Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 819/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie z 2015-10-26

Sygn. akt I C 819/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 października 2015 roku

Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Anna Litwińska-Bargiel

Protokolant: Edyta Szmigiel

po rozpoznaniu w dniu 26 października 2015 roku w Dzierżoniowie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółka z o. o. siedzibą we W.

przeciwko M. N.

o zapłatę kwoty 575,48 zł

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 819/15

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Spółka z o.o. z/s we W. wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego M. N. kwoty 575,48 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 03 kwietnia 2015r. do dnia zapłaty oraz kosztami postępowania według norm przepisanych.

Na uzasadnienie tego żądania wskazała, że na podstawie umowy cesji z dnia 02 stycznia 2015r. nabyła do wierzyciela pierwotnego (...) S.A. V. (...) wierzytelność w stosunku do pozwanego z tytułu zawartej przez niego umowy obowiązkowego ubezpieczenia komunikacyjnego nr (...)-A w dniu 04 kwietnia 2012r. Przedmiotem tej umowy była odpowiedzialność cywilna każdej osoby, która kierując pojazdem mechanicznym V. (...) o nr rej. (...) w okresie trwania umowy ubezpieczenia, wyrządzi szkodę w związku z ruchem tego pojazdu. Na mocy tej umowy pozwany był obowiązany zapłacić składkę w wysokości, częściach i terminach wskazanych w umowie. Pozwany nie uiścił wymaganej raty składki ubezpieczenia OC, za okres udzielonej pozwanemu przez cedenta ochrony ubezpieczeniowej. Cedent bezskutecznie wezwał pozwanego do zapłaty należnej raty składki wraz z naliczonymi odsetkami ustawowymi przed wszczęciem niniejszego postępowania zakreślając 7 dniowy termin jej uiszczenia. Na wartość przedmiotu sporu składają się: zaległa rata składki ubezpieczenia OC w wysokości 414,33 zł oraz odsetki ustawowe od w/w raty składki naliczone od dnia 05.04.2012r., tj. dnia następnego po terminie płatności składki do dnia 02.04. 2015r., tj. dnia poprzedzający wniesienie powództwa w wysokości 161,51 zł. Powód ponadto wskazała, iż roszczenie stało się wymagalne w dniu 05.04.2012r.

W dniu 21 kwietnia 2015r. referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Dzierżoniowie w sprawie o sygn. akt INc 1244/15 wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym nakazał pozwanemu M. N., aby w terminie dwóch tygodni zapłacił na rzecz powoda kwotę 578,48 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 03.04.2015r. do dnia zapłaty oraz kwotę 204,50 zł tytułem zwrotu kosztów procesu albo w tym terminie wniósł sprzeciw.

W ustawowym terminie pozwany wniósł sprzeciw wnosząc o oddalenie powództwa w całości wobec nieistnienia zobowiązania. Pozwany podniósł, iż skutecznie wypowiedział umowę pismem z dnia 26.04.2012r. Pozwany podał, iż w dniu 02.04.2012r. zakupił pojazd m-ki V. (...), który był objęty ochroną ubezpieczeniową u pierwotnego wierzyciela na podstawie umowy zawartej przez zbywcę. Pozwany niezwłocznie po zakupie pojazdu wypowiedział tą umowę w trybie art. 31 § 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych. N. zawarł umowę z (...) S.A. Wobec skutecznego wypowiedzenia umowy przez pozwanego nie było podstaw do naliczania składek w stosunku do niego. Ponadto pozwany zarzucił, iż powód nie wykazał istnienia zobowiązania, ani też jego nabycie. Brak bowiem jest umowy (...) nr (...)-A, co uniemożliwia kontrolę zgłoszonych roszczeń, zwłaszcza odnośnie naliczonych odsetek. Dołączony do pozwu wydruk, nie jest nawet podpisany i jego treść budzi uzasadnione wątpliwości. Nie ma także załączników do umowy cesji wierzytelności, z których wynikałoby, iż umowa ta dotyczy dochodzonej wierzytelności. Z ostrożności procesowej wniósł o nieobciążanie go kosztami postępowania, gdyż strona powodowa pierwsze wezwanie do zapłaty wysłała do niego jednocześnie ze złożeniem pozwu w sądzie, tym samym pozwany nie miał możliwości przestawienia swoich argumentów stronie powodowej i w żaden sposób nie dał podstaw do wytoczenie przedmiotowego powództwa.

W odpowiedzi na sprzeciw, w piśmie z dnia 10.07.2015r., strona powodowa podtrzymała swoje stanowisko w sprawie. Podnosząc, iż pozwany nie udowodnił, aby pierwotny wierzyciel miał możliwość zapoznania się z oświadczeniem o wypowiedzeniu umowy z dnia 26.04.2012r. Fakt nie dołączenia umowy ubezpieczenia OC nie stanowi przeszkody w uwzględnieniu powództwa, skoro o tej umowie pozwany wiedział w dniu nabycia pojazdu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 04 kwietnia 2012r. została zawarła z (...) S.A. V. (...) umowa ubezpieczenie OC posiadacza pojazdu mechanicznego o nr rej. (...) na okres od 05.04.2012r. do 08.12.2012r.. Wysokość składki wniosła 609 zł, rata w wysokości 194,67 zł została uiszczona w dniu 26.06.2013r.

Dowód: wydruk polisy (...)-A z dnia 24.02.2015r.-k.8.

W dniu 26.04.2012r. pozwany zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadacza pojazdu mechanicznego m-ki V. (...) na okres od 26.04.2012r do 25.04.2013r. z (...) E. Hestia.

Dowód: kserokopia polisy nr (...) –k.39,

- zeznania świadka M. K.- k. 55.

W dniu 26.04.2012r. pozwany złożył pisemne oświadczenie o wypowiedzeniu umowy ubezpieczenia o nr polisy (...) z dniem 26.04.2012r. na podstawie art. 31 ustawy z dnia 22.05.2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych.

Dowód: kserokopia pisma z dnia 26.04.2012r.-k. 38,

- zeznania świadka M. K.- k. 55.

W dniu 02 stycznia 2015 r. (...) S.A. V. (...) zawarła ze stroną powodową (...) Sp. z o.o. z/s we W. umowę sprzedaży wierzytelności. Na warunkach określonych w tej umowie Zbywca przelała na Nabywcę wierzytelności pieniężne w liczbie 10 352, które szczegółowo zostały wymienione w załączniku nr 3 do umowy. Cena nabycia została uiszczona.

Dowód: odpis umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 02 stycznia 2015 r. wraz z kserokopią potwierdzenia przelania ceny nabycia- k.9-16.

Strona powodowa w dniu 03 kwietnia 2015r. wystawiła wezwanie do zapłaty (informacja o cesji wierzytelności) adresowane do pozwanego, w którym informują go, iż (...) S.A. V. (...) na mocy umowy cesji z dnia 02 stycznia 2015r. zbyła na ich rzecz wierzytelność wobec pozwanego w kwocie 575,48 zł ( kwota główna- 414,33 zł oraz skapitalizowane odsetki za okres od 05.04.2012r. do 02.04.2015r.– 161,15 zł). Zgodnie z treścią tego pisma, przedmiotem windykacji są nieuregulowane należności wynikające z polisy o nr (...)-A, które stały się wymagalne w dniu 05.04. 2012r. Ponadto w piśmie zawarto informację, iż w dniu 03.04.2015r. został złożony pozew o zapłatę do Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie i związku z tym wzywano pozwanego do zapłaty kwoty 574,48 zł w terminie do 12.04.2015r.

Dowód: kserokopia wezwania do zapłaty z dnia 03.04.2015r.-k.7.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu powództwo nie jest zasadne i tym samym nie zasługuje na uwzględnienie.

Przelew wierzytelności uregulowany w przepisach art. 509 k.c., w relacji dłużnik cedowanej wierzytelności, a jej cesjonariusz powoduje zmianę podmiotu, któremu dłużnik powinien spełnić świadczenie. Z chwilą dokonania cesji nabywca wierzytelności uzyskuje bowiem status wierzyciela. Przy czym należy podkreślić, iż cesjonariusz nabywa w drodze przelewu tylko tyle praw, ile przysługiwało jego poprzednikowi prawnemu (cedentowi). Z powyższego wynika, że cesjonariusz nie może żądać od dłużnika świadczenia w większym rozmiarze aniżeli mógł to uczynić cedent. Sytuacja prawna dłużnika nie może ulec na skutek przelewu pogorszeniu w porównaniu z sytuacją, jaka istniała przed przelewem (por. uzasadnienie wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 14 lutego 2013 roku, V ACa 733/12, LEX nr 1289450). Należy jednocześnie podkreślić, że warunkiem otrzymania należności przez nabywcę długu jest udowodnienie, iż takie prawo przysługiwało pierwotnemu wierzycielowi (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2006 roku, V CSK 187/06, „Monitor Prawniczy” 2006, nr 16, s. 849). Ponadto cesjonariusz musi wykazać, iż dochodzona wierzytelność rzeczywiście została na niego przeniesiona.

W niniejszej sprawie brak jest jakichkolwiek dowodów, które świadczyłyby o tym, że wierzytelność przysługująca pierwotnemu wierzycielowi została przelana na rzecz strony powodowej. Nie wynika to bowiem ponad wszelką wątpliwość ani z umowy przelewu z dnia 02 stycznia 2015 r., ani też z wezwania do zapłaty z dnia 03 kwietnia 2015 r. W szczególności strona powodowa nie dołączyła jakichkolwiek załączników zawierających wykaz przelanych wierzytelności. Same w/w dokumenty świadczą tylko o zawarciu umowy sprzedaży wierzytelności w dniu 02 stycznia 2015r. oraz złożeniu pisemnego oświadczenia w dniu 03 kwietnia 2015r. Jednak nie wynika z nich, jakie konkretne wierzytelności zostały przeniesione na stronę powodową. Stosownie zaś do treści art. 6 kc to strona powodowa winna była wykazać swoje prawo do wierzytelności, skoro wywodzi z tego faktu skutki prawne w postaci zobowiązania pozwanego do świadczenia na jej rzecz określonej kwoty, czego nie uczyniła.

W dniu 27 października 2015r. do tut. Sądu wpłynęło pismo pełnomocnika powoda z dnia 23 października 2015r, nadane tego samego dnia, wraz z płyta CD zawierająca wykaz jednostek wierzytelności na potwierdzenie, iż wierzytelność dochodzona pozwem, była przedmiotem umowy. Wyrok niniejszej sprawie zapadł na rozprawie w dniu 26 października 2015r. O terminie rozprawy pełnomocnik powoda został zawiadomiony prawidłowo. Zgodnie z art. 316 § 1 k.p.c. po zamknięciu rozprawy sąd wydaje wyrok, biorąc za podstawę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy. Na dzień zamknięcia rozprawy strona powodowa nie wykazała, iż umowa sprzedaży wierzytelności z dnia 02 stycznia 2015r. objęta także wierzytelność wobec pozwanego. Tym samym na tą chwilę powód nie udowodnił, iż przysługiwała mu legitymacja czynna, a więc powództwo należało oddalić.

Mając więc na uwadze, że strona powodowa nie udowodniła faktu dokonania przelewu na jej rzecz wierzytelności przysługującej pierwotnemu wierzycielowi w stosunku do pozwanego, powództwo należało oddalić nie odnosząc się do innych zarzutów podnoszonych przez strony w toku postępowania.

Z tych względów, na podstawie powołanych przepisów, orzeczono jak
w sentencji wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marta Chęcińska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Dzierżoniowie
Osoba, która wytworzyła informację:  Anna Litwińska-Bargiel
Data wytworzenia informacji: