Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2013 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Krzysztof Stępniewski
Sędziowie:	-
Protokolant:	Sebastian Śliwiński

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 grudnia 2013 r. w L.

sprawy z powództwa

(...) S.a.r.l.

przeciwko

M. A.

o zapłatę

powództwo oddala

Sygn. akt: I C 432/13

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 30.12.2013 r.

Pozwem z dnia 14.11.2013 r. Powód (...).ar.l z siedzibą w Luksemburgu wystąpił przeciwko M. A. o zapłatę:

1.  kwoty 902,34 złotych z odsetkami ustawowymi od dnia 12.09.2000 do dnia zapłaty;

2.  kwoty 1383,10 złotych z odsetkami ustawowymi od dnia 11.08.2000 do dnia zapłaty;

3.  kwoty 602,09 złotych odsetkami ustawowymi od dnia 10.06.2000 do dnia zapłaty

4.  kwoty 1.127,01 złotych z odsetkami ustawowymi od dnia 13.07.2000 do dnia zapłaty.

oraz zwrot kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego w ramach elektronicznego postępowania upominawczego do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie.

W dniu 21.11.2012 r. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym.

Od powyższego nakazu zapłaty pozwany złożył sprzeciw wnosząc o oddalenie powództwa i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych. W sprzeciwie pozwany wskazał, iż nigdy nie był dłużnikiem powoda oraz podniósł zarzut przedawnienia.

Postanowieniem z dnia 5.03.2013 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu w całości oraz przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Legionowie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 17.04.2001 r. (...) S.A.z siedzibą w W.zawarł z K. P.i W. A.wspólnikami spółki cywilnej prowadzącymi działalność gospodarczą pod firmą P.(...)” s.c. z siedzibą w P.umowę o przelew wierzytelności, które przysługiwały Polkomtel wobec dłużników. Polkomtel oświadczył, iż przysługują mu niesporne i wymagalne wierzytelności w stosunku do dłużników wynikające z niezapłaconych faktur z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych. Polkomtel miał sporządzić płytę, która miała zawierać wykaz wierzytelności objętych umową. Płyta ta nie została dołączona do akt niniejszej sprawy.

W dniu 30.12.2006 r. doszło do zawarcia umowy sprzedaży wierzytelności pomiędzy (...)sp. z o.o. z siedzibą w W.oraz (...) s.a.r.l. z siedzibą w Luksemburgu, której przedmiotem jest przeniesienie przez (...). sp. z o.o. na rzecz powoda wierzytelności pieniężnych, które są niesporne i wymagalne, wynikające z umów zawartych pomiędzy Dłużnikami i osobami trzecimi.

W dniu 17.04.2001 r. wystawiony został przez (...) S.A.dokument, iż wierzytelność wobec firmy handlowej (...) s.c.z tytułu usług telekomunikacyjnych została przelana na rzecz (...) sp. z .o.o. w W.(k.31).

Ponadto, zawiadomieniem z dnia 30.12.2006 r., iż wierzytelność wobec firmy handlowej (...) s.c. z tytułu telekomunikacyjnych została przelana na rzecz P.R.E. S.C.O (...) s.ar.l. z siedzibą w Luksemburgu (k.31v).

Jednocześnie do akt dołączony został częściowy wykaz wierzytelności (k.32) do umowy o przelew wierzytelności z dnia 17.04.2001 r., z którego wynika, iż doszło do przelewu wierzytelności wobec firmy handlowej (...) s.c. w kwocie 4294,99 złotych oraz został częściowy wykaz wierzytelności (k.32v) do umowy o przelew wierzytelności z dnia 30.12.2006 r., z którego wynika, iż doszło do przelewu wierzytelności wobec firmy handlowej (...) s.c. w kwocie 4294,99 złotych na rzecz (...) s.ar.l z siedzibą w Luksemburgu.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty przedstawione przez strony.

Sąd, zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 § 1 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne (art. 6 k.c.).

Zatem powód powinien udowodnić okoliczności określone w art. 509 k.c. i art. 510 § 1 k.c. dotyczące elementów przedmiotowo istotnych umowy przelewu, jej ważności oraz skuteczności tej umowy.

