Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 184/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z 2015-09-09

Sygn. akt II K 184/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 września 2015 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Marta Szymborska

Protokolant: apl. radc. Piotr Jańczyk

pod nieobecność Prokuratora Prokuratury Rejonowej Warszawa Śródmieście w Warszawie

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 09 września 2015 roku w W.

sprawy C. N.

syna R. i H. z domu A.

urodzonego (...) w W.

oskarżonego o to że:

w dniu 1 września 2013 r. w W., przy Pl. (...) naruszył umyślnie zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym określone w art. 45 ust 1 Ustawy Prawo o Ruchu Drogowym, w ten sposób, że znajdując się w stanie nietrzeźwości (I - 0,48 mg/l, II - 0,47 mg/l, III– 0,54 mg/l) kierował pojazdem mechanicznym marki H. (...) o nr rej. (...), przy czym czynu tego dopuścił się w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych do dnia 20.10.2014 r. orzeczonego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Praga- Południe sygn. akt IVK 1099/10,

tj. o czyn z art. 178 a § 1 i § 4 kk

orzeka

I.  oskarżonego C. N. uznaje za winnego tego, że w dniu 01 września 2013 roku, w W., przy Pl. (...)naruszył umyślnie zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym określone w art. 45 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o Ruchu Drogowym (Dz. U. 2012, poz. 1137 ze zm.), w ten sposób, że znajdując się w stanie nietrzeźwości: I badanie - 0,48 mg/l, II badanie - 0,47 mg/l, III badanie – 0,54 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, kierował pojazdem mechanicznym marki H. (...)o numerze rejestracyjnym (...), w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, przy czym czynu tego dopuścił się w okresie 5 (pięciu) lat po odbyciu w okresie od 23 listopada 2011 roku do 23 listopada 2012 roku kary pozbawienia wolności, orzeczonej na mocy wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe z dnia 18 grudnia 2012 roku, sygn. akt IV K 1289/10, po zastosowaniu art. 4 § 1 kk, to jest występku z art. 178 a § 4 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za to na podstawie art. 178 a § 4 kk wymierza oskarżonemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

II.  po zastosowaniu art. 4 § 1 kk i na podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 (pięciu) lat;

III.  na podstawie art. 63 § 1 kk, po zastosowaniu art. 4 § 1 kk na poczet orzeczonej w punkcie I wyroku kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu okres jego zatrzymania w sprawie, z zaokrągleniem do pełnego dnia, w dniu 01 września 2013 roku, przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 kpk zasadza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. P.kwotę 612 (sześćset dwanaście) złotych, powiększoną o wartość podatku od towarów i usług VAT, tytułem obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu;

V.  na podstawie art. 624 § 1 kpk zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych w całości, wydatkami obciążając Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 184/15

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2013 roku C. N. (1) spożywał alkohol, łącznie w postaci niecałych czterech piw. Następnie wsiadł do samochodu marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...).

Dowód:

- wyjaśnienia C. N. 14-15 ujawnione na k. 205

W dniu 01 września 2013 roku, funkcjonariusz policji w osobie – G. D. wraz ze strażnikiem miejskim – D. J. pełnili służbę patrolową. Tego dnia w ramach pełnionej służby, przy Pl. (...) w W. zatrzymali do kontroli drogowej samochód marki H. (...) o numerze rejestracyjnym (...) z uwagi na spowodowanie sytuacji stwarzającej zagrożenie dla innych uczestników ruchu. Samochód był prowadzony przez C. N.. C. N. (1) nie posiadał prawa jazdy. Od C. N. wyczuwalna była woń alkoholu.

Dowód:

- wyjaśnienia C. N. 14-15 ujawnione na k. 205

- zeznania G. D. k. 5v ujawnione na k. 205

C. N. (1) został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Przeprowadzone badanie wykazało wartość 0,48 mg/l, 0,47 mg/l, 0,54 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. W związku z czym został zatrzymany o godzinie 00:15.

Dowód:

- wyjaśnienia C. N. 14-15 ujawnione na k. 205

- zeznania G. D. k. 5v ujawnione na k. 205

- protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości k. 3, k. 9 ujawniony na k. 205

- świadectwo wzorcowania k. 4 ujawnione na k. 205

- protokół zatrzymania osoby k. 2 ujawniony na k. 205

W toku postępowania C. N. (1) był badany sądowo – psychiatrycznie. Z treści opinii sądowo – psychiatrycznej wynikało, iż jego stan psychiczny w czasie popełnienia zarzucanego oskarżonemu czynu nie znosił ani nie ograniczał jego zdolności rozpoznania znaczenia czynu ani pokierowania swoim postępowaniem. Poczytalność C. N. nie budziła wątpliwości, a stan nietrzeźwości był stanem upojenia alkoholowego zwykłego, którego skutki mógł przewidzieć.

Dowód:

- opinia sądowo – psychiatryczna k. 46-48, 77-78 ujawniona k. 205

C. N. (1)był wcześniej karany sądownie. C. N. (1)był świadomy, iż przed zdarzeniem był karany sądownie za prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości. Wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe z dnia 18 grudnia 2012 roku, sygn. akt IV K 1289/10, C. N. (1)został skazany na łączną karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat tytułem próby za m.in. czyny z art. 178a § 1 i 4 kk. Zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 23 listopada 2011 roku do 23 listopada 2012 roku.

Dowód:

- karta karna k. 93-95, k. 139-141 ujawniona k. 205

- odpisy wyroków k. 106, k. 163-164, k. 167, k. 169, k. 171-172, k. 173, k. 174, k. 175 ujawnione na k. 205

- informacje o wyroku k. 193-201 ujawnione na k. 205

Oskarżony, C. N. (1) , składając wyjaśnienia przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. C. N. (1) wyjaśnił, iż zanim wsiadł do samochodu spożywał alkohol, podając rodzaj i ilość spożytego alkoholu. W tym fragmencie Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego. Powyższe było zgodne z przedłożonym do niniejszej sprawy protokołem z przebiegu badania stanu trzeźwości. Okoliczność ta wynikała także z zeznań G. D., który potwierdził wyczuwalną woń alkoholu od oskarżonego. Oskarżony C. N. (1) wskazał na okoliczności zatrzymania go przez funkcjonariuszy policji. Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w tym zakresie, gdyż korespondowały one z zeznaniami G. D. oraz były zgodne z przedłożonym do niniejszej sprawy protokołem zatrzymania osoby.

G. D., funkcjonariusz policji, przeprowadzający interwencję wobec oskarżonego, opisał w swoich zeznaniach okoliczności zatrzymania do kontroli drogowej pojazdu marki H. (...)o numerze rejestracyjnym (...), którym to kierował C. N. (1). G. D.zeznał, iż w trakcie kontroli od C. N.wyczuwalna była woń alkoholu, w związku z czym C. N. (1)został poddany badaniu na zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, którego to wynik okazał się być pozytywny, wskazując przy tym na konkretnie uzyskany wynik. Świadek wskazał, iż C. N. (1)podczas zatrzymania nie posiadał prawa jazdy, w związku z czym dokonano sprawdzenia w systemie KSIP, gdzie ujawniono, iż C. N. (1)posiadał sądowy zakaz prowadzenia pojazdów. G. D.opisał dalsze podjęte czynności. Sąd dał wiarę zeznaniom świadka G. D.w pełnym zakresie. Zeznania te korespondowały z wyjaśnieniami C. N., jak i były zgodne z przełożonym w sprawie protokołem zatrzymania osoby, protokołem z przebiegu badania stanu trzeźwości, kartą karną oraz odpisami wyroków.

Sąd uznał za w pełni wiarygodne przeprowadzone dowody z dokumentów. Dokumenty zostały sporządzone w przypisanej im formie i przez organy do tego powołane. Nie były kwestionowane przez strony ani nie budziły wątpliwości Sądu.

Sąd w pełni podzielił wnioski zawarte w opinii sądowo – psychiatrycznej w sprawie C. N.. Z treści opinii uzupełnionej w toku postępowania sądowego wynikało, iż poczytalność oskarżonego nie budziła wątpliwości, a aktualny stan zdrowia oskarżonego pozwalał na samodzielny udział w czynnościach procesowych. Biegli nie stwierdzili u C. N. objawów choroby psychicznej ani cech upośledzenia umysłowego. Biegli stwierdzili, iż stan oskarżonego był stanem upojenia alkoholowego zwykłego. Rozpoznali ponadto u C. N. uzależnienie od alkoholu, marihuany i amfetaminy. Opinia niniejsza została sporządzona na potrzeby przedmiotowego postępowania. Została ona sporządzona przez biegłych lekarzy psychiatrów – osoby posiadające odpowiednią wiedzę i odpowiednie doświadczenie zawodowe w danej dziedzinie. Opinia ta nie była kwestionowana przez strony ani nie budziła wątpliwości Sądu.

Na podstawie zebranego materiału dowodowego oraz poczynionych ustaleń, Sąd doszedł do przekonania, iż wina i sprawstwo C. N.nie budziły wątpliwości i uznał go za winnego tego, że w dniu 01 września 2013 roku, w W., przy Pl. (...)naruszył umyślnie zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym określone w art. 45 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o Ruchu Drogowym (Dz. U. 2012, poz. 1137 ze zm.), w ten sposób, że znajdując się w stanie nietrzeźwości: I badanie - 0,48 mg/l, II badanie - 0,47 mg/l, III badanie – 0,54 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, kierował pojazdem mechanicznym marki H. (...)o numerze rejestracyjnym (...), w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, przy czym czynu tego dopuścił się w okresie 5 (pięciu) lat po odbyciu w okresie od 23 listopada 2011 roku do 23 listopada 2012 roku kary pozbawienia wolności, orzeczonej na mocy wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe z dnia 18 grudnia 2012 roku, sygn. akt IV K 1289/10, po zastosowaniu art. 4 § 1 k.k., to jest występku z art. 178 a § 4 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Odpowiedzialności karnej z art. 178a § 1 k.k. podlega ten kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym. Natomiast art. 178a § 4 k.k. wskazuje, iż sprawca czynu określonego w § 1 tego przepisu, który był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo za przestępstwo określone w art. 173 k.k., 174 k.k., 177 k.k. lub art. 355 § 2 k.k. popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego albo dopuścił się czynu określonego w § 1 tegoż artykułu w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo. Dodatkowo wskazać należało, iż w myśl art. 45 ust 1 pkt. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. 2012, nr 1137 ze zm.) zabrania się kierowania pojazdem w stanie nietrzeźwości. Stan nietrzeźwości w rozumieniu art. 115 § 16 k.k., zachodzi gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Przez „prowadzenie pojazdu” należy rozumieć każdą czynność wpływającą na ruch pojazdu, w szczególności wprawianie go w ruch, kierowanie nim, nadawanie prędkości w sposób zgody z konstrukcją pojazdu. „Pojazdy mechaniczne” rozumie się jako pojazdy zaopatrzone w poruszający je silnik (np. samochody osobowe) [A. Marek „Kodeks karny. Komentarz”, rok 2010]. Ruchem lądowym jest ruch w miejscach dostępnych dla powszechnego użytku [por. wyr. SN z dnia 5 maja 2009 roku, IV KK 432/08, Lex 598142). Czyn ten można popełnić umyślnie działając w zamiarze bezpośrednim bądź ewentualnym.

W warunkach opisanych w art. 64 § 1 kk odpowiada sprawca jeżeli sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany, sąd może wymierzyć karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

W myśl przepisu art. 4 § 1 k.k., jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio jeżeli jest względniejsza dla sprawcy. Oceniając względność ustawy, Sąd miał na uwadze wszystkie okoliczności i instytucje, które w tym wypadku mogły zostać zastosowane wobec oskarżonego C. N..

Przenosząc powyższe rozważania, które Sąd w pełni podzielił, na realia niniejszej sprawy, należało wskazać, iż zachowanie C. N.wypełniło znamiona czynu zabronionego, to jest występku z art. 178a § 4 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, po zastosowaniu art. 4 § 1 kk. C. N. (1)w dniu 01 września 2013 roku w W., przy Pl. (...), w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 08 września 2011 roku w sprawie o sygn. akt II K 584/11, umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym określone w art. 45 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo o Ruchu Drogowym, w ten sposób, że będąc w stanie nietrzeźwości - 0,48 mg/l, 0,47 mg/l, 0,54 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu kierował samochodem osobowym marki H. (...) nr rej. (...)w ruchu lądowym. Okoliczności powyższe wynikały z wyjaśnień samego oskarżonego, w których przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i z zeznań świadka G. D.. Fakt, iż C. N. (1)był w stanie nietrzeźwości ustalony został na podstawie wyników badań zamieszczonych w protokole z przebiegu badania stanu trzeźwości. Wcześniejsza karalność oskarżonego za prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości wynikała z przedłożonej w sprawie karty karnej, jak i odpisu wyroku. Jak wynikało z wyjaśnień oskarżonego, miał on świadomość, iż pił alkohol i po jego spożyciu kierował pojazdem. Ponadto, jak to wynikało z materiału dowodowego, oskarżony wiedział, iż wcześniej był już karany sądownie za prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości i miał świadomość, iż orzeczono w tym przedmiocie wobec niego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych. Ponadto, wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi Południe z dnia 18 grudnia 2012 roku sygn. akt IV K 1289/10, C. N. (1)został skazany na łączną karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat tytułem próby za czyny m.in. z art. 178a § 1 i 4 kk. Wobec oskarżonego zarządzono wykonanie tejże kary i C. N. (1)w okresie 23 listopada 2011 roku do 23 listopada 2012 roku odbywał karę pozbawienia wolności. W takiej sytuacji, gdy czynu przypisanego oskarżonemu w niniejszym postępowaniu dopuścił się on w dniu 01 września 2013 roku, a więc w okresie pięciu lat od zakończenia odbywania kary orzeczonej wyrokiem w sprawie IV K 1289/10.

Uznając oskarżonego za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, Sąd wymierzył mu karę 1 roku pozbawienia wolności, przy ustawowym zagrożeniu za przypisane mu przestępstwo karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Za okoliczność obciążającą Sąd uznał wartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Okolicznością obciążającą było także kierowanie pojazdem mechanicznym po drodze publicznej, w centrum miasta, a ponadto wcześniejsza karalność oskarżonego, za czyn tego samego rodzaju. Okolicznością obciążającą było, iż oskarżony dopuścił się niniejszego przestępstwa w okresie niespełna roku (od listopada 2012 roku) po zakończeniu odbywania kary pozbawienia wolności w sprawie, w której był skazany za przestępstwo tego samego rodzaju. W ocenie Sądu, za okoliczność łagodzącą należało zaś uznać fakt, iż oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Sąd również wziął pod uwagę czas popełnienia czynu, to jest 0:15, w szczególności pod względem małego natężenia ruchu.

Sąd orzekł, po zastosowaniu art. 4 § 1 k.k., na podstawie art. 42 § 2 k.k. wobec C. N. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat. Zgodnie z treścią art. 42 § 2 k.k. Sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa wymienionego w § 1 był m.in. w stanie nietrzeźwości. Przepis § 1 tegoż artykułu dotyczy przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. Określając okres zakazu na 5 lat Sąd miał na uwadze wcześniejszą karalność oskarżonego za przestępstwo tożsame rodzajowo i wcześniej orzeczone zakazy, jego przyznanie się do popełnienia zarzucanego mu czynu i złożenie w tym przedmiocie wyjaśnień. Sąd uwzględnił również porę w jakiej czyn ten został popełniony. Sąd miał na uwadze wartość alkoholu w wydychanym powietrzu.

Zdaniem Sądu, tak wymierzona kara będzie adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu, uczyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości oraz spełni cele zapobiegawcze i wychowawcze. W ocenie Sądu, jak wynikało z dotychczasowego sposobu życia oskarżonego i jego postawy, nie spełni celów kary, w szczególności celu prewencyjnego, kara orzeczona w warunkach wolnościowych. Oskarżony, mając wcześniej orzeczone zakazy prowadzenia pojazdów mechanicznych i będąc wcześniej skazanym za prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości, nie respektował orzeczeń Sądów i jeździł samochodem, będąc w stanie nietrzeźwości. Okoliczność ta wykluczała pozytywną prognozę kryminologiczną wobec oskarżonego.

Na podstawie art. 63 § 2 k.k., po zastosowaniu art. 4 § 1 k.k., na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności Sąd zaliczył oskarżonemu okres jego zatrzymania w sprawie, z zaokrągleniem do pełnego dnia, w dniu 01 września 2013 roku, przyjmując, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

Zgodnie z dyspozycją art. 618 § 1 pkt 11 kpk oraz § 14 ust. 1 pkt 1, § 14 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. 2002, Nr 163, poz. 1348, ze zm.) Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata A. P.kwotę 612 złotych powiększoną o wartość podatku od towarów i usług VAT tytułem wynagrodzenia za obronę oskarżonego C. N.z urzędu, mając na uwadze charakter sprawy i uwzględniając ilość terminów rozpraw, w których uczestniczył obrońca.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk Sąd zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych, a poniesionymi wydatkami, obciążył Skarb Państwa, uznając, iż sytuacja rodzina i majątkowa oskarżonego wskazuje na to, iż uiszczenie kosztów sądowych byłoby zbyt uciążliwe dla niego. Oskarżony pracuje dorywczo, zarabiając 600-700 złotych. Na jego utrzymaniu pozostaje dziecko. Ma wykształcenie podstawowe.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Dorota Słodownik
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  Marta Szymborska
Data wytworzenia informacji: