Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 września 2017 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie I Wydział Cywilny

Przewodniczący: SSR Małgorzata Smulewicz

Protokolant: Joanna Puchalska

po rozpoznaniu w dniu 18 września 2017 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko (...) Publicznemu Szpitalowi (...) im. prof. W. (...) w W.

o zapłatę

orzeka

I.  zasądza od pozwanego (...) Publicznego Szpitala (...) im. prof. W. (...) w W. na rzecz powódki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 34.961,97 zł (trzydziestu czterech tysięcy dziewięciuset sześćdziesięciu jeden złotych dziewięćdziesięciu siedmiu groszy) wraz z odsetkami określonymi w przepisie art. 56 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz.U. Nr 139, poz. 1323 ze zm.):

⚫

od kwoty 624,02 zł od dnia 30 września 2016 roku do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 13.236,48 zł od dnia 30 września 2016 roku do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 2.907,90 zł od dnia 04 października 2016 roku do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 3.110,40 zł od dnia 07 października 2016 roku do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 829,44 zł od dnia 11 października 2016 roku do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 967,14 zł od dnia 11 października 2016 roku do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 1.658,88 zł od dnia 13 października 2016 roku do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 1.306,37 zł od dnia 18 września 2016 roku do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 1.938,60 zł od dnia 25 października 2016 roku do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 3.110,40 złotych od dnia 26 października 2016 roku do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 1.382,40 zł od dnia 02 października 2016 roku do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 3.265,92 zł od dnia 02 października 2016 roku do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 624,02 zł od dnia 02 października 2016 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego (...) Publicznego Szpitala (...) im. prof. W. (...) w W. na rzecz powódki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 366,38 zł (trzystu sześćdziesięciu sześciu złotych trzydziestu ośmiu groszy) tytułem skapitalizowanych odsetek określonych w przepisie art. 56 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz.U. Nr 139, poz. 1323 ze zm.):

⚫

od kwoty 135,11 zł za okres od dnia 07 września 2016 roku do dnia 28 marca 2017 roku;

⚫

od kwoty 2.768,04 zł za okres od dnia 09 września 2016 roku do dnia 28 marca 2017 roku;

⚫

od kwoty 3.110,40 zł za okres od dnia 14 września 2016 roku do dnia 28 kwietnia 2017 roku;

⚫

od kwoty 552,96 zł za okres od dnia 28 września 2016 roku do dnia 28 kwietnia 2017 roku;

III.  umarza postępowanie w pozostałym zakresie;

IV.  zasądza od pozwanego (...) Publicznego Szpitala (...) im. prof. W. (...) w W. na rzecz powódki (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwotę 5.901,00 zł (pięciu tysięcy dziewięciuset jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt: I C 1312/17

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 2 marca 2017 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystąpił przeciwko (...) Publicznemu Szpitalowi (...) im. prof. W. (...) w W. o zasądzenie kwoty 41.528,48 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych, o których mowa w treści ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, liczonymi:

⚫

od kwoty 135,11 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 07 września 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 2.768,04 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 09 września 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 3.110,40 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 14 września 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 552,96 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 28 września 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 624,02 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 30 września 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 13.236,48 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 30 września 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 2.907,90 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 04 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 3.110,40 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 07 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 829,44 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 11 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 967,14 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 11 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 1.658,88 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 13 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 1.306,37 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 17 września 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 1.938,60 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 25 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 3.110,40 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 26 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 1.382,40 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 01 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 3.265,92 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 01 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 624,02 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 01 października r. do dnia zapłaty.

Ponadto powód wniósł również o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód wskazał, że roszczenie objęte pozwem wywodzi z treści umów łączących strony, tj. umowy nr (...) z dnia 02 kwietnia 2014 r., umowy nr (...) z dnia 13 kwietnia 2016 r. oraz umowy nr (...) z dnia 25 kwietnia 2016 r., których przedmiotem była sprzedaż i dostawa produktów leczniczych. Podał, iż na dochodzoną kwotę składają się należności stwierdzone załączonymi do pozwu i wymienionymi powyżej fakturami VAT.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanego przez tut. Sąd w postępowaniu upominawczym w dniu 28 marca 2017 roku w sprawie o sygn. akt (...)pozwany (...) Publiczny Szpital (...) im. prof. W. (...) w W. wniósł o oddalenie powództwa w zakresie kwoty 2.903,15 złotych oraz w części w zakresie żądanych odsetek ustawowych oraz o odstąpienie od obciążania pozwanego kosztami postępowania i rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty.

