Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2019r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w III Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący : SSO Karin Kot

Protokolant: Patrycja Poczynek

w obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze – Magdaleny Kolasińskiej

po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2019r. sprawy karnej

D. B.

syna Z. i K. z domu Z.

urodz. (...) w K.

skazanego prawomocnymi wyrokami :

1.  łącznym Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 19 września 2017r. w sprawie sygn. akt III K 59/17 na karę łączną 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, z zaliczeniem na jej poczet okresu tymczasowego aresztowania w sprawie III K 33/16 od dnia 26 lutego 2016r. godzina 18:40 do dnia 9 września 2016r. godzina 18:40 oraz okres odbytej dotychczas kary pozbawienia wolności w sprawie II K 851/16, obejmującym wyroki:

a.  Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 17 sierpnia 2016r. w sprawie sygn. akt II K 851/16 za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. popełnione w okresie 10-11 listopada 2015r. oraz za ciąg przestępstw z art. 291 § 1 k.k. popełnionych w lipcu 2015r. i listopadzie 2015r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, którym wymierzono mu karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

b.  Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 19 stycznia 2017r. w sprawie sygn. akt III K 33/16 za przestępstwo z art. 280 § 2 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełnione w dniu 24 lutego 2016r. na karę 5 lat pozbawienia wolności, za czyn z art. 245 k.k. popełniony w dniu 24 lutego 2016r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz za występek z art. 288 § 1 k.k. popełniony w dniu 24 lutego 2016r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności , którym wymierzono mu karę łączną 5 lat pozbawienia wolności,

2.  Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim z dnia 9 marca 2017r. w sprawie sygn. akt II K 288/16, zmienionym następnie wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 12 września 2017r. w sprawie sygn. akt VI Ka 318/17, za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. popełniony w dniu 2 listopada 2015r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem na poczet kary okresu zatrzymania od dnia 3 listopada 2015r. godzina 00:10 do dnia 4 listopada 2015r. godzina 16:16,

I.  na podstawie art. 569 § 1 i 2 k.p.k. oraz art. 86 § 1 k.k. i art. 91 § 2 k.k. karę łączną i karę pozbawienia wolności opisane w punktach 1 i 2 części wstępnej wyroku łączy i orzeka wobec skazanego D. B. karę łączną 6 (sześciu) lat pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 577 k.p.k. i art. 63 § 1 k.k. zalicza skazanemu D. B. na poczet kary łącznej pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie o sygn. akt III K 33/16 od dnia 26 lutego 2016r. godzina 18:40 do dnia 9 września 2016r. godzina 18:40, okres zatrzymania w sprawie II K 288/16 od dnia 3 listopada 2015r. godzina 00:10 do dnia 4 listopada 2015r. godzina 16:16 oraz wszelkie okresy odbytych dotychczas kar pozbawienia wolności zaliczone na poczet kar jednostkowych w wyrokach podlegających połączeniu,

III.  pozostałe nie podlegające łączeniu orzeczenia zawarte w wyrokach objętych wyrokiem łącznym pozostawia do odrębnego wykonania,

IV.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku łącznego.

UZASADNIENIE

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

D. B. urodz. (...) w K. został skazany:

3.  prawomocnym wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 19 września 2017r. w sprawie sygn. akt III K 59/17 na karę łączną 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, z zaliczeniem na jej poczet okresu tymczasowego aresztowania w sprawie III K 33/16 od dnia 26 lutego 2016r. godzina 18:40 do dnia 9 września 2016r. godzina 18:40 oraz okresu odbytej dotychczas kary pozbawienia wolności w sprawie II K 851/16, obejmującym wyroki:

c.  Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 17 sierpnia 2016r. w sprawie sygn. akt II K 851/16 za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. popełnione w okresie 10-11 listopada 2015r. oraz za ciąg przestępstw z art. 291 § 1 k.k. popełnionych w lipcu 2015r. i listopadzie 2015r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, którym wymierzono mu karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

d.  Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 19 stycznia 2017r.w sprawie sygn. akt III K 33/16 za przestępstwo z art. 280 § 2 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełnione w dniu 24 lutego 2016r. na karę 5 lat pozbawienia wolności, za czyn z art. 245 k.k. popełniony w dniu 24 lutego 2016r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz za występek z art. 288 § 1 k.k. popełniony w dniu 24 lutego 2016r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności, którym wymierzono mu karę łączną 5 lat pozbawienia wolności,

4.  prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim z dnia 9 marca 2017r. w sprawie sygn. akt II K 288/16, zmienionym następnie wyrokiem Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 12 września 2017r. w sprawie sygn. akt VI Ka 318/17, za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. popełnione w dniu 2 listopada 2015r. na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z zaliczeniem na poczet kary okresu zatrzymania od dnia 3 listopada 2015r. godzina 00:10 do dnia 4 listopada 2015r. godzina 16:16.

(dowód: odpis wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia

19 września 2017r. w sprawie sygn. akt III K 59/17 k. 50,

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim z dnia 9 marca

2017r. w sprawie sygn. akt II K 288/16 k. 33-34,

odpis wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 12 września

2017r. w sprawie sygn. akt VI Ka 318/17 k. 49).

Skazany D. B. jest bezdzietnym kawalerem. Posiada wykształcenie podstawowe z przyuczeniem do zawodu pilarza. Przed osadzeniem zamieszkiwał wraz z matką w miejscowości K. w trzypokojowym mieszkaniu, którego właścicielem jest matka skazanego. D. B. dysponował w tym lokalu własnym pokojem. W chwili obecnej matka skazanego jest emerytką i uzyskuje z tego tytułu dochód w wysokości 1350 złotych. Kobieta ma problemy związane z kręgosłupem w związku z czym oczekuje na operacje, jednakże obawia się ich z powodu braku wsparcia i opieki ze strony skazanego. D. B. przed osadzeniem pracował w lesie jako pracownik fizyczny. W miejscu zamieszkania zachowywał się spokojnie, niekonfliktowo, nie nadużywał alkoholu. Pomagał matce w wykonywaniu czynności domowych. Skazany miał jednak kontakty z osobami o negatywnej opinii społecznej, zażywał narkotyki. Z opinii sporządzonej przez Dyrektora Aresztu Śledczego w J. wynika, że skazany w warunkach izolacji przebywa od dnia 29 lutego 2016r. Od początku został on dwudziestopięciokrotnie nagrodzony regulaminowo, przede wszystkim za należyte wywiązywanie się z obowiązków wynikających z zatrudnienia, zdyscyplinowanie, właściwe przestrzeganie porządku wewnętrznego. Nie był on karany dyscyplinarnie. W jednostce penitencjarnej, w której przebywa, skazany był początkowo zatrudniony nieodpłatnie od dnia 17 stycznia 2018r. jako roznoszący artykuły żywnościowe, zaś od dnia 7 maja 2018r. na stanowisku pomocnika magazyniera. Począwszy od dnia 1 sierpnia 2018r. skazany jest zatrudniony odpłatnie. Ze swoich obowiązków w pracy wywiązuje się należycie. Właściwie dba o ład i porządek w miejscu zakwaterowania, jak i wygląd osobisty. Wobec popełnionych przestępstw odnosi się krytycznie. Karę odbywa w systemie programowego oddziaływania, zadania zawarte w programie realizuje pozytywnie. Ukończył następujące programy: profilaktyki HIV/AIDS, program antystresowy Prison Smart, program warsztatów medytacji pracy z umysłem Jestem Tu i Teraz.

(dowód: wywiad środowiskowy k. 40-42,

opinia o skazanym k. 24-28).

Sąd zważył, co następuje:

Wydanie wyroku łącznego uzależnione jest od istnienia warunków do orzeczenia kary łącznej. Stosownie do treści art. 85 § 1 k.k. Sąd orzeka karę łączną, jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, przy czym podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1. ( § 2).

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na dowodach zgromadzonych w aktach postępowania prowadzonego przez Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze pod sygnaturą akt sprawy IIIK 12/19, w tym załączonych odpisach wyroków a także danych o karalności skazanego, opinii o skazanym oraz wywiadzie środowiskowym. Dokumenty te sporządzone zostały przez uprawnione podmioty, w przewidzianej prawem formie. Żadna ze stron nie kwestionowała ich prawdziwości. Z tego względu stanowiły one wiarygodną podstawę czynienia w sprawie ustaleń faktycznych.

W będącej przedmiotem osądu sprawie istniała możliwość połączenia skazanemu orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 19 września 2017r. w sprawie sygn. akt III K 59/17 kary łącznej 5 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności za przestępstwa skierowane przede wszystkim przeciwko mieniu ale także za czyn skierowany również przeciwko życiu i zdrowiu oraz występek godzący w wymiar sprawiedliwości, z karą 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności wymierzoną przez Sąd Rejonowy w Lwówku Śląskim wyrokiem z dnia 9 marca 2017r. w sprawie sygn. akt II K 288/16 za przestępstwo skierowane przeciwko mieniu. Wobec skazanego można zatem orzec jedną karę łączną obejmującą dwie podlegające wykonaniu kary. Zgodnie z dyrektywami wymiaru kary łącznej określonymi w przepisie art. 85a k.k. orzekając karę łączną, Sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Zgodnie z poglądem prezentowanym w doktrynie, a akceptowanym przez niniejszy Sąd, na gruncie tych przepisów zachowują znaczenie i funkcje zasady oraz dyrektywy wypracowane w doktrynie i orzecznictwie wymiaru kary łącznej, do czasu tej nowelizacji (por. Nowelizacja prawa karnego 2015. Komentarz pod red. W. Wróbla, Krakowski Instytut Prawa Karnego Fundacja 2015, k. 649). Można odróżnić trzy odmienne reguły łączenia kar: zasadę absorpcji, kiedy kara łączna jest równa najniższej spośród kar jednostkowych, zasadę kumulacji - gdy kara łączna jest równa sumie kar jednostkowych oraz pośrednią zasadę asperacji (absorpcji częściowej). Wymierzając karę łączną, trzeba mieć na uwadze, że jest ona swego rodzaju podsumowaniem działalności przestępczej sprawcy w okresie objętym wyrokiem łącznym. Sąd nie rozstrzyga ponownie o stopniu społecznej szkodliwości i winie skazanego w zakresie poszczególnych przestępstw, ale musi rozważyć przedmiotowo - podmiotowy związek między przestępstwami, w zakresie których kary podlegają łączeniu. Im bardziej jest on ścisły, w tym większym stopniu powinno się stosować zasadę absorpcji poszczególnych kar. Przez związek ten należy rozumieć podobieństwo rodzajowe zbiegających się przestępstw, motywację i czas popełnienia każdego z nich. Kara łączna nie jest jednak sposobem na premię dla sprawcy większej liczby przestępstw. Ma stanowić całościową ocenę jego zachowań, będąc właściwą, celową z punktu widzenia prewencyjnego, reakcją na popełnione czyny. Nie ma ona służyć ograniczeniu odpowiedzialności karnej, lecz rzeczywistemu oddaniu zawartości kryminalnej czynów, jakich się dopuścił. Popełnienie większej liczby przestępstw uzasadnia raczej odstępstwo od absorpcji kar niż za nią przemawia. Wymierzenie kary przy zastosowaniu całkowitej absorpcji prowadziłoby do premiowania sprawcy popełniającego więcej przestępstw i do praktycznej bezkarności niektórych zachowań zabronionych. Ta zasada, jak i kumulacja kar winny być stosowane wyjątkowo, zaś priorytet ma zasada asperacji, czyli absorpcji częściowej.

Przestępstwa przypisane skazanemu D. B. wyrokami podlegającymi łączeniu godziły w przeważającej części w dobro prawne jakim jest mienie oraz jednokrotnie dodatkowo w życie i zdrowie oraz jednokrotnie przestępstwo skierowane było przeciwko wymiarowi sprawiedliwości. Poza tym popełnione zostały przez skazanego w stosunkowo krótkim czasie (w okresie od miesiąca lipca 2015r. do dnia 24 lutego 2016r.). Z drugiej jednak strony należało uwzględnić wielość popełnionych przez skazanego w tak krótkim okresie przestępstw, okoliczność, iż działał on w różnych miejscach, na szkodę różnych pokrzywdzonych. Jest on zatem sprawcą niepoprawnym. Okoliczności te przemawiały zdecydowanie za zastosowaniem zasady kumulacji. W będącej przedmiotem osądu sprawie nie sposób nie zauważyć tego, że kary jednostkowe orzekane były bliżej dolnej niż górnej granicy zagrożeń ustawowych, zaś skazany choć ma negatywną opinię w środowisku lokalnym pomimo, iż względem swojej matki postępował właściwie, w warunkach izolacji więziennej zachowuje się poprawnie. Z tych względów niecelowe było oczywiście stosowanie pełnej kumulacji.

Wszystkie powołane okoliczności przemawiały za wymierzeniem D. B. kary łącznej w wysokości pomiędzy najsurowszą z kar jednostkowych podlegających łączeniu a ich sumą, a zatem w oparciu o zasadę asperacji. Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł tę karę w wysokości 6 lat pozbawienia wolności. Kara w takim wymiarze zachowuje odpowiednie proporcje pomiędzy skrajnymi zasadami wskazanymi wyżej, w pełni odzwierciedla zawartość kryminalną czynów skazanego, za które orzeczono kary podlegające łączeniu, ale także jego dotychczasową postawę, w tym obok opinii środowiskowej także jego zachowanie po osadzeniu w jednostce penitencjarnej.

Tak wymierzona kara będzie spełniała wobec skazanego cele wychowawcze, a w szczególności uświadomi mu naganność jego zachowania. Prowadzić także będzie w przyszłości do wdrożenia skazanego do poszanowania panującego porządku prawnego. Kara ta nadto będzie spełniała swe cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Pozostałe nie podlegające łączeniu orzeczenia zawarte w wyrokach objętych wyrokiem łącznym Sąd pozostawił do odrębnego wykonania (art. 576 § 1 k.p.k.).

Na podstawie art. 577 k.p.k. i art. 63 § 1 k.k. Sąd zaliczył skazanemu na poczet kary łącznej 6 lat pozbawienia wolności okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie o sygn. akt III K 33/16 od dnia 26 lutego 2016r. godzina 18:40 do dnia 9 września 2016r. godzina 18:40, okres zatrzymania w sprawie II K 288/16 od dnia 3 listopada 2015r. godzina 00:10 do dnia 4 listopada 2015r. godzina 16:16 oraz wszelkie okresy odbytych dotychczas kar pozbawienia wolności zaliczone na poczet kar jednostkowych w wyrokach podlegających połączeniu.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił skazanego od kosztów związanych z wydaniem wyroku łącznego albowiem skazany odbywając karę pozbawienia wolności nie ma finansowych możliwości by je uiścić.