Zgodnie z art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Zgodnie z art. 510 § 1 k.c. umowa sprzedaży wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę (...).

Powód przedstawił do akt niniejszej sprawy umowę zawartą pomiędzy (...) S.A.z siedzibą w W.a K. P.i W. A.wspólnikami spółki cywilnej prowadzącymi działalność gospodarczą pod firmą P (...)s.c. z siedzibą w P.. Brak jednak w aktach niniejszej sprawy umowy zawartej „(...).” S.C. a (...) sp. z o.o. co do wierzytelności będących przedmiotem cesji. Tym samym powód nie udowodnił, iż przysługuje mu wierzytelność wobec pozwanego.

Jednocześnie powód wskazał, iż na podstawie umowy cesji wierzytelności nabył wierzytelności wobec pozwanego z tytułu świadczenia usług związanych z zawartą umową na świadczenie usług telekomunikacyjnych. Jednakże nawet z załączonej przez powoda umowy cesji (...) S.A.z siedzibą w W.z K. P.i W. A.wspólnikami spółki cywilnej prowadzącymi działalność gospodarczą pod firmą P (...) s.c. z siedzibą w P.nie wynika jakie wierzytelności, w jakiej wysokości i w stosunku do kogo zostały na jej podstawie zbyte. W powyższej umowie strony wskazały jedynie, iż nastąpiło przeniesienie istniejących i wymagalnych wierzytelności pieniężnych względem dłużników, które zostaną określone i przekazane przez (...) S.A.na płycie CD. Powyższej płyty nie ma w aktach niniejszej sprawy. Tym samym brak jest możliwości ustalenia czy wierzytelność będąca przedmiotem niniejszego postępowania była przedmiotem zawartej umowy.

Ponadto, powód nie udowodnił istnienia wierzytelności (...) S.A. w kwocie objętej pozwem w stosunku do pozwanego. Brak jest jakichkolwiek dokumentów potwierdzających wysokość dochodzonego w niniejszej sprawie roszczenia.

Wobec zaś nie udowodnienia, iż (...) S.A. miał wobec pozwanego wierzytelność wynikającą z umowy, nie mogło nastąpić skuteczne zbycie tej wierzytelności. Zgodnie bowiem z art. 510 § 1 k.c. przesłanką skutecznego przeniesienia wierzytelności na nabywcę jest istnienie tej wierzytelności i przysługiwanie tej wierzytelności zbywcy ( nemo plus iuris in alium transfere potest quam ipse habet).

Dodatkowo skuteczny okazał się zgłoszony przez pozwanego zarzut przedawnienia roszczenia.

Zgodnie z art. 117 § 1 k.c. z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu. Art. 117 § 2 k.c. stanowi, iż po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia.

Art. 120 § 1 zdanie 1 k.c. określa, iż bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.

W przedmiotowej sprawie termin spełnienia świadczenia pieniężnego przez pozwanego został wskazany przez powoda w „Częściowym wykazie wierzytelności” na 2000 r. (k. 32 i 32v). (...) S.A. jest przedsiębiorcą i świadczone przez niego usługi na rzecz abonentów są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. (...) S.A. o zapłatę wobec pozwanego za świadczone usługi przedawnia się zgodnie z art. 118 k.c. po trzech latach. Przedawnienie wszystkich roszczeń wskazanych w „Częściowym wykazie wierzytelności (…)” nastąpiło zatem w okresie pomiędzy majem i listopadem 2003 r.

Pozwany zgłosił zarzut przedawnienia roszczenia o zapłatę. Zgodnie z art. 513 § 1 k.c. dłużnikowi przysługują przeciwko nabywcy wierzytelności wszelkie zarzuty, które miał przeciwko zbywcy w chwili powzięcia wiadomości o przelewie. Dlatego podniesiony przez dłużnika zarzut przedawnienia roszczenia jest skuteczny również przeciwko dalszym nabywcom wierzytelności, w tym wobec powoda. Zaś z chwilą przedawnienia roszczenia głównego przedawnia się także roszczenie o odsetki za opóźnienie jako roszczenie uboczne (por. uchwałę składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2005r., sygn. akt III CZP 42/04).

Z uwagi na powyższe okoliczności Sąd oddalił powództwo w całości.