Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 1546/15 - wyrok Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie z 2016-04-06

Sygn. akt I C 1546/15

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 marca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Bogusław Glinka

Protokolant: Joanna Bobrowska

po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2016 roku na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W.

przeciwko A. A.

o zapłatę 418,16 zł

oddala powództwo.

Transkrypcja ustnego uzasadnienia wyroku zaocznego wygłoszonego dnia 10 marca 2016 r. w sprawie I C 1546/15

poczatektekstu

[Przewodniczący 00:09:20.000]

Zostanie ogłoszony wyrok sygn. I C 1546/15. Wyrok zaoczny w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 marca 2016 roku. Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie, w pierwszym wydziale cywilnym, w składzie przewodniczący Sędzia Sądu Rejonowego Bogusław Glinka, protokolant Joanna Bobrowska, po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2016 roku na rozprawie sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W. przeciwko A. A., o zapłatę kwoty 418 złotych 16 groszy orzeka, iż oddala powództwo. Proszę usiąść, Sąd wygłosi ustne uzasadnienie ogłoszonego wyroku zaocznego. Powód (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. wniósł jeszcze w elektronicznym postępowaniu upominawczym do Sądu Rejonowego Lublin Zachód w Lublinie z żądaniem, aby pozwana A. A. zapłaciła mu kwotę 418 złotych 16 groszy. Sąd w (...) uznał, że brak jest podstaw do wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym i przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie. Sprawa ta zatem toczy się w postępowaniu uproszczonym, stosownie do przepisów art. 505 [1] i następne kodeksu postępowania cywilnego. Powód roszczenie swoje wywodził z takiego mianowicie stanu faktycznego wskazanego w pozwie, który wzbudził u Sądu uzasadnione wątpliwości, co do zgodności między twierdzeniami pozwu, a dokumentami dołączonymi, bowiem w pozwie wskazał, że pozwana A. A. oraz Bank (...) w dniu 10 marca 2010 roku zawarli umowę bankową o numerze (...), na podstawie której pozwana otrzymała określoną w umowie kwotę pieniężną, zobowiązując się do zwrotu na warunkach precyzyjnie określonych w tejże umowie. Jako dowód przedstawiono umowę bankową z 10 marca. Pozwana nie wywiązała się według twierdzeń pozwu z nałożonego na nią zobowiązania. Nie została spłacona kwota należności głównej, wraz z kwotą odsetek umownych, która stała się wymagalna 11 grudnia 2014 roku. Następnie przedmiotowa wierzytelność na skutek umowy przelewu wierzytelności, zawartej w dniu 23 czerwca została zbyta przez Bank (...) na rzecz (...) Finanse I (...) w K., a następnie (...) 9 lipca scedował przedmiotową wierzytelność na powoda, czyli (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W.. Strona powodowa, jak twierdzi wezwała pozwaną do zapłaty, jednak do chwili obecnej zadłużenie nie zostało uregulowane. Według twierdzeń pozwu, na dochodzoną kwotę 418 złotych 16 groszy składa się należność główna 389 złotych 13 groszy oraz odsetki umowne, naliczone przez pierwotnego wierzyciela 1,23, odsetki karne naliczone przez pierwotnego wierzyciela 21 złotych 8 groszy oraz odsetki umowne w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP, naliczone już przez powoda od kwoty należności głównej, za okres od 24 czerwca do 25 sierpnia 2015 roku. Pozwana nie stawiła się na rozprawę, nie wniosła o rozpoznanie sprawy w swojej nieobecności, nie składała uprzednio żadnych wyjaśnień, w związku z czym zachodziły warunki do wydania wyroku zaocznego. Jednakowoż właśnie ze względu na to, że dołączone przez powoda dokumenty

[ns 00:14:24.328]

wobec treści żądania określonego w pozwie, budziły uzasadnione wątpliwości, Sąd dopuścił dowody z tych dokumentów i ustalił następujący stan faktyczny. Pozwana A. A. i Bank (...) Spółka Akcyjna we W., w dniu 10 marca 2010 roku zawarli umowę rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego, w którym bank zobowiązał się do prowadzenia rachunku pozwanej i prowadzenia z tego rachunku rozliczeń. W żadnym miejscu tej umowy nie ma wzmianki, ani o udzieleniu kredytu, ani o przyznaniu limitu debetowego, ani o kredycie odnawialnym nie ma tutaj mowy. Jest wyłącznie umowa o prowadzenie rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego, zgodnie z regulaminem kont dla ludności. W regulaminie kont dla ludności uregulowane są zasady prowadzenia rachunku oszczędnościowo rozliczeniowego, bądź oszczędnościowego. Zawiera definicje podmiotów, kont, zleceń, zasad i tryb zawierania umowy, wydawania kart identyfikacyjnych, rachunków wspólnych, pełnomocnictw, oprocentowania środków, opłat prowizji bankowych, uznawania i obciążania rachunku, zasad zamykania konta, wydawania wyciągów, zawiadomień, zastrzegania rachunku i dokumentów tożsamości oraz postanowień końcowych, dotyczących zgonu posiadacza rachunku bądź dysponowania wkładem na wypadek śmierci. W żadnym miejscu tego regulaminu kont nie ma mowy ani o zasadach udzielania kredytów, ani wysokości oprocentowania takich kredytów, bądź sald debetowych. Jedyną definicją odnoszącą się do środków, to termin dostępne środki. Są to środki pieniężne, zgromadzone na koncie posiadacza, które mogą być powiększone o przyznany limit kredytowy. W par. 17 mowa jest natomiast tylko o tym, że środki pieniężne zgromadzone na rachunku, mogą być oprocentowane według stopy procentowej stałej lub zmiennej. W par. 19 mowa jest o tym, że posiadacz wyraża zgodę na dokonanie obciążenia konta należnymi opłatami i prowizjami, w tym mogącymi powodować wystąpienie zadłużenia na rachunku. Stosuje się do tego postanowienia także par. 27 regulaminu, w którym mowa jest o tym, że w przypadku powstania niedozwolonego zadłużenia na rachunku, bank natychmiast zawiadamia posiadacza o powstałym zadłużeniu i wzywa go do niezwłocznej spłaty. Za okres od dnia wystąpienia zadłużenia na rachunku, do dnia poprzedzającego dzień wpływu na rachunek środków likwidujących to zadłużenie, bank nalicza odsetki w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego. Następnie Sąd ustalił, że w dniu 23 czerwca 2015 roku Bank (...) oraz (...) Finanse I (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty zawarli umowę przelewu wierzytelności, w której przedmiotem były w ust. 2.1 mowa jest o tym, że zastrzeżenie punktów 16.6 do 16.8 umowy, bank przelewa na rzecz nabywcy wierzytelności, opisane w załącznikach numer 2 do 4 umowy, a nabywca przyjmuje przelew tych wierzytelności od banku, w szczególności należności główne i uboczne. Wykaz wierzytelności w formie papierowej zawierać miał załącznik numer od 2 do 4 umowy. W wymienionym punkcie 16.6 do 16.8 zawarte zostało zastrzeżenie warunku. Wszystkie te ustępy 16.6, 16.7 i 16.8 zawierają tożsame postanowienia, odnoszą się tylko do portfela wierzytelności numer 1, numer 2, bądź numer 3 i stanowią następująco. Strony postanawiają, że przejście na nabywcę portfela wraz z ewentualnymi zabezpieczeniami następuje z zastrzeżeniem bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, pod warunkiem uiszczenia w całości wynagrodzenia, o którym mowa w punkcie 3.1 umowy, w sposób określony w powołanym postanowieniu. W razie ziszczenia się warunku, wskazanego w zdaniu pierwszym, przejście na nabywcę wierzytelności wraz z ewentualnymi zabezpieczeniami ma moc od daty zawarcia umowy. A następnie w dniu 9 lipca 2015 roku Casus I Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty oraz (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty zawarły umowę przelewu wierzytelności, w której podobnie w ust. 2.1, czy punkcie 2.1 postanowiono, że z zastrzeżeniem punktu 16.6 zapłata wynagrodzenia umowy zbywca przelewa na rzecz nabywcy wierzytelności, opisanej w załączniku numer 2 do umowy, a nabywca przyjmuje przelew tej wierzytelności od zbywcy, na zasadach i warunkach określonych w umowie oraz w przepisach Kodeksu Cywilnego, a w szczególności art. 509 Kodeksu cywilnego. Wykaz wierzytelności w formie papierowej zawiera załącznik numer 2 do umowy. W punkcie 16.6 umowy zawarto następujące zastrzeżenia. Strony postanawiają, że przejście na nabywcę portfela wraz z ewentualnymi zabezpieczeniami, następuje z zastrzeżeniem bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, pod warunkiem uiszczenia w całości wynagrodzenia, o którym mowa w punkcie 3.1 umowy, w sposób określony w powołanym postanowieniu. Następnie w dniu 27 lipca 2015 roku Bank zachodni (...) oraz (...) Finanse I (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty sporządzili aneks do umowy sprzedaży wierzytelności z 23 czerwca 2015 roku, w którym strony zgodnie postanawiają rozwiązać umowę w zakresie dotyczącym poniższych wierzytelności do odstąpienia. Została oczywiście zakryta treść tabelki, która zawierałaby informacje o zmianach. W punkcie 2 mowa jest o tym, że zmiany w umowie, załącznik numer 2 do umowy zostaje zastąpiony załącznikiem numer 1 do niniejszego aneksu, załącznik numer 3 do umowy zostaje zastąpiony załącznikiem numer 2 do niniejszego aneksu, a załącznik numer 4 do umowy zostaje zastąpiony załącznikiem numer 3 do niniejszego aneksu. Z listy załączników wynika, że załącznik numer 1 do aneksu dotyczy wykazu wierzytelności, wchodzącej w skład portfela 1. Załącznik numer 2 do aneksu dotyczy wierzytelności, wchodzących w skład portfela numer 2. A załącznik numer 3 do aneksu zawiera wykaz wierzytelności, wchodzących w skład portfela 3. Powód złożył załącznik numer 1a wykaz wierzytelności, wchodzącej w skład portfela numer 1. Bez wskazania oczywiście, jakiej umowy dotyczy ten załącznik numer 1a. Natomiast jest to wyciąg oczywiście na stronie 92 z 227 stron. Zawarte są dane następujące. Według stanu na 31 marca 2015 roku, numer sprawy (...), rodzaj klienta kredytobiorca, imię i nazwisko A. A., numer pesel (...), numer dowodu osobistego pominiemy, adres zamieszkania ulica (...) P.. Data umowy 10 marzec 2010, numer umowy (...), produkt (...) Oddział Banku (...) w D., kwota zadłużenia łącznie 403 złote, kapitał 389 złotych i 13 groszy, odsetki umowne 1,23, odsetki karne 12,68 i koszty 0,84 złotego, czyli 84 grosze. Z dopuszczonych dowodów wynika również, że Bank (...) z datą 21 lipca 2015 roku sporządził zawiadomienie adresowane do pozwanej, o dokonaniu przelewu wierzytelności na rzecz (...) Finanse I (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego. Wierzytelności wynikającej z umowy numer (...) z 10 marca 2010 roku. Podobne zawiadomienie z datą 21 lipca 2015 roku sporządzone zostało przez (...) Finanse Spółka Akcyjna, w imieniu (...) Finanse I (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego, z którego wynika, iż dokonał także Fundusz (...) sprzedaży wierzytelności na rzecz (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego, z tytułu umowy numer (...) z 10 marca 2010 roku. Z kolei z wezwania do zapłaty z 21 lipca 2015 roku wynika, iż takie wezwanie zostało zaadresowane do pozwanej A. A., w imieniu (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego, z którego wynika iż na mocy umowy cesji właśnie banku zachodniego z (...) i później z (...), saldo zadłużenia wynosi 415 złotych i 27 groszy, w tym kapitał 389 złotych 13, odsetki 25,30 i koszty 0,84 złote. Sąd oddalił wniosek o przeprowadzenie dowodu z dokumentu w postaci 2 załącznika, zawierającego wyciąg, obejmujący jakąś wierzytelność, z uwagi na jego zupełną nieczytelność. Brak jest w przedstawionym odpisie zarówno danych dotyczących umowy, jakiej umowy dotyczy ten załącznik, a także jego nieczytelność poniżej standardów wszelkich, uniemożliwiających jego odczytanie, przy użyciu także urządzeń powiększających. Dlatego Sąd uznał, że dokument jest to oświadczenie, które zawiera właśnie oświadczenie jednej lub obu stron i jest przez nie podpisane. Tu nie ma danych dotyczących, nie da się wyczytać żadnych danych z tego dokumentu, a zatem trudno uznać z tego odpisu, że jest to dokument. Dlatego Sąd uznał, że należy oddalić taki wniosek z nieczytelnego dokumentu. Rozważając zatem żądanie z przedstawionymi dokumentami, należy uznać, że jest zupełnie ono nieuzasadnione i podlega oddaleniu. Mianowicie powód w pozwie oparł swoje roszczenie na umowie kredytu, na podstawie której pozwana miała otrzymać określoną kwotę pieniężną, zobowiązując się do jej zwrotu na warunkach precyzyjnie określonych w umowie. Tymczasem przedstawiony dokument w postaci umowy rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego z 10 marca 2010 roku, w żadnym wypadku nie przyznawał pozwanej żadnej kwoty, zgodnie z treścią umowy, a także przepisami Kodeksu cywilnego art. 725 Kodeksu cywilnego, przez umowę rachunku bankowego, bank zobowiązuje się względem posiadacza rachunku, na czas oznaczony lub nieoznaczony, do przechowywania jego środków pieniężnych, oraz jeżeli umowa tak stanowi, do przeprowadzenia na jego zlecenie rozliczeń pieniężnych. Dokładnie przedstawiona przez powoda umowa odpowiada dyspozycji tego przepisu. Bank zobowiązał się do prowadzenia rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego i przeprowadzenia rozliczeń. W żadnym wypadku nie udzielał pozwanej żadnego kredytu pożyczki, czy tez brak jest danych, by udzielone zostało saldo debetowe albo kredyt jakikolwiek odnawialny. Zatem jeżeli powód wyciąga, wywodzi z faktu udzielenia pożyczki, czy kredytu, którego pozwana nie zwróciła na warunkach precyzyjnie określonych w umowie, winien ten fakt udowodnić i mówi o tym art. 6 Kodeksu cywilnego, a zatem jest to roszczenie nieudowodnione. Przy czym należy wskazać, że w postępowaniu uproszczonym, o czym była mowa na wstępie, w art. 505 [4] Kodeksu postępowania cywilnego par. 1 mówi, że zmiana powództwa w postępowaniu uproszczonym nie jest dopuszczalna. Jeżeli nawet zatem powód zmieniłby podstawę faktyczną, że nie byłoby to z umowy kredytu, czy pożyczki, że pozwana otrzymała określoną w umowie kwotę pieniężną, to taka zmiana byłaby niedopuszczalna w postępowaniu uproszczonym i powództwo podlegałoby oddaleniu jako nieudowodnione. Zatem jeżeli powód nie wykazał, by pozwana jakąkolwiek kwotę pieniężną otrzymała, nie wykazał warunków jej zwrotu, oprocentowania, gdyż z przedstawionych dokumentów, w tym regulaminu prowadzenia rachunku dla ludności, rachunków oszczędnościowo-rozliczeniowych, to brak jest podstaw do uwzględnienia powództwa. Umowy przelewu są zatem zupełnie nieistotne z tego punktu widzenia. Natomiast oczywiście należy także podważyć ewentualność przechodzenia tej wierzytelności, możliwość przechodzenia tej wierzytelności, gdyby ona nawet istniała. Mianowicie w umowie pierwszej przelewu wierzytelności z 23 czerwca, a także w kolejnej umowie, czyli zawartej między Bankiem (...), a (...) Finanse I (...) Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym, to ta pierwsza umowa, jak i kolejna umowa zawarta pomiędzy (...), a (...), czyli powodem, obie te umowy zawierały klauzulę warunku. Umowa może być zawarta pod warunkiem, ale należy wykazać, że warunek się ziścił i skutecznie doszło do przeniesienia wierzytelności. W obu umowach te zastrzeżenia istnieją, pod warunkiem uiszczenia ceny. Jeżeli jeszcze dodamy do tego, a powód nie przedstawił oczywiście dowodu, że te warunki zostały spełnione, że cena została uiszczona. Ponadto należy zwrócić uwagę na to, że po kolejnym przelewie wierzytelności w lipcu, kiedy już wierzytelność przysługiwała (...), strony pierwszej umowy, czyli Bank (...), zawierają aneks do tej umowy, w którym zmieniają zakres przelewu, a brak jest informacji o tym, by taki aneks został sporządzony później przez strony drugiej umowy przelewu, czyli pomiędzy (...), a (...). W wątpliwość należy poddać także skuteczność zawarcia aneksu, po dokonaniu cesji wierzytelności na rzecz osoby trzeciej. Bez jej zgody, bez zawarcia także aneksu kolejnego, pomiędzy kolejnymi podmiotami. W Świetle tak przedstawionych dokumentów należy uznać, że powód nie tylko nie udowodnił podstawy swego żądania, czyli by pozwana otrzymała wymienioną w pozwie kwotę pieniężną i nie zwróciła jej na warunkach precyzyjnie określonych w umowie, bowiem w umowie o prowadzenie rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego takich danych brak. A także Sąd uznaje, że brak jest danych co do skuteczności przelewu wierzytelności, nawet gdyby przyjąć, że ona istniała, a zatem powód wbrew treści art. 6 kc, nie udowodnił swojego roszczenia i podlegało ono oddaleniu. Nie może być tak, by Sąd wydawał wyrok zaoczny, uwzględniający powództwo, kiedy powództwo nie zostało wykazane, mimo że pozwany nie wdał się w spór i można powiedzieć nie podjął swojej obrony. To jednak ponieważ dokumenty nie dowodzą istnienia roszczenia, Sąd obowiązany był to powództwo oddalić. To wszystko.

[koniec części 00:40:57.999]

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marta Chęcińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Bogusław Glinka
Data wytworzenia informacji: