Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 26 września 2012 r. powódka K. T. wniosła o zasądzenie od pozwanej E. P. kwoty 15.353,65 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od:

- kwoty 1.564,75 zł od dnia 21 września 2011 r. do dnia zapłaty,

- kwoty 260 zł od dnia 29 listopada 2011 r. do dnia zapłaty,

- kwoty 4.051,99 zł od dnia 8 grudnia 2011 r. do dnia zapłaty,

- kwoty 95,09 zł od dnia 12 grudnia 2011 r. do dnia zapłaty,

- kwoty 2.030,32 zł od dnia 15 grudnia 2011 r. do dnia zapłaty,

- kwoty 7.023,75 zł od dnia 17 grudnia 2011 r. do dnia zapłaty,

- kwoty 327,75 zł od dnia 28 grudnia 2011 r. do dnia zapłaty.

Nadto powódka wniosła o zasądzenie na jej rzecz zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powódka wskazała, że dochodzona kwota stanowi niezapłaconą część ceny za sprzedane pozwanej towary.

W dniu 22 października 2012 r. referendarz sądowy w tut. Sądzie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w sprawie XV GNc 7239/12.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty wniesionym w dniu 3 grudnia 2012 r. pozwana zaskarżyła nakaz w całości. W uzasadnieniu sprzeciwu pozwana nie kwestionowała faktu zawarcia z powódką poszczególnych umów sprzedaży, wskazała jednak, iż dostarczony przez powódkę towar był wadliwy, zaś reklamacje złożone przez pozwaną pozostawały bez odpowiedzi. Wobec powyższego pozwana odstąpiła od umów sprzedaży zawartych z powódką. Pozwana podniosła także, iż z winy powódki straciła jednego ze swoich stałych klientów, wobec czego poniosła stratę.

W piśmie procesowym z dnia 26 kwietnia 2013 r. powódka – odnosząc się do zarzutów pozwanej – wskazała, że dokonane przez pozwaną odstąpienia od poszczególnych umów sprzedaży należy uznać za bezskuteczne. Oświadczenia o odstąpieniu zostały bowiem wysłane przez pozwaną dopiero w reakcji na doręczone jej wezwania do zapłaty. Nadto oświadczenia te zostały złożone przez pozwaną dopiero po upływie 4 miesięcy od realizacji zamówienia, co świadczy o braku staranności pozwanej jako przedsiębiorcy. Nadto część towaru objęta oświadczeniem o odstąpieniu nigdy nie była reklamowana przez pozwaną. Powódka podniosła również, iż pozwana nie udowodniła, w jakim dniu dowiedziała się o wadach.

W odpowiedzi na powyższe pozwana w piśmie procesowym z dnia 1 lipca 2013 r. pozwana zaprzeczyła twierdzeniom powoda podnosząc, że wszelkie jej reklamacje powinny zostać rozpatrzone na piśmie lub za pośrednictwem poczty elektronicznej. Skoro zatem powód nie przedłożył żadnych dokumentów na tę okoliczność, jego twierdzenia należy uznać za nieudowodnione. Z kolei wezwanie do zapłaty zostało wysłane przez powódkę po tym, jak pozwana uprzedziła powódkę o zamiarze odstąpienia od umów sprzedaży, czego konsekwencją było złożenie przez pozwaną oświadczenia o odstąpieniu od poszczególnych umów dopiero po wysłaniu jej wezwań do zapłaty. Pozwana wskazała również, iż wszelkie wady były zgłaszane powódce niezwłocznie po ich zauważeniu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Od 2011 r. strony pozostawały w stałych stosunkach gospodarczych, w ramach których pozwana nabywała od powódki towary w postaci zabawek produkowanych m.in. przez firmy (...), oferujące produkty z certyfikatem jakości. W ramach współpracy pozwana składała zamówienia u powódki, na podstawie których powódka dostarczała pozwanej zamówione towary ( bezsporne; nadto dowód : warunki współpracy – k. 43-44, wydruki ze stron internetowych powoda z ofertą sprzedaży zabawek – k. 45-51, zeznania świadka R. T. – k. 170).

Na podstawie złożonych przez pozwaną zamówień, powódka po dostarczeniu pozwanej zamówionych przez nią towarów wystawiła na jej rzecz faktury VAT, w tym:

- fakturę VAT nr (...) z dnia 13 września 2011 r. na kwotę 8.197,95 zł netto, tj. 10.083,48 zł brutto z terminem zapłaty wynoszącym 7 dni,

- fakturę VAT nr (...) z dnia 28 listopada 2011 r. na kwotę 211,38 zł netto, tj. 260 zł brutto,

- fakturę VAT nr (...) z dnia 30 listopada 2011 r. na kwotę 3.294,30 zł netto, tj. 4.051,99 zł brutto z terminem zapłaty wynoszącym 7 dni,

- fakturę VAT nr (...) z dnia 4 grudnia 2011 r. na kwotę 1.357,32 zł netto, tj. 1.669,50 zł brutto z terminem zapłaty wynoszącym 7 dni,

- fakturę VAT nr (...) z dnia 7 grudnia 2011 r. na kwotę 1.650,67 zł netto, tj. 2.030,32 zł brutto z terminem zapłaty wynoszącym 7 dni,

- fakturę VAT nr (...) z dnia 16 listopada 2011 r. na kwotę 5.710,37 zł netto, tj. 7.023,75 zł brutto z terminem zapłaty wynoszącym 30 dni,

- fakturę VAT nr (...) z dnia 20 grudnia 2011 r. na kwotę 266,46 zł netto, tj. 327,75 zł brutto z terminem zapłaty wynoszącym 7 dni.

( dowód : faktury VAT – k. 11-25).

Pozwana zapłaciła na rzecz powódki kwotę 8.518,73 zł tytułem faktury VAT nr (...) oraz kwotę 1.574,41 zł tytułem faktury VAT nr (...) ( bezsporne).

Pozwana w grudniu 2011 r. kilkakrotnie zgłosiła powódce za pośrednictwem poczty elektronicznej reklamacje poszczególnych produktów nabytych od powódki. W dniu 14 października 2011 r. pozwana zgłosiła reklamację towarów w postaci trzech kompletów sztućców N.&N. ( (...)), w dniu 29 grudnia 2011 r. zgłosiła reklamację produktów w postaci lusterka (S. (...)) oraz wieży z podajnikiem ( (...)), w dniu 20 grudnia 2011 r. zgłosiła reklamację produktu w postaci materaca ( (...)), natomiast w dniu 3 grudnia 2011 r. zgłosiła reklamację biurka ( dowód : wydruki z poczty elektronicznej – k. 53-68, zeznania świadka T. J. – k. 198).

Powódka uwzględniła powyższe reklamacje pozwanej i wysłała jej nowe produkty w zamian za uszkodzone. Produkty wysłane do pozwanej w wyniku uwzględnienia reklamacji nie były przedmiotem kolejnych reklamacji zgłaszanych przez pozwaną ( dowód : zeznania świadka T. P. – k. 183, zeznania świadka T. J. – k. 198, zeznania powódki – k. 233, zeznania pozwanej – k. 234).

Następnie w dniu 5 kwietnia 2012 r. pozwana zgłosiła powódce reklamację nabytych od niej w listopadzie i w grudniu 2011 r. zabawek w postaci zestawu farma (S. (...)), jednej sztuki statku pirackiego (S. (...)), jednej sztuki pierwszego kulodromu (H. (...)), jednej sztuki puzzli w ramie paulina (H. (...)), dwóch sztuk puzzli w ramie statek piracki (H. (...)), jednej sztuki puzzli w ramie księżniczka (S. (...)), jednej sztuki zestawu odmierzacza czasu mycia zębów wiking (H. (...)), jednej sztuki lampy statek piracki (H. (...)) oraz jednej sztuki pozytywki (S. (...)) ( dowód : zgłoszenie reklamacyjne – k. 81, protokoły stwierdzenia wad – k. 82-92, zeznania świadka R. T. – k. 170-171, zeznania pozwanej – k. 234).

Powyższe reklamacje nie zostały uwzględnione przez powódkę ( dowód : zeznania powódki – k. 233).

Spośród reklamacji zgłoszonych przez pozwaną istotną wadę dyskwalifikującą produkt do użytku i sprzedaży zawierały dwie sztuki zestawu farma (S. (...)). Każdy z tych zestawów składał się z dwóch elementów – ciągnika i przyczepy. W pierwszym z tych elementów podczas produkcji powstały wady polegające na niedowierceniu otworów z wyraźnym niedoszlifowaniem powierzchni. Również pozytywka (S. (...)) nie nadawała się do sprzedaży, gdyż posiadała powstałą w produkcji wadę materiałową polegającą na rozwarstwieniu się drewna, w wyniku czego powstały rozwarstwienia obniżające estetykę produktu .. (...) kolei w produkcie w postaci lampy statek piracki (H. (...)) występowała większa ilość wad. Niezasadne było natomiast reklamowanie produktów w postaci puzzli w ramie paulina (H. (...)), dwóch sztuk puzzli w ramie statek piracki (H. (...)), puzzli w ramie księżniczka (S. (...)) oraz w postaci odmierzacza czasu mycia zębów Wiking (H. (...)). W tych produktach wady były nieistotne, występowały w niewielkim zakresie, a ubytki farby, przebarwienia, pęknięcia powłoki lakierniczej i odszczepienia występowały w niewielkim stopniu nieprzekraczającym 1% powierzchni zabawki ( dowód : pisemna opinia biegłego sądowego z załącznikami – k. 249-272, ustna opinia uzupełniająca – k. 309-310).

W piśmie z dnia 27 kwietnia 2012 r. pozwana złożyła powódce oświadczenie o odstąpieniu od umów sprzedaży, na podstawie których wystawiono faktury VAT nr (...) z uwagi na brak reakcji na zgłoszone przez pozwaną reklamacje w dniach 14 października 2011 r. i 5 kwietnia 2012 r. Oświadczenie o odstąpieniu od umowy dotyczyło wszystkich towarów wymienionych w tych fakturach, w tym towarów objętych reklamacją w postaci pierwszego kulodromu (H. (...)) z faktury VAT nr (...) o wartości 141 zł brutto, jednego kompletu sztućców N.&N. ( (...)) z faktury VAT nr (...), wieży z podajnikiem (H. (...)) z faktury VAT nr (...) o wartości 149,25 zł brutto, dwóch sztuk puzzli w ramie statek piracki (H. (...)) z faktur VAT nr (...) o wartości 23,25 zł brutto każda sztuka, puzzli w ramie paulina (H. (...)) z faktur VAT nr (...) o wartości 22,50 zł każda sztuka, odmierzacza czasu mycia zębów wiking (H. (...)) z faktury VAT nr (...) o wartości 27,75 zł brutto, pozytywki (S. (...)) z faktury VAT nr (...) o wartości 87,50 zł brutto, lampy statek piracki (H. (...)) z faktury VAT nr (...) o wartości 218,26 zł brutto, statku pirackiego (S. (...)) z faktury VAT nr (...) o wartości 243,82 zł brutto, a także dwóch sztuk zestawu farma (S. (...)) z faktury VAT nr (...) o wartości 243,82 zł brutto za każdą sztukę. Oświadczenie pozwanej o odstąpieniu obejmowało również towary nie objęte reklamacją, a także towary reklamowane lecz w większej ilości, aniżeli wskazano w reklamacjach ( dowód : pismo pozwanej – k. 94, zestawienie towarów do odbioru – k. 95-100, zeznania świadka T. P. – k. 183-184).

Pismem z dnia 10 lutego 2012 r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 15.353,65 zł w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania tytułem należności wynikającej z faktury VAT nr (...) w wysokości 1.564,75 zł, z faktury VAT nr (...) w wysokości 260 zł, z faktury VAT nr (...) w wysokości 4.051,99 zł, z faktury VAT nr (...) w wysokości 95,09 zł, z faktury VAT nr (...) w wysokości 2.030,32 zł, z faktury VAT nr (...) w wysokości 7.023,75 zł oraz z faktury VAT nr (...) w wysokości 327,75 zł. Pismo to zostało doręczone pozwanej w dniu 16 lutego 2012 r. ( dowód : wezwanie do zapłaty – k. 26, potwierdzenie odbioru – k. 28-29).

Pozwana w piśmie z dnia 30 kwietnia 2012 r. odmówiła powódce zapłaty podnosząc, że odstąpiła skutecznie od umów sprzedaży zawartych z powódką z uwagi na brak odpowiedzi na reklamacje zgłoszone przez pozwaną. Jednocześnie pozwana wezwała powódkę do odbioru towarów będących przedmiotem oświadczenia o potrąceniu ( dowód : pismo pozwanej z dnia 30 kwietnia 2012 r. – k. 102).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o niezaprzeczone twierdzenia obu stron, w oparciu o dokumenty dołączone do akt sprawy, w oparciu o zeznania świadków i przesłuchanie stron oraz w oparciu o pisemną i ustną opinię biegłego sądowego. Wiarygodność przedłożonych w toku postępowania dokumentów nie była kwestionowana wzajemnie przez strony postępowania, a Sąd nie znalazł podstaw by czynić to z urzędu.

Sąd uznał za wiarygodne co do zasady zeznania świadków R. T., T. P. i T. J.. Zeznania świadków były bowiem spójne, logiczne i konsekwentne, dlatego brak było podstaw by je kwestionować. Sąd odmówił jednak wiarygodności zeznaniom świadka T. P. w zakresie, w jakim świadek zeznał, że pozwana składała powódce reklamację również telefonicznie. Należy bowiem zauważyć, że pozwana już w sprzeciwie od nakazu zapłaty wskazała, iż zgłoszenie reklamacji, jak również ich rozpatrzenie zawsze następowało na piśmie lub za pośrednictwem poczty elektronicznej. Co więcej, z zeznań powódki wynika, iż pozwana nigdy nie zgłaszała reklamacji telefonicznie, lecz zawsze następowało to poprzez wysłanie wiadomości za pośrednictwem poczty elektronicznej. Z tych samych przyczyn Sąd odmówił wiarygodności zeznaniom pozwanej w zakresie, w jakim pozwana zeznał, iż w styczniu 2012 r. zgłosiła powódce telefonicznie reklamację poszczególnych produktów.

Z kolei złożoną do akt sprawy opinię biegłego sądowego z zakresu wyceny ruchomości, Sąd uznał za rzetelną jasną i w pełni wyczerpującą. Biegły w sposób rzeczowy odniósł się do przedmiotu opinii. Co więcej, żadna ze stron nie kwestionowała opinii biegłego, zaś na rozprawie w dniu 1 września 2014 r. strony miały możliwość usunięcia wszelkich wątpliwości w zakresie przedmiotu opinii poprzez zadawanie biegłemu pytań w tym zakresie.

Sąd na rozprawie w dniu 17 czerwca 2013 r. postanowił zwrócić pismo procesowe pełnomocnika powoda z dnia 12 czerwca 2013 r. Pismo to zostało bowiem złożone bez zgody Przewodniczącego. Zgodnie bowiem z art. 207 § 3 k.p.c., przewodniczący może także przed pierwszym posiedzeniem wyznaczonym na rozprawę zobowiązać strony do złożenia dalszych pism przygotowawczych, oznaczając porządek składania pism, termin, w którym należy je złożyć, i okoliczności, które mają być wyjaśnione. W toku sprawy złożenie pism przygotowawczych następuje tylko wtedy, gdy sąd tak postanowi, chyba że pismo obejmuje wyłącznie wniosek o przeprowadzenie dowodu. Sąd może wydać postanowienie na posiedzeniu niejawnym. Z kolei w myśl art. 207 § 7 k.p.c., odpowiedź na pozew złożona z naruszeniem § 2 podlega zwrotowi; zwrotowi podlega także pismo przygotowawcze złożone z naruszeniem § 3.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w przeważającej części.

Powódka swoje roszczenie wywodziła z poszczególnych umów zawartych z pozwaną, na podstawie których powódka dostarczała pozwanej produkty w postaci zabawek, natomiast pozwana obowiązana była do zapłaty ceny.

W pierwszej kolejności należy podkreślić, iż pozwana nie kwestionowała zawarcia z powódką poszczególnych umów sprzedaży, a ich ważność i skuteczność nie budziła wątpliwości Sądu. Zgodnie z art. 535 § 1 k.c., przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Sprzedaż jest umową dwustronnie zobowiązującą. Do podstawowych obowiązków sprzedającego należą przeniesienie na kupującego własności rzeczy oraz jej wydanie kupującemu. Z kolei obowiązkiem kupującego jest zapłacenie ceny. Skoro strony zawarły umowy sprzedaży, a pozwana nie kwestionowała odbioru towarów oraz wysokości ceny, do której zapłaty zobowiązała się względem powódki, jej obowiązkiem było uiszczenie umówionej ceny w pełnej wysokości w ustalonym terminie.

Pozwana wnosząc o oddalenie powództwa podniosła jednak, iż w piśmie z dnia 27 kwietnia 2012 r. złożyła powódce oświadczenie o odstąpieniu od umów sprzedaży, na podstawie których powódka dochodzi zapłaty w niniejszym postępowaniu.

Przesłanki odstąpienia od umowy sprzedaży w wypadku, gdy rzecz sprzedana jest wadliwa reguluje art. 560 k.c. Stosownie do § 1 tego artykułu, jeżeli rzecz sprzedana ma wady, kupujący może od umowy odstąpić albo żądać obniżenia ceny. Jednakże kupujący nie może od umowy odstąpić, jeżeli sprzedawca niezwłocznie wymieni rzecz wadliwą na rzecz wolną od wad albo niezwłocznie wady usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona przez sprzedawcę lub naprawiana, chyba że wady są nieistotne.

Uprawnienie do odstąpienia od umowy ma charakter prawa kształtującego. Oświadczenie kupującego o odstąpieniu - jeżeli nie występuje sytuacja przewidziana w art. 560 § 1 zd. 2 k.c., powoduje więc upadek z mocą wsteczną sprzedaży i tym samym wyklucza realizację pozostałych uprawnień. Zgodnie bowiem z art. 560 § 2 k.c., jeżeli kupujący odstępuje od umowy z powodu wady rzeczy sprzedanej, strony powinny sobie nawzajem zwrócić otrzymane świadczenia według przepisów o odstąpieniu od umowy wzajemnej.

Prawna możliwość realizacji przez kupującego jego uprawnień wynikających z rękojmi uzależniona jest jednak od dokonania przez niego określonych aktów staranności. Do aktów tych należy obowiązek zbadania nabytej rzeczy oraz obowiązek zawiadomienia sprzedawcy o wykrytej wadzie w określonym terminie. Zgodnie z art. 563 § 1 k.c., kupujący traci uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy, jeżeli nie zawiadomi sprzedawcy o wadzie w ciągu miesiąca od jej wykrycia, a w wypadku gdy zbadanie rzeczy jest w danych stosunkach przyjęte, jeżeli nie zawiadomi sprzedawcy o wadzie w ciągu miesiąca po upływie czasu, w którym przy zachowaniu należytej staranności mógł ją wykryć. Stosownie natomiast do § 2 tego artykułu, przy sprzedaży między osobami prowadzącymi działalność gospodarczą utrata uprawnień z tytułu rękojmi następuje, jeżeli kupujący nie zbadał rzeczy w czasie i w sposób przyjęty przy rzeczach tego rodzaju i nie zawiadomił niezwłocznie sprzedawcy o dostrzeżonej wadzie, a w wypadku gdy wada wyszła na jaw dopiero później - jeżeli nie zawiadomił sprzedawcy niezwłocznie po jej wykryciu.

W świetle brzmienia powyższego przepisu przy sprzedaży między osobami prowadzącymi działalność gospodarczą utrata uprawnień z tytułu rękojmi następuje we wcześniejszym terminie, tj. jeżeli kupujący nie zbadał rzeczy w czasie i w sposób przyjęty przy rzeczach tego rodzaju i nie zawiadomił niezwłocznie sprzedawcy o dostrzeżonej wadzie, a w wypadku gdy wada wyszła na jaw dopiero później – jeżeli nie zawiadomił sprzedawcy niezwłocznie po jej wykryciu. W ocenie Sądu pozwana zgłaszając reklamację dopiero w dniu 5 kwietnia 2012 r. nie zachowała takiej staranności. Pozwana przyznała bowiem, iż osoby, którym sprzedała produkty nabyte od powódki zgłaszały do pozwanej poszczególne wady już w styczniu 2012 r. Zgłoszenie do powódki reklamacji poszczególnych produktów powinno zatem nastąpić niezwłocznie po wykryciu wad.

Na uwadze należy mieć jednak art. 564 k.c., w myśl którego w wypadku przewidzianym w art., 563 § 1 k.c., utrata uprawnień z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy nie następuje mimo niezachowania terminów do zbadania rzeczy przez kupującego i do zawiadomienia sprzedawcy o wadach, jeżeli sprzedawca wadę podstępnie zataił albo zapewnił kupującego, że wady nie istnieją.

Zapewnienie o nieistnieniu wad może przybrać różnoraką postać. Może to być zatem nieformalne oświadczenie sprzedawcy, ale również oświadczenie mające sformalizowaną postać certyfikatu, znaku jakości czy atestu (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 października 2005 r., V CK 260/05, LEX nr 187090). Strony nie pozostawały w sporze co do faktu, że zabawki produkowane przez firmy (...) opatrzone są certyfikatami jakości. Należało zatem uznać, iż powódka zapewniła pozwaną w rozumieniu art. 564 k.c., że wady sprzedanych towarów nie istnieją, a zatem termin wygaśnięcia roszczeń z tytułu rękojmi wynikający z art. 563 § 2 k.c. nie znajduje w niniejszej sprawie zastosowania.

Prawo wyboru uprawnień wynikających z rękojmi za wady fizyczne przysługuje kupującemu. Wykonanie przez kupującego prawa do odstąpienia od umowy sprzedaży powoduje upadek tej umowy z mocą wsteczną, a co za tym idzie – wyklucza realizację pozostałych uprawnień przysługujących kupującemu, w szczególności roszczenia o obniżenie ceny. Jeżeli zaś kupujący przedstawi w pierwszej kolejności inne roszczenie, to nieuczynienie zadość temu roszczeniu przez sprzedawcę nie wyklucza w przyszłości realizacji przez kupującego prawa do odstąpienia od umowy. Jednakże kupujący nie może skorzystać ze swojego uprawnienia do odstąpienia od umowy, jeżeli sprzedawca rzecz wymieni lub naprawi.

Pozwana przed odstąpieniem od umowy złożyła u powódki reklamacje dotyczące poszczególnych produktów .. (...) dniu 14 października 2011 r. pozwana zgłosiła reklamację towarów w postaci trzech kompletów sztućców N.&N. ( (...)), w dniu 29 grudnia 2011 r. zgłosiła reklamację produktów w postaci lusterka (S. (...)) oraz wieży z podajnikiem ( (...)), w dniu 20 grudnia 2011 r. zgłosiła reklamację produktu w postaci materaca ( (...)), natomiast w dniu 3 grudnia 2011 r. zgłosiła reklamację biurka. Z dowodów przeprowadzonych w sprawie wynika natomiast, że powódka uwzględniła powyższe reklamacje i dostarczyła pozwanej nowe produkty wolne od wad. Tym samym uprawnienie pozwanej do odstąpienia od umów sprzedaży w zakresie dotyczącym wymienionych wyżej produktów - wygasło. Zgodnie bowiem z art. 560 § 1 k.c., prawo odstąpienia od umowy przez kupującego nie może być realizowane w sytuacji, gdy sprzedawca niezwłocznie wymieni wadliwą rzecz na rzecz wolną od wad albo wadę usunie.

W stosunku do pozostałych produktów nabytych od powódki, pozwanej co do zasady przysługiwało prawo odstąpienia od umowy. Skoro bowiem pozostałe zabawki nie zostały objęte reklamacjami lub reklamacje ich dotyczące nie zostały uwzględnione, pozwana mogła w stosunku do nich skorzystać z dalej idących uprawnień, tj. odstąpić od umowy. Skuteczność oświadczenia o odstąpieniu od umowy zależy jednak przede wszystkim od zaistnienia przesłanek uprawniających kupującego do złożenia oświadczenia tej treści.

Oceniając skuteczność odstąpienia przez pozwaną od poszczególnych umów sprzedaży w pierwszej kolejności należy wskazać, że oświadczenie o odstąpieniu obejmowało wyłącznie umowy, na podstawie których powódka wystawiła faktury VAT nr (...). Oświadczenie o odstąpieniu nie obejmowało zatem trzech umów, z których powódka wywodzi roszczenie w niniejszym postępowaniu, to jest umów, na podstawie których wystawiono fakturę VAT nr (...) z dnia 28 listopada 2011 r. na kwotę 211,38 zł netto, tj. 260 zł brutto, fakturę VAT nr (...) z dnia 4 grudnia 2011 r. na kwotę 1.357,32 zł netto, tj. 1.669,50 zł brutto oraz fakturę VAT nr (...) z dnia 20 grudnia 2011 r. na kwotę 266,46 zł netto, tj. 327,75 zł brutto. Tym samym należało uznać, że w stosunku do wymienionych wyżej umów pozwana nie złożyła powódce oświadczenia o odstąpieniu, a zatem obowiązana była do zapłaty ceny wynikającej ze wskazanych faktur w łącznej wysokości 2.257,25 zł. Z kolei jedna z umów będących przedmiotem oświadczenia o odstąpieniu, tj. umowa, na podstawie której wystawiono fakturę VAT nr (...) nie stanowi podstawy roszczeń powódki dochodzonych w przedmiotowej sprawie, a zatem skuteczność odstąpienia w tym zakresie nie będzie przedmiotem dalszych rozważań prawnych.

Oświadczenie pozwanej o odstąpieniu od umów sprzedaży dotyczyło jedynie czterech umów, z których powódka wywodzi swe roszczenia w niniejszym postepowaniu, tj. umów na podstawie których powódka wystawiła pozwanej fakturę VAT nr (...) z dnia 7 grudnia 2011 r. na kwotę 1.650,67 zł netto, tj. 2.030,32 zł brutto, fakturę VAT nr (...) z dnia 13 września 2011 r. na kwotę 8.197,95 zł netto, tj. 10.083,48 zł brutto, fakturę VAT nr (...) z dnia 30 listopada 2011 r. na kwotę 3.294,30 zł netto, tj. 4.051,99 zł brutto oraz fakturę VAT nr (...) z dnia 16 listopada 2011 r. na kwotę 5.710,37 zł netto, tj. 7.023,75 zł brutto.

Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Przepis ten na płaszczyźnie procesowej znajduje odzwierciedlenie w art. 232 zd. 1 k.p.c., w świetle którego strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Z przepisów tych wynika, że ciężar wykazania wad fizycznych w nabytej rzeczy spoczywa na kupującym, skoro z okoliczności tej wywodzi on skutki prawne (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 sierpnia 1982 r., III CRN 135/82, LEX nr 8450). Tym samym to na pozwanej spoczywał ciężar dowodu, że wszystkie produkty nabyte od powódki na podstawie umów objętych oświadczeniem o odstąpieniu posiadały wady fizyczne.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, że pozwana zgłosiła reklamację jedynie niektórych produktów nabytych na podstawie powyższych umów. Co prawda z art. 560 k.c. nie wynika, że odstąpienie od umowy musi zostać poprzedzone zgłoszeniem reklamacji, niemniej jednak trzeba zauważyć, że pozwana nie zarzucała powódce, iż wszystkie dostarczone jej produkty były wadliwe. Zdaniem pozwanej wady dotyczyły wyłącznie produktów objętych reklamacją. Zgodnie natomiast z art. 656 k.c., jeżeli spośród rzeczy sprzedanych tylko niektóre są wadliwe i dają się odłączyć od rzeczy wolnych od wad, bez szkody dla stron obu, uprawnienie kupującego do odstąpienia od umowy ogranicza się do rzeczy wadliwych. Jeżeli zatem przedmiotem danej umowy sprzedaży jest kilka rzeczy, zaś wada ujawnia się w jednej bądź kilku z nich, uprawnienie kupującego do odstąpienia od umowy ogranicza się wyłącznie do rzeczy wadliwych. Prawo pozwanej do odstąpienia od poszczególnych umów ograniczało się zatem do poszczególnych produktów, które zostały wykonane wadliwie. Tym samym skuteczność odstąpienia od umowy należało ocenić wyłącznie w stosunku do produktów w postaci jednej sztuki zestawu farma (S. (...)), jednej sztuki statku pirackiego (S. (...)), jednej sztuki kulodromu (H. (...)), jednej sztuki puzzli w ramie paulina (H. (...)), dwóch sztuk puzzli w ramie statek piracki (H. (...)), jednej sztuki puzzli w ramie księżniczka (S. (...)), jednej sztuki zestawu odmierzacza czasu mycia zębów wiking (H. (...)), jednej sztuki lampy statek piracki (H. (...)) oraz jednej sztuki pozytywki (S. (...)). Z kolei co do produktów objętych reklamacjami zgłoszonymi przez pozwaną w grudniu 2011 r. wskazać należy, że powódka uwzględniła wszystkie te reklamacje oraz dostarczyła pozwanej nowe produkty wolne od was, a zatem uprawnienie pozwanej do odstąpienia od umów sprzedaży w tym zakresie wygasło. Zgodnie bowiem z art. 560 § 1 k.c., prawo odstąpienia od umowy przez kupującego nie może być realizowane w sytuacji, gdy sprzedawca niezwłocznie wymieni wadliwą rzecz na rzecz wolną od wad albo wadę usunie.

Jak wynika z pisemnej opinii biegłego sądowego oraz z ustnej opinii uzupełniającej, istotną wadę dyskwalifikującą produkt do użytku i sprzedaży zawierały dwie sztuki zestawu farma (S. (...)) oraz pozytywka (S. (...)). Z opinii biegłego sądowego wynika nadto, że wady te powstały podczas produkcji zabawek. Należy więc uznać, że pozwana wykazała zaistnienie przesłanek uzasadniających złożenie oświadczenia o odstąpieniu od umów sprzedaży w zakresie tych produktów, których wartość zgodnie z fakturą VAT nr (...) wynosiła łącznie 331,32 zł, w tym 243,82 zł za zestaw farma oraz 87,50 zł za pozytywkę.

Odnosząc się natomiast do odstąpienia od umów sprzedaży w zakresie pozostałych produktów objętych reklamacją pozwanej wskazać należy, iż z opinii biegłego sądowego co prawda wynika, że również te produkty zawierały wady fizyczne, jednakże pozwana w żaden sposób nie udowodniła, iż wady te powstały podczas produkcji lub w późniejszym okresie przed dostarczeniem pozwanej towarów. Uszkodzenia te mogły bowiem powstać także dopiero po dostarczeniu tych produktów pozwanej. Co więcej w tych produktach wady były nieistotne, występowały w niewielkim zakresie, a ubytki farby, przebarwienia, pęknięcia powłoki lakierniczej i odszczepienia występowały w niewielkim stopniu nieprzekraczającym 1% powierzchni zabawki. Jedynie w produkcie w postaci lampy statek piracki (H. (...)) występowała większa ilość wad, jednakże podobnie jak w stosunku do innych zabawek wyżej opisanych, pozwana nie wykazała, iż wada ta powstała z winy powódki. Tym samym należało uznać, iż pozwana nie udowodniła, że wskazane wady w wymienionych wyżej produktach powstały przed dostarczeniem jej tych produktów lub wynikały z przyczyny tkwiącej już poprzednio w rzeczy sprzedanej. Stosownie natomiast do art. 559 k.c., sprzedawca nie jest odpowiedzialny z tytułu rękojmi za wady fizyczne, które powstały po przejściu niebezpieczeństwa na kupującego, chyba że wady wynikły z przyczyny tkwiącej już poprzednio w rzeczy sprzedanej. Zarzut pozwanej w tym zakresie należało zatem uznać za nieudowodniony.

Tym samym zarzut pozwanej należało uznać za skuteczny jedynie w odniesieniu do produktów w postaci zestawu farma (S. (...)) oraz pozytywki (S. (...)), których wartość zgodnie z fakturą VAT nr (...) wynosiła łącznie 331,32 zł, w tym 243,82 zł za zestaw farma oraz 87,50 zł za pozytywkę. W pozostałym zakresie, tj. co do kwoty 15.022,33 zł powództwo należało uwzględnić, o czym Sąd orzekł w pkt I sentencji wyroku.

O odsetkach od zasądzonej kwoty Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. W niniejszej sprawie terminy zapłaty poszczególnych kwot zostały wskazane w fakturach VAT wystawionych przez powódkę. W fakturze VAT nr (...) termin zapłaty określono na dzień 20 września 2011 r., a zatem odsetki ustawowe od kwoty 1.564,75 zł należało zasądzić od dnia 21 września 2011 r. Z kolei faktura VAT nr (...) powinna zostać opłacona przez pozwaną do dnia 28 listopada 2011 r., w konsekwencji czego Sąd zasądził odsetki ustawowe od kwoty 260 zł od dnia 29 listopada 2011 r. Również w pozostałych fakturach VAT, tytułem których powódka dochodziła zapłaty od pozwanej, wskazane zostały terminy ich zapłaty. Tym samym Sąd zasądził odsetki ustawowe od kwoty 3.720,67 zł od dnia 8 grudnia 2011 r. do dnia zapłaty, od kwoty 95,09 zł od dnia 12 grudnia 2011 r. do dnia zapłaty, od kwoty 2.030,32 zł od dnia 15 grudnia 2011 r. do dnia zapłaty, od kwoty 7.023,75 zł od dnia 17 grudnia 2011 r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 327,75 zł od dnia 28 grudnia 2011 r. do dnia zapłaty.

W pozostałym zakresie, a więc co do kwoty 331,32 zł wynikającej z faktury VAT nr (...) powództwo należało oddalić z uwagi na skuteczne odstąpienie przez pozwaną od umowy sprzedaży, o czym Sąd orzekł w pkt II sentencji wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł w pkt III sentencji wyroku na podstawie art. 100 zd. drugie k.p.c. Zgodnie z tym przepisem, Sąd może włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeżeli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swego żądania albo gdy określenie należnej mu sumy zależało od wzajemnego obrachunku lub oceny sądu. W okolicznościach niniejszej sprawy powódka przegrała sprawę wyłącznie w odniesieniu do kwoty 331,32 zł, a więc w 2,16%. W ocenie Sądu należało zatem obciążyć kosztami postępowania wyłącznie stronę pozwaną. Na zasądzoną tytułem zwrotu kosztów procesu na rzecz powódki kwotę składa się kwota 768 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu ustalonej na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, kwota 2.400 zł tytułem kosztów zastępstwa strony przez profesjonalnego pełnomocnika, ustalona w oparciu o § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu wraz z kwotą 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

W pkt IV sentencji wyroku Sąd obciążył Skarb Państwa kosztami opinii biegłego sądowego w wysokości 350 zł orzekając na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Z/ odpis wyroku wyraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanej.