Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 kwietnia 2015 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy - Śródmieścia w Warszawie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Joanna Dalba

Protokolant aplikant adwokacki Marta Rosińska

po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2015 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) S.A. w W.

przeciwko D. A.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego D. A. na rzecz powoda (...) S.A. w W. kwotę 170,70 zł (sto siedemdziesiąt złotych i siedemdziesiąt groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 31 lipca 2014 r. do dnia zapłaty;

2.  w pozostałym zakresie oddala powództwo;

3.  zasądza od pozwanego D. A. na rzecz powoda (...) S.A. w W. kwotę 39,59 zł (trzydzieści dziewięć złotych i pięćdziesiąt dziewięć groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 22,20 zł (dwadzieścia dwa złote i dwadzieścia groszy) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

­

Sygn. akt: I C 818/15

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 31 lipca 2014 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) powód (...) S.A. z siedzibą w W., reprezentowany przez r. pr. A. D., wniósł o zasądzenie od powoda D. A. kwoty 774,67 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. W uzasadnieniu powód wskazał, że strony zawarły umowę pożyczki o nr (...).

Na ogólną sumę zadłużenia, 774,67 zł, składają się:

- kwota 450,00 zł – suma niespłaconych rat kapitałowych pożyczki;

- kwota 3,38 zł. - kwota skapitalizowanych odsetek umownych w wysokości 9 % w skali roku za okres płatności raty od 28 kwietnia 2013 r. do 28 maja 2013 r. wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;

- kwota 2,32 zł - kwota skapitalizowanych odsetek w wysokości 9 % w skali roku za okres płatności raty pożyczki od 29 maja 2013 r. do 28 czerwca 2013 r. wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

- kwota 1,12 zł - kwota skapitalizowanych odsetek w wysokości 9 % w skali roku za okres płatności raty pożyczki od 29 czerwca 2013 r. do 28 lipca 2013 r. wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

- kwota 3,15 zł - kwota skapitalizowanych odsetek w wysokości 9 % w skali roku za okres płatności raty pożyczki od 30 lipca 2013 r. do 28 sierpnia 2013 r. wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Ponadto, do ogólnej kwoty zadłużenia powód zaliczył również kwotę 25,00 zł za przygotowanie i wysłanie pierwszego monitu, kwotę 49,00 zł za przygotowanie i wysłanie wezwania do zapłaty z dnia 26 czerwca 2013 r., kwotę 49,00 zł za przygotowanie i wysłanie ostatecznego wezwania do zapłaty z dnia 12 lipca 2013 r., kwotę 75,00 zł za przygotowanie i przekazanie sprawy do postępowania windykacyjnego, a od w/w kwot także powód dochodził odsetek ustawowych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Z uzasadnienia pozwu wynika również, że powód żąda od pozwanego kwoty 89,70 zł tytułem opłaty przygotowawczej wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, kwoty 27,00 zł opłaty administracyjnej z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Pozwany zobowiązał się do zapłaty kwoty pożyczki w 10 ratach płatnych miesięcznie, opłaty przygotowawczej w wysokości 299,00 zł oraz odsetek w wysokości 9 % w skali roku od kwoty pożyczki. Na dzień sporządzenia pozwu, pozwany zapłacił powodowi 1.376,53 zł ( pozew i załączniki – k. 2 i 3, oraz k. 10-14 ).

W dniu 29 sierpnia 2014 r. Referendarz Sądowy Sądu Rejonowego dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym uwzględnił powództwo w całości. (nakaz – k. 29)

W dniu 19 września 2014 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) pozwany wniósł sprzeciw, gdzie podniósł, że pożyczka została spłacona w całości. (sprzeciw – k. 32-33)

W piśmie z dnia 28 października 2014 r. powód cofnął powództwo o kwotę 317,00 zł i w tym zakresie zrzekł się roszczenia, jednocześnie wnosząc o zasądzenie od pozwanego kwoty 457,67 zł ( pismo – k. 40 ).

W dniu 24 listopada 2014 r. Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w I Wydziale Cywilnym umorzył postępowanie co do kwoty 317,00 zł ( postanowienie – k. 42 ).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powód, (...) S.A. z siedzibą w W. zawarł w dniu 27 września 2012 r. umowę pożyczki nr (...) z D. A.. W umowie określono następujące postanowienia:

- kwota pożyczki – 1.500,00 zł,

- Roczna Stopa Oprocentowania (stopa stała) – 9 % w skali roku, ilość rat miesięcznych – 10,

- okres trwania umowy pożyczki – okres zapłaty 1-ej raty do zapłaty 10-ej raty,

- opłata przygotowawcza jednorazowa – 299,00 zł,

- opłata administracyjna płatna miesięcznie – 9,00 zł,

- całkowita kwota do zapłaty – 1.951,92 zł,

- całkowita kwota pożyczki – 1.500,00 zł.

