Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 listopada 2012 roku.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Wojciech Damaszko

po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2012 roku w Jeleniej Górze

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa R. S.

przeciwko H. M. N. reprezentowanej przez opiekuna prawnego K. N.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanej

od wyroku Sądu Rejonowego w Bolesławcu

z dnia 21 września 2012 r, sygn. akt IC 386/12

I.  zmienia zaskarżony wyrok w pkt I w ten sposób, że zasądzoną w nim kwotę obniża do 1417,50 ( tysiąc czterysta siedemnaście złotych pięćdziesiąt groszy ) oraz w pkt. III w ten sposób, że zasądzone od pozwanej koszty obniża do 104 zł.,

II.  dalej idącą apelację oddala,

III.  zasądza od powoda na rzecz pozwanej 184 zł. z tytułu zwrotu kosztów procesu w instancji odwoławczej.

Sygn. akt II Ca 735/12

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Bolesławcu zaskarżonym wyrokiem zasądził od M. N. na rzecz R. S. kwotę 2.182,50 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 22 lutego 2012 r., dalej idące powództwo oddalił oraz zasądził od pozwanej na rzecz powoda 491 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Podstawą tego rozstrzygnięcia było ustalenie, że M. N., na podstawie umowy z dnia 1 lipca 2010 r. o świadczenie usług opiekuńczych i bytowych zawartej z R. S., przebywała w placówce opiekuńczej w K. (...)płacąc 90 zł za dobę pobytu. Z uwagi na pogorszenie się opieki sprawowanej nad pozwaną jej syn K. N.w dniu 21 stycznia 2012 r. wypowiedział umowę o opiekę i 28 stycznia 2012 r. zabrał matkę z placówki.

W tych okolicznościach Sąd uznał, że pozwanemu zgodnie z umową należne jest wynagrodzenie za okres wypowiedzenia tj. od 21 stycznia 2012 r. do 21 lutego 2012 r. obniżone do 75% stawki za pobyt z uwagi na fakt, że podopieczna już w placówce nie przebywała. Łącznie stanowi to kwotę 2.182,50 zł z odsetkami od dnia 22 lutego 2012 r.

Rozstrzygając o kosztach procesu na podstawie art. 100 kpc sąd przyjął, że powód wygrał spór w 83% a zatem należna jest mu kwota 491 zł.

W apelacji H. M. N. zaskarżyła powyższy wyrok w całości zarzucając mu:

1. naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy, a mianowicie art. 233 § 1 kpc przez przeprowadzenie dowolnej niewszechstronnej oceny dowodów, a w szczególności zeznań świadka A. N., co skutkowało błędnym przyjęciem, że wypowiedzenie przedmiotowej umowy nie nastąpiło z ważnych powodów;

2. naruszenie art. 746 § 3 kc przez błędną wykładnię pojęcia „ważnych powodów” skutkującą przyjęciem, że spadek jakości świadczonych usług opiekuńczych i bytowych wraz z uzyskaniem informacji o braku zezwolenia na prowadzenie działalności będącej przedmiotem umowy przez powoda nie stanowią ważnych powodów uzasadniających zastosowanie tego przepisu;

3. naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na wynik sprawy, mianowicie art. 321 § 1 kc, poprzez uwzględnienie roszczenia w oparciu o inną podstawę faktyczną niż podana w pozwie, która ponadto nie posiadała uzasadnienia w materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie i zasądzenie wynagrodzenia za okres wypowiedzenia w miesiącu styczniu, pomimo że powód się tego nie domagał, a pozwany uiścił wynagrodzenie za cały styczeń.

Na tej podstawie wnosiła o jego zmianę poprzez oddalenie powództwa w całości, obciążenie powoda kosztami procesu za obie instancje.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja częściowo zasługiwała na uwzględnienie.

Stosownie do art. 505 ¹³ § 2 kpc w postępowaniu uproszczonym, jeżeli sąd II instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego uzasadnienie wyroku powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

Zgodnie z brzmieniem § 5 lit. c umowy na usługi opiekuńcze i bytowe umowa ta mogła być rozwiązana przez każdą ze stron z zachowaniem miesięcznego terminu wypowiedzenia i termin ten obowiązywał obie strony niezależnie od przyczyny wypowiedzenia. Przepis art. 746 § 1 kc, na który powołuje się skarżący uprawnia dającego zlecenie do wypowiedzenia umowy w każdym czasie. Ma on jednak charakter normy dyspozytywnej, która może być zmieniona z woli stron na przykład poprzez określenie terminu wypowiedzenia. Zresztą zapis upoważniający do wypowiedzenia umowy w każdym czasie nie oznacza rozwiązania umowy bez zachowania terminu wypowiedzenia.

Normą bezwzględnie obowiązującą jest § 3 art. 746 kc, który jedynie zakazuje zrzeczenie się z góry uprawnienia do wypowiedzenia zlecenia z ważnych powodów. Nie wyłącza on jednak takiego ukształtowania treści umowy, w której zawarta zostanie klauzula okresu wypowiedzenia. Poza tym strony zgodnie z art. 353 ¹ kc mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania byleby nie był on sprzeczny z ustawą, jego naturą i zasadami współżycia społecznego.

Ma jednak rację skarżący, że Sąd Rejonowy wyrokował ponad żądanie pozwu ponieważ R. S. domagał się zasądzenia wynagrodzenia za okres od 29 dni miesiąca lutego 2012 r. Tymczasem Sąd I instancji rozstrzygnięciem objął również styczeń 2012 r.

Z powyższych względów zaskarżony wyrok podlegał korekcie. Skoro okres wypowiedzenia biegł od 21 stycznia do 21 lutego 2012 r., a za styczeń pozwana zapłaciła należność za pobyt, należało zasądzić kwotę 1.417,50 zł obejmującą 21 dni lutego 2012 r. Ponieważ bezspornie pensjonariusz w tym okresie nie przebywał w placówce należne było 75% opłaty podstawowej (§ 5 pkt b umowy). Stanowi to kwotę 1.417,50 zł (21 dni x 90 zł x 75%) i w tym zakresie na podstawie art. 386 § 1 kpc zaskarżony wyrok podlegał zmianie w punkcie I.

Ostatecznie powód wygrał spór w 54%, a pozwana w 46%. R. S. poniósł koszty w I instancji w wysokości 717 zł z czego 54% stanowi 387 zł. Z kolei pozwana poniosła koszty 617 zł z czego 46% stanowi 283 zł. Po odjęciu od 387 zł kwoty 283 zł różnicę w wysokości 104 zł zasądzono na rzecz powoda, zmieniając tym samym pkt III zaskarżonego wyroku.

Dalej idąca apelacja jako bezzasadna podlegała oddaleniu.

W postępowaniu odwoławczym na podstawie art. 100 kpc w zw. z art. 391 § 1 kpc koszty procesu również zostały stosunkowo rozdzielone. Pozwana poniosła koszty w wysokości 400 zł z czego 46% stanowi 184 zł.

Odpowiedź na apelację powoda wpłynęła już po wydaniu orzeczenia przez Sąd II instancji.