Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Północ w W., VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:	SSR Dorota Michalska
Protokolant:	Łukasz Michaluk

po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2016 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy J. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

o zasiłek macierzyński

na skutek odwołania J. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. z dnia 26 sierpnia 2015 roku, znak: (...)

oddala odwołanie.

Sygn. akt VI U 393/15

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 23 września 2015 r. J. G. złożyła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W. z dnia 26 sierpnia 2015 r. znak: (...), odmawiającej jej prawa do zasiłku opiekuńczego za okres od 08.07.2015 r. do 27.07.2015 r., wnosząc o jej zmianę poprzez przyznanie prawa do zasiłku opiekuńczego za wskazany okres.

Zaskarżoną decyzją organ rentowy odmówił J. G. prawa do zasiłku opiekuńczego, wskazując, że podlegała ona ubezpieczeniu chorobowemu dobrowolnie od dnia 28 lipca 2015 r., zaś konieczność sprawowania opieki w okresie od 8 do 27 lipca 2015 r. nie przypadała w okresie trwania ubezpieczenia chorobowego. W ocenie odwołującej się ta decyzja była błędna, gdyż w okresie sprawowania opieki miała opłaconą składkę za ubezpieczenie chorobowe, w związku z czym doszło do objęcia jej ubezpieczeniem chorobowym, mimo braku złożenia formalnego wniosku. (odwołanie z załącznikami – k. 1-5)

W odpowiedzi na odwołanie od decyzji organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania. W uzasadnieniu wskazał, iż ubezpieczona podlegała dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w okresie od 03.02.2014 r;. do 8.07.2014 r. Od dnia 9.07.2014 r. do 7.07.2015 r. został jej wypłacony zasiłek macierzyński. Odwołująca przystąpiła ponownie do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego od dnia 28.07.2015 r. Z uwagi na to, że konieczność sprawowania opieki w okresie od 8.07.2015 r. do 27.07.2015 r. nie przypadała w okresie trwania ubezpieczenia chorobowego, odwołująca się nie miała prawa do zasiłku opiekuńczego za ten okres. (odpowiedź na odwołanie – k. 7)

W odpowiedzi na powyższe odwołująca się podniosła, że w okresie prowadzenia działalności gospodarczej nieprzerwanie podlegała dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu od 3 lutego 2014 r. W dniu (...) urodziła dziecko i od tego dnia na jej wniosek ZUS przyznał jej zasiłek macierzyński. Okres pobierania zasiłku macierzyńskiego nie stanowił przerwy w ubezpieczeniu chorobowym. Odwołująca się pobierała zasiłek macierzyński do 7 lipca 2015 r. Następnie złożyła wniosek o przyznanie jej zasiłku opiekuńczego wraz ze zwolnieniami lekarskimi łącznie za okres od 8 lipca 2015 r. do 31 lipca 2015 r. W dniu 23 lipca 2015 r. odebrała telefon od pracownika Inspektoratu ZUS w L. z informacją, że w celu prawidłowego naliczenia zasiłku opiekuńczego powinna złożyć odpowiednie dokumenty do ZUS dotyczące okresu przebywania na zasiłku macierzyńskim a mianowicie: druk (...) ze wszystkich ubezpieczeń od 8 lipca 2014 r., druk ZZA od 9 lipca 2014 r. i kolejno druk (...) z ubezpieczenia zdrowotnego od 8 lipca 2015 r. oraz (...) do wszystkich ubezpieczeń od 8 lipca 2015 r. Biuro rachunkowe prowadzące obsługę księgową odwołującej się sporządziło oraz wysłało do ZUS stosowne dokumenty w dniu 28 lipca 2015 r. Odwołująca się w terminie i w prawidłowej wysokości opłaciła składki za lipiec 2015 r. na ubezpieczenie emerytalne, rentowe oraz chorobowe i zdrowotne jak również złożyła deklarację (...). Z tych względów odwołująca się nie zgadzała się ze stanowiskiem ZUS, iż okres podlegania ubezpieczeniu chorobowemu biegł od 28 lipca 2015 r. Przez cały okres pobierania zasiłku macierzyńskiego nikt z ZUS nie zgłaszał jej braku dokumentów, mimo iż wielokrotnie kontaktowała się z ZUS w sprawie samej wypłaty zasiłku macierzyńskiego. Zdawała sobie sprawę z faktu, iż to na płatniku składek ciążył obowiązek składania w terminie wymaganych deklaracji, jednakże za okres sprawowania opieki miała złożoną deklarację (...) z wykazaną składką na ubezpieczenie chorobowe, którą w sposób prawidłowy i w pełnej wysokości opłaciła w przewidzianym terminie, będąc w pełni przekonaną o podleganiu ubezpieczeniu chorobowemu. Złożenie deklaracji (...) za lipiec 2015 r. z uwzględnieniem składki na ubezpieczenie chorobowego oraz zapłata składki winno skutkować objęciem odwołującej się ubezpieczeniem chorobowym na zasadzie wniosku dorozumianego. Świadome opłacanie składki chorobowej oraz wykazanie jej w druku (...) za lipiec 2015 r. było czytelnym wyrażeniem woli objęcia ubezpieczeniem na wypadek chorobowy lub konieczności sprawowania opieki. Złożenie w dniu 28 lipca 2015 r. zaległych druków do ZUS, bez zachowania terminu, nie powinno skutkować odmowa wypłaty zasiłku opiekuńczego, bowiem odwołująca się wyraziła wolę objęcia ubezpieczeniem chorobowym. (pismo procesowe z załącznikami – k. 33-53)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. G. była objęta ubezpieczeniem społecznym w razie choroby i macierzyństwa jako osoba wykonująca pozarolniczą działalność gospodarczą. Podlegała ona również dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu w okresie od 2 stycznia 2012 r.-31.12.2013 r. W dniu 19 marca (...). ponownie złożyła wniosek o objęcie dobrowolne objęcie ubezpieczeniem chorobowym od 03.02.2014 r. (okoliczności bezsporne, zaświadczenie z (...) k. 42, zaświadczenie płatnika składek – w aktach organu rentowego, (...)k. 13, (...)k. 15, 17, 19, (...)k.16, 18, 20, (...) z 19.03.2014 r. – k. 21)

W dniu 9 lipca 2014 r. J. G. urodziła dziecko i z tego tytułu pobierała zasiłek macierzyński do 7 lipca 2015 r. W okresie pobierania zasiłku macierzyńskiego nie zawiesiła działalności gospodarczej. (okoliczności bezsporne, odpis skrócony aktu urodzenia – k. 39, zaświadczenie z (...) k. 42)

Za okres od 8 lipca 2015 r. do 31 lipca 2015 r. J. G. wniosła o przyznanie jej zasiłku opiekuńczego w związku ze sprawowaniem osobistej opieki nad synem. Przed przyznaniem jej zasiłku została poinformowana przez pracownika ZUS o konieczności uzupełnienia dokumentów za okres przebywania na zasiłku macierzyńskim. W związku z tym złożyła w dniu 28 lipca 2015 r. następujące wnioski:

- (...) wyrejestrowanie z ubezpieczeń od 9.07.2014 r.,

- (...) zgłoszenie do ubezpieczenia zdrowotnego od 9.07.2014 r.,

- (...) wyrejestrowanie z ubezpieczeń od 8.07.2015 r.,

- (...) zgłoszenie do ubezpieczeń, w tym do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego od 8.07.2015 r., który to dzień stanowił także datę powstania obowiązku ubezpieczeń.

(okoliczności bezsporne, oświadczenia do celów wypłaty zasiłku opiekuńczego, zwolnienia lekarskie, potwierdzenie o dobrowolnym ubezpieczeniu chorobowym – w aktach organu rentowego, (...)k. 22, ZUS ZZA-k.23, (...)k. 24, (...) k. 25)

J. G. opłaciła w terminie składki za ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe, chorobowe i ubezpieczenie zdrowotne za lipiec 2015 r. (potwierdzenia przelewów – k. 3-5, (...)– k. 43)

Decyzją z 26 sierpnia 2015 r. (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. odmówił J. G. prawa do zasiłku opiekuńczego za okres 8.07.2015 r. do 27.07.2015 r. W uzasadnieniu wskazano, że podlegała ona ubezpieczeniu chorobowemu dobrowolnie od 28.07.2015 r. Z uwagi na to, że konieczność sprawowania opieki w okresie od 8.07.2015 r. do 27.07.2015 r. nie przypadała w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego, organ rentowy odmówił jej prawa do zasiłku opiekuńczego za wymieniony wyżej okres. (decyzja – k. 53)

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie okoliczności bezspornych wyżej wskazanych dokumentów zgromadzonych w aktach sądowych i aktach rentowych, których autentyczność i treść nie była kwestionowana przez żadną ze stron, toteż Sąd uznał je za pełnowartościowy materiał dowodowy. Ustalając stan faktyczny Sąd miał na uwadze, że był on między stronami bezsporny, a spór dotyczył wyłącznie prawa, tj. tego, czy odwołująca się była od 8.07.2015 r. objęta dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie jako niezasadne nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zasiłek opiekuńczy, zgodnie z treścią art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2014 r., poz. 159 t.j., zwanej dalej „ustawą o.ś.p.z.u.s.”), przysługuje ubezpieczonemu zwolnionemu od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad członkiem rodziny. W myśl zaś art. 1 ust. 1 w/w ustawy, ubezpieczonym jest osoba objęta ubezpieczeniem społecznym w razie choroby i macierzyństwa określonym w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1442, z późn. zm.). W rozpoznawanej sprawie odmowa prawa do zasiłku opiekuńczego nastąpiła z uwagi na niepodleganie – zdaniem organu rentowego – przez J. G. ubezpieczeniu chorobowemu od 8.07.2015 r. do 27.07.2015 r., bowiem stosowny wniosek o objęcie tym ubezpieczeniem złożyła ona dopiero w dniu 28.07.2015 r. Odwołująca się natomiast twierdziła, że podlegała temu ubezpieczeniu w spornym okresie, bowiem nie miała przerwy w ubezpieczeniu i w deklaracji (...) za lipiec 2015 r. uwzględniła składki na ubezpieczenie chorobowe, co winno skutkować objęciem jej ubezpieczeniem chorobowym.

Dla przejrzystości dalszych wywodów należało poddać analizie dotychczasowy przebieg podlegania przez odwołującą się J. G. ubezpieczeniom społecznym. Zagadnienie to reguluje ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2015, poz. 121 t.j., zwana dalej „ustawą o.s.u.s”). Ustawa stanowi (art. 6 ust. 1), iż obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej m.in. są:

5)osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi;

19)osobami przebywającymi na urlopach wychowawczych lub pobierającymi zasiłek macierzyński albo zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego.

Powyższe oznacza, że odwołująca się nieprzerwanie podlegała obowiązkowo ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu zarówno w okresie prowadzenia pozarolniczej działalności jak i w trakcie pobierania zasiłku macierzyńskiego. Okres pobierania zasiłku macierzyńskiego dla osoby prowadzącej pozarolniczą działalność nie stanowi przerwy w podleganiu ubezpieczeniu społecznym, ale w takiej sytuacji tytuł do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych stanowi pobieranie zasiłku macierzyńskiego a nie prowadzenie działalności. Wynika to z faktu, iż zgodnie z art. 9 ust. 1c ustawy o.s.u.s., osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4, 5, 8 i 10, czyli jak w realiach niniejszej sprawy odwołująca się, spełniające jednocześnie warunki do objęcia ich obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z tytułu pobierania zasiłku macierzyńskiego lub zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego, podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tytułu pobierania zasiłku macierzyńskiego lub zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego. Wprawdzie osoby te mogą one dobrowolnie, na swój wniosek, być objęte ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi także z pozostałych, wszystkich lub wybranych, tytułów, ale w niniejszej sprawie nie mamy do czynienia z taką sytuacją.

Zmiana podstawy objęcia obowiązkowym ubezpieczeniem, która nastąpiła od 9 lipca 2014 r., miała także wpływ na podleganie przez J. G. ubezpieczeniu chorobowemu. Ubezpieczenie to w przypadku osoby prowadzącej pozarolniczą działalność (art. 6 ust. 1 pkt 5), jest dobrowolne i podlega się mu wyłącznie na swój wniosek, o czym stanowi art. 11 ust. 2 w/w ustawy. Jednocześnie jednak przepis ten ogranicza krąg osób, które mogą mu podlegać na wniosek, do tych określonych w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4, 5, 8 i 10. Tym samym nie może mu podlegać osoba wymieniona w art. 6 ust. 1 pkt 19, czyli pobierająca zasiłek macierzyński. Innymi słowy, osoba prowadząca pozarolniczą działalność w okresie pobierania zasiłku macierzyńskiego nie podlega dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu, gdyż tym ubezpieczeniem przedsiębiorca może być objęty tylko wówczas, gdy podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym (art. 11 ust. 2 ustawy o.s.u.s.).

W konsekwencji, skoro od 9.07.2014 r. wygasł w stosunku do odwołującej się tytuł do ubezpieczeń społecznych, podlegała ona wyrejestrowaniu z tych ubezpieczeń (art. 36 ust. 1 ustawy o.s.u.s.). Zgłoszenie wyrejestrowania płatnik składek dokonuje przekazując do ZUS odpowiednio wypełniony formularz (...), w terminie 7 dni od daty zaistnienia tego faktu (art. 36 ust. 11 ustawy o.s.u.s.). Od tej samej daty podlegała ona zgłoszeniu do ubezpieczeń społecznych już jako osoba pobierająca zasiłek macierzyński, także objęta obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi (art. 36 ust. 1), którego to zgłoszenia dokonuje się poprzez wykazanie ubezpieczonego w imiennym raporcie miesięcznym (art. 36 ust. 9a). Po zakończeniu pobierania zasiłku macierzyńskiego, odwołująca się podlegała obowiązkowym ubezpieczeniom ponownie jako osoba prowadząca pozarolniczą działalność. W związku z powyższym powinna wyrejestrować się z ubezpieczeń z dniem 8 lipca 2015 r., z jednoczesnym zgłoszeniem do ubezpieczeń, którym aktualnie podlegała, przy pomocy formularza (...). Art. 36 ust. 14 stanowi bowiem, że o zmianach w stosunku do danych wykazanych w zgłoszeniu, o którym mowa w ust. 10, dotyczących tytułu ubezpieczenia oraz rodzajów ubezpieczeń i terminów ich powstania, płatnik składek zawiadamia Zakład poprzez złożenie zgłoszenia wyrejestrowania i ponownego zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych zawierającego prawidłowe dane.

W odniesieniu do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego sytuacja, w jakiej znalazła się odwołująca się, oznaczała, że w okresie pobierania zasiłku macierzyńskiemu, z mocy prawa nie podlegała ona temu ubezpieczeniu (art. 14 st. 2 pkt 3 ustawy o.s.u.s.), w związku z czym, po zmianie podstawy objęcia obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnymi i rentowymi, powinna była złożyć wniosek o objęcie dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym. Stosownie do treści art. 14 ust. 1 ustawy o.s.u.s, objęcie dobrowolnie ubezpieczeniami emerytalnym, rentowymi i chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku o objęcie tymi ubezpieczeniami, nie wcześniej jednak niż od dnia, w którym wniosek został zgłoszony, z zastrzeżeniem ust. 1a. Ust. 1a wskazanego artykułu z kolei stanowi, iż objęcie dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym następuje od dnia wskazanego we wniosku tylko wówczas, gdy zgłoszenie do ubezpieczeń emerytalnego i rentowych zostanie dokonane w terminie określonym w art. 36 ust. 4.

W rozpoznawanej sprawie odwołująca się zgłosiła stosowny wniosek dopiero 28 lipca 2015 r., po wezwaniu przez pracownika ZUS-u, przy czym odwołująca się nie kwestionowała ani swojego obowiązku jako płatnika składek do przekazywania do ZUS-u wszelkich dokumentów rozliczeniowych ani uchybienia terminu. Obowiązek dokonywania przez nią stosownych zgłoszeń wynikał natomiast wprost z treści art. 36 ust. 3 ustawy o.s.u.s. Należało zatem ustalić, czy zgłoszenie w dniu 28 lipca 2015 r. przez odwołującą się wniosku o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym (k. 25) skutkowało objęciem jej tym ubezpieczeniem od dnia wskazanego we wniosku, czyli od dnia 8 lipca 2015 r. W ocenie Sądu na to pytanie należało udzielić odpowiedzi przeczącej. Wniosek z 28.07.2015 r. został bowiem złożony z uchybieniem 7-dniowego terminu na jego wniesienie, wynikającego z art. 36 ust. 4 w/w ustawy. Wniesienie go w tym terminie stanowiło natomiast wymóg objęcia dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym od dnia wskazanego we wniosku (art. 14 ust. 1a ustawy o.s.u.s.). Tym samym dobrowolne objęcie odwołującej się ubezpieczeniem chorobowym nastąpiło od daty złożenia wniosku, czyli od 28.07.2015 r., gdyż nie było możliwe objęcie jej dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym od wcześniejszej daty, niż data, w której wniosek został zgłoszony.

Na objęcie J. G. dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym od 8.07.2015 r. nie mogło mieć wpływu złożenie przez nią deklaracji (...) z wyszczególnioną składką na ubezpieczenie chorobowe i opłacenie tej składki a więc w sposób dorozumiany. Osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą podlega bowiem ubezpieczeniu chorobowemu na zasadzie dobrowolności, a objęcie tym ubezpieczeniem realizuje się przez zgłoszenie stosownego wniosku (art. 11 ust. 2 i art. 36 ust. 5 ustawy o.s.u.s.). W orzecznictwie natomiast podnosi się, że wniosek o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym musi być wyraźny i jednoznaczny i nie jest wystarczające samo opłacanie przez zainteresowanego składek na to ubezpieczenie oraz przyjmowanie tych składek przez organ rentowy (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 sierpnia 2001 r., II UKN 518/00, OSNP 2003/10/257, wyrok Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 30 października 2012 r., III AUa 550/12, LEX nr 1237547; wyrok Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 10 stycznia 2013 r., III AUa 895/12, LEX nr 1254426;wyrok Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 8 sierpnia 2013 r., III AUa 2186/12, LEX nr 1356504). Wykładnia językowa art. 11 ust. 2 oraz art. 14 ust. 1 i 1a u.s.u.s. wskazuje na konieczność złożenia przez ubezpieczonego odpowiedniego wniosku jako warunku objęcia dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym. W każdym przypadku ustania tytułu podlegania dobrowolnemu ubezpieczeniu społecznemu (art. 14 ust. 2 ustawy o.s.u.s.), ponowne objęcie dobrowolnymi ubezpieczeniami społecznymi wymaga złożenia nowego wniosku przez zainteresowanego, natomiast samo opłacanie składek na dobrowolne ubezpieczenie społeczne po ustaniu z mocy prawa dobrowolnego tytułu ubezpieczenia nie powoduje dalszego trwania ochrony ubezpieczeniowej z wygasłego stosunku ubezpieczenia społecznego (wyrok Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 10 stycznia 2013 r. III AUa 895/12, LEX nr 1254426).

Bezsprzecznie odwołująca się wyrażała wolę podlegania dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu po ustaniu dotychczasowego, z przepisów ustawy o.s.u.s. nie wynikają jednak podstawy do odpowiedniego stosowania przepisów k.c. do zgłoszenia wniosku o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem społecznym. Wynika to także z faktu, że ponadto przystąpienie do ubezpieczenia społecznego nie jest czynnością prawną prawa cywilnego, do której można stosować art. 60 k.c. (wyrok Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 6 lutego 2014 r. III AUa 1075/13, LEX nr 1439058). Pogląd ten znajduje odzwierciedlenie także w orzecznictwie Sądu Najwyższego. NA przykład w wyroku z dnia 29 marca 2012 r., I UK 339/11 (OSNP 2013/5-6/68) Sąd Najwyższy wskazał, że ponowne objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą po ustaniu tytułu podlegania temu ubezpieczeniu w wyniku stwierdzenia przez organ rentowy zaprzestania prowadzenia tej działalności, wymaga zgłoszenia pisemnego wniosku przez ubezpieczonego (art. 11 ust. 1 oraz art. 14 ust. 1 i 1a ustawy o.s.u.s.). W uzasadnieniu wyroku Sąd Najwyższy wykluczył możliwość przyjęcia dorozumianego oświadczenia zainteresowanego o objęcie go dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym, gdyż brak było do tego podstaw uznając, że do stosunków ubezpieczenia społecznego - jako stosunków regulowanych prawem publicznym - nie ma zastosowania art. 60 k.c., zgodnie z którym wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny. Nie jest również czynnością prawa pracy, jak np. umowa o pracę, do której można byłoby na podstawie art. 300 k.p. stosować odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego. Z kolei w uzasadnieniu wyroku z 28 listopada 2002 r., II UK 93/02 (LEX nr 577471), Sąd Najwyższy wyraził pogląd, że sam fakt opłacania składek na ubezpieczenie społeczne przez osobę wyłączoną z możliwości objęcia tym ubezpieczeniem nie może rodzić skutków prawnych odmiennych od wyraźnej regulacji ustawowej. Realizacja zasady demokratycznego państwa prawnego (art. 2 Konstytucji RP) polega między innymi na tym, aby osoba nieuprawniona nie otrzymała świadczenia jej nienależnego; zakres i formy zabezpieczenia społecznego określa ustawa (art. 67 ust. 1 zdanie drugie Konstytucji RP). Brak było przy tym mechanizmu przywrócenia terminu do złożenia wniosku o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym, bowiem przepisy ustawy o.s.u.s. przewidują wyłącznie możliwość przywrócenia terminu do opłacenia składki (art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o.s.u.s.).

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał za prawidłowe stanowisko organu rentowego w przedmiocie odmowy przyznania J. G. prawa do zasiłku opiekuńczego za okres od 8.07.2015 r. do 27.07.2015 r., skoro nie podlegała ona w tym okresie dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu.

Z uwagi na powyższe, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., orzekł jak w sentencji.