Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

L., dnia 7 czerwca 2013 r.

Sąd Rejonowy w Lubinie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Magdalena Krajewska

Protokolant: K. K.

po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2013 r.

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. z/s w W.

przeciwko I. O.

o zapłatę

I.  oddala powództwo,

II.  zasądza od strony powodowej na rzecz pozwanej kwotę 197 zł tytułem zwrotu kosztów udziału w sprawie pełnomocnika.

Sygn.akt ICupr 209/13

UZASADNIENIE

Strona powodowa, (...) spółka z o.o. w W. wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanej, I. O. kwoty 770,97 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanej na rzecz strony powodowej zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego i kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, kosztów przesyłki poleconej, wezwania ostatecznego do zapłaty w kwotach 2 x 3,75 zł.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa podniosła że pozwana była studentem w (...) Szkole Wyższej we W.. Pozwana była zobowiązana do ponoszenia opłat wskazanych w pozwie. Mimo przyjętego zobowiązania, pozwana nie uregulowała w całości należnych opłat. Na podstawie umowy o zakup wierzytelności z dnia 6 września 2011r. powód stał się wierzycielem pozwanej. Zaległość pozwanej wynosiła kwotę 480 zł z tytułu opłaty reaktywacyjnej o terminie płatności z miesiąca września 2007r., kwotę 290,97 zł z tytułu skapitalizowanych odsetek od zadłużenia. Dlatego też, wobec braku uregulowania przez pozwaną całości zadłużenia, w ocenie strony powodowej pozew był uzasadniony i konieczny.

Na rozprawie w dniu 7 czerwca 2013r. pozwana, I. O. wniosła o oddalenie powództwa jako nieuzasadnionego co do zasady, gdyż wierzytelność dochodzona pozwem nie została wykazana, jak też niezasadnego co do wysokości, która również nie została wykazana oraz zgłosiła co do dochodzonego świadczenia zarzut przedawnienia roszczenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W 2003r. pozwana, I. O. podjęła studia w (...) Szkole Wyższej (...) we W.. Studia te były odpłatne. Pozwana studiowała w tej Szkole przez okres jednego semestru, a następnie zrezygnowała z dalszej nauki, o czym poinformowała dziekana uczelni. Wszelkie należne opłaty za okres nauki pozwana w całości uiściła. Pozwana nie była informowana o obowiązku uiszczenia przez nią na rzecz uczelni żadnej opłaty reaktywacyjnej i do zapłaty takiej opłaty przez okres studiów, jak też w czasie późniejszym przez uczelnię nie była wzywana. Pozwana nie podejmowała w powyżej wskazanej szkole ponownie nauki w latach 2007-2008.

Decyzją Dziekana (...) z dnia 4 lutego 2008r. nr rej. (...) pozwana została skreślona z listy studentów (...) we W., z powodu nie opłacenia czesnego w terminach określonych przez Rektora, na podstawie §30 pkt 3 Regulaminu tej uczelni.

Przez wyżej wymienioną uczelnię został wystawiony dokument o numerze (...) nie opatrzony datą, w którym to dokumencie określono, że pozwana do dnia 28 września 2007r. posiadała obowiązek zapłaty na rzecz tej uczelni kwoty 480 zł tytułem opłaty reaktywacyjnej za rok akademicki 2007/2008.

W dniu 5 października 2011r. została zawarta pisemna umowa sprzedaży wierzytelności między (...) Szkołą Wyższą we W. jako zbywcą, a poprzednikiem strony powodowej, (...) finansowo-prawne (...) spółka jawna w W. (obecnie (...) spółka z o.o. w W.) jako nabywcą, na mocy której to umowy zbywca oświadczył, że przysługują mu niesporne i wymagalne wierzytelności pieniężne w stosunku do dłużników, tytułem świadczonych usług edukacyjnych, co do których dochodzenia prawa przeniósł na nabywcę. W załączniku do tej umowy określono jako dłużnika pozwaną, I. O. co do kwoty 480 zł zadłużenia z tytułu dokumentu nr (...).

Pismem z dnia 17 października 2011r. pozwana, I. O. została poinformowana przez poprzednika strony powodowej o zakupie wierzytelności z tytułu zadłużenia wynikającego z umowy o świadczenie usług edukacyjnych. W piśmie tym wskazano, że w skład zadłużenia wchodziła kwota 480 zł opłaty reaktywacyjnej oraz naliczone odsetki w kwocie 244,14 zł i wezwano pozwaną do zapłaty tych należności w nieprzekraczalnym terminie 21 dni od daty nadania tego pisma, pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego. Pismo to zostało wysłane pod nieprawidłowy adres zamieszkania pozwanej przy ul. (...) we W., gdy pozwana faktycznie zamieszkiwała przy ul. (...) w L..

DOWODY: decyzja z dnia 3 marca 2011r. k.28 akt,

statut (...) Szkoły Wyższej k.28-34 akt,

uchwała nr 32/2011 k.35 akt,

odpis z rejestru uczelni k.36-39 akt,

dokument ślubowania k.40 akt,

dokument nr (...) k.41 akt,

umowa sprzedaży wierzytelności k.42-44 akt,

wezwanie do zapłaty z dnia 17 października 2011r. k.45 akt,

zaświadczenie o nadaniu pisma k.46 akt,

decyzja nr 25/2008 z dnia 4 lutego 2008r. k.47 akt,

odpis z KRS strony powodowej k.21-23 akt,

zeznania pozwanej, I. O. k.66 akt.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie było zasadne, a przez to podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.509§1 kc, wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Zgodnie z §2 w/w przepisu prawa, wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

W przedmiotowej sprawie strona powodowa wykazała przedłożonym dokumentem w postaci umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 5 października 2011r. oraz załącznika nr 2 do tej umowy, że nabyła od (...) Szkoły Wyższej we W. wierzytelność wobec pozwanej, I. O., która to wierzytelność miałaby wynikać z niezapłaconych przez pozwaną kosztów usług w zakresie edukacji.

Zgodnie z art.353§1 kc, zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić.

Zgodnie także z art.6 kc, ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Strona powodowa w pozwie twierdziła, że wierzytelność jaką nabyła od (...) Szkoły Wyższej we W. wobec pozwanej faktycznie istniała, gdyż wynikała z zobowiązania pozwanej uiszczenia na rzecz uczelni opłaty reaktywacyjnej w kwocie głównej 480 zł, której to opłaty pozwana miałaby nie uiścić w ustalonym i umówionym terminie.

Na powyższe okoliczności strona powodowa nie przedstawiła w toku niniejszego postępowania żadnych dowodów z których wynikałoby, że pozwana była faktycznie była zobowiązana do spełnienia świadczenia określonego żądaniem pozwu, a to aby zobowiązała się kiedykolwiek wobec zbywcy wierzytelności do zapłaty kwoty 480 zł z tytułu opłaty reaktywacyjnej.

Z dokumentów przedłożonych przez stronę powodową nie wynikało, w jakim faktycznie okresie czasu pozwana studiowała w (...) Szkole Wyższej we W..

Dokument w postaci tekstu ślubowania podpisanego przez pozwaną zawarty w aktach sprawy nie był opatrzony żadną datą. Dokument nr (...) także nie został opatrzony żadną datą, a jedynie z jego treści można było wywnioskować, że dotyczył okresu studiów pozwanej w roku akademickim 2007/2008. Z decyzji nr 25/2008 w sprawie skreślenia z listy studentów pozwanej wynikało także jedynie kiedy ta decyzja została wydana, a nie kiedy pozwana podejmowała naukę u zbywcy wierzytelności. Natomiast z zeznań pozwanej wynikało, że pozwana tylko przez jeden semestr 2003r. studiowała w powyższej uczelni, a w roku akademickim 2007/2008 nauki już nie podejmowała.

Strona powodowa przedstawiła Sądowi statut (...) Szkoły Wyższej we W. oraz decyzję o zatwierdzeniu tekstu jednolitego tego statutu z dnia 4 marca 2011r.

Strona powodowa nie przedłożyła natomiast Sądowi statutu który obowiązywałby w czasie w którym pozwana mogła być studentką powyższej uczelni, a to obowiązującego w latach 2003-2008.

Nadto, z dokumentu w postaci wyżej wskazanego statutu nie wynikało jakie opłaty miała obowiązek ponosić pozwana za okres studiów. Jedynie z §18 ust.5 pkt 13 wynikało, że to do kompetencji i obowiązków rektora należało ustalanie wysokości opłat pobieranych od studentów oraz z §43 statutu, że prawa i obowiązki związane z tokiem kształcenia określał regulamin studiów.

Z przedłożonego statutu oraz innych załączonych do pozwu dokumentów nie wynikało jakie obowiązki w zakresie odpłatności za studia w trakcie podejmowania nauki miała pozwana wobec uczelni, jakie opłaty była zobowiązana konkretnie z tego tytułu uiszczać oraz w jakiej konkretnie wysokości.

Być może, że obowiązki takie w zakresie płatności za studia pozwanej określał regulamin studiów, lecz takiego dokumentu w toku niniejszego postępowania strona powodowa Sądowi nie przedłożyła jako dowodu w niniejszej sprawie.

Sam fakt, że uczelnia wystawiła wyciąg ze swych wewnętrznych dokumentów w postaci dokumentu nr (...) w którym określiła, że pozwana zalegała z zapłatą opłaty reaktywacyjnej w kwocie 480 zł na rzecz uczelni, nie stanowił w ocenie Sądu wystarczającego dowodu, że pozwana faktycznie była zobowiązana do uiszczenia takiej opłaty. Strona powodowa nie przedstawiła bowiem Sądowi żadnych dokumentów z których taki obowiązek zapłaty po stronie pozwanej faktycznie miałby wynikać.

Strona powodowa nie przedłożyła więc Sądowi żadnego dokumentu z którego wynikałoby, że pozwana zobowiązała się zapłacić na rzecz uczelni jakąkolwiek opłatę reaktywacyjną i to w wysokości 480 zł wskazanej w pozwie.

Dlatego też, Sąd uznał, że twierdzenia strony powodowej zawarte w pozwie, jakoby pozwana zobowiązała się wobec zbywcy wierzytelności do zapłaty kwoty 480 zł z tytułu opłaty reaktywacyjnej za studia nie zostały wykazane przedstawionymi w sprawie dowodami.

Pozwana w swych zeznaniach składanych przed Sądem podniosła, że nigdy nie była zobowiązana do zapłaty na rzecz zbywcy wierzytelności opłaty reaktywacyjnej w kwocie 480 zł, natomiast strona powodowa nie przedstawiła na powyższą okoliczność żadnych dowodów przeciwnych.

Sam fakt natomiast, że strona powodowa nabyła od uczelni na mocy zawartej umowy sprzedaży wierzytelności roszczenie wobec pozwanej z tytułu opłaty reaktywacyjnej, w ocenie Sądu nie stanowił żadnego dowodu, że wierzytelność ta w dacie jej nabycia przez stronę powodową wobec pozwanej faktycznie istniała i była wymagalna, skoro na okoliczność istnienia tej wierzytelności wobec wierzyciela pierwotnego strona powodowa w toku niniejszego postępowania nie przedstawiła dostatecznych dowodów.

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa, powołując się przy tym zarówno na nieistnienie wierzytelności, jak też przedawnienie roszczenia.

Brak było możliwości ustalenia przez Sąd w przedmiotowej sprawie czy świadczenie określone uległo już przedawnieniu, gdyż jak wskazano we wcześniejszych rozważaniach, strona powodowa w ogóle nie wykazała, aby świadczenie to faktycznie istniało, aby było wymagalne oraz z jaką datą byłoby wymagalne.

Dlatego też, roszczenie pozwu jako w żadnym zakresie nie udowodnione w toku niniejszego postępowania przez stronę powodową podlegało oddaleniu.

Mając powyższe na względzie Sąd orzekł jak w punkcie I sentencji niniejszego wyroku.

O kosztach procesu jak w punkcie II sentencji wyroku Sąd orzekł na podstawie art.98§1 i §3 kpc, obciążając stronę powodową jako przegrywającą tymi kosztami, w zakresie udziału w sprawie pełnomocnika pozwanej, jakie to koszty pozwana poniosła w przedmiotowej sprawie.