Uzasadniając swoje stanowisko pozwany podał, że w dniu 28 marca 2017 roku uiścił na rzecz powoda kwotę 2.903,15 zł tytułem zapłaty za należności stwierdzone załączonymi do pozwu fakturami VAT nr (...).

W piśmie procesowym z dnia 27 kwietnia 2017 roku powód cofnął pozew wraz ze zrzeczeniem się roszczenia w zakresie kwoty należności głównej w wysokości 2.903,15 złotych i wniósł o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kwoty 38.625,33 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi:

⚫

od kwoty 3.110,40 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 14 września 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 552,96 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 28 września 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 624,02 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 30 września 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 13.236,48 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 30 września 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 2.907,90 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 04 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 3.110,40 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 07 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 829,44 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 11 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 967,14 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 11 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 1.658,88 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 13 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 1.306,37 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 17 września 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 1.938,60 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 25 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 3.110,40 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 26 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 1.382,40 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 01 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 3.265,92 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 01 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 624,02 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 01 października r. do dnia zapłaty.

Ponadto powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych, o których mowa w treści ustawy z dnia 08 marca 2013 roku o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, od kwoty 135,11 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) skapitalizowanych za okres od dnia 07 września 2016 r. do dnia 28 marca 2017 roku oraz od kwoty 2.768,04 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) skapitalizowanych za okres od dnia 09 września 2016 r. do dnia 28 marca 2017 roku.

W piśmie procesowym z dnia 15 maja 2017 roku powód cofnął pozew wraz ze zrzeczeniem się roszczenia w zakresie kwoty należności głównej w wysokości 3.663,36 złotych i wniósł o zasądzenie od pozwanego na jego rzecz kwoty 34.961,97 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi:

⚫

od kwoty 624,02 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 30 września 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 13.236,48 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 30 września 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 2.907,90 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 04 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 3.110,40 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 07 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 829,44 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 11 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 967,14 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 11 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 1.658,88 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 13 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 1.306,37 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 17 września 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 1.938,60 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 25 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 3.110,40 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 26 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 1.382,40 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 01 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 3.265,92 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 01 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 624,02 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 01 października r. do dnia zapłaty.

Ponadto powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych, o których mowa w treści ustawy z dnia 08 marca 2013 roku o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, od kwoty 135,11 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) skapitalizowanych za okres od dnia 07 września 2016 r. do dnia 28 marca 2017 roku, od kwoty 2.768,04 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) skapitalizowanych za okres od dnia 09 września 2016 r. do dnia 28 marca 2017 roku, od kwoty 3.110,40 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) skapitalizowanych za okres od dnia 14 września 2016 r. do dnia 28 kwietnia 2017 roku oraz od kwoty 552,96 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) skapitalizowanych za okres od dnia 28 września 2016 r. do dnia 28 kwietnia 2017 roku.

W piśmie procesowym z dnia 31 lipca 2017 roku powód cofnął pozew wraz ze zrzeczeniem się roszczenia w części żądania odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwot wynikających z faktur VAT o numerach: (...), wnosząc o zasądzenie kwot wynikających z przedmiotowych faktur VAT z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi:

⚫

od kwoty 1.306,37 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 18 września 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 1.382,40 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 02 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 3.265,92 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 02 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 624,02 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 02 października r. do dnia zapłaty.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 02 kwietnia 2014 r. pomiędzy (...) Publicznym Szpitalem (...) im. prof. W. (...) w W. (zamawiającym) a (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (wykonawca) zawarta została umowa, której przedmiotem była dostawa leków w ilościach i asortymencie wyszczególnionym w tabeli asortymentowo – cenowej, stanowiącej integralny załącznik do umowy, sukcesywnie w okresie 24 miesięcy od daty zawarcia umowy.

Zgodnie z treścią § 5 ust. 1 umowy wykonawca zobowiązał się dostarczać zamawiającemu towar do jego siedziby na własny koszt i ryzyko, w asortymencie i ilościach określonych w zamówieniach, o których mowa była w § 4. Za dostarczony towar wykonawca miał wystawiać faktury według cen jednostkowych ustalonych w ofercie, o której mowa w § 1. Na fakturze wykonawca podawał każdorazowo numer umowy, której faktura dotyczyła (§ 8 ust. 1 umowy). Stosownie do treści § 9 ust. 1 umowy zapłata należności za dostarczony towar miała być dokonywana każdorazowo na podstawie faktury VAT, w terminie do 90 dni od daty otrzymania faktury przez zamawiającego i zaakceptowania jej, na rachunek bankowy wykonawcy wskazany każdorazowo na fakturze. Datą zapłaty był dzień obciążenia rachunku bankowego zamawiającego. Zgodnie z § 9 ust. 4 umowy w przypadku powstania zaległości w płatnościach obciążenie zamawiającego należnościami ubocznymi następować miało wyłącznie po uprzednim wystawieniu przez wykonawcę z tego tytułu noty księgowej obciążeniowej (noty odsetkowej) i przekazaniu jej oryginału do zamawiającego (umowa z załącznikiem – k. 17-22).

W dniu 13 kwietnia 2016 r. pomiędzy (...) Publicznym Szpitalem (...) im. prof. W. (...) w W. (zamawiającym) a (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (wykonawca) zawarta została umowa, której przedmiotem była dostawa leków w ilościach i asortymencie wyszczególnionym w tabeli asortymentowo – cenowej, stanowiącej integralny załącznik do umowy, sukcesywnie w okresie 12 miesięcy od daty zawarcia umowy.

Zgodnie z treścią § 5 ust. 1 umowy wykonawca zobowiązał się dostarczać zamawiającemu towar do jego siedziby na własny koszt i ryzyko, w asortymencie i ilościach określonych w zamówieniach, o których mowa była w § 4. Za dostarczony towar wykonawca miał wystawiać faktury według cen jednostkowych ustalonych w ofercie, o której mowa w § 1. Na fakturze wykonawca podawał każdorazowo numer umowy, której faktura dotyczyła (§ 8 ust. 1 umowy). Stosownie do treści § 9 ust. 1 umowy zapłata należności za dostarczony towar miała być dokonywana każdorazowo na podstawie faktury VAT, w terminie do 60 dni od daty otrzymania faktury przez zamawiającego i zaakceptowania jej, na rachunek bankowy wykonawcy wskazany każdorazowo na fakturze. Datą zapłaty był dzień obciążenia rachunku bankowego zamawiającego. Zgodnie z § 9 ust. 4 umowy w przypadku powstania zaległości w płatnościach obciążenie zamawiającego należnościami ubocznymi następować miało wyłącznie po uprzednim wystawieniu przez wykonawcę z tego tytułu noty księgowej obciążeniowej (noty odsetkowej) zawierającej wszystkie elementy wskazane w art. 21 ust. 1 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (Dz. U. z 2013 r., poz. 330) i przekazaniu jej oryginału do zamawiającego (umowa z załącznikiem – k. 23-33).

W dniu 25 kwietnia 2016 r. pomiędzy (...) Publicznym Szpitalem (...) im. prof. W. (...) w W. (zamawiającym) a (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (wykonawca) zawarta została umowa, której przedmiotem była dostawa leków w ilościach i asortymencie wyszczególnionym w tabeli asortymentowo – cenowej, stanowiącej integralny załącznik do umowy, sukcesywnie w okresie 24 miesięcy od daty zawarcia umowy.

Zgodnie z treścią § 5 ust. 1 umowy wykonawca zobowiązał się dostarczać zamawiającemu towar do jego siedziby na własny koszt i ryzyko, w asortymencie i ilościach określonych w zamówieniach, o których mowa była w § 4. Za dostarczony towar wykonawca miał wystawiać faktury według cen jednostkowych ustalonych w ofercie, o której mowa w § 1. Na fakturze wykonawca podawał każdorazowo numer umowy, której faktura dotyczyła (§ 8 ust. 1 umowy). Stosownie do treści § 9 ust. 1 umowy zapłata należności za dostarczony towar miała być dokonywana każdorazowo na podstawie faktury VAT, w terminie do 60 dni od daty otrzymania faktury przez zamawiającego i zaakceptowania jej, na rachunek bankowy wykonawcy wskazany każdorazowo na fakturze. Datą zapłaty był dzień obciążenia rachunku bankowego zamawiającego. Zgodnie z § 9 ust. 4 umowy w przypadku powstania zaległości w płatnościach obciążenie zamawiającego należnościami ubocznymi następować miało wyłącznie po uprzednim wystawieniu przez wykonawcę z tego tytułu noty księgowej obciążeniowej (noty odsetkowej) zawierającej wszystkie elementy wskazane w art. 21 ust. 1 ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (Dz. U. z 2013 r., poz. 330) i przekazaniu jej oryginału do zamawiającego (umowa z załącznikiem – k. 34-41).

W dniu 08 czerwca 2016 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystawiła fakturę VAT o numerze (...) na kwotę 135,11 złotych brutto, stosownie do zamówienia złożonego przez (...) Publiczny Szpital (...) im. prof. W. (...) w W. (faktura VAT – k. 42).

W dniu 10 czerwca 2016 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystawiła fakturę VAT o numerze (...) na kwotę 2.768,04 złotych brutto, stosownie do zamówienia złożonego przez (...) Publiczny Szpital (...) im. prof. W. (...) w W. (faktura VAT – k. 43-44).

W dniu 15 czerwca 2016 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystawiła fakturę VAT o numerze (...) na kwotę 3.110,40 złotych brutto, stosownie do zamówienia złożonego przez (...) Publiczny Szpital (...) im. prof. W. (...) w W. (faktura VAT – k. 45).

W dniu 29 czerwca 2016 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystawiła fakturę VAT o numerze (...) na kwotę 552,96 złotych brutto, stosownie do zamówienia złożonego przez (...) Publiczny Szpital (...) im. prof. W. (...) w W. (faktura VAT – k. 46).

W dniu 01 lipca 2016 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystawiła fakturę VAT o numerze (...) na kwotę 624,02 złotych brutto, stosownie do zamówienia złożonego przez (...) Publiczny Szpital (...) im. prof. W. (...) w W. (faktura VAT – k. 47).

W dniu 01 lipca 2016 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystawiła fakturę VAT o numerze (...) na kwotę 13.236,48 złotych brutto, stosownie do zamówienia złożonego przez (...) Publiczny Szpital (...) im. prof. W. (...) w W. (faktura VAT – k. 48-49).

W dniu 04 lipca 2016 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystawiła fakturę VAT o numerze (...) na kwotę 2.907,90 złotych brutto, stosownie do zamówienia złożonego przez (...) Publiczny Szpital (...) im. prof. W. (...) w W. (faktura VAT – k. 50).

W dniu 08 lipca 2016 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystawiła fakturę VAT o numerze (...) na kwotę 3.110,40 złotych brutto, stosownie do zamówienia złożonego przez (...) Publiczny Szpital (...) im. prof. W. (...) w W. (faktura VAT – k. 51).

W dniu 11 lipca 2016 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystawiła fakturę VAT o numerze (...) na kwotę 829,44 złotych brutto, stosownie do zamówienia złożonego przez (...) Publiczny Szpital (...) im. prof. W. (...) w W. (faktura VAT – k. 52).

W dniu 11 lipca 2016 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystawiła fakturę VAT o numerze (...) na kwotę 967,14 złotych brutto, stosownie do zamówienia złożonego przez (...) Publiczny Szpital (...) im. prof. W. (...) w W. (faktura VAT – k. 53-54).

W dniu 14 lipca 2016 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystawiła fakturę VAT o numerze (...) na kwotę 1.658,88 złotych brutto, stosownie do zamówienia złożonego przez (...) Publiczny Szpital (...) im. prof. W. (...) w W. (faktura VAT – k. 55).

W dniu 18 lipca 2016 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystawiła fakturę VAT o numerze (...) na kwotę 1.306,37 złotych brutto, stosownie do zamówienia złożonego przez (...) Publiczny Szpital (...) im. prof. W. (...) w W. (faktura VAT – k. 56).

W dniu 26 lipca 2016 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystawiła fakturę VAT o numerze (...) na kwotę 1.938,60 złotych brutto, stosownie do zamówienia złożonego przez (...) Publiczny Szpital (...) im. prof. W. (...) w W. (faktura VAT – k. 57).

W dniu 27 lipca 2016 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystawiła fakturę VAT o numerze (...) na kwotę 3.110,40 złotych brutto, stosownie do zamówienia złożonego przez (...) Publiczny Szpital (...) im. prof. W. (...) w W. (faktura VAT – k. 58).

W dniu 01 sierpnia 2016 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystawiła fakturę VAT o numerze (...) na kwotę 1.382,40 złotych brutto, stosownie do zamówienia złożonego przez (...) Publiczny Szpital (...) im. prof. W. (...) w W. (faktura VAT – k. 59).

W dniu 01 sierpnia 2016 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystawiła fakturę VAT o numerze (...) na kwotę 3.265,92 złotych brutto, stosownie do zamówienia złożonego przez (...) Publiczny Szpital (...) im. prof. W. (...) w W. (faktura VAT – k. 60).

W dniu 01 sierpnia 2016 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystawiła fakturę VAT o numerze (...) na kwotę 624,02 złotych brutto, stosownie do zamówienia złożonego przez (...) Publiczny Szpital (...) im. prof. W. (...) w W. (faktura VAT – k. 61).

Pismem z dnia 07 października 2016 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wezwała (...) Publiczny Szpital (...) im. prof. W. (...) w W. do zapłaty kwoty 73.690,43 zł w terminie do dnia 20 października 2016 roku (wezwanie do zapłaty – k. 62-63).

W dniu 28 marca 2017 roku (...) Publiczny Szpital (...) im. prof. W. (...) w W. dokonał zapłaty na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwoty 135,11 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) oraz kwoty 2.768,04 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) (okoliczności bezsporne, potwierdzenia wykonania przelewów – k. 81-82).

W dniu 28 kwietnia 2017 roku (...) Publiczny Szpital (...) im. prof. W. (...) w W. dokonał zapłaty na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwoty 3.110,40 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) oraz kwoty 552,96 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) (okoliczności bezsporne).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach sprawy, których autentyczność nie była kwestionowana przez strony i nie budziła wątpliwości Sądu.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W toku postępowania powód trzykrotnie cofnął pozew w części, przy czym cofnięcie pozwu zawarte w piśmie z dnia 27 kwietnia 2017 roku oraz w piśmie z dnia 15 maja 2017 roku dotyczyło kwoty należności głównej, natomiast modyfikacja żądania pozwu zawarta w piśmie z dnia 31 lipca 2017 roku dotyczyła należności odsetkowych wskazanych w pozwie. Przyczyną dwukrotnego cofnięcia pozwu w zakresie części należności głównej była zapłata przez pozwanego kwot wynikających z wystawionych przez stronę powodową faktur VAT, natomiast cofnięcie pozwu dotyczące części należności odsetkowych wskazanych w pozwie było spowodowane błędnie wskazanymi przez powoda datami naliczania odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwot wynikających z faktur VAT o numerach: (...).

Zgodnie z treścią umów łączących strony zapłata należności za dostarczony towar miała być dokonywana każdorazowo na podstawie faktury VAT, w terminie do 90, bądź też do 60 dni od daty otrzymania faktury przez zamawiającego i zaakceptowania jej, na rachunek bankowy wykonawcy wskazany każdorazowo na fakturze. Datą zapłaty był dzień obciążenia rachunku bankowego zamawiającego.

Strona pozwana, w treści sprzeciwu od nakazu zapłaty, zakwestionowała terminy wymagalności kwot wynikających z następujących faktur VAT: faktury VAT nr (...), faktury VAT nr (...), faktury VAT nr (...) oraz faktury VAT nr (...). Powód w treści repliki na sprzeciw pozwanego od nakazu zapłaty strony pozwanej, dokonał ostatecznej modyfikacji żądania pozwu w zakresie odsetek ustawowych i wniósł o zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych, o których mowa w treści ustawy z dnia 08 marca 2013 roku o terminach zapłaty w transakcjach handlowych zgodnie z żądaniem strony pozwanej w tym zakresie zaprezentowanym w treści sprzeciwu od nakazu zapłaty.

Po ostatecznym zmodyfikowaniu żądania pozwu, (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wniosła o zasądzenie od pozwanego kwoty 34.961,97 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi:

⚫

od kwoty 624,02 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 30 września 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 13.236,48 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 30 września 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 2.907,90 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 04 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 3.110,40 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 07 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 829,44 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 11 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 967,14 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 11 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 1.658,88 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 13 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 1.306,37 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 18 września 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 1.938,60 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 25 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 3.110,40 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 26 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 1.382,40 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 02 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 3.265,92 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 02 października 2016 r. do dnia zapłaty;

⚫

od kwoty 624,02 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) od dnia 02 października r. do dnia zapłaty.

Ponadto powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych, o których mowa w treści ustawy z dnia 08 marca 2013 roku o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, od kwoty 135,11 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) skapitalizowanych za okres od dnia 07 września 2016 r. do dnia 28 marca 2017 roku, od kwoty 2.768,04 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) skapitalizowanych za okres od dnia 09 września 2016 r. do dnia 28 marca 2017 roku, od kwoty 3.110,40 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) skapitalizowanych za okres od dnia 14 września 2016 r. do dnia 28 kwietnia 2017 roku oraz od kwoty 552,96 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) skapitalizowanych za okres od dnia 28 września 2016 r. do dnia 28 kwietnia 2017 roku.

Pozwany nie zakwestionował zarówno co do zasady, jak i co do wysokości powództwa po dokonaniu przez stronę powodową jego ostatniej modyfikacji w piśmie z dnia 31 lipca 2017 roku.

Mając powyższe na względzie należało zasądzić od pozwanego na rzecz powoda należność główną w wysokości żądanej po ostatecznej modyfikacji powództwa w piśmie z dnia 31 lipca 2017 roku, tj. kwotę 34.961,97 złotych. Przechodząc natomiast do kwestii odsetek w niniejszej sprawie, należy wskazać, że Sąd stwierdził, iż w świetle przedmiotowej sprawy zasądzenie ich na rzecz strony powodowej było zasadne, jednakże w związku z nowelizacją m.in. art. 8 ustawy z dnia 8 marca 2013 roku o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, Sąd powinien był zasądzić je zgodnie ze stanem prawnym aktualnym na datę zwarcia umów między stronami, tj. na kwiecień 2016 roku.

Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 8 ust. 1 przywołanej powyżej ustawy (obowiązującym w dacie zawierania przez strony umów) w transakcjach handlowych, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny, wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych, za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

1) wierzyciel spełnił swoje świadczenie;

2) wierzyciel nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie (ust. 1).

Termin zapłaty określony w umowie nie może przekraczać 30 dni, liczonych od dnia doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku, potwierdzających dostawę towaru lub wykonanie usługi, a w transakcjach handlowych, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny będący podmiotem leczniczym w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 2-4 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, termin ten nie może przekraczać 60 dni (ust. 2). Strony transakcji handlowej mogą ustalić termin zapłaty dłuższy niż 30 dni, pod warunkiem że ustalenie to jest obiektywnie uzasadnione właściwością lub szczególnymi elementami umowy, a termin ten nie przekracza 60 dni (ust. 3). Jeżeli ustalony w umowie termin zapłaty jest dłuższy niż 30 dni, liczonych od dnia doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku, potwierdzających dostawę towaru lub wykonanie usługi, a nie jest spełniony warunek, o którym mowa w ust. 3, wierzycielowi, który spełnił swoje świadczenie, po upływie 30 dni przysługują odsetki, o których mowa w ust. 1 (ust. 4). W przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie daty otrzymania faktury lub rachunku potwierdzającego dostawę towaru lub wykonanie usługi albo gdy faktura lub rachunek zostały doręczone przed dostawą towaru lub wykonaniem usługi, termin zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest liczony od dnia otrzymania przez dłużnika towaru lub usługi (ust. 5).

Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, iż Sąd omyłkowo - błędnie zasądził w wyroku odsetki od należności głównej oraz odsetki od skapitalizowanych odsetek odwołując się do art. 56 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa. Odsetki winny być zasądzone w zgodnie z treścią ustawy z dnia 12 czerwca 2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, bez odwołania się do regulacji zawartej w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa. Brzmienie tego przepisu uległo bowiem zmianie z dniem 1 stycznia 2016 roku.

W toku postępowania powód trzykrotnie cofnął powództwo w zakresie należności głównej oraz części żądania odsetkowego. Zgodnie z treścią art. 203 § 1 i 4 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku. Sąd może uznać za niedopuszczalne cofnięcie pozwu, zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia tylko wtedy, gdy okoliczności sprawy wskazują, że wymienione czynności są sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierzają do obejścia prawa. Stosownie zaś do treści art. 355 § 1 k.p.c. Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne.

Cofnięcie pozwu jest wyrazem rezygnacji przez powoda z kontynuacji postępowania w tym zakresie. W ocenie Sądu w niniejszej sprawie oświadczenie (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. nie zmierzało do obejścia prawa, nie było sprzeczne z prawem ani z zasadami współżycia społecznego.

Z uwagi na to, iż powód skutecznie cofnął pozew w części, tj. co do części należności głównej oraz co do części żądanych odsetek, Sąd na podstawie art. 355 § 1 k.p.c. orzekł jak w punkcie III wyroku.

Sąd nie uwzględnił wniosku pozwanego zawartego w sprzeciwie od wydanego nakazu zapłaty o rozłożenie zadłużenia na raty. Zgodnie z treścią przepisu art. 320 k.p.c. w szczególnie uzasadnionych wypadkach Sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Uprawnienie to przysługuje Sądowi nie w sytuacjach wyjątkowych, ale w szczególnie uzasadnionych, tj. takich, w których ze względu na sytuację finansową spełnienie zasądzonego świadczenia byłoby dla pozwanego niemożliwe do wykonania lub w każdym razie bardzo utrudnione. Wskazać należało, że rozłożenie świadczenia na raty ma ten skutek, że wierzycielowi nie przysługują odsetki od ratalnych świadczeń za okres od daty wyroku do daty płatności poszczególnych rat. W chwili bowiem decydowania o rozłożeniu na raty, Sąd ma na względzie całe świadczenie wraz z narosłymi odsetkami za opóźnienie. Sąd zważył również, że zastosowanie ww. przepisu art. 320 k.p.c. nie może prowadzić do rażącego pokrzywdzenia wierzyciela, niewątpliwie bowiem intencją wniesienia pozwu o zapłatę jest uzyskanie od pozwanego należnego świadczenia.

Nie ulegało wątpliwości, że środki finansowe jakie otrzymuje pozwany od Narodowego Funduszu Zdrowia nie są adekwatne do jego potrzeb, co utrudnia utrzymanie pozwanemu płynności finansowej. W wyniku tego, następuje nieustanny wzrost zadłużenia, co pozwany wykazał dokumentacją księgową. Jednakże w ocenie Sądu, zła sytuacja finansowa pozwanego w tym konkretnym przypadku nie dawała podstaw do rozłożenia zasądzonego świadczenia na raty. Sąd zważył bowiem, że wysokość zadłużenia po stronie pozwanego nie gwarantuje spłaty należności w ratach na rzecz strony powodowej. Nadto należało mieć również na uwadze, że rozłożenie świadczenia na raty nie może prowadzić do rażącego pokrzywdzenia wierzyciela. Nie ulegało zaś wątpliwości, że sytuacja w której wierzyciel przez wiele miesięcy pozbawiony jest należnej mu zapłaty za towar, rzutuje na jego własną płynność finansową. Zatem w ocenie Sądu, rozłożenie na raty spłaty zadłużenia wobec (...) Publicznego Szpitala (...) im. prof. W. (...) w W. nie znajdowało uzasadnienia w okolicznościach przedmiotowej sprawy.

Sąd zważył, że podstawową zasadą dotyczącą zwrotu kosztów procesu jest zasada odpowiedzialności za wynik postępowania. Stosownie do treści przepisu art. 98 § 1 i 3 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Wyjątek od stosowania ww. zasady rozliczania kosztów procesu stanowi art. 102 k.p.c., zgodnie z którym w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej w ogóle kosztami.

W judykaturze przyjmuje się, że przepis art. 102 k.p.c. nie może być rozszerzająco wykładany i wyklucza uogólnienie, a może być stosowany w zależności od konkretnego przypadku. Ustawodawca bowiem przyznaje sądowi pewną swobodę w zasądzaniu kosztów procesu, gdy stosowaniu zasady odpowiedzialności za wynik sporu sprzeciwiają się względy słuszności, co właśnie wyraża się stwierdzeniem, że w przypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów lub nie obciążać jej w ogóle kosztami. Jednocześnie, należało przyjąć, że przepis ten może być stosowany w zależności od konkretnego stanu faktycznego.

Odstąpienie od obciążania strony przegrywającej sprawę kosztami procesu poniesionymi przez jej przeciwnika procesowego jest możliwe jedynie w wypadkach szczególnie uzasadnionych, tj. wówczas, gdy z uwagi na okoliczności faktyczne konkretnej sprawy zastosowanie ogólnych zasad odpowiedzialności za wynik procesu byłoby sprzeczne z zasadą słuszności. Podstawą do takiej oceny może być zachowanie się strony w procesie w połączeniu z jej sytuacją pozaprocesową, np. złą sytuacją finansową. Podkreślenia jednak wymaga, że sama sytuacja ekonomiczna strony przegrywającej, nawet niekorzystna, jak w przypadku pozwanego szpitala, nie może stanowić podstawy do zwolnienia od obowiązku zwrotu kosztów postępowania przeciwnikowi na podstawie art. 102 k.p.c., chyba że za odstąpieniem przez Sąd od podstawowej zasady rozliczania kosztów procesu wskazanej w art. 98 k.p.c., przemawiają dalsze szczególne okoliczności, które łącznie z trudną sytuacją ekonomiczną wyczerpują znamiona wypadku szczególnie uzasadnionego.

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy należało stwierdzić, że brak przesłanek uzasadniających odstąpienie od obciążania pozwanego kosztami procesu. Sąd zważył, że władze pozwanego Szpitala powinny być świadome, jako uczestnicy wielu postępowań sądowych, że opóźnienie w spełnieniu świadczenia może i przeważnie zawsze wiąże się z wniesieniem pozwu przeciwko opóźniającemu się dłużnikowi. Okoliczności podnoszone przez pozwanego w sprzeciwie od nakazu zapłaty dotyczące jego złej sytuacji finansowej nie mogą prowadzić do pokrzywdzenia wierzycieli, którzy dochodzą udowodnionych należności i korzystają z profesjonalnej pomocy prawnej. Z tych względów przepis art. 102 k.p.c. nie znalazł w sprawie zastosowania.

Sąd nadto miał nadto na uwadze, że objęta sporem należność w istocie nie jest znaczna w porównaniu do obrotów szpitala i środków jakimi dysponuje. Niemniej jednak dotychczas pozwany, poza dokonaniem czterech niewielkich wpłat na rzecz powoda, nie podjął żadnych prób, przed zakończeniem niniejszego postępowania, by systematycznie, nawet w niewielkich kwotach miesięcznych, spłacać pozostałą należność na rzecz powoda.

Z przytoczonych wyżej względów Sąd orzekł jak w sentencji.