Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 grudnia 2014 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący : SSR Joanna Dalba

Protokolant: Justyna Tkaczuk

po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2014 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa W. Ł.

przeciwko J. D.

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda W. Ł. na rzecz pozwanego J. D. kwotę 617,- zł. (sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 600,- zł. (sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 1960/13

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 24 lipca 2013 r. (data prezentaty) powód W. Ł. wniósł o pozbawienie w stosunku do niego wykonalności tytułu wykonawczego – prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie o przysądzeniu własności na rzecz J. D. lokalu mieszkalnego nr (...) przy ul. (...) w W. o powierzchni 52,51 m.kw. wraz z udziałem w wysokości (...) części w prawie użytkowania wieczystego nr księgi wieczystej KW (...) z dnia 6 marca 2013 r., sygn. akt I Co 1493/03.

W uzasadnieniu wskazał, że przysługuje mu skuteczne prawo do ww. lokalu w postaci umowy użyczenia z dnia 15 września 2009 roku (zmienionej aneksem z dnia 15 grudnia 2011 roku), zaś zgodnie z art. 999 § 1 k.p.c. w brzmieniu sprzed 3 maja 2012 roku takowe postanowienie o przysądzeniu własności pozwala jedynie komornikowi na wprowadzenie w posiadanie wierzyciela do lokalu, ale dopiero po uzyskaniu klauzuli wykonalności, zaś w celu wykonania opróżnienia lokalu (eksmisji) wierzyciel winien był przedstawić komornikowi prawomocny wyrok o eksmisji. (pozew z załącznikami k.1-10).

Pismem z dnia 9 sierpnia 2013 roku powód ustanowił pełnomocnikiem swoją córkę J. M.. (pismo – k.20).

W piśmie procesowym z dnia 8 września 2014 roku pełnomocnik pozwanego wniósł o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Pozwany podniósł brak legitymacji czynnej po stronie powoda, pozorność umowy użyczenia oraz jej nieważność z mocy samego prawa. Nadto wskazał na wygaśniecie praw i roszczeń osobistych ciążących na nieruchomości zgodnie z art.1000 § 1, § 2 i § 3 k.p.c.. Ponadto wskazał, że powództwo przeciwko pozwanemu nie ma usprawiedliwionych podstaw, bowiem pozwany nie był stroną postępowania PT Km 745/13 w rozumieniu art. 922 k.p.c. zaś jedynie nabywcą nieruchomości w drodze licytacji egzekucyjnej i roszczenie w oparciu o naruszenie art. 791 § 3 k.p.c. nie może być przeciwko niemu kierowane. Pozwany dodał, że po zajęciu nieruchomości obciążanie jej przez dłużnika na mocy art. 930 § 3 k.p.c. nie ma wpływu na postępowanie, albowiem art. 791§ 3 k.p.c. dotyczy władania na podstawie tytułu prawnego niepochodzącego od dłużnika, zaś stroną umowy użyczenia jest dłużnik - córka powoda . (pismo -k.114- 124).

Sąd ustalił i zważył co następuje:

W dniu 23 czerwca 2003 roku Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy- Śródmieścia w Warszawie P. T.w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego przeciwko dłużnikom J. M.i G. M.w sprawie IV Km 704/03 dokonał zajęcia lokalu nr(...)położonego w W.przy ul. (...). (bezsporne, akta sprawy I Co 1493/03).

W dniu 15 września 2009 r. pomiędzy J. M.(jako użyczającą), a jej ojcem W. Ł.(jako biorącym w użyczenie) została zawarta umowa użyczenia i opieki. Na mocy umowy J. M.użyczyła i dała w bezpłatne używanie na okres 4 lat ojcu W. Ł.lokal nr (...) położony przy ul. (...). W okresie obowiązywania umowy użyczająca zobowiązała się do sprawowania osobistej opieki nad biorącym użyczenie, w szczególności poprzez dokonywanie zakupów, przygotowanie posiłków, pomoc w codziennej pielęgnacji. W dniu 15 września 2009 roku strony zawarły aneks do wskazanej umowy, w którym przedłużyły okres obowiązywania ww. umowy do dnia 15 września 2015 roku. (umowa – k.8-9 aneks- k.10)

W dniu 6 marca 2012 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy- Śródmieścia W.wydał w sprawie o sygn. I Co 1493/03 postanowienie o przysądzeniu prawa odrębnej własności lokalu nr (...) położonego w W.przy ul. (...)o powierzchni 52,51 m ², z którym to prawem związany jest udział w wysokości (...)części w prawie użytkowania wieczystego gruntu, dla której Sąd Rejonowy dla Warszawy M.X Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi KW WA 4M/(...), będącej przedmiotem licytacji w dniu 19 kwietnia 2011 r. na rzecz J. D.za cenę 303.900 zł (trzysta trzy tysiące złotych dziewięćset). Wskazane postanowienie uprawomocniło się w dniu 18 lutego 2013 roku. (bezsporne, kopia postanowienia - k.26, akta sprawy I Co 1493/03 – k.625,akta egzekucyjne Km 745/13- k.11).

Na podstawie ww. postanowienia i wniosku J. D.z dnia 29 kwietnia 2013 roku Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie P. T. w dniu 6 czerwca 2013 roku wszczął postępowanie egzekucyjne Km 745/13 mające na celu wprowadzenie w posiadanie J. D.przeciwko J. M.i G. M.wzywając ich do dobrowolnego wykonania obowiązku wydania lokalu nr (...) przy ul. (...). (zawiadomienie – k.6, akta egzekucyjne – Km 745/13) .

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, a także dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy I Co 1493/03 Sądu Rejonowego dla Warszawy- Śródmieścia w Warszawie oraz aktach sprawy Km 745/13 Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy- Śródmieścia w Warszawie P. T..

Sąd dał wiarę załączonym do akt sprawy dokumentom, gdyż ich prawdziwość i wiarygodność w świetle wszechstronnego rozważenia zebranego materiału nie nasuwa żadnych wątpliwości.

Sąd oddalił wnioski powoda o przesłuchanie w charakterze świadka J. M. oraz komornika sądowego P. T. na okoliczność ustalenia czy powód W. Ł. zamieszkuje w lokalu nr 67a przy ul. (...) w W. oraz na okoliczność zawarcia umowy użyczenia w dniu 15 września 2009 roku, albowiem były irrelewantne dla rozpoznania niniejszej sprawy. Wskazać bowiem należy, że niezależnie od podnoszonego przez pozwanego zarzutu pozorności umowy użyczenia, zgodnie z art. 1000 § 1 k.p.c. pozwany w wyniku uprawomocnienia postanowienia o przysądzenia własności w dniu 18 lutego 2013 roku nabył własność ww. lokalu wolną od obciążeń, zaś ewentualne prawa i skutki wynikające z umowy użyczenia najpóźniej w tym dniu wygasły. Zatem już w chwili wszczęcia egzekucji (oraz wniesienia pozwu) powodowi nie przysługiwało z tego tytułu skuteczne prawo względem pozwanego (nabywcy nieruchomości). Jednocześnie w ocenie sądu fakt zamieszkiwania powoda lub jego niezamieszkiwania nie ma znaczenia bowiem w sprawie ma zastosowanie art. 999 § 1 k.c. w brzmieniu obowiązującym, co wskazał Sąd w dalszej części rozważań.

Nadto Sąd oddalił wniosek powoda o przesłuchanie w charakterze świadka G. M.na okoliczność ustalenia czy powód W. Ł.zamieszkuje w lokalu nr(...)przy ul. (...)w W.oraz na okoliczność zawarcia umowy użyczenia w dniu 15 września 2009 roku zgłoszony przez pełnomocnika powoda w głosach stron przed zamknięciem rozprawy jako irrelewantny jak i spóźniony, zmierzający do przedłużenia postępowania. (k.166).

W świetle wskazanych okoliczności, Sąd nie prowadził dalszego postępowania dowodowego w zakresie ustalenia gdzie powód W. Ł.zamieszkiwał od 15 września 2009 roku (czy w lokalu nr (...)przy ul. (...)w W., czy w lokalu nr (...) przy ul. (...)) oraz zarzutu pozorności zawarcia umowy użyczenia w dniu 15 września 2009 roku jako nie mających znaczenia dla rozpoznania istoty sprawy.

Sąd omyłkowo w tym zakresie nie oddalił wniosków dowodowych pełnomocnika pozwanego o przesłuchanie stron, nadto o zwrócenie się do (...) D. P. m.st. W. Wydziału Działalności Gospodarczej i Zezwoleń dla D., zwrócenie się do Centrum Personalizacji Dokumentów MSW Wydziału Udostępniania Danych, zwrócenie się do Komornika Sądowego P. T. o przesłanie dokumentów na wyżej wymienione okoliczności, zobowiązania powoda o przedłożenie korespondencji kierowanej do niego na adres ul. (...) w W. za okres od 15 września 2009 roku do chwili obecnej, dopuszczenia i przeprowadzenie dowodu z kopii zdjęć oraz o przesłuchanie świadka M. D., J. M., na wyżej wymienione okoliczności w piśmie procesowym z dnia 8 września 2014 roku (k.114- 116). Sąd pominął powyższe wnioski strony pozwanej jako nie mające znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy ze względów podniesionych poniżej.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Powód w niniejszej sprawie wystąpił z powództwem o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności na podstawie art. 791 § 3 k.p.c. wskazując, że przysługuje mu skuteczne prawo do ww. lokalu w postaci umowy użyczenia z dnia 15 września 2009 roku oraz na błędne zdaniem powoda wszczęcie postępowania przez Komornika w oparciu o art. 999 § 1 k.p.c. w brzmieniu po dniu 3 maja 2012 roku bez postanowieniu o nadaniu klauzuli wykonalności, a także braku wyroku eksmisyjnego wobec powoda.

Na wstępie należy zauważyć, że wbrew twierdzeniom powoda w niniejszej sprawie zastosowanie ma art. 999 § 1 k.p.c. w brzmieniu aktualnie obowiązującym. Postępowanie egzekucyjne w sprawie Km 745/13 zostało bowiem wszczęte na wniosek J. D. w dniu 6 czerwca 2013 roku stąd też brak jest podstaw do zastosowania art. 999 § 1 k.p.c. w brzmieniu sprzed dnia 3 maja 2012 roku. W ocenie Sądu powód myli postępowanie w sprawie egzekucji z nieruchomości w sprawie IV Km 704/03 z postępowaniem w sprawie Km 745/13 wszczętym po wejściu w życie zmiany wymienionego przepisu. Należy zauważyć, że każde z tych postępowań jest odrębną sprawą z innymi stronami, kto inny był uprawniony do złożenia wniosku o wszczęcie każdego z nich, mimo iż dotyczą tej samej nieruchomości. Zarówno powód jak i pozwany nie byli stronami postępowania w sprawie IV Km 704/03. Nie ma zatem w ocenie Sądu żadnych podstaw, aby uznać wymienione sprawy za jedno postępowanie.

Zgodnie z aktualnym brzmieniem art. 999 § 1 k.p.c. prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów. Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności jest tytułem wykonawczym do wprowadzenia nabywcy w posiadanie nieruchomości i opróżnienia znajdujących się na tej nieruchomości pomieszczeń bez potrzeby nadania mu klauzuli wykonalności. Przepis art. 791 k.p.c. stosuje się odpowiednio.

Nietrafnym zatem jest zarzut prowadzenia postępowania mimo braku wydania postanowieniu o nadaniu klauzuli wykonalności, a także braku wyroku eksmisyjnego wobec powoda, bowiem ustawodawca zwolnił pozwanego od potrzeby uzyskania powyższych orzeczeń.

W dalszej kolejności należ zauważyć, że zgodnie z art. 791 § 1 k.p.c. tytuł wykonawczy zobowiązujący do wydania nieruchomości, statku lub do opróżnienia pomieszczenia upoważnia do prowadzenia egzekucji także przeciwko każdemu, kto uzyskał władanie nad tym przedmiotem po wszczęciu postępowania, w którym wydano tytuł egzekucyjny. W myśl § 2 tego artykułu, tytuł wykonawczy zobowiązujący do wydania nieruchomości, statku lub do opróżnienia pomieszczenia upoważnia do prowadzenia egzekucji nie tylko przeciw dłużnikowi, lecz także przeciwko jego domownikom, krewnym i innym osobom reprezentującym jego prawa. Zgodnie zaś z § 3 zdanie pierwsze przepisy § 1 i 2 nie wyłączają praw określonych przepisami o ochronie lokatorów oraz praw, które są skuteczne wobec wierzyciela.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy powód wskazuje, że przysługuje mu skuteczne względem pozwanego prawo do korzystania z lokalu nr (...) przy ul. (...)w W.na podstawie tzw. „umowy użyczenia i opieki” zawartej w dniu 15 września 2009 roku pomiędzy nim, a jego córką J. M.(dłużnikiem w postępowaniu I IV Km 704/03)

W ocenie Sądu stanowisko powoda nie zasługuje we wskazanym zakresie na uwzględnienie. Wskazać należy bowiem, że wymieniona umowa została zawarta po skutecznym zajęciu nieruchomości przez komornika, które to nie zostało uchylone. Zaś w wyniku postępowania I Co 1493/103 nastąpiło prawomocne przysądzenie własności. Nie ulega zatem wątpliwości, że stosownie do treści art. 930 § 1 k.p.c. zdanie pierwsze oraz art. 930 § 3 k.p.c. rozporządzanie nieruchomością lub jej obciążanie przez J. M., po dokonaniu jej zajęcia nie ma wpływu na postępowanie.

Niezależnie od powyższego, zauważyć należy, że zgodnie z art. 1000 § 1 k.p.c. zdanie pierwsze z chwilą uprawomocnienia się postanowienia o przysądzeniu własności wygasają wszelkie prawa i skutki ujawnienia praw i roszczeń osobistych ciążące na nieruchomości.

Zawarta przez powoda umowa nie została wymieniona w katalogach w art. 1000 § 2 i 3 k.p.c. przewidujących wyjątki od skutków określonych w art. 1000 § 1 k.p.c., zatem nawet jeśliby przyjąć, że mimo zajęcia miałaby wpływ na postępowanie to najpóźniej w chwili uprawomocnienia się postanowienia o przysądzeniu własności tj. w dniu 18 lutego 2013 roku skutki wygasłaby.

Stąd też nietrafne jest podnoszenie przez powoda, że w chwili złożenia pozwu przysługiwało mu wymienione prawo użyczenia.

Sąd nie orzekał w przedmiocie wniosku o przywrócenie terminu, bowiem w ocenie Sądu w świetle informacji wskazanych przez powoda w pozwie siedmiodniowy termin nie upłynął.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, przewidującą, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na koszty procesu złożyły się koszty zastępstwa procesowego w kwocie 600 zł, należne na podstawie § 6 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.2013.490 – tekst jednolity) oraz kwota 17 zł należna tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

ZARZĄDZENIE

1.  (...);

2.  (...);

Dnia 27.01.2015 r.