Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 30 sierpnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO J. Kwapiszewska/spr./

Sędziowie: SSO A. Izydorczyk

SSO B. Kostaś

po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2013 r. w Jeleniej Górze

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzyciela (...) w W.

przeciwko dłużnikowi A. S.

o nadanie bankowemu tytułowi egzekucyjnemu sądowej klauzuli wykonalności

na skutek zażalenia dłużnika

na postanowienie Sądu Rejonowego w Lubaniu VI Zamiejscowego Wydziału Cywilnego z siedzibą we Lwówku Śląskim

z dnia 8 lipca 2013 r., sygn. akt VI Co 499/13

p o s t a n a w i a:

zażalenie oddalić.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Lubaniu VI Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą we Lwówku Śląskim postanowieniem z dnia 8 lipca 2013 r. utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie referendarza sądowego z dnia 8 marca 2013 r., zgodnie z którym nadana została sądowa klauzula wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...)wystawionemu w dniu 23 lutego 2013 r. przez (...) w W.na rzecz tego Banku przeciwko dłużnikowi A. S.na łączną kwotę 4.144,92 zł – z ograniczeniem odpowiedzialności dłużnika do kwoty 11.065,26 zł (pkt. I) i oddalono wniosek wierzyciela o nadanie klauzuli wykonalności wymienionemu tytułowi w zakresie dalszych odsetek (pkt. II).

Sąd Rejonowy, powołując się na treść art. 786 ² k.p.c. uznał, że załączony do wniosku bankowy tytuł egzekucyjny w zakresie roszczeń określonych w pkt. I zaskarżonego postanowienia odpowiadał wymogom art. 96 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tekst jedn. w: Dz.U. z 2002 r., Nr 72, poz. 665 ze zm. – zwanej dalej: „pr. bankowym”), a wierzyciel stosownie do art. 97 ust. 1 pr. bankowego dołączył oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji. Odnosząc się zaś do zarzutów skarżącego, Sąd wskazał, że w postępowaniu klauzulowym brak jest podstaw do badania wysokości zobowiązania, w tym zaliczania wpłat dokonanych przez dłużnika, a właściwą drogą dla rozstrzygnięcia tej kwestii jest proces wywołany powództwem przeciwegzekucyjnym.

Z rozstrzygnięciem tym nie zgodził się dłużnik. W uzasadnieniu zażalenia wyjaśnił, że z tytułu przedmiotowego zadłużenia dokonuje regularnych wpłat, realizując w ten sposób porozumienie zawarte z wierzycielem w grudniu 2012 r.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie pozbawione było uzasadnionych podstaw.

Podstawą zażalenia przewidzianego w art. 795 k.p.c. może być naruszenie przepisów stanowiących podstawę egzekucji sądowej oraz samo postępowanie klauzulowe. Takich zarzutów skarżący nie podniósł, kwestionując jedynie zasadność wynikającego z bankowego tytułu egzekucyjnego roszczenia. W postępowaniu klauzulowym natomiast Sąd nie rozstrzyga merytorycznie o istocie sprawy, lecz stwierdza, że wystawiony przez bank tytuł egzekucyjny może stanowić podstawę wszczęcia egzekucji (art. 776 k.p.c.). Przed nadaniem klauzuli wykonalności Sąd bada jedynie czy przedstawiony tytuł jest tytułem egzekucyjnym w rozumieniu art. 777 k.p.c. oraz czy nadaje się do wykonania w drodze egzekucji. W postępowaniu tym Sąd nie jest uprawniony do takiego merytorycznego badania treści bankowego tytułu egzekucyjnego, który sprowadzałby się w istocie do analizy istnienia i wysokości roszczenia, jego zasadności i wymagalności (tak: Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 17 kwietnia 1985 r., III CZP 14/85, OSNC 1985 r., nr 12, poz. 192; w postanowieniu z dnia 5 września 1967 r., I CZ 20/67, OSPiKA 1968, nr 5, poz. 90). Tego nie uzasadnia nawet obecnie szeroki zakres kognicji sądu w postępowaniu klauzulowym, zakreślony przepisem art. 786 ² § 1 k.p.c. (tak też: SN w wyroku z dnia 29 czerwca 2006 r., IV CSK 24/06, Lex nr 196635). Merytoryczna kontrola bankowego tytułu egzekucyjnego mogłaby być dokonywana tylko w postępowaniu rozpoznawczym, zainicjowanym przez dłużnika na podstawie przepisu art. 840 k.p.c. czy art. 189 k.p.c.

Skoro zatem zarzuty merytoryczne, kwestionujące istnienie roszczenia, nie mogą być przedmiotem badania w postępowaniu klauzulowym, to tym samym nie można ich było podnosić w zażaleniu na postanowienie w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności. Nie mogły one tym samym podważyć trafności zaskarżonego orzeczenia.

Mając powyższe na względzie, Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji postanowienia (art. 385 w zw. z art. 397 § 2 i art. 13 § 2 k.p.c.).