Ponadto, w w/w umowie pożyczki określono opłaty za czynności upominawczo-windykacyjne, należne w przypadku opóźnienia w spłacie rat przez pożyczkobiorcę D. A.. Wspomniane opłaty to:

- kwota 25,00 zł za przygotowanie i wysłanie pierwszego monitu,

- kwota 49,00 zł za przygotowanie i wysłanie wezwania do zapłaty,

- kwota 49,00 zł za przygotowanie i wysłanie ostatecznego wezwania do zapłaty,

- kwota 75,00 zł za przygotowanie i przekazanie sprawy do postępowania windykacyjnego ( umowa pożyczki – k. 10-14 ).

W piśmie z dnia 2 października 2012 r. pożyczkodawca, (...) S.A., poinformował pożyczkodawcę o przekazaniu na jego rachunek kwoty pożyczki. W piśmie tym (...) S.A. wskazał także na terminy wymagalności poszczególnych rat ( pismo – k. 15, 16 ).

W piśmie z dnia 10 czerwca 2013 r., (monit), powód wniósł o uregulowanie przez pozwanego zadłużenia w kwocie 219,25 zł w terminie 7 dni od otrzymania niniejszego pisma (pismo – k. 17).

W wezwaniu do zapłaty z dnia 26 czerwca 2013 r., powód wniósł o uregulowanie przez pozwanego kwoty 268,25 zł w terminie do 3 lipca 2013 r. ( wezwanie – k. 18 ).

W ostatecznym wezwaniu do zapłaty z dnia 12 lipca 2013 r., powód zażądał zapłaty zadłużenia w wysokości 508,47 zł, w terminie do 19 lipca 2013 r. ( wezwanie – k. 19 ).

Pismem z dnia 29 lipca 2013 r., (...) S.A. wypowiedział D. A. umowę pożyczki nr (...) z dnia 27 września 2012 r. Nadto, w piśmie tym powód zakreślił pozwanemu termin do zapłaty wszystkich dłużnych kwot, tj. termin do 12 sierpnia 2013 r. Poinformował również, że jeśli pozwany nie ureguluje zadłużenia, to powód skieruje sprawę na drogę sądową ( pismo – k. 22 ).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach sprawy, tj. umowę pożyczki, pismo – monit, wezwanie do zapłaty, ostateczne wezwanie do zapłaty, wypowiedzenie umowy pożyczki, nakaz zapłaty, sprzeciw od nakazu zapłaty, postanowienie o umorzeniu postępowania w części oraz na podstawie treści pozwu. Dokumentacja została sporządzona przez uprawnione jednostki i organy.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Art. 5 ust. 6 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim definiuje pojęcie całkowitego kosztu kredytu. W w/w przepisie pojęcie to zdefiniowano w następujący sposób:

„ Art. 5. Użyte w ustawie określenia oznaczają:

6) całkowity koszt kredytu – wszelkie koszty, które konsument jest zobowiązany ponieść w związku z umową o kredyt, w szczególności:

a) odsetki, opłaty, prowizje, podatki i marże jeżeli są znane kredytodawcy oraz

b) koszty usług dodatkowych w przypadku gdy ich poniesienie jest niezbędne do uzyskania kredytu

-

z wyjątkiem kosztów opłat notarialnych ponoszonych przez konsumenta; … „

W spornej umowie pożyczki nr (...) określono takie odsetki, opłaty, prowizje i koszty dodatkowych usług.

Powód w pozwie żądał zasądzenia kwoty 774,67 zł, w tym kwoty 450,00 zł tytułem zaległych rat udzielonej pożyczki, reszta to w/w dodatkowe koszty. W związku z faktem, iż

pozwany wpłacił kwotę 317,00 zł w dniu 22 kwietnia 2014 r. (a więc przed wniesieniem pozwu w dniu 4 sierpnia 2014 r.), to powód zmniejszył swoje żądanie do pozostałej kwoty, czyli 457,67 zł.

Sąd uznał, iż kwota 457,67 zł nie jest w całości kwotą uprawnioną. Zdaniem Sądu – powód nie wykazał, że pozwany zalega w tej kwocie, nie wskazał – w jaki sposób i na poczet jakich należności zostały zaliczone wpłaty dokonane przez pozwanego. W konsekwencji brak także dat i kwot, od których naliczane były odsetki. W tym stanie rzeczy Sąd zasądził kwotę 170,70 zł. Kwota ta została obliczona w następujący sposób:

Suma opłat, jakie Sąd uwzględnił w obliczeniu to kwoty wskazane m. in. w piśmie pełnomocnika powoda z dnia 28 października 2014 r. i w umowie stron, a mianowicie:

- 198,- zł. – opłata za monit, wezwania do zapłaty i koszty windykacyjno – upominawcze;

- 89,70 zł. – opłata przygotowawcza;

- 2 x 49,- zł. – koszty przygotowania i wysyłki wezwania do zapłaty, a następnie koszty przygotowania i wysyłki ostatecznego wezwania do zapłaty;

- 75,- zł. – koszt przekazania sprawy do postępowania windykacyjnego;

- 27,- zł. – pozostałe opłaty

Łącznie kwota 487,70 zł. Od tej kwoty odjęto kwotę 317,- zł., co do której cofnięto powództwo i otrzymano kwotę 170,70 zł. Od powyższej kwoty zasądzono odsetki od dnia wniesienia powództwa w dniu 31 lipca 2014 r. do dnia zapłaty – zgodnie z żądaniem pozwu.

Podkreślić przy tym należało, że jak zauważono w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 grudnia 2010 r. I BU 8/10, wykrycie prawdy przez Sąd ogranicza się w zasadzie do przeprowadzenia dowodów zgłoszonych przez strony, na nich spoczywa ciężar dowodu (art. 6 k.c.), zasada prawdy materialnej nie może bowiem przekreślać kontradyktoryjności procesu i ciężar wskazania niezbędnych dowodów spoczywa przede wszystkim na stronach procesowych. Działanie Sądu z urzędu i przeprowadzenie dowodu niewskazanego przez stronę jest po uchyleniu art. 3 § 2 k.p.c. dopuszczalne tylko w wyjątkowych sytuacjach oraz musi wypływać z opartego na zobiektywizowanej ocenie przekonania o konieczności jego przeprowadzenia.

Zgodnie z art. 3 k.p.c. strony i uczestnicy postępowania obowiązani są dokonywać czynności procesowych zgodnie z dobrymi obyczajami, dawać wyjaśnienia co do okoliczności sprawy zgodnie z prawdą i bez zatajania czegokolwiek oraz przedstawiać dowody. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 17 czerwca 2009 r., sygn. akt IV CSK 71/09, przedstawienie przez stronę dowodu w celu wykazania określonych twierdzeń o faktach sprawy, z których wywodzi ona korzystne dla siebie skutki, nie jest jej prawem czy obowiązkiem procesowym, lecz ciężarem procesowym, wynikającym i zagwarantowanym przepisami prawa, przede wszystkim w jej własnym interesie. To interes strony, jakim jest wygranie procesu, nakazuje jej podjąć wszelkie możliwe czynności w celu udowodnienia przedstawionych twierdzeń o faktach; strony nie można zmusić do ich podjęcia. O tym, co strona powinna udowodnić w konkretnym procesie decydują przede wszystkim przedmiot sporu, prawo materialne regulujące określone stosunki prawne i prawo procesowe normujące zasady postępowania dowodowego.

Przepis art. 232 k.p.c. stanowi zaś, że strony zobowiązane są wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Powyżej powołane przepisy statuują jedną z podstawowych zasad procesu cywilnego, jaką jest zasada kontradyktoryjności. Zgodnie z jej założeniem, ten, kto powołując się na przysługujące mu prawo, żąda czegoś od innej osoby, obowiązany jest udowodnić okoliczności faktyczne uzasadniające to żądanie, a także że sąd orzekający nie jest obciążony odpowiedzialnością za rezultat postępowania dowodowego, którego dysponentem są strony (por. wyrok SN z dnia 07 października 1998 r., II UN 244/98, OSNP 1999/20/662). Rola sądu nie polega bowiem na wykonywaniu obowiązków procesowych ciążących na stronach (por. wyrok SA w Lublinie z dnia 27 listopada 1996 r., III Aua 26/96, OSNC 1997/1/4). Rzeczą sądu nie jest zarządzanie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też sąd nie jest zobowiązany do prowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (por. wyrok SN z dnia 17 grudnia 1996 r., I CKU 45/96, OSNC 1997/6-7/76).

Sąd uznał, że w niniejszej sprawie nie udowodniono roszczenia w kwocie powyżej zasądzonej w wyroku. Z tych względów Sąd orzekł jak w pkt. 1 i 2 wyroku.

W związku z powyższym, powód wygrał sprawę w 37 %. Koszty postępowania w niniejszej sprawie wyniosły 30 zł opłaty sądowej od pozwu, 17 zł opłaty skarbowej za pełnomocnictwo oraz 60 zł opłaty za zastępstwo procesowe, co w sumie daje kwotę 107 zł. W związku z faktem, iż powód wygrał sprawę w 37 %, to Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 39,59 zł tytułem zwrotu kosztów procesowych, w tym kwotę 22,20 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. W przedmiocie kosztów Sąd orzekł na podstawie art. 100 w zw. z art. 98 Kodeksu postępowania cywilnego. (por. pkt. 3 wyroku)

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda.