Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 stycznia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SSO Andrzej Tekieli

Protokolant Anna Potaczek

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Jeleniej Górze Z. J.

po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2016 r.

sprawy E. B. ur. (...) w L.

s. M., M. z domu Ś.

oskarżonego z art. 178a § 4 kk w związku z art. 64 § 1 kk

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim

z dnia 18 sierpnia 2015 r. sygn. akt II K 341/15

I.  zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego E. B. w ten sposób, że obniża orzeczoną wobec oskarżonego karę pozbawienia wolności do 4 (czterech) miesięcy,

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy,

III.  zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.

Sygn. akt VI Ka 548/15

UZASADNIENIE

E. B. oskarżony został o to że:

w dniu 24 lutego 2015 r. we W. (...) w powiecie (...) kierował motorowerem marki S. o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości w pierwszej próbie 0,88 mg/dm3 , w drugiej próbie 1,00 mg/dm3 alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się przed upływem 5 lat po odbyciu kary którą odbył w okresie od 21.10.2009 r. do 21.04.2010 r. będąc skazanym na karę pozbawienia wolności za przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. i inne w wymiarze 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim ( sygn. II K 448/05 ) z dnia 27 września 2005 roku;

tj . o czyn z art.178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim wyrokiem z dnia 18 sierpnia 2015 r. w sprawie II K 341/15:

I.uznał oskarżonego E. B. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku i za to na podstawie art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

II.na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego E. B. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 4 lat;

III. na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. i art. 17 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych obciążając nimi Skarb Państwa i nie wymierzając mu opłaty.

Apelację od powyższego wyroku złożył obrońca oskarżonego E. B. zarzucając rażącą niewspółmierność orzeczonej kary pozbawienia wolności poprzez nieorzeczenie warunkowego zawieszenia jej wykonania w sytuacji gdy w stosunku do oskarżonego zachodził szczególny wypadek o którym mowa w art. 69 § 4 k.k. Wniósł o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez wymierzenie kary 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 5 lat, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja była zasadna w części, skutkowała obniżeniem wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności, nie został natomiast uwzględniony wniosek o warunkowe zawieszenie wykonania kary.

Wyrok Sądu I instancji zaskarżony został jedynie w części dotyczącej orzeczenia o karze, skarżący nie kwestionował ustaleń faktycznych poczynionych przez Sąd I instancji na podstawie których przyjęto sprawstwo i winę oskarżonego. Sąd Okręgowy stwierdza w tej sytuacji , że Sąd I instancji prawidłowo ocenił materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, poczynione ustalenia faktyczne są bezsporne a sprawstwo i wina oskarżonego nie budzą wątpliwości. Nie zachodzą także w niniejszej sprawie okoliczności z art. 439 k.p.k. i art. 440 k.p.k. Nie budzi także wątpliwości kwalifikacja przypisanego oskarżonemu czynu. Sąd Rejonowy nie wskazał, czy w niniejszej sprawie stosował przepisy kodeksu karnego sprzed czy też po nowelizacji która weszła w życie 1.07.2015 r., niemniej okoliczności sprawy świadczą ze jako względniejsze stosowane były przepisy w „starym” brzmieniu ( chociażby z uwagi na treść art. 42 § 2 k.k. ).

Sąd I instancji dostrzegł i dostatecznie ocenił okoliczności mające wpływ na wymiar kary orzeczonej wobec oskarżonego E. B. ( str. 4 – 5 uzasadnienia , k. 76 – 77 akt ). Przypomnieć należy, że art. 69 § 4 k.k. ogranicza możliwość warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności do szczególnie uzasadnionych wypadków oraz że w niniejszej sprawie oskarżony działał w warunkach art. 64 § 1 k.k. Słusznie Sąd I instancji stwierdził że taki „szczególnie uzasadniony wypadek” wobec oskarżonego w niniejszej sprawie nie zachodzi. Podkreślić należy, że za przestępstwo z 178a § 1 k.k. oskarżony był karany dwukrotnie , w jednym wypadku odbywał karę pozbawienia wolności w zakładzie karnym co skutkowało działaniem w niniejszej sprawie w warunkach recydywy ( k.16 , k. 21 – 23 ). Oskarżony jest wiec sprawcą niepoprawnym, wobec którego nie sposób przyjąć pozytywnej prognozy kryminologicznej , która jest niezbędna dla warunkowego zawieszenia wykonania kary. Ponadto oskarżony kierując pojazdem mechanicznym kilkakrotnie przekroczył dolną granicę stanu nietrzeźwości określoną w art. 115 § 16 pkt 2 k.k. , co jest okolicznością szczególnie naganną. Argumenty przedstawione w apelacji obrońcy nie są w stanie osłabić wymowy powyższych okoliczności, które wykluczają zastosowanie wobec oskarżonego dobrodziejstwa z art. 69 § 1 k.k. Z drugiej jednak strony argumentacja skarżącego przekonuje, że Sąd I instancji wyciągnął niedostateczne wnioski w zakresie wymiaru kary z istniejących w sprawie okoliczności łagodzących. Oskarżony konsekwentnie przyznawał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, twierdził że jechał po leki dla konkubiny i brak jest dowodów przeciwnych, świadczących że tak nie było, ponadto poruszał się motorowerem stwarzającym mniejsze potencjalne zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego niż pojazd o większych gabarytach. Ponadto oskarżony zakończył odbywanie kary pozbawienia wolności orzeczonej w sprawie II K 448/05 Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim w dniu 21.04.2010 r. od tego czasu nie naruszał porządku prawnego i zaledwie ok. 2 miesięcy zabrakło mu do przedawnienia recydywy. Mając wszystkie powyższe okoliczności na względzie Sąd Okręgowy uznał, że wymierzona oskarżonemu kara 6 miesięcy bezwzględnego pozbawienia wolności jest rażąco surowa i zmieniając zaskarżony wyrok karę tą obniżył do 4 miesięcy. W pozostałej części Sąd Okręgowy zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. Sąd Okręgowy mając na uwadze sytuację majątkową oskarżonego zwolnił go od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze obciążając nimi Skarb Państwa.