Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 stycznia 2015 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

przy udziale Andrzeja Mazurkiewicza Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu dnia 14 stycznia 2015 roku

sprawy J. B.

syna A. i K. z domu M., urodzonego (...) w W.

oskarżonego z art. 177§1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Świdnicy

z dnia 26 września 2014 roku, sygnatura akt II K 689/14

I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, iż do podstawy wymiaru kary grzywny orzeczonej wobec J. B. w wysokości 50 stawek dziennych po 10 złotych każda przyjmuje nadto art. 58 § 3 kk;

II. wydatkami w sprawie obciąża Skarb Państwa.

Sygnatura akt IV Ka 909/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia26 września 2014r. Sąd Rejonowy w Świdnicy uznał J. B. za winnego popełnienia czynu z art. 177§1 k.k. polegającego na tym, że w dniu 30 maja 2014 roku w Ś., województwie (...), umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym powodując nieumyślnie wypadek, w ten sposób, że kierując na ul. (...) samochodem ciężarowym marki N. (...) o nr rej. (...), wykonując manewr cofania, nie zachował obowiązku szczególnej ostrożności i naszytej obserwacji drogi, nie ustąpił pierwszeństwa przechodzącej za pojazdem pieszej B. D., w która uderzył tyłem pojazdu, w konsekwencji czego piesza doznała obrażeń ciała w postaci złamania nasad dalszych obu kości przedramienia prawego z przemieszczeniem odłamów oraz rany tłuczonej prawego łuku brwiowego, skutkujących rozstrojem zdrowia na okres powyżej siedmiu dni, tj. o czyn z art. 177 § 1 kk i za to na podstawie art. 177§1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 10 złotych każda, zaś na podstawie art. 46§1 k.k. orzekł od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonej B. D. obowiązek zadośćuczynienia za doznaną krzywdę w kwocie 1000 złotych oraz obciążył go kosztami sądowymi, tj. wydatkami w wysokości 150 złotych oraz wymierzył opłatę w kwocie 50 złotych.

Z rozstrzygnięciem tym nie pogodził się Prokurator Prokuratury Rejonowej w Świdnicy, który zaskarżył wyrok na korzyść oskarżonego, zarzucając na podstawie art. 438 pkt 1 k.p.k. obrazę przepisów prawa materialnego, a to art. 58 § 3 kk, polegającą na jego nie zastosowaniu, mimo zaistnienia przesłanek i wymierzeniu wobec oskarżonego kary grzywny w wysokości 50 stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych za popełnienie występku z art. 177 § 1 kk, podczas gdy wymierzenie wobec oskarżonego powyższej kary możliwe jest jedynie przy zastosowaniu art. 58 § 3 kk.

Podnosząc powyższe zarzuty i powołując się na przepis z art. 437 § 1 i 2 kk wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wskazanie przepisu art. 58 § 3 kk jako podstawy wymiaru kary obok przepisu art. 177 § 1 kk.

Sąd odwoławczy zważył, co następuje:

Apelacja okazała się słuszna.

Prokurator, występując z wnioskiem o wydanie wyroku skazującego bez przeprowadzenia rozprawy, w trybie art. 335§1 k.p.k., uzgodnił z oskarżonym J. B., iż za występek, którego się dopuścił, wymierzona mu zostanie kara grzywny, przy zastosowaniu art. 58§3 k.k., ponieważ dla sprawcy czynu z art. 177§1 k.k. ustawodawca nie przewidział kary zasadniczej innego rodzaju aniżeli kara pozbawienia wolności.

W tych okolicznościach, sąd meriti, akceptując wniosek, winien był w podstawie wymiaru kary wskazać prócz art. 177§1 k.k. także przepis art. 58§3 k.k., czego nie uczynił.

W tej sytuacji istotnie doszło do obrazy prawa materialnego, tj. art. 58§3 k.k., na skutek nie zastosowania tego przepisu, mimo stwierdzenia przez sąd a quo podstaw do jego zastosowania i zmiany rodzaju kary na nieizolacyjną.

Z tych też względów konieczne było uzupełnienie podstawy wymiaru kary orzeczonej zaskarżonym wyrokiem J. B., poprzez dodanie właśnie pominiętej podstawy wymiaru kary grzywny dla sprawcy czynu z art. 177§1 k.k.

Z uwagi na wynik postępowania odwoławczego, kierunek zaskarżenia, orzeczono o wydatkach związanych z tym postępowaniem, obciążając nimi Skarb Państwa.