Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 771/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze z 2015-11-02

Sygnatura akt I C 771/15

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 października 2015 r.

Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Adamek-Rogowska

Protokolant: Justyna Ferenc

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 06 października 2015 r. w K.

sprawy z powództwa Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo - Kredytowej im. F. S. z siedzibą w G.

przeciwko S. S.

o zapłatę

I  zasądza od pozwanej S. S. na rzecz strony powodowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo - Kredytowej im. F. S. z siedzibą w G. kwotę 5 655,81 zł (pięć tysięcy sześćset pięćdziesiąt pięć 81/100 złotych) wraz z odsetkami umownymi w wysokości zmiennej stopy procentowej wynoszącej czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP od dnia 30.12.2014 r. do dnia zapłaty;

II  dalej idące powództwo oddala;

III  zasądza od pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 1 538,05 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV  wyrokowi w punkcie I i III nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt I C 771/15

UZASADNIENIE

Strona powodowa Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowa - (...) im F. S. w G. wniosła o zasądzenie od pozwanej S. S. kwoty 5 950,31 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od dnia 2 wniesienia pozwu do dnia do dnia zapłaty oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu żądania twierdziła, że w dniu 30.09.2010r. pomiędzy powodem a J. K. (1) a została zawarta umową pożyczki w kwocie 6 400 zł. J. K. nie spłaciła pożyczki. Dnia 6 stycznia 2013r. zmarła, jej córką jest pozwana S. S., która jako jej spadkobierca ustawowy, na podstawie art.922§ 1 k.c. powinna spłacić zadłużenie wynikające z powyższej umowy.

Pozwana S. S. nie stawiła się na rozprawę, ani też nie zajęła stanowiska na piśmie, wobec czego sąd na podstawie art. 339 § 1 k.p.c. wydał wyrok zaoczny, którym powództwo uwzględnił jedynie w części. Fakt bowiem, że pozwany nie wdaje się w spór nie oznacza, że sąd jest zwolniony z oceny zasadności żądania opartego na twierdzeniach zgłoszonych w pozwie (zob. min. orzeczenia S.N. z 15.09.1967 r. w sprawie III CRN 175/67 , Biuletyn S.N. 1974 nr 1 poz. 4, z 21. 05.1971 r. III CRN 99/71B. S..N. 1971, nr 7 -8 , poz. 123, z 7.06. 1972 , (...) 30/72 , LEX nr 7094 ).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 30.09.2010r. pomiędzy Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo- Kredytowa im F. S. w G. a J. K. (1) została zawarta umową pożyczki konsumenckiej na cele mieszkaniowe w wysokości 6 400 zł, na okres do 15.12.2015r. Kredyt miał być spłacany w miesięcznych ratach kapitałowo-odsetkowych w wysokości 181,06 zł , za wyjątkiem pierwszej i ostatniej w wysokości odpowiednio 15 zł i 180,95 zł, w terminach ustalonych w harmonogramie spłaty pożyczki. W umowie określono całkowity koszt pożyczki na 3 883,49 zł, a łączną kwotę wszystkich kosztów, opłat i prowizji na 4 539,49 zł. W przypadku nieterminowej spłaty pożyczki należność w następnym dniu stawała się należnością przeterminowaną, od której w zakresie kapitału pobierane były odsetki w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP. W przypadku stwierdzenia, że warunki udzielenia pożyczki nie zostały dotrzymane (...) zastrzegał sobie prawo do wypowiedzenia umowy z 30- dniowym terminem wypowiedzenia. W razie uchybienia postanowieniom dotyczącym zasad i terminów spłaty, pożyczkobiorca był zobowiązany do uiszczenia na rzecz pożyczkodawcy opłat windykacyjnych z tytułu zawiadomień, wezwań do zapłaty monitów telefonicznych, w kwotach określonych w Tabeli prowizji i opłat.

(dowód: umowa pożyczki –k.6-7, plan spłaty k.53)

W związku z niewywiązywaniem się przez J. K. ze spłaty pożyczki zgodnie z zawartą umową, pożyczka została 6.01.2012r. postawiona w stan natychmiastowej wymagalności. Zaległość w związku z zawartą umową została ustalona na kwotę 5 950,30 zł. Z tytułu kosztów upomnień J. K. zostały naliczone przez stronę powodową następujące sumy: 2.06.2011r. 35 zł, 4.07.2011r. 44,90 zł, 4.08.2011r. 44,90 zł, 2.09.2011r. 44,90 zł, 4.10.2011r.44,90 zł, 3.11.2011r., 44,90 zł, 2.12.2011r. 35 zł.

(dowód: tabela rozliczenia zadłużenia k.111,112)

J. K. (1) zmarła 6 stycznia 2013r. Jej córką jest pozwana S. S..

(dowód: odpis aktu zgonu k.118, odpis aktu małżeństwa k.19)

Sąd zważył, co następuje:

W niniejszej sprawie mamy do czynienia ze stosunkiem prawnym nawiązanym między przedsiębiorcą a konsumentem. Ochrona konsumentów jako słabszej strony stosunków zobowiązaniowych znalazła swoje odzwierciedlenie nie tylko w przepisach ustawowych, ale i w Konstytucji RP ( art. 76 Konstytucji RP).

Zawarta między stronami umowa opiera się na stosowanym przez powoda wzorcu umownym, a w zakresie opłat i prowizji na stosowanej przez niego taryfie tych opłat. Stosownie do art. 385 § 1 k.c. postanowienia umowne zawierane z konsumentem nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy (niedozwolone postanowienia umowne). Obowiązkiem sądu jest kontrola czy łącząca strony umowa nie zawiera niedozwolonych postanowień czyli tzw. klauzul abuzywnych.

Jak wynika z rozliczenia pożyczki zaciągniętej przez J. K. została ona obciążona 5 razy opłatami za upomnienia w kwotach po 44,90 zł za każde i dwukrotnie po 35 zł. Tymczasem koszty z tytułu czynności związanych z wezwaniami do zapłaty czy czynnościami windykacyjnymi powinny zasadniczo odpowiadać kosztom rzeczywiście poniesionym z tego tytułu. Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów w wyroku z dnia 15.06.2012r., XVII Amc 5345/11 uznał za niedozwolone i zakazał jednemu z banków wykorzystywania min. postanowienia dotyczącego opłat za wysłanie wezwań do zapłaty w wysokości 15 zł. Klauzula w tym zakresie jest zapisana w rejestrze klauzul niedozwolonych pod poz. 5331. W wyroku Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 16.01.2013r., (...), za niedozwoloną została uznana opłata za wysłanie monitu w wysokości 10 zł.

Prawomocne wyroki w zakresie klauzul niedozwolonych korzystają z prawomocności rozszerzonej, stosownie do art.479 43 k.p.c. i sąd bierze je pod uwagę z urzędu. Z tych przyczyn, Sąd nie uwzględnił roszczenia w zakresie kwoty 294,50 zł, obejmującej koszty pięciu wezwań do zapłaty po 44,90 zł , dwóch po 35 zł .W pozostałym zakresie powództwo na podstawie art. 720 § 1 k. c. i art.922§1 k.c. podlegało uwzględnieniu( 5950,31-294,50= (...),81).

Postanowienie o kosztach wydano na podstawie art. 100 k. p. c., zasądzając je proporcjonalnie do uwzględnionego żądania (1538x 95%).

O rygorze natychmiastowej wykonalności orzeczona na podstawie art.333 § 2 k.p.c.

Z przytoczonych względów orzeczono jak w sentencji.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Lidia Wąchała
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze
Osoba, która wytworzyła informację:  Małgorzata Adamek-Rogowska
Data wytworzenia informacji: