Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK ŁĄCZNY

UZASADNIENIE

Skazany P. Z. złożył wniosek (k. 2) o wydanie wyroku łącznego poprzez połączenie kar orzeczonych wyrokami:

⚫

Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 12 października 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 1131/11,

⚫

Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 18 maja 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 629/10,

⚫

Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w W. z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie o sygn. akt IV K 27/10,

⚫

Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 17 września 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 1146/10,

⚫

Sądu Rejonowego w Malborku z dnia 11 stycznia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 1436/10,

⚫

Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 03 lutego 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 248/10,

⚫

Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 06 kwietnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 619/10.

Na wstępie należy zaznaczyć, że w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego Sąd podejmuje nie tylko czynności wnioskowane przez stronę, ale także z urzędu. Sąd ma obowiązek orzec karę łączną gdy zachodzą warunki do wydania wyroku łącznego, tj. co do wszystkich kar podlegających łączeniu, niezależnie od tego, które z nich są objęte wnioskiem. Analiza danych o karalności skazanego P. Z. wskazuje, że był on dziewięciokrotnie karany. Wobec skazanego były wydany jeden wyrok łączny.

Pierwszym wyrokiem skazującym wydanym wobec P. Z., był wyrok Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 03 lutego 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 248/10. Wyrokiem tym orzeczono wobec skazanego za dziewięć czynów z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k., art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnionych w okresie od 25 lipca 2009 r. do 26 lipca 2009 r., w nocy z 25 lipca 2009 r. na 26 lipca 2009 r., w nocy z 23 lipca 2009 r. na 24 lipca 2009 r., w okresie lipca 2009 r., 25 czerwca 2009 r., w okresie od 21 lutego 2009 r. do 23 lutego 2009 r., w okresie od lutego do kwietnia 2009 r., w okresie czerwca 2009 r., w okresie od 30 sierpnia 2009 r. do 31 sierpnia 2009 r. karę 18 (osiemnastu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym, za czternaście czynów z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnionych w okresie czerwca 2009 r., w sierpniu 2009 r., w sierpniu 2009 r., w sierpniu 2009 r., 04 sierpnia 2009 r., 04 sierpnia 2009 r., 05 sierpnia 2009 r., w okresie miesięcy sierpień-wrzesień 2009 r., w okresie miesięcy wrzesień-październik 2009 r., w okresie od maja do lipca 2009 r., 28 sierpnia 2009 r., w okresie od 05 maja 2009 r. do 12 maja 2009 r., w okresie od 27 sierpnia 2009 r. do 28 sierpnia 2009 r., 02 sierpnia 2009 r. karę 15 (piętnastu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym oraz za dwa czyny z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnione w okresie od 21 sierpnia 2009 r. do 24 sierpnia 2009 r., w nocy 29 sierpnia 2009 r. karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym. Przy czym na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 i 3 k.k. i art. 91 § 2 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 18 (osiemnastu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym, na poczet której na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniach od 27 lipca 2009 r. do 28 lipca 2009 r. oraz od 09 września 2009 r. do 10 września 2009 r. Nadto na podstawie art. 36 § 1 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora, a na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody. Następnie prawomocnym postanowienie Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 30 lipca 2010 r. orzeczono wobec skazanego wykonanie 268 (dwustu sześćdziesięciu ośmiu) dni zastępczej kary pozbawienia wolności za niewykonaną karę ograniczenia wolności.

Drugim wyrokiem skazującym wydanym wobec P. Z., był wyrok Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 06 kwietnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 619/10. Wyrokiem tym orzeczono wobec skazanego za czyn z art. 288 § 1 k.k. popełniony w okresie od 27 listopada 2009 r. do 30 listopada 2009 r. karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym oraz za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony w okresie od 25 listopada 2009 r. do 30 listopada 2009 r. karę 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym. Przy czym na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 3 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 12 (dwunastu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym. Nadto na podstawie art. 36 § 1 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora, na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody, a na podstawie art. 36 § 2 k.k. z w zw. z art. 72 § 2 k.k. zobowiązano skazanego do naprawienia szkody.

Trzecim wyrokiem skazującym wydanym wobec P. Z., był wyrok Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 18 maja 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 629/10. Wyrokiem tym orzeczono wobec skazanego za czyn z art. 288 § 1 k.k. popełniony w okresie od 24 grudnia 2009 r. do 28 grudnia 2009 r. karę 3 (trzech) miesięcy pozbawiania wolności, za siedem czynów z art. 279 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnionych w okresie od 31 grudnia 2009 r. do 02 stycznia 2010 r., w okresie grudnia 2009 r., w okresie stycznia 2010 r., w okresie od 01 stycznia 2010 r. do 05 stycznia 2010 r., w nocy z 04 stycznia 2010 r. na 05 stycznia 2010 r., w nocy z 04 stycznia 2010 r. na 05 stycznia 2010 r., w nocy z 10 lutego 2010 r. na 11 lutego 2010 r. karę 1 (jednego) roku 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, za pięć czynów z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnionych w okresie stycznia 2010 r., w okresie stycznia 2010 r., w okresie od 01 stycznia 2010 r. do 05 stycznia 2010 r., 28 stycznia 2010 r., w okresie lutego 2010 r. karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 275 § 1 k.k. popełniony w dniu 16 stycznia 2010 r. karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności. Przy czym na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 2 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat. Nadto na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora, a na podstawie art. 72 § 1 pkt 4 zobowiązano skazanego do kontynuowania nauki. Następnie prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 17 lutego 2011 r. zarządzono wobec skazanego wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności.

Kolejnym wyrokiem skazującym wydanym wobec P. Z., był wyrok Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 17 września 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 1146/10. Wyrokiem tym orzeczono wobec skazanego za dwadzieścia sześć czynów z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnionych w okresie od 18 stycznia 2010 r. do 29 stycznia 2010 r., 04 marca 2010 r., 21 lutego 2010 r., w okresie od 26 lutego 2010 r. do 15 marca 2010 r., 11 marca 2010 r., w okresie od 15 marca 2010 r. do 19 marca 2010 r., w okresie od 01 marca 2010 r. do 31 marca 2010 r., w okresie od 01 marca 2010 r. do 31 marca 2010 r., w okresie od 02 kwietnia 2010 r. do 06 kwietnia 2010 r., 07 kwietnia 2010 r., 09 kwietnia 2010 r., w okresie od 10 kwietnia 2010 r. do 12 kwietnia 2010 r., 13 kwietnia 2010 r., 13 kwietnia 2010 r., 15 kwietnia 2010 r., w okresie od 16 kwietnia 2010 r. do 18 kwietnia 2010 r., 17 kwietnia 2010 r., 21 kwietnia 2010 r., 23 kwietnia 2010 r., 27 kwietnia 2010 r., w okresie od 04 maja 2010 r. do 05 maja 2010 r., w okresie od 04 maja 2010 r. do 07 maja 2010 r., 06 maja 2010 r., 07 maja 2010 r., 09 maja 2010 r., 10 maja 2010 r. karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, za sześć czynów z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnionych 13 marca 2010 r., w nocy z 16 marca 2010 r. na 17 marca 2010 r., w okresie od 26 marca 2010 r. do 29 marca 2010 r., w okresie od 02 kwietnia 2010 r. do 06 kwietnia 2010 r., w okresie od 09 kwietnia 2010 r. do 12 kwietnia 2010 r., 12 kwietnia 2010 r. karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, za pięć czynów z art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 91 §1 k.k. popełnionych w dniach 03 marca 2010 r., 26 marca 2010 r., 08 kwietnia 2010 r., 26 kwietnia 2010 r., 09 maja 2010 r. karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. popełniony w nocy z 14 lutego 2010 r. na 15 lutego 2010 r. karę 1 (jednego) roku pozbawiania wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych, za czyn z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 275 k.k. w zw. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełniony w dniu 29 marca 2010 r. karę 1 (jednego) roku pozbawiania wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę grzywny w wysokości 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych, za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. popełniony w okresie od 01 marca 2010 r. do 31 marca 2010 r. karę 1 (jednego) roku pozbawiania wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych oraz za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. popełniony w dniu 03 maja 2010 r. karę 1 (jednego) roku pozbawiania wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych. Przy czym na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. i art. 91 § 2 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 7 (siedem) lat, a na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 i 2 k.k., art. 91 § 2 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną grzywny w wysokości 180 (stu osiemdziesięciu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych. Nadto na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora, a na podstawie art. 72 § 1 pkt 4 i 8 k.k. zobowiązano skazanego do kontynuowania nauki lub podjęcia starań o uzyskanie stałej pracy zarobkowej. Następnie prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 03 marca 2011 r. orzeczono wobec skazanego wykonanie 90 (dziewięćdziesięciu) dni zastępczej kary pozbawienia wolności za nieuiszczoną karę grzywny, prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 31 stycznia 2012 r. zarządzono wobec skazanego wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności, a prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 19 kwietnia 2012 r. na podstawie art. 13 k.k.w. w zw. z art. 420 § 1 i 2 k.p.k. rozstrzygnięto wątpliwości co do wykonania kary w ten sposób, że na poczet kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 17 września 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 1146/10 zaliczono skazanemu okres tymczasowego aresztowania w dniach od 10 maja 2010 r. do 17 września 2010 r.

Kolejnym wyrokiem skazującym wydanym wobec P. Z., był wyrok Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 01 grudnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 1574/10. Wyrokiem tym orzeczono wobec skazanego za czyn z art. 278 § 1 i 5 k.k. popełniony w dniu 22 września 2010 r. karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata. Przy czym na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora, a na podstawie art. 72 § 1 pkt 8 k.k. zobowiązano skazanego do podjęcia starań o naukę lub uzyskanie pracy zarobkowej.

Kolejnym wyrokiem skazującym wydanym wobec P. Z., był wyrok Sądu Rejonowego w Malborku z dnia 11 stycznia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 1436/10. Wyrokiem tym orzeczono wobec skazanego za czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony w dniu 06 października 2010 r. karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności.

Siódmym wyrokiem skazującym wydanym wobec skazanego, był wyrok Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 12 października 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 1131/11. Wyrokiem tym orzeczono wobec skazanego za czyn z art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. popełniony w dniu 20 kwietnia 2011 r. karę 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. popełniony w dniu 20 kwietnia 2011 r. karę 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności. Przy czym na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności.

Ósmym wyrokiem skazującym wydanym wobec P. Z., był wyrok Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 02 listopada 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 27/11. Wyrokiem tym orzeczono wobec skazanego za osiem czynów z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnionych 17 września 2010 r., 28 września 2010 r., w okresie od 28 września 2010 r. do 28 września 2010 r., 30 września 2010 r., w okresie od 01 października 2010 r. do 05 października 2010 r., 04 października 2010 r., 13 października 2010 r., 12 października 2010 r. karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, za czyn z art. 279 § 1 k.k. popełniony w okresie od 24 września 2010 r. do 01 października 2010 r. karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, za dwa czyny z art. 278 § 5 k.k. w zb. z art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnione 04 października 2010 r., 13 października 2010 r. karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 288 § 1 k.k. popełniony w okresie od 09 października 2010 r. do 11 października 2010 r. karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 278 § 1 i 5 k.k. w zb. z art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełniony w dniu 18 października 2010 r. karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k. popełniony w dniu 23 października 2010 r. karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności. Przy czym na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 2 (dwóch) lat 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności. Następnie prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 03 stycznia 2012 r. na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet kary zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniach od 26 października 2010 r. do 02 listopada 2010 r.

Ostatnim wyrokiem skazującym wydanym wobec P. Z., był wyrok Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w W. z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie o sygn. akt IV K 27/10. Wyrokiem tym orzeczono wobec skazanego za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 29 września 2009 r. karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawiania wolności w sprawie w dniach od 24 października 2009 r. do 26 października 2009 r. Przy czym na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody.

Przy czym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 08 sierpnia 2012 r. wydanym w sprawie o sygn. akt II K 714/12 połączono skazanemu P. Z.:



kary ograniczenia i pozbawienia wolności orzeczone wyrokami: Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 03 lutego 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 248/10, Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 06 kwietnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 619/10 oraz kary jednostkowe orzeczone w pkt I. i IV. wyroku Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 18 maja 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 629/10 i wymierzono skazanemu karę łączną 1 (jednego) roku 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności;



kary pozbawiania wolności orzeczone wyrokami: kary jednostkowe orzeczone w pkt II. i III. wyroku Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 18 maja 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 629/10 oraz Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 17 września 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 1146/10 i wymierzono skazanemu karę łączną 5 (pięciu) lat pozbawienia wolności;



kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami: Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 01 grudnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 1574/10, Sądu Rejonowego w Malborku z dnia 11 stycznia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 1436/10 oraz Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 02 listopada 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 27/11 i wymierzono skazanemu karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

następnie prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 10 października 2012 r. na podstawie art. 420 § 1 k.p.k. w zw. z art. 577 k.p.k. na poczet kary łącznej orzeczonej w pkt III. wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 08 sierpnia 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 714/12 zaliczono skazanemu okres tymczasowego aresztowania w sprawie II K 1146/10 w dniach od 10 maja 2010 r. do 17 września 2012 r.

P. Z. przed osadzeniem przebywał w Ośrodku (...) w K., od 28 października 2010 r. przebywa w Areszcie Śledczym w E.. Zachowanie skazanego w warunkach izolacji penitencjarnej określane jest jako naganne. P. Z. był trzykrotnie nagradzany nagrodą regulaminową oraz dwadzieścia dziewięć razy karany dyscyplinarnie. W dniu 21 maja 2011 r. zastosowano wobec skazanego środki przymusu bezpośredniego z uwagi na usiłowanie zamachu na oddziałowego. Skazany deklarował udział w nieformalnych strukturach podkultury przestępczej, jednakże w sierpniu 2011 roku został z tej struktury wykluczony. W grupie współosadzonych funkcjonuje ze zmiennym zachowaniem, wymaga starannego doboru współosadzonych, wobec przełożonych ma skłonność do skracania dystansu, łamania obowiązujących zasad i norm społecznych. Na zasadach ogólnych uczestniczy w zajęciach świetlicowych. P. Z. czystość i porządek w celi mieszkalnej oraz higienę osobistą utrzymuje na wymaganym poziomie. Skazany nie jest zatrudniony na terenie jednostki penitencjarnej i nie wykazuje żadnego zainteresowania podjęciem zatrudnienia. P. Z. ma wykształcenie podstawowe i nie jest zainteresowany dalszą nauką, interesował się jedynie kształceniem kursowym, został skierowany na kurs (...) współfinansowany ze środków Unii Europejskiej, jednak pomimo wielu rozmów motywujących przedmiotowego kursu nie ukończył zrezygnował z udziału w nim. Skazany nie uczestniczy w systemie przepustkowym, nie dokonywał ataków autoagresywnych. P. Z. karę pozbawienia wolności odbywa w systemie indywidualnego programu oddziaływania. Należy wskazać, że z pierwszej opinii o skazanym wynikało, że nie wywiązywał się on z zadań wynikających z ww. programu odbywania kary pozbawienia wolności, obecnie z zadań i obowiązków z niego wynikających wywiązuje się poprawnie. Przy czym ostatniego zadania nie zrealizował. Skazany dotychczas uczestniczył w realizacji programów (...), „(...)”, „(...)”, „(...)”. Skazany jest bezdzietnym kawalerem, kontakt zewnętrzny w postaci korespondencji utrzymuje ze znajomymi. P. Z. wobec popełnionych przestępstw i stylu życia na wolności jest bezkrytyczny, popełnianie przestępstw było jego stylem życia i źródłem dochodu, aktualnie powoli zmienia zdanie i dostrzega negatywne skutki swojego postępowania. Przy czym zmiany jego postawy nie są ugruntowane, kończą się na deklaracjach w celu chęci poprawy swojego wizerunku. P. Z. ma nieuregulowany obowiązek nałożony na niego przez sąd w trybie art. 46 § 1 k.k., nie ma zobowiązań alimentacyjnych ani zajęć komorniczych.

Podstawą do ustalenia przez Sąd powyższego stanu faktycznego stały się następujące ujawnione dowody: z akt sprawy o sygnaturze II K 248/10: k. 556-560 wyrok z dnia 03 lutego 2010 r., k. 573 postanowienie z dnia 30 lipca 2010 r., k. 584 postanowienie z dnia 15 grudnia 2010 r., z akt sprawy o sygnaturze VII Wo 132/10: k. 52 postanowienie z dnia 30 lipca 2010 r., k. 72 obliczenie kary, k. 84 zawiadomienie o zwolnieniu ze sprawy; z akt sprawy o sygnaturze II K 619/10: k. 57-58 wyrok z dnia 06 kwietnia 2010 r.; z akt sprawy o sygnaturze Wo 314/10: k. 60 postanowienie z dnia 12 października 2012 r.; z akt sprawy o sygnaturze II K 629/10: k. 110-112 wyrok z dnia 18 maja 2010 r., k. 121 postanowienie z dnia 17 lutego 2011 r., z akt sprawy o sygnaturze Wp 298/11: k. 70 postanowienie z dnia 17 lutego 2011 r., k. 81, 102 obliczenia kary; z akt sprawy o sygnaturze II K 1146/10: k. 831-838 wyrok z dnia 17 września 2010 r., k. 843 zawiadomienie o zwolnieniu ze sprawy, k. 857 postanowienie z dnia 03 marca 2011 r., k. 858 postanowienie z dnia 31 stycznia 2012 r., k. 861 postanowienie z dnia 19 kwietnia 2012 r., z akt sprawy o sygnaturze Wp 244/12: postanowienie z dnia 31 stycznia 2012 r., obliczenia kary, postanowienie z dnia 19 kwietnia 2012 r., obliczenie kary; z akt sprawy o sygnaturze II K 1574/10: k. 55 wyrok z dnia 01 grudnia 2010 r.; z akt sprawy o sygnaturze II K 1436/10: k. 120 wyrok z dnia 11 stycznia 2011 r.; z akt sprawy o sygnaturze II K 1131/11: k. 102 wyrok z dnia 12 października 2011 r.; z akt sprawy o sygnaturze Wp 715/11: obliczenie kary oraz zawiadomienie o zwolnieniu ze sprawy; z akt sprawy o sygnaturze II K 27/11: k. 702-705 wyrok z dnia 02 listopada 2011 r., k. 752 postanowienie z dnia 03 stycznia 2012 r., z akt sprawy o sygnaturze Wp 821/11: obliczenie kary, postanowienie z dnia 12 stycznia 2012 r., obliczenie kary, postanowienie z dnia 03 stycznia 2012 r.; z akt sprawy o sygnaturze IV K 27/10: k. 200 wyrok z dnia 26 czerwca 2013 r., k. 211 obliczenie kary; z akt sprawy o sygnaturze II K 714/12: k. 130-133 wyrok łączny z dnia 08 sierpnia 2012 r., k. 157-158 postanowienie z dnia 10 października 2012 r., k. 165 postanowienie z dnia 17 stycznia 2014 r.; z akt sprawy o sygnaturze IV K 241/14: k. 2 wniosek skazanego, k. 15-16 opinia o skazanym, k. 61-65 karta karna, k. 110-113 dane z (...), k. 116-118 opinia o skazanym.

Zgodnie z art. 569 § 1 k.p.k. wyrok łączny wydaje się jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów. W świetle art. 85 k.k. Sąd orzeka karę łączną jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu – biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. W przedmiotowej sprawie powyższe warunki zostały spełnione częściowo.

Art. 572 k.p.k. stanowi, że jeżeli brak warunków do wydania wyroku łącznego, Sąd umarza postępowanie, a w myśl art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. nie wszczyna się postępowania, a wszczęte umarza, gdy postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało prawomocnie zakończone albo wcześniej wszczęte toczy się.

Pierwszym wyrokiem skazującym wydanym wobec P. Z., był wyrok Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 03 lutego 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 248/10. Wyrokiem tym orzeczono wobec skazanego za dziewięć czynów z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k., art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 283 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnionych w okresie od 25 lipca 2009 r. do 26 lipca 2009 r., w nocy z 25 lipca 2009 r. na 26 lipca 2009 r., w nocy z 23 lipca 2009 r. na 24 lipca 2009 r., w okresie lipca 2009 r., 25 czerwca 2009 r., w okresie od 21 lutego 2009 r. do 23 lutego 2009 r., w okresie od lutego do kwietnia 2009 r., w okresie czerwca 2009 r., w okresie od 30 sierpnia 2009 r. do 31 sierpnia 2009 r. karę 18 (osiemnastu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym, za czternaście czynów z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnionych w okresie czerwca 2009 r., w sierpniu 2009 r., w sierpniu 2009 r., w sierpniu 2009 r., 04 sierpnia 2009 r., 04 sierpnia 2009 r., 05 sierpnia 2009 r., w okresie miesięcy sierpień-wrzesień 2009 r., w okresie miesięcy wrzesień-październik 2009 r., w okresie od maja do lipca 2009 r., 28 sierpnia 2009 r., w okresie od 05 maja 2009 r. do 12 maja 2009 r., w okresie od 27 sierpnia 2009 r. do 28 sierpnia 2009 r., 02 sierpnia 2009 r. karę 15 (piętnastu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym oraz za dwa czyny z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnione w okresie od 21 sierpnia 2009 r. do 24 sierpnia 2009 r., w nocy 29 sierpnia 2009 r. karę 6 (sześciu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym. Przy czym na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 i 3 k.k. i art. 91 § 2 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 18 (osiemnastu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 40 (czterdziestu) godzin w stosunku miesięcznym, na poczet której na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniach od 27 lipca 2009 r. do 28 lipca 2009 r. oraz od 09 września 2009 r. do 10 września 2009 r. Nadto na podstawie art. 36 § 1 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora, a na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody. Następnie prawomocnym postanowienie Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 30 lipca 2010 r. orzeczono wobec skazanego wykonanie 268 (dwustu sześćdziesięciu ośmiu) dni zastępczej kary pozbawienia wolności za niewykonaną karę ograniczenia wolności.

Przed wydaniem ww. wyroku skazany dopuścił się popełnienia:



w okresie od 27 listopada 2009 r. do 30 listopada 2009 r. czynu z art. 288 § 1 k.k. oraz w okresie od 25 listopada 2009 r. do 30 listopada 2009 r. czynu z art. 278 § 1 k.k., za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 06 kwietnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 619/10 odpowiednio na kary jednostkowe 8 (ośmiu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym za każdy z czynów, przy czym na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 i 3 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 12 (dwunastu) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin w stosunku miesięcznym, nadto na podstawie art. 36 § 1 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora, na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody, a na podstawie art. 36 § 2 k.k. z w zw. z art. 72 § 2 k.k. zobowiązano skazanego do naprawienia szkody;



w okresie od 24 grudnia 2009 r. do 28 grudnia 2009 r. czynu z art. 288 § 1 k.k. oraz w dniu 16 stycznia 2010 r. czynu z art. 275 § 1 k.k., za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 18 maja 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 629/10 odpowiednio na kary jednostkowe 3 (trzech) miesięcy pozbawiania wolności za każdy z czynów, przy czym wyrokiem tym na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 2 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat, nadto na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora, a na podstawie art. 72 § 1 pkt 4 k.k. zobowiązano skazanego do kontynuowania nauki, następnie prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 17 lutego 2011 r. zarządzono wobec skazanego wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności;



w dniu 29 września 2009 r. czynu z art. 278 § 1 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w W. z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie o sygn. akt IV K 27/10 na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawiania wolności w sprawie w dniach od 24 października 2009 r. do 26 października 2009 r., przy czym na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego obowiązek naprawienia szkody.

Wyżej wymienione wyroki w sprawach o sygnaturach akt II K 248/10, II K 629/10 oraz IV K 27/10 ze względu na daty popełnienia przestępstw i orzeczone za nie kary, jak również daty wydania tych wyroków, spełniają przesłanki zawarte w art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. oraz art. 87 k.k. i tym samym podlegają łączeniu. Czyny osądzone tymi wyrokami zostały popełnione odpowiednio w dniach: w okresie od 25 lipca 2009 r. do 26 lipca 2009 r., w nocy z 25 lipca 2009 r. na 26 lipca 2009 r., w nocy z 23 lipca 2009 r. na 24 lipca 2009 r., w okresie lipca 2009 r., 25 czerwca 2009 r., w okresie od 21 lutego 2009 r. do 23 lutego 2009 r., w okresie od lutego do kwietnia 2009 r., w okresie czerwca 2009 r., w okresie od 30 sierpnia 2009 r. do 31 sierpnia 2009 r., w okresie czerwca 2009 r., w sierpniu 2009 r., w sierpniu 2009 r., w sierpniu 2009 r., 04 sierpnia 2009 r., 04 sierpnia 2009 r., 05 sierpnia 2009 r., w okresie miesięcy sierpień-wrzesień 2009 r., w okresie miesięcy wrzesień-październik 2009 r., w okresie od maja do lipca 2009 r., 28 sierpnia 2009 r., w okresie od 05 maja 2009 r. do 12 maja 2009 r., w okresie od 27 sierpnia 2009 r. do 28 sierpnia 2009 r., 02 sierpnia 2009 r., w okresie od 21 sierpnia 2009 r. do 24 sierpnia 2009 r., w nocy 29 sierpnia 2009 r., w okresie od 24 grudnia 2009 r. do 28 grudnia 2009 r., 16 stycznia 2010 r., 29 września 2009 r., a zatem przed wydaniem wyroku Sądu Rejonowego w Elblągu w sprawie o sygn. akt II K 248/10, tj. przed dniem 03 lutego 2010 r. Orzeczone ww. wyrokami kary są zaś karami podlegającymi łączeniu - kara ograniczenia wolności podlega łączeniu z bezwzględną karą pozbawienia wolności orzeczoną wobec skazanego wyrokiem w sprawie o sygn. akt IV K 27/10 oraz karą pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania orzeczoną w sprawie II K 629/10, której wykonania zostało prawomocnie zarządzone.

Należy przy tym wskazać, że Sąd w tym miejscu opisał kary pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 18 maja 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 629/10 w zakresie podlegającym łączeniu, tj. co do czynów popełnionych w okresie od 24 grudnia 2009 r. do 28 grudnia 2009 r., 16 stycznia 2010 r. Natomiast pozostałe dwie kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone tym wyrokiem zostaną opisane w dalszej części przedmiotowego uzasadnienia.

Wobec konieczności objęcia wyrokiem łącznym wyżej wskazanych wyroków Sąd, stosownie do treści art. 575 § 1 k.p.k., uznał, że wyrok łączny Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 08 sierpnia 2012 r. wydany w sprawie o sygn. akt II K 714/12 traci moc w zakresie pkt II., tj. w zakresie kary łącznej 1 (jednego) roku 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności obejmującej wyroki z punktów 1., 2. oraz 3. (w sprawach o sygn. akt II K 248/10, II K 619/10 oraz II K 629/10 oraz rozwiązał kary łączne ograniczenia wolności i pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego P. Z. wyrokami Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 03 lutego 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 248/10 oraz Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 18 maja 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 629/10. Należy przy tym wskazać, że Sąd podkreślił również, że wyrok łączny Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 08 sierpnia 2012 r. wydany w sprawie o sygn. akt II K 714/12 w pozostałym zakresie nie traci mocy.

Należy również wskazać, że Sąd rozważał możliwość objęcia wyrokiem łącznym wyroku Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 06 kwietnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 619/10, jednakże Sąd uznał, że brak jest warunków do objęcia wyrokiem łącznym ww. wyroku, chociaż przed wydaniem wyroku Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 03 lutego 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 248/10 skazany dopuścił się popełnienia czynu z art. 288 § 1 k.k. oraz art. 278 § 1 k.k., za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 06 kwietnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 619/10 z uwagi na treść przepisów ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2013 poz. 1247). Należy wskazać, że zgodnie z art. 50 ust. 4 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2013 poz. 1247), jeżeli według ww. ustawy czyn objęty prawomocnym wyrokiem skazującym za przestępstwo stanowi wykroczenie, stosuje się do tego czynu przepisy ustawy, o której mowa w art. 2 tej ustawy, dotyczące przedawnienia wykonania kary oraz zatarcia ukarania. Natomiast zgodnie z treścią art. 45 § 3 k.w. orzeczona kara lub środek karny nie podlega wykonaniu, jeżeli od daty uprawomocnienia się rozstrzygnięcia upłynęły trzy lata. Wyrok w sprawie o sygn. akt II K 619/10 uprawomocnił się z dniem 15 kwietnia 2010 r., a jak wynika z analizy akt sprawy skazany nie wykonał kary ograniczenia wolności orzeczonej ww. wyrokiem. Przy czym kara orzeczona wyrokiem w sprawie o sygn. akt II K 619/10 została objęta wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 08 sierpnia 2012 r. wydanym w sprawie o sygn. akt II K 714/12, który został rozwiązany w zakresie punktu II. obejmującego ww. karę ograniczenia wolności. Nadto jak wynika z danych z (...) skazany nie wykonał kary łącznej obejmującej karę ograniczenia wolności orzeczoną wyrokiem w sprawie o sygn. akt II K 619/10, karę tą skazany będzie wykonywał w okresie od 26 grudnia 2013 r. do 26 lutego 2015 r. Z uwagi na powyższe oraz fakt, że kara orzeczona w sprawie o sygn. akt II K 619/10 nie podlega wykonaniu Sąd uznał, że brak jest przesłanek warunkujących możliwość wydania wyroku łącznego co do wyroku w sprawie o sygn. akt II K 619/10, określonych w art. 85 k.k., wobec czego, stosownie do treści art. 572 k.p.k., umorzył postępowanie co do objęcia wyrokiem łącznym kary orzeczonej wyrokami Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 06 kwietnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 619/10.

Pozostałe czyny, za które P. Z. został następnie skazany, zostały przez niego popełnione odpowiednio: w okresie od 31 grudnia 2009 r. do 02 stycznia 2010 r., w okresie grudnia 2009 r., w okresie stycznia 2010 r., w okresie od 01 stycznia 2010 r. do 05 stycznia 2010 r., w nocy z 04 stycznia 2010 r. na 05 stycznia 2010 r., w nocy z 04 stycznia 2010 r. na 05 stycznia 2010 r., w nocy z 10 lutego 2010 r. na 11 lutego 2010 r., w okresie stycznia 2010 r., w okresie stycznia 2010 r., w okresie od 01 stycznia 2010 r. do 05 stycznia 2010 r., 28 stycznia 2010 r., w okresie lutego 2010 r., w okresie od 18 stycznia 2010 r. do 29 stycznia 2010 r., 04 marca 2010 r., 21 lutego 2010 r., w okresie od 26 lutego 2010 r. do 15 marca 2010 r., 11 marca 2010 r., w okresie od 15 marca 2010 r. do 19 marca 2010 r., w okresie od 01 marca 2010 r. do 31 marca 2010 r., w okresie od 01 marca 2010 r. do 31 marca 2010 r., w okresie od 02 kwietnia 2010 r. do 06 kwietnia 2010 r., 07 kwietnia 2010 r., 09 kwietnia 2010 r., w okresie od 10 kwietnia 2010 r. do 12 kwietnia 2010 r., 13 kwietnia 2010 r., 13 kwietnia 2010 r., 15 kwietnia 2010 r., w okresie od 16 kwietnia 2010 r. do 18 kwietnia 2010 r., 17 kwietnia 2010 r., 21 kwietnia 2010 r., 23 kwietnia 2010 r., 27 kwietnia 2010 r., w okresie od 04 maja 2010 r. do 05 maja 2010 r., w okresie od 04 maja 2010 r. do 07 maja 2010 r., 06 maja 2010 r., 07 maja 2010 r., 09 maja 2010 r., 10 maja 2010 r., 13 marca 2010 r., w nocy z 16 marca 2010 r. na 17 marca 2010 r., w okresie od 26 marca 2010 r. do 29 marca 2010 r., w okresie od 02 kwietnia 2010 r. do 06 kwietnia 2010 r., w okresie od 09 kwietnia 2010 r. do 12 kwietnia 2010 r., 12 kwietnia 2010 r., 03 marca 2010 r., 26 marca 2010 r., 08 kwietnia 2010 r., 26 kwietnia 2010 r., 09 maja 2010 r., w nocy z 14 lutego 2010 r. na 15 lutego 2010 r., 29 marca 2010 r., w okresie od 01 marca 2010 r. do 31 marca 2010 r., 03 maja 2010 r., 22 września 2010 r., 06 października 2010 r., 20 kwietnia 2011 r., 20 kwietnia 2011 r., 17 września 2010 r., 28 września 2010 r., w okresie od 28 września 2010 r. do 28 września 2010 r., 30 września 2010 r., w okresie od 01 października 2010 r. do 05 października 2010 r., 04 października 2010 r., 13 października 2010 r., 12 października 2010 r., w okresie od 24 września 2010 r. do 01 października 2010 r., 04 października 2010 r., 13 października 2010 r., w okresie od 09 października 2010 r. do 11 października 2010 r., 18 października 2010 r., 23 października 2010 r., a zatem po wydaniu wyroku Sądu Rejonowego w Elblągu w sprawie o sygn. akt II K 248/10, tj. po dniu 03 lutego 2010 r., zatem nie mogą zostać objęte karą łączną z omawianym wyrokiem wobec braku przesłanek wyszczególnionych w art. 85 k.k. warunkujących wydanie wyroku łącznego. Przy czym czyny objęte wyrokiem wydanym w sprawie II K 629/10 a popełnione w okresie od 31 grudnia 2009 r. do dnia 3 lutego 2010 r. z racji tego, że ustalono ich popełnienie w warunkach ciągu przestępstwa z art. 91 § 1 k.k. z czynami popełnionymi po dacie 3 lutego 2010 r., nie mogły być brane pod uwagę przy ustalaniu zbiegu wskazane w pkt III wyroku łącznego wydanego w niniejszej sprawie.

Kolejnym wyrokiem skazującym wydanym wobec P. Z., był wyrok Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 18 maja 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 629/10. Wyrokiem tym orzeczono wobec skazanego za siedem czynów z art. 279 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnionych w okresie od 31 grudnia 2009 r. do 02 stycznia 2010 r., w okresie grudnia 2009 r., w okresie stycznia 2010 r., w okresie od 01 stycznia 2010 r. do 05 stycznia 2010 r., w nocy z 04 stycznia 2010 r. na 05 stycznia 2010 r., w nocy z 04 stycznia 2010 r. na 05 stycznia 2010 r., w nocy z 10 lutego 2010 r. na 11 lutego 2010 r. karę 1 (jednego) roku 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, za pięć czynów z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnionych w okresie stycznia 2010 r., w okresie stycznia 2010 r., w okresie od 01 stycznia 2010 r. do 05 stycznia 2010 r., 28 stycznia 2010 r., w okresie lutego 2010 r. karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności. Przy czym na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 2 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat. Nadto na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora, a na podstawie art. 72 § 1 pkt 4 zobowiązano skazanego do kontynuowania nauki. Następnie prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 17 lutego 2011 r. zarządzono wobec skazanego wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności.

Przed wydaniem ww. wyroku skazany dopuścił się popełnienia: w okresie od 18 stycznia 2010 r. do 29 stycznia 2010 r., 04 marca 2010 r., 21 lutego 2010 r., w okresie od 26 lutego 2010 r. do 15 marca 2010 r., 11 marca 2010 r., w okresie od 15 marca 2010 r. do 19 marca 2010 r., w okresie od 01 marca 2010 r. do 31 marca 2010 r., w okresie od 01 marca 2010 r. do 31 marca 2010 r., w okresie od 02 kwietnia 2010 r. do 06 kwietnia 2010 r., 07 kwietnia 2010 r., 09 kwietnia 2010 r., w okresie od 10 kwietnia 2010 r. do 12 kwietnia 2010 r., 13 kwietnia 2010 r., 13 kwietnia 2010 r., 15 kwietnia 2010 r., w okresie od 16 kwietnia 2010 r. do 18 kwietnia 2010 r., 17 kwietnia 2010 r., 21 kwietnia 2010 r., 23 kwietnia 2010 r., 27 kwietnia 2010 r., w okresie od 04 maja 2010 r. do 05 maja 2010 r., w okresie od 04 maja 2010 r. do 07 maja 2010 r., 06 maja 2010 r., 07 maja 2010 r., 09 maja 2010 r., 10 maja 2010 r. dwudziestu sześciu czynów z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., 13 marca 2010 r., w nocy z 16 marca 2010 r. na 17 marca 2010 r., w okresie od 26 marca 2010 r. do 29 marca 2010 r., w okresie od 02 kwietnia 2010 r. do 06 kwietnia 2010 r., w okresie od 09 kwietnia 2010 r. do 12 kwietnia 2010 r., 12 kwietnia 2010 r. sześciu czynów z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., 03 marca 2010 r., 26 marca 2010 r., 08 kwietnia 2010 r., 26 kwietnia 2010 r., 09 maja 2010 r. pięciu czynów z art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 91 §1 k.k., w nocy z 14 lutego 2010 r. na 15 lutego 2010 r. czynu z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k., 29 marca 2010 r. czynu z art. 279 § 1 k.k. w zb. z art. 275 k.k. w zw. z art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., w okresie od 01 marca 2010 r. do 31 marca 2010 r. czynu z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. oraz 03 maja 2010 r. czynu z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k., za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 17 września 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 1146/10 odpowiednio na kary jednostkowe 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, 1 (jednego) roku pozbawiania wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. na karę grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych, 1 (jednego) roku pozbawiania wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. na karę grzywny w wysokości 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych, 1 (jednego) roku pozbawiania wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. na karę grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych, 1 (jednego) roku pozbawiania wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 k.k. karę grzywny w wysokości 40 (czterdziestu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych. Przy czym wyrokiem tym na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. i art. 91 § 2 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 7 (siedem) lat, a na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 i 2 k.k., art. 91 § 2 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną grzywny w wysokości 180 (stu osiemdziesięciu) stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) złotych. Nadto na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora, a na podstawie art. 72 § 1 pkt 4 i 8 k.k. zobowiązano skazanego do kontynuowania nauki lub podjęcia starań o uzyskanie stałej pracy zarobkowej. Następnie prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 03 marca 2011 r. orzeczono wobec skazanego wykonanie 90 (dziewięćdziesięciu) dni zastępczej kary pozbawienia wolności za nieuiszczoną karę grzywny, prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 31 stycznia 2012 r. zarządzono wobec skazanego wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności, a prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 19 kwietnia 2012 r. na podstawie art. 13 k.k.w. w zw. z art. 420 § 1 i 2 k.p.k. rozstrzygnięto wątpliwości co do wykonania kary w ten sposób, że na poczet kary pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 17 września 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 1146/10 zaliczono skazanemu okres tymczasowego aresztowania w dniach od 10 maja 2010 r. do 17 września 2010 r.

Wyżej wymienione wyroki ze względu na daty popełnienia przestępstw i orzeczone za nie kary pozbawienia wolności, jak również daty wydania tych wyroków, spełniły przesłanki zawarte w art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k., w wyniku czego zostały objęte wyrokiem łącznym wydanym wobec P. Z. przez Sąd Rejonowy w Elblągu z dnia 08 sierpnia 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 714/12. Z uwagi na orzeczenie kary grzywny tylko w jednej z omawianych spraw nie mogła ona zostać objęta wyrokiem łącznym z uwagi na brak możliwości połączenia kary grzywny z karą innego rodzaju - karą pozbawienia wolności.

Należy przy tym wskazać, że Sąd w tym miejscu opisał kary pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 18 maja 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 629/10 w zakresie podlegającym łączeniu, tj. co do czynów popełnionych w okresie od 31 grudnia 2009 r. do 02 stycznia 2010 r., w okresie grudnia 2009 r., w okresie stycznia 2010 r., w okresie od 01 stycznia 2010 r. do 05 stycznia 2010 r., w nocy z 04 stycznia 2010 r. na 05 stycznia 2010 r., w nocy z 04 stycznia 2010 r. na 05 stycznia 2010 r., w nocy z 10 lutego 2010 r. na 11 lutego 2010 r., w okresie stycznia 2010 r., w okresie stycznia 2010 r., w okresie od 01 stycznia 2010 r. do 05 stycznia 2010 r., 28 stycznia 2010 r., w okresie lutego 2010 r. Natomiast pozostałe dwie kary jednostkowe pozbawienia wolności orzeczone tym wyrokiem zostały opisane we wcześniejszej części przedmiotowego uzasadnienia.

Pozostałe czyny, za które P. Z. został następnie skazany, zostały przez niego popełnione w dniach: 22 września 2010 r., 06 października 2010 r., 20 kwietnia 2011 r., 20 kwietnia 2011 r., 17 września 2010 r., 28 września 2010 r., w okresie od 28 września 2010 r. do 28 września 2010 r., 30 września 2010 r., w okresie od 01 października 2010 r. do 05 października 2010 r., 04 października 2010 r., 13 października 2010 r., 12 października 2010 r., w okresie od 24 września 2010 r. do 01 października 2010 r., 04 października 2010 r., 13 października 2010 r., w okresie od 09 października 2010 r. do 11 października 2010 r., 18 października 2010 r., 23 października 2010 r., a zatem po wydaniu wyroku Sądu Rejonowego w Elblągu w sprawie o sygn. akt II K 629/10, tj. po dniu 18 maja 2010 r.

W związku z powyższym Sąd uznał, iż nie ma podstaw do wzruszenia mocy obowiązującej wyżej wskazanego wyroku łącznego w części dotyczącej ww. wyroków, gdyż brak jest w odniesieniu do wyroków już objętych wyrokiem łącznym i kolejnych wyroków przesłanek z art. 85 k.k. warunkujących wydanie wyroku łącznego. Zgodnie z utrwalonym poglądem doktryny i orzecznictwa, a przytoczonym w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2011 r. w sprawie o sygn. akt I KZP 4/11, „utrata mocy wyroku łącznego ipso iure (art. 575 § 1 k.p.k.) następuje w odniesieniu do tych tylko jego rozstrzygnięć o połączeniu kar tego samego rodzaju (o umorzeniu postępowania na podstawie art. 572 k.p.k.), które zostały objęte nowym wyrokiem łącznym, wydanym w związku z powstałą po wydaniu tego wyroku potrzebą, wynikającą z przesłanek prawnomaterialnych określonych w art. 85 k.k.”. Zatem wobec faktu, że wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 08 sierpnia 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 714/12 objęto kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 18 maja 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 629/10 (kary jednostkowe orzeczone w pkt II. i III. wyroku) oraz Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 17 września 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 1146/10, Sąd stosownie do dyspozycji art. 17 § l pkt 7 k.p.k. umorzył postępowanie co do objęcia wyrokiem łącznym wyżej wskazanych wyroków i uznał, że ww. wyrok łączny nie traci mocy w części dotyczącej tych wyroków.

Kolejnym wyrokiem skazującym wydanym wobec P. Z., był wyrok Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 01 grudnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 1574/10. Wyrokiem tym orzeczono wobec skazanego za czyn z art. 278 § 1 i 5 k.k. popełniony w dniu 22 września 2010 r. karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata. Przy czym na podstawie art. 73 § 2 k.k. oddano skazanego pod dozór kuratora, a na podstawie art. 72 § 1 pkt 8 k.k. zobowiązano skazanego do podjęcia starań o naukę lub uzyskanie pracy zarobkowej.

Przed wydaniem ww. wyroku skazany dopuścił się popełnienia:



w dniu 06 października 2010 r. czynu z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k., za który został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Malborku z dnia 11 stycznia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 1436/10 na karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;



w dniach 17 września 2010 r., 28 września 2010 r., w okresie od 28 września 2010 r. do 28 września 2010 r., 30 września 2010 r., w okresie od 01 października 2010 r. do 05 października 2010 r., 04 października 2010 r., 13 października 2010 r., 12 października 2010 r. ośmiu czynów z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., w okresie od 24 września 2010 r. do 01 października 2010 r. czynu z art. 279 § 1 k.k., 04 października 2010 r., 13 października 2010 r. dwóch czynów z art. 278 § 5 k.k. w zb. z art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k., w okresie od 09 października 2010 r. do 11 października 2010 r. czynu z art. 288 § 1 k.k., 18 października 2010 r. czynu z art. 278 § 1 i 5 k.k. w zb. z art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., 23 października 2010 r. czynu z art. 280 § 1 k.k. w zb. z art. 157 § 1 i 3 k.k. w zw. z art. 11§ 2 k.k., za które został skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 02 listopada 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 27/11 odpowiednio na kary jednostkowe 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności, 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności, 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, przy czym na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 2 (dwóch) lat 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności, następnie prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 03 stycznia 2012 r. na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet kary zaliczono skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniach od 26 października 2010 r. do 02 listopada 2010 r.

Pozostałe czyny, za które P. Z. został następnie skazany, zostały przez niego popełnione w dniach: 20 kwietnia 2011 r., 20 kwietnia 2011 r., a zatem po wydaniu wyroku Sądu Rejonowego w Elblągu w sprawie o sygn. akt II K 1574/10, tj. po dniu 01 grudnia 2010 r.

W związku z powyższym Sąd uznał, iż nie ma podstaw do wzruszenia mocy obowiązującej wyżej wskazanego wyroku łącznego w części dotyczącej ww. wyroków, gdyż brak jest w odniesieniu do wyroków już objętych wyrokiem łącznym i kolejnych wyroków przesłanek z art. 85 k.k. warunkujących wydanie wyroku łącznego. Zgodnie z utrwalonym poglądem doktryny i orzecznictwa, a przytoczonym w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2011 r. w sprawie o sygn. akt I KZP 4/11, „utrata mocy wyroku łącznego ipso iure (art. 575 § 1 k.p.k.) następuje w odniesieniu do tych tylko jego rozstrzygnięć o połączeniu kar tego samego rodzaju (o umorzeniu postępowania na podstawie art. 572 k.p.k.), które zostały objęte nowym wyrokiem łącznym, wydanym w związku z powstałą po wydaniu tego wyroku potrzebą, wynikającą z przesłanek prawnomaterialnych określonych w art. 85 k.k.”. Zatem wobec faktu, że wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 08 sierpnia 2012 r. w sprawie o sygn. akt II K 714/12 objęta kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 01 grudnia 2010 r. w sprawie o sygn. akt II K 1574/10, Sądu Rejonowego w Malborku z dnia 11 stycznia 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 1436/10 oraz Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 02 listopada 2011 r. w sprawie o sygn. akt II 27/11, Sąd stosownie do dyspozycji art. 17 § l pkt 7 k.p.k. umorzył postępowanie co do objęcia wyrokiem łącznym wyżej wskazanych wyroków i uznał, że ww. wyrok łączny nie traci mocy w części dotyczącej tych wyroków.

Ostatnim wyrokiem skazującym wydanym wobec skazanego P. Z., był wyrok Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 12 października 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 1131/11. Wyrokiem tym orzeczono wobec skazanego za czyn z art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. popełniony w dniu 20 kwietnia 2011 r. karę 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k. popełniony w dniu 20 kwietnia 2011 r. karę 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności. Przy czym na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. orzeczono wobec skazanego karę łączną 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności. Skazany przed wydaniem tego wyroku nie popełnił innych przestępstw (poza wyżej omówionymi), za które zostałby prawomocnie skazany, zatem stosownie do treści art. 572 k.p.k. Sąd umorzył postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym kary orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 12 października 2011 r. w sprawie o sygn. akt II K 1131/11.

Główną ideą leżącą u podstaw orzekania kary łącznej jest konieczność takiego połączenia kar orzeczonych za poszczególne przestępstwa, jakie miałoby miejsce gdyby sprawy o te przestępstwa były rozpoznawane w jednym postępowaniu, a więc łączenia ich w taki sposób, w jaki zostałyby połączone w pierwszym wyroku skazującym. Niemniej decydujące znaczenie przy wymiarze kary łącznej ma wzgląd na realizację celów kary, w tym jej celów prewencyjnych – generalnych i indywidualnych. Zdaniem Sądu orzeczona przedmiotowym wyrokiem łącznym kara łączna pozbawienia wolności uwzględnia dyrektywy sądowego wymiaru kary, o których mowa w art. 53 k.k.

Orzekając karę łączną wobec skazanego P. Z. w przedmiotowej sprawie Sąd miał na uwadze, iż zachowanie skazanego w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności oceniane jest jako naganne, skazany był trzykrotnie nagradzany nagrodą regulaminową oraz dwadzieścia dziewięć razy karany dyscyplinarnie. W dniu 21 maja 2011 r. zastosowano wobec skazanego środki przymusu bezpośredniego z uwagi na usiłowanie zamachu na oddziałowego. Skazany deklarował udział w nieformalnych strukturach podkultury przestępczej, jednakże w sierpniu 2011 roku został z tej struktury wykluczony. W grupie współosadzonych funkcjonuje ze zmiennym zachowaniem, wymaga starannego doboru współosadzonych, wobec przełożonych ma skłonność do skracania dystansu, łamania obowiązujących zasad i norm społecznych. Orzekając karę łączną wobec skazanego Sąd wziął również pod uwagę, że skazany nie jest zatrudniony na terenie jednostki penitencjarnej i nie wykazuje żadnego zainteresowania podjęciem zatrudnienia. Skazany został skierowany na kurs (...) współfinansowany ze środków Unii Europejskiej, jednak pomimo wielu rozmów motywujących przedmiotowego kursu nie ukończył zrezygnował z udziału w nim. P. Z. karę pozbawienia wolności odbywa w systemie indywidualnego programu oddziaływania. Należy wskazać, że z pierwszej opinii o skazanym wynikało, że nie wywiązywał się on z zadań wynikających z ww. programu odbywania kary pozbawienia wolności, obecnie z zadań i obowiązków z niego wynikających wywiązuje się poprawnie. Przy czym ostatniego zadania nie zrealizował. Skazany dotychczas uczestniczył w realizacji programów (...), „(...)”, „(...)”, „(...)”. P. Z. wobec popełnionych przestępstw i stylu życia na wolności jest bezkrytyczny, popełnianie przestępstw było jego stylem życia i źródłem dochodu, aktualnie powoli zmienia zdanie i dostrzega negatywne skutki swojego postępowania. Przy czym zmiany jego postawy nie są ugruntowane, kończą się na deklaracjach w celu chęci poprawy swojego wizerunku. Powyższe prowadzi do wniosku, że nie można uznać, iż postawa skazanego w trakcie odbywania kary winna wpływać na jego łagodne potraktowanie – zachowanie skazanego nie jest wyróżniające się, skazany jest oceniany negatywnie, ma skłonność do łamania zasad i norm obowiązujących na terenie jednostki penitencjarnej, co potwierdza fakt dwudziestodziewięciokrotnego ukarania skazanego karą dyscyplinarną. Dodatkowo analiza danych o karalności skazanego nie przemawia za zastosowaniem przy wymiarze kary łącznej zasady absorpcji lub asperacji.

Wymierzając karę łączną Sąd zastosował zasadę asperacji, albowiem skazany, który jest osobą młodą, był dziewięciokrotnie karany za popełnienie wielu występków w tym wielokrotnie przestępstw podobnych, tj. przeciwko mieniu. Należy wskazać, że skazany wielokrotnie dopuścił się przestępstw wyczerpujących znamiona tych samych przepisów, tj. czynów z art. 278 § 1 k.k., art. 288 § 1 k.k. oraz art. 279 § 1 k.k. Skazany czyny te popełnił na przestrzeni długiego okresu czasu od 21 lutego 2009 r. do 20 kwietnia 2011 r. Zdaniem Sądu skazany, mimo uprzednich skazań, popełniał kolejne przestępstwa nie wyciągając żadnych wniosków ze swojego postępowania czy z wymierzanych wobec niego kar, nie zmieniał swego nastawienia do dóbr chronionych prawem i nie wykazywał poprawy zachowania w warunkach wolnościowych. Należy również wskazać, że skazany nie skorzystał z szans jakie dały mu sądy orzekające w sprawach o sygn. akt II K 629/10 oraz II K 1146/10, które zastosowały wobec skazanego środek probacyjny w postaci warunkowego zawieszenia wykonania kary, co skutkowało prawomocnym zarządzeniem wykonania kar orzeczonych ww. sprawach. Wielokrotna karalność, a także brak zdecydowanej zmiany postawy skazanego wskazuje na jego lekceważący stosunek do obowiązującego porządku prawnego. W ocenie Sądu negatywne zachowania P. Z. nie miały w jego życiu charakteru epizodycznego zwłaszcza, że skierowane były w dobra prawne poddane szczególnej ochronie prawnej, tj. mienie, własność, wiarygodność dokumentów, działalność instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego, wolność czy życie i zdrowie. Należy również wskazać, że skazany popełnił przestępstwa podlegające łączeniu w okresie od 21 lutego 2009 r. do 16 stycznia 2010 r., skazany w okresie tym dopuścił się popełnienia dwudziestu ośmiu występków, w tym wielokrotnie przestępstw podobnych, co zdaniem Sądu wskazuje na znaczną demoralizację skazanego. Przy czym skazany wobec popełnionych przestępstw i stylu życia na wolności jest bezkrytyczny, aktualnie powoli zmienia zdanie i dostrzega negatywne skutki swojego postępowania, jednakże zmiany jego postawy nie są ugruntowane, kończą się na deklaracjach w celu chęci poprawy swojego wizerunku. Należy wskazać, że za zastosowaniem zasady asperacji przy wymiarze kary łącznej przemawiał fakt, że skazany po wyrokach, jakie zapadły w sprawach podlegających łączeniu wielokrotnie naruszył porządek prawny, był wielokrotnie karany. Powyższe skutkowało zastosowaniem wobec skazanego zasady kumulacji, polegającej na orzeczeniu kary łącznej będącej nie sumą kar jednostkowych podlegających łączeniu orzeczonych w stosunku do skazanego, ale karą zdecydowanie odbiegającą od dolnej granicy możliwej do orzeczenia kary łącznej. Zdaniem Sądu wielokrotna karalność oraz brak krytycyzmu skazanego w stosunku do popełnionych przez niego przestępstw, a także brak wglądu w sytuację osób pokrzywdzonych wskazuje na jego lekceważący stosunek do obowiązującego porządku prawnego oraz znaczny stopień demoralizacji. Zachowanie skazanego, który popełniał kolejne przestępstwa, mimo wymierzanych mu kar wskazuje na brak refleksji z jego strony oraz na to, że prowadzone postępowania i wymierzane kary nie spełniły celów prewencji indywidualnej wobec skazanego. Podkreślić należy, że wymiar kary łącznej Sąd mógł w realiach niniejszej sprawy ustalić na poziomie od 9 miesięcy ograniczenia wolności czyli od najwyższej z kar jednostkowej (tj. kary 18 miesięcy ograniczenia wolności orzeczonej w sprawie IIK 248/10) do dwóch lat czterech miesięcy i piętnastu dni pozbawienia wolności (tj. do sumy kary). Pokreślić przy tym należy, że dla ustalania granic wymiaru kary łącznej miarodajne są kary jednostkowe, a nie kary łączne, te ostatnie bowiem ulegają rozwiązaniu. Ukształtowanie kary łącznej pozbawienia wolności orzeczonej w pkt III wyroku na poziomie jednego roku i sześciu miesięcy uwzględnia wszystkie okoliczności przemawiające tak na korzyść skazanego, jak również go obciążające. Te ostatnie zresztą przeważają, albowiem okolicznością, która niewątpliwie obciąża skazanego jest jego wielokrotna karalność. Jako okoliczność łagodzącą poczytano skazanemu okres, w jakim czyny, objęte karą łączną zostały popełnione. Sąd uwzględnił również wiek P. Z., był on bowiem skazywany jako sprawca młodociany.

Należy również wskazać, że zachowanie skazanego nie jest wyróżniające się, a brak poszanowania obowiązujących norm prawnych i uprzednia karalność nie pozwalają pozytywnie ocenić prognozy kryminologicznej wobec niego, co znajduje potwierdzenie w opiniach Dyrektora Aresztu Śledczego z których wynika, że zachowanie skazanego jest negatywne. W tym kontekście należy uznać, że orzeczenie wobec skazanego łagodniejszej kary łącznej w przedmiotowej sprawie pozostawałoby w sprzeczności z ideą sprawiedliwej kary. W ocenie Sądu tylko tak ukształtowana kara jak orzeczona przedmiotowym wyrokiem wpłynie na skazanego wychowawczo i spowoduje zmianę dotychczasowego sposobu życia, w tym przede wszystkim zapobiegnie ponownemu popełnianiu przez P. Z. przestępstw. Kara łączna nie powinna pogarszać sytuacji skazanego, jednakże nie może być ona swoistą premią wynikającą z faktu popełnienia przez niego większej ilości przestępstw przed wydaniem pierwszego wyroku i prowadzić do zupełnej rezygnacji z niektórych, prawomocnie orzeczonych kar. Zatem zasadnym w ocenie Sądu jest zastosowanie w niniejszej sprawie zasady asperacji.

W doktrynie podkreśla się, iż kara łączna powinna być postrzegana jako instytucja gwarantująca racjonalną politykę karania sprawcy przestępstw pozostających w zbiegu realnym, jednakże trzeba mieć na uwadze to, aby z reguły była ona mniej dolegliwa dla skazanego niż odrębne wykonanie poszczególnych wyroków, z których kary zostały sprowadzone do kary łącznej. Podyktowane jest to humanitarnym miarkowaniem kary, wyznaczonym z jednej strony przez wagę popełnionej wielości przestępstw, z drugiej zaś strony przez interes skazanego, którego bardzo dolegliwa kara może zdegradować fizycznie, psychicznie, finansowo i społecznie. W konsekwencji oznacza to, iż kara łączna orzeczona w wyroku łącznym nie musi być ukształtowana przy zastosowaniu zasady pełnej kumulacji, lecz może być niższa od sumy poszczególnych kar pozbawienia wolności. W przedmiotowej sprawie jednak Sąd dopatrzył się istnienia przesłanek skutkujących zastosowaniem wobec skazanego innej zasady niż zasada kumulacji

Sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. w zw. z art. 577 k.p.k. na poczet wymierzonej wobec skazanego P. Z. w punkcie III. wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył skazanemu okresy rzeczywistego pozbawienia wolności i odbywania kary: ze sprawy o sygn. akt II K 248/10 w dniach od 27 lipca 2009 r. do 28 lipca 2009 r. oraz od 09 września 2009 r. do 10 września 2009 r., ze sprawy o sygn. akt IV K 27/10 w dniach od 24 października 2009 r. do 26 października 2009 r. oraz ze sprawy o sygn. akt II K 714/12 w dniach od 26 grudnia 2013 r. do 25 kwietnia 2014 r. (do daty wydania wyroku).

Stosownie do treści art. 576 § 1 k.p.k. Sąd stwierdził, że pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach, którymi orzeczono kary podlegające łączeniu, a nie objęte wyrokiem łącznym jako nie podlegające połączeniu, ulegają odrębnemu wykonaniu.

Na podstawie § 14 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu Sąd przyznał obrońcy skazanego wynagrodzenie za nieopłaconą obronę udzieloną skazanemu z urzędu.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił skazanego od obowiązku ponoszenia kosztów postępowania uznając, że ich uiszczenie byłoby dla skazanego zbyt uciążliwe z uwagi na to, iż skazany jest pozbawiony wolności, co ogranicza możliwość wykonywania pracy zarobkowej. Wobec powyższego koszty te Sąd przejął na rachunek Skarbu Państwa.