanej na podstawie dokumentacji medycznej, brakuje obiektywnych dowodów na stwierdzenie, że przebyty uraz spowodował trwałe, nieodwracalne następstwa. Powód odwołał się od powyższej decyzji, jednakże strona pozwana podtrzymała swoje stanowisko z uwagi na brak trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanym przedmiotowym wypadkiem.

Dowód:

- kserokopia pisma pozwanej Spółki z dnia 28 sierpnia 2014 roku – k. 11,

- kserokopia pisma pozwanej Spółki z dnia 26 września 2014 roku – k. 7,

- kserokopia odwołania powoda z dnia 15 września 2014 roku – k. 8-9,

- przesłuchanie powoda – k. 67.

W dniu 15 września 2014 roku lekarz orzecznik ZUS stwierdził u powoda 2 % długotrwały uszczerbek na zdrowiu spowodowany skutkami wypadku przy pracy z dnia 09 maja 2014 roku.

Dowód:

- kserokopia orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 15 września 2014 roku – k. 5,

- przesłuchanie powoda – k. 67.

Powód otrzymał jednorazowe świadczenie z tytułu ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków w ramach zawartej umowy ubezpieczenia (...) w związku z ruchem pojazdów od (...) S.A.. W następstwie ustalenia 2,0% trwałej utraty zdrowia wypłacono mu świadczenie w wysokości 200 zł.

Dowód:

- kserokopia decyzji (...) S.A.z dnia 13 września 2014 roku – k. 6,

- przesłuchanie powoda – k. 67.

Uraz doznany przez powoda skutkuje- co prawda w niewielkim stopniu- dolegliwościami bólowymi stawu skokowego prawego przy próbach nadmiernego obciążenia statycznego i dynamicznego tego stawu. Bardziej uciążliwe są dla powoda pojawiające się obrzęki stawu w godzinach wieczornych.

Dowód: pisemna opinia biegłego sądowego M. J. z 13 kwietnia 2014 roku – k.78-80.

W tej sytuacji, w związku z rozpoznanym u powoda stanem po skręceniu stawu skokowego prawego z uszkodzeniem aparatu więzadłowo torebkowego w wyniku przedmiotowego wypadku, stwierdza się u powoda trwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 3 %.

Dowód: pisemna opinia biegłego sądowego M. J.. z 13 kwietnia 2014 roku – k.78-80.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

W przedmiotowej sprawie nie ma wątpliwości, że strony zawarły umowę ubezpieczenia, na mocy, której powód był objęty dodatkowym grupowym ubezpieczeniem pracowniczym na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem. Należy przy tym podkreślić, że zgodnie z postanowieniami § 4 ogólnych warunków dodatkowego grupowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem, zakres tego ubezpieczenia obejmuje wystąpienie u ubezpieczonego trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem zaistniałym w okresie odpowiedzialności pozwanej Spółki. Postanowienie § 2 tych ogólnych warunków stanowi natomiast, że użyte w ogólnych warunkach ubezpieczenia określenie „trwały uszczerbek na zdrowiu” oznacza trwałe, nie rokujące poprawy uszkodzenie danego organu, narządu lub układu, polegające na fizycznej utracie tego organu, narządu lub układu lub upośledzeniu jego funkcji.

Niniejsze postępowania koncentrowało się wokół zagadnienia, czy uraz jaki doznał powód w dniu 09 maja 2014r. spowodował u niego trwały uszczerbek na zdrowiu według powyższej definicji, a jeżeli tak to w jakim procencie. Wyjaśnienie tych okoliczności wymagało wiadomości specjalnych biegłego (art. 278 §1 k.p.c.). Konieczna bowiem była analizy stanu zdrowia powoda będącego następstwem urazu. Był to zatem dowód niezbędny do rozstrzygnięcia sprawy, stąd niezawarcie takiego wniosku w pozwie nie stało na przeszkodzie przeprowadzeniu tego dowodu z urzędu w ramach kompetencji przyznanej Sądowi na podstawie art. 232k.p.c. Wskazać też należy, że żadna ze stron nie sprzeciwiła się przeprowadzeniu tego dowodu poprzez sformułowanie zarzutu w trybie art. 162 k.p.c.

Biegła sądowy z zakresu (...) sporządziła opinię, w której w zwięzły, syntetyczny, przy tym logiczny i w pełni zrozumiały sposób przedstawił wpływ urazu z dnia 09 maja 2014r. na stan zdrowia powoda. Należy dodać, iż żadna ze stron nie zgłosiła zastrzeżeń do opinii. Sąd ustalił więc, na podstawie opinii pisemnej w/w biegłego sądowego z dnia 13 kwietnia 2015 roku, że u powoda stwierdza się stan po skręceniu stawu skokowego prawego z uszkodzeniem aparatu więzadłowego torebkowego. Stan ten spowodował trwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 3 % określony na podstawie Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002r. Ustalony trwały uszczerbek na zdrowiu mieści się w definicji trwałego uszczerbku na zdrowiu określonego w- wiążących strony- ogólnych warunkach ubezpieczenia, gdyż nastąpiło trwałe uszkodzenie prawego stawu sokowego poprzez upośledzenie jego funkcji.

Przy ustalaniu stopnia (procentu) trwałego uszczerbku na zdrowiu strony obowiązywała Tabela norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu, stanowiącą załącznik do ogólnych warunków ubezpieczenia. Zgodnie z w/w Tabelą w razie uszkodzenia stawu goleniowo- skokowego i/lub skokowo – piętowego -skręcenia, stłuczenia, uszkodzenia więzadeł, torebki, uszkodzenia tkanek miękkich, blizny- w zależności od zniekształceń, funkcji stopy, zmian wtórnych i innych powikłań procentowy uszczerbek na zdrowiu wynosił : 2-5 w razie miernego stopnia zaburzenia ruchomości i zniekształcenia- po częściowym uszkodzeniu więzadeł bez niestabilności w stawach. Ustalony przez Sąd 3 % trwały uszczerbek na zdrowiu powoda mieści się w w/w Tabeli, gdyż biegły sądowy z zakresu (...) stwierdził u powoda stan po skręceniu stawu skokowego prawego z uszkodzeniem aparatu więzadłowo torebkowego.

W tej sytuacji po stronie pozwanej Spółki powstał obowiązek świadczenia z tego ubezpieczenia, co skutkuje uwzględnieniem powództwa w całości. Mając bowiem na uwadze, iż zgodnie z warunkami tego ubezpieczenia ubezpieczonemu należało się świadczenie w wysokości 300 zł od 1% stwierdzonego trwałego uszczerbku na zdrowiu, to w niniejszej sprawie przy ustaleniu 3% trwałego uszczerbku na zdrowiu powodowi należała się dochodzona kwota 900 zł.

W pozwie powód wystąpił dodatkowo z żądaniem zasądzenia na jego rzecz odsetek ustawowych liczonych od zgłoszonej kwoty od dnia 27 września 2014 r.

Podstawę prawną do sformułowania takiego żądania stanowią przepisy art. 481 k.c. Z przepisu § 1 tego artykułu wynika bowiem, iż jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Odsetki za opóźnienie należą się, przeto, zarówno bez względu na szkodę poniesioną przez wierzyciela, jak i zawinienie okoliczności opóźnienia przez dłużnika (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 października 1994 roku, I CRN 121/94, OSNC 1995, nr 1, poz. 21) . Należy przy tym wskazać, iż w świetle przepisów ustawy dłużnik opóźnia się z wykonaniem zobowiązania, gdy nie spełnia świadczenia w terminie oznaczonym w sposób dostateczny lub wynikający z właściwości zobowiązania. Aby dokładnie wyjaśnić wskazaną kwestię konieczne jest odwołanie się do pojęcia wymagalności. Roszczenie o spełnienie świadczenia jest wymagalne wówczas, gdy wierzyciel jest uprawniony do żądania spełnienia świadczenia. Dopóki roszczenie jest niewymagalne, nie zachodzi także opóźnienie, gdyż dłużnik nie jest zobowiązany do świadczenia. O dacie wymagalności decyduje natomiast treść stosunku obligacyjnego łączącego strony. W przypadku zobowiązań terminowych, jeśli dłużnik nie realizuje w terminie swych obowiązków wynikających z treści zobowiązania, opóźnia się ze spełnieniem świadczenia. W takim przypadku data wymagalności roszczenia stanowi jednocześnie datę, od której dłużnik opóźnia się ze świadczeniem. Z mocy przepisu art. 481 k.c. uzasadnia to roszczenie o odsetki. W przypadku z kolei zobowiązań bezterminowych opóźnienie nastąpi dopiero w przypadku niedostosowania się do wezwania wierzyciela żądającego spełnienia świadczenia, chyba, że obowiązek jego spełnienia wynika z właściwości zobowiązania (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 21 listopada 1995 roku, I ACr 592/95, OSA 1996, nr 10, poz. 48). Na koniec należy wskazać, iż na mocy przepisu art. 481 § 2 zd. 1 k.c. w sytuacji, gdy stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe.

Zgodnie z art. 817 § 1 i k.p.c. ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie 30 dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Gdy wyjaśnienie w powyższym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe. Jednakże bezsporną część świadczenia ubezpieczyciel powinien spełnić w terminie 30 dniowym. W świetle opisanych regulacji prawnych, należało przyjąć, że świadczenie z tytułu umowy ubezpieczenia dochodzone od ubezpieczyciela jest świadczeniem terminowym.

W okolicznościach ustalonych przez Sąd nie ma wątpliwości, iż w rozpoznawanej sprawie świadczenie powinno zostać wykonane w terminie nie późniejszym niż 30 dni od dnia złożenia zawiadomienia o wypadku. Strona pozwana nie udowodniła bowiem, że istniały przeszkody uniemożliwiające wyjaśnienia w ciągu 30 dni okoliczności koniecznych do ustalenia jej odpowiedzialności albo wysokości świadczenia należnego powodowi, pomimo działań podejmowanych przez nią ze szczególną starannością (por. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 2011 roku, V CSK 38/11, LEX nr 1129170; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 listopada 2009 roku, II CSK 257/09, LEX nr 551104). Tym samym powinna spełnić świadczenia przysługujące powodowi w terminie 30 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o wypadku.

Nie ulega wątpliwości, że powód zawiadomił pozwaną Spółkę o szkodzie w dniu 27 sierpnia 2014 r., a zatem pozwana Spółka powinna wypłacić należne powodowi zadośćuczynienie do dnia 26 września 2014 r. W konsekwencji czego, należało zasądzić od kwoty 900 zł odsetki ustawowe od dnia 27 września 2014 r.

Z tych względów, na podstawie powołanych przepisów, należało orzec jak w punkcie I wyroku.

Na rozprawie w dniu 06 sierpnia 2015r. powód cofnął powództwo w części dotyczącej ustalenia 3% uszczerbku na zdrowiu w związku z wypadkiem z dnia 09 maja 2014r. Sąd uznał cofnięcie za skuteczne i tym zakresie- zgodnie z art. 355 k. p.c. - umorzył postępowanie, o czym orzekł w punkcie II wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na postawie art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).

Powód wygrał sprawę w całości i dlatego też należało zasądzić na jego rzecz od pozwanej Spółki całość poniesionych kosztów. Powód poniósł następujące koszty:

- opłaty od pozwu – 75 zł, z tym, że opłata 30 zł została pobrana od roszczenia o ustalenie, które zostało cofnięte już po rozpoczęciu posiedzenia, a tym samy zwrotowi podlega tylko kwoty 45 zł,

- koszt przejazdu powoda na oględziny do biegłego sądowego na trasie D.W. - D.– 2 x 58,9 km = 117,80 km x 0, 8358 zł/km = 98,45 zł (koszty przejazdu muszą być liczone według stawek przewidzianych dla świadków, tj. stawek dla podróży służbowej pracowników sfery budżetowej – art. 85 uksc w zw. z art. 91 uksc w zw. z art. 98 § 1 k.p.c.).

Tym samym całość kosztów przypadających powodowi wynosi 143,45 zł, o czym Sąd orzekł w punkcie III sentencji.

W punkcie IV wyroku, zgodnie z artykułu 113 §1 z artykułem 83 § 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, Sąd nakazał stronie pozwanej (...) Zakładowi (...) na (...) Spółce Akcyjnej w W. zapłacić na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie kwotę 686,21 zł tytułem zwrotu wydatków tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa. Zgodnie, bowiem ze wskazanymi przepisami tymi kosztami sądowymi i wydatkami Sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu, czyli w tym wypadku przepisów artykułu 98 § 1 k.p.c. W tych okolicznościach należało stronę pozwaną obciążyć obowiązkiem uiszczenia tych kosztów w całości, skoro w całości przegrała proces. Na te koszty złożyło się wynagrodzenie biegłego w kwocie 675,60 zł oraz koszty dokumentacji medycznej w kwocie 10,61 zł, co dało łącznie kwotę 686,21 zł

Mając powyższe okoliczności na uwadze sąd podjął rozstrzygnięcia zawarte w sentencji wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Monika Chmiel
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Litwińska-Bargiel
Data wytworzenia informacji: