Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 maja 2013 roku

Sąd Rejonowy dla W. M. w W. II W. C.

w składzie:

Przewodniczący: SSR Aleksandra Koman

Protokolant: apl. not. P. Ł.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 09 maja 2013 roku w W.

sprawy z powództwa J. Z. (1)

przeciwko B. W. Spółka Akcyjna z siedzibą we W.

o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda J. Z. (1) na rzecz pozwanego B. W.Spółka Akcyjna z siedzibą we W. kwotę 3.634,00 zł. (trzy tysiące sześćset trzydzieści cztery złote 00/100) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 3.600,00 zł. (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt II C 635/12

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 09 maja 2013 roku

W pozwie z dnia 10 lutego 2012 r. przeciwko pozwanemu B. W.Spółce Akcyjnej z siedzibą we W. powód J. Z. (1) domagał się pozbawienia w całości wykonalności tytułu wykonawczego - bankowego tytułu egzekucyjnego z dnia 14 czerwca 2011 r. wystawionego przez pozwanego, któremu Sąd Rejonowy dla W. M. w W. w sprawie o sygn. akt XVI Co 2508/11 postanowieniem z dnia 29 listopada 2011 r. nadał klauzulę wykonalności. Jednocześnie powód wniósł o zabezpieczenie powództwa poprzez zawieszenie postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez M. G. – Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym dla W. M. w W. w sprawie pod sygn. KM 34/12 oraz o zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania według norm przepisanych wraz z kosztami zastępstwa procesowego.

Uzasadniając powództwo powód wskazał, iż pozwany wszczął przeciwko niemu na podstawie tytułu wykonawczego w postaci bankowego tytułu egzekucyjnego nr (...) z dnia 14 czerwca 2011 roku, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z dnia 29 listopada 2011 r., postępowanie egzekucyjne, które prowadzi Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla W. M. w W. – M. G. w sprawie KM 34/12. Powód podniósł, że posiada w stosunku do pozwanego wierzytelności z tytułu odszkodowania za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę – w kwocie 100.500 zł oraz z tytułu odprawy pieniężnej w kwocie 19.755 zł. Powód wskazał, że w dniu 15 czerwca 2007 roku zawarł z pozwanym umowę o pracę na czas nieokreślony na stanowisku Dyrektora P. B., która w dniu 24 czerwca 2010 r. została rozwiązana przez pozwanego w trybie art. 30 § 1 pkt 2 k.p. Powód wskazał, że rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem jest nieuzasadnione, a wskazane w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o prace przyczyny wypowiedzenia pozorne. Zdaniem powoda prawdziwą przyczyną rozwiązania stosunku pracy były zmiany strukturalne pozwanegoB. Z. W. S.A. związane z przygotowaniem do fuzji z P. B. S.A. lub innym inwestorem. Wobec powyższego w pozwie pełnomocnik powoda złożył oświadczenie o potrąceniu powyższych wierzytelności powoda z tytułu nieuzasadnionego wypowiedzenia umowy z wierzytelnością pozwanego w kwocie 50.221,07 zł., będącą przedmiotem bankowego tytułu egzekucyjnego. Pełnomocnik powoda wskazał, że wskutek dokonanego potrącenia obie wierzytelności umarzają się do wysokości wierzytelności niższej, a tym samym wierzytelność pozwanego, objęta tytułem wykonawczym przestaje istnieć. Zdaniem powoda oświadczenie o potrąceniu, skutecznie złożone przez dłużnika egzekwowanego, kwalifikuje się w świetle art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. jako zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło i uzasadnia pozbawienie istniejącego tytułu wykonawczego wykonalności.

(pozew k. 1-7).

W odpowiedzi na pozew z dnia 23 marca 2012 r. pozwany B. W. S.A. z siedzibą we W. wniósł o odrzucenie pozwu, ewentualnie o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje stanowisko w sprawie pełnomocnik pozwanego podniósł zarzut zawiłości sporu, wskazując, że w niniejszym postępowaniu powód przedstawił pod osąd dokładnie te same roszczenia, o które wcześniej wytoczył przeciwko temu samemu pozwanemu sprawę przed Sądem Rejonowym dlaW. Ś. VIII WydziałP. S. i która to sprawa tocząca się pod sygn. akt VIII P 600/10 na dzień wniesienia niniejszego pozwu nie została jeszcze prawomocnie zakończona. Ponadto pełnomocnik pozwanego wskazał, że orzeczenie o odszkodowaniu za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę jest orzeczeniem o charakterze konstytutywnym, zgodnie z którym dopiero jego wydanie ostatecznie może doprowadzić do ukształtowania prawa podwoda do oznaczonego świadczenia i tym samym przesądza kwestię istnienia długu. W ocenie pozwanego w chwili złożenia przez pełnomocnika powoda oświadczenia w przedmiocie dokonania potrącenia tj. w chwili doręczenia stronie pozwanej odpisu pozwu, nie istniały wierzytelności powoda, albowiem nie doszło do wydania prawnokształtującego wyroku w toczącym się przed Sądem Rejonowym dla W. Ś. VIII Wydział P. S. postępowaniu w sprawie o sygn. akt VIII P 600/10. Zdaniem pozwanego wierzytelność z tytułu odszkodowania za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę w jakiejkolwiek kwocie jest bezpodstawna. Zadaniem pozwanego przyczyny wskazane w wypowiedzeniu umowy o pracę były konkretne i sformułowane w sposób dostatecznie jasny i zrozumiały. Za bezzasadne pozwany uważa również żądanie powoda zasądzenia kwoty 19.755 zł tytułem odprawy pieniężnej, gdyż nie doszło do rozwiązania umowy o pracę w trybie art. 10 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

(odpowiedź na pozew – k. 25-29)

Postanowieniem z dnia 26 marca 2012 r. Sąd oddalił wniosek o odrzucenie pozwu, zaś postanowieniem z tej samej daty Sąd zawiesił postępowanie na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. do czasu zakończenia postępowania, toczącego się przed Sądem Rejonowym dla W. –Ś.VIII Wydział P. S. w sprawie o sygn. akt VIII P 600/10. Postanowieniem z dnia 22 lutego 2013 r. tutejszy Sąd art. 180 § 1 pkt 4 k.p.c. podjął zawieszone postępowanie.

(postanowienia k. 54, 56, 110)

Na rozprawie w dniach 26 marca 2012 r. i 9 maja 2013 r. strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska w sprawie.

(protokół rozprawy k. 55, 122)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 czerwca 2007 r. pomiędzy B. W. Spółką Akcyjną z siedzibą we W., a J. Z. (1) została zawarta umowa o pracę na czas nieokreślony, na mocy której powód został zatrudniony na stanowisku Dyrektora P. B..

(umowa o pracę k. 12)

Pismem z dnia 23 czerwca 2010 r. pozwany rozwiązał z powodem powyższą umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, jako przyczyny wypowiedzenia podając niską skuteczność w wykonywaniu zadań na powierzonym stanowisku, nieumiejętne zarządzanie operacyjne Departamentem P. B. oraz brak wymaganego motywowania podległych pracowników do wypełniania postawionych im celów.

(wypowiedzenie umowy o pracę k. 11)

W dniu 01 lipca 2010 r. J. Z. (1) wniósł przeciwko B. W. S.A. z siedzibą we W. pozew do Sądu Rejonowego dlaW. Ś. w Warszawie VIII Wydziału P. S. o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 100.500 zł tytułem odszkodowania za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę przez pracodawcę oraz o zasądzenie od pozwanego kwoty 19.755 zł tytułem odprawy pieniężnej.

(pozew k. 3-6 w aktach sprawy sygn. akt VIII P 600/10)

Sąd Rejonowy dla W. Ś.w W. VIII Wydział P. S. w dniu 01 października 2012 r. w sprawie o sygn. akt VIII P 600/10 wydał wyrok oddalający powództwo J. Z. (1) wytoczone przeciwko Bankowi (...) S.A. z siedziba W.. Powyższy wyrok uprawomocnił się z dniem 27 listopada 2012 r.

(wyrok k. 304 w aktach sprawy sygn. akt VIII P 600/10)

Sąd Rejonowy dla Warszawy – Mokotowa w W. postanowieniem z dnia 24 listopada 2011 r. w sprawie o sygn. akt XVI Co 2508/11 nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...), wystawionemu w dniu 14 czerwca 2011 r. przez wierzyciela - Bank (...) S.A. z siedzibą we W. na rzecz tego wierzyciela przeciwko dłużnikowi J. Z. (1) do kwoty 100.000 zł.

(postanowienie k. 50)

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Warszawy – Mokotowa w W. M. G. prowadzi postępowanie egzekucyjne z wniosku Banku (...) S.A. z siedzibą we W. przeciwko J. Z. (1) pod sygnaturą KM 34/12 na podstawie tytułu wykonawczego – bankowego tytułu egzekucyjnego nr (...) z dnia 14 czerwca 2011r., zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem z dnia 29 listopada 2011r.

(okoliczność bezsporna)

W pozwie pełnomocnik powoda, w oparciu o pełnomocnictwo szczególne, zgłosił zarzut potrącenia przysługujących powodowi względem pozwanego wierzytelności z tytułu odprawy pieniężnej oraz odszkodowania za niezasadne wypowiedzenie umowy o pracę w łącznej wysokości 120.255 zł z wierzytelnością dochodzoną od J. powoda przez pozwanego na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego nr (...), zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem z dnia 29 listopada 2011 r.

(pełnomocnictwo k. 13, oświadczenie o potrąceniu k. 5).

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie dokumentów złożonych w niniejszej sprawie oraz znajdujących się w aktach sprawy VIII P 600/10, które Sąd uznał za wiarygodne, gdyż ich rzetelność i prawdziwość nie były przez strony kwestionowane, a dopuszczono je jako dowody niezbędne do ustalenia stanu faktycznego oraz na podstawie okoliczności uznanych przez Sąd za bezsporne, bowiem albo zostały przez strony wprost przyznane, bądź też nie zostały zaprzeczone, co zostało przez Sąd ocenione na zasadzie art. 230 k.p.c.

Sąd oddalił wnioski dowodowe pełnomocnika powoda o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków wskazanych w pozwie (k. 4), a także wniosek o zobowiązanie pozwanego do złożenia dokumentów wskazanych w pkt I podpunkty 1-5 pozwu.
W ocenie Sądu zeznania zawnioskowanych świadków nie miałyby żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy, a przeprowadzenie powyższych dowodów zmierzało jedynie do niczym nieuzasadnionego przedłużania niniejszego postępowania. Okoliczności, na które świadkowie mieliby zeznawać dotyczyły bowiem strategii i praktyk stosowanych w ramach działalności bankowej prowadzonej przez pozwanego oraz mechanizmów i przyczyn rozwiązania umowy o pracę z pozwanym. Sąd stanął na stanowisku, że okoliczności te nie miały istotnego znaczenia dla ustalenia stanu faktycznego w niniejszej sprawie. Okoliczności powyższe badane były natomiast przez Sąd Rejonowy dla W.–Ś. W. VIII Wydział P. S.w sprawie o sygn. akt VIII P 600/10 i miały istotny wpływ na rozstrzygnięcie tejże sprawy. Podobne rozważania należy poczynić w odniesieniu do żądania powoda przedstawienia przez pozwanego dokumentów wskazanych w pkt I podpunkty 1-5 pozwu.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie z następujących względów.

Stosownie do treści art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie.

Nie budzi wątpliwości, że dłużnik banku także może wytoczyć powództwo przeciwegzekucyjne przewidziane w art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. W powództwie tym dłużnik banku może podnieść wszelkie zarzuty materialnoprawne dotyczące wierzytelności banku objętej bankowym tytułem egzekucyjnym zaopatrzonym w sądową klauzulę wykonalności.

W niniejszej sprawie powód wskazywał, że tytuł wykonawczy w postaci bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego w klauzulę wykonalności winien być pozbawiony wykonalności, gdyż powód posiada wobec pozwanego wierzytelność z tytułu odszkodowania za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę w kwocie 100.500 zł. oraz z tytułu odprawy pieniężnej w kwocie 19.755 zł. co łącznie daje wierzytelność na kwotę 120.255 zł. Powód w pozwie dokonał jednocześnie potrącenia w/w wierzytelności w wierzytelnością pozwanego w kwocie 50.221,07 zł., wskazując, że wskutek potrącenia obie wierzytelności umorzyły się do wysokości wierzytelności niższej, a tym samym wierzytelność pozwanego objęta tytułem wykonawczym przestała istnieć.

Mając na względzie brzmienie art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. wskazać należy, że zarówno doktryna jak i judykatura do zdarzeń powodujących wygaśnięcie zobowiązania, o których mowa w powyższym przepisie, zalicza m.in. potrącenie wierzytelności. Skuteczne dokonanie potrącenia, ze względu na jego skutki, porównywalne jest bowiem do zarzutu wygaśnięcia zobowiązania przez uiszczenie ( zob. np. uchwałę SN z dnia 20 listopada 1987 r., III CZP 69/87, OSNCP 1989, nr 4, poz. 64).

Stosownie do art. 498 k.c. gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelnością drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

Dokonując wykładni powyższego przepisu wskazać należy, że potrącenie polega na umorzeniu wzajemnych wierzytelności przez zaliczenie tzn. wartość jednej wierzytelności zalicza się na poczet drugiej. W wyniku potrącenia wprawdzie żaden z wierzycieli nie otrzymuje efektywnego świadczenia, ale za to zwolniony zostaje z zobowiązania albo całkowicie, albo do wysokości wierzytelności niższej (zob. wyrok SN z dnia 14 czerwca 1974 r., III CRN 395/73, LEX nr 7520) Oświadczenie o potrąceniu, o którym mowa w art. 499 k.c., jest czynnością materialnoprawną, powodującą – w razie wystąpienia przesłanek określonych w art. 498 § 1 k.c. – odpowiednie umorzenie wzajemnych wierzytelności, natomiast zarzut potrącenia jest czynnością procesową, polegającą na żądaniu oddalenia powództwa w całości lub w części z powołaniem się na okoliczność, że roszczenie objęte żądaniem pozwu wygasło wskutek potrącenia. By mogło dojść do potrącenia, spełnione być muszą łącznie cztery przesłanki: wzajemność wierzytelności, jednorodzajowość świadczeń, wymagalność wierzytelności oraz zaskarżalność wierzytelności przy czym przesłanki wymagalności i zaskarżalności dotyczą tylko wierzytelności potrącającego.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy bezsporne było, że pełnomocnik powoda, w oparciu o pełnomocnictwo szczególne, złożył w pozwie oświadczenie o potrąceniu przysługującej powodowi wierzytelności z tytułu nieuzasadnionego rozwiązania umowy o pracę z wierzytelnością przysługującą pozwanemu.

W ocenie Sądu zarzut potrącenia zgłoszony przez pełnomocnika powoda okazał się jednakże bezskuteczny. Dla uznania bowiem, że potrącenie wywołało skutek prawny w postaci umorzenia wzajemnych wierzytelności, nie wystarczy samo powołanie się przez składającego oświadczenie o potrąceniu na fakt przysługiwania mu wierzytelności przeznaczonej do potrącenia - wierzytelność tę trzeba natomiast udowodnić. Zarzut potrącenia jest formą dochodzenia roszczenia zrównaną w skutkach z powództwem. Podlega zatem wymaganiom stawianym dla pozwu co do określenia żądania, przytoczenia okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie oraz wskazania dowodów. W szczególności zgłaszający zarzut potrącenia w procesie ma obowiązek ściśle określić swoją wierzytelność i wykazać jej istnienie zgodnie z regułą wyrażoną w przepisie art. 6 k.c. ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 listopada 2006r., sygn. akt II CSK 192/06, wyrok Sądu Apelacyjnego wP. z dnia 29 lipca 2009r., I ACa 497/09).

Mając na względzie powyższe Sąd stanął na stanowisku, że powód nie udowodnił, że przysługuje mu względem pozwanego wymagalna wierzytelność przedstawiona do potrącenia.

Okolicznością bezsporną jest, że powód dochodził wierzytelności z tytułu odszkodowania za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę w kwocie 100.500 zł. oraz z tytułu odprawy pieniężnej w kwocie 19.755 zł. w ramach powództwa, toczącego się przed Sądem Rejonowym dla W. Ś. w Warszawie VIII Wydziałem P. S. w sprawie o sygn. akt VIII P 600/10. Nie budzi również wątpliwości, że wyrokiem z dnia 01 października 2012 r. Sąd ten oddalił powództwo J. Z. (1), a wyrok powyższy jest prawomocny.

Podkreślić należy, że niezasadność lub niezgodność z prawem rozwiązania umowy o pracę przez pracodawcę pracownik może wykazywać wyłącznie przez powództwo przewidziane w kodeksie pracy (o uznanie wypowiedzenia za bezskuteczne, o przywrócenie do pracy lub o odszkodowanie), wniesione z zachowaniem odpowiedniego terminu. Zgodnie z powyższym w sprawach pracowniczych wyłącznie właściwym jest Sąd Pracy. Powyższe oznacza, że w niniejszym postępowaniu Sąd nie mógł badać, czy powodowi przysługują wymagalne wierzytelności wobec pozwanego z tytułu nieuzasadnionego rozwiązania umowy o pracę. Orzekanie w tym przedmiocie powodowałoby bowiem obejście przepisów postępowania o właściwości Sądów pracy i przepisów o postępowaniu odrębnym w sprawach z zakresu prawa pracy, a badanie przesłanki istnienia wierzytelności z tytułu nieuzasadnionego wypowiedzenia umowy pracę powodowałoby konieczność badania przez Sąd zasadności tego wypowiedzenia, czego Sądowi w postępowaniu cywilnym robić nie można.

W tym miejscu wskazać należy, że zapadły przed Sądem Pracy wyrok w sprawie o sygn. akt VIII P 600/10 ma charakter prejudycjalny w stosunku do przedmiotowego postępowania. Wyrok Sądu Pracy oddalający powództwo J. Z. (1) powoduje, że potrącenie dokonane przez powoda w niniejszej sprawie było bezskuteczne, gdyż Sąd pracy oddalając powództwo stwierdził tym samym, że wypowiedzenie umowy o pracę było skuteczne i powodowi nie przysługują jakiekolwiek wierzytelności wobec pozwanego z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę, a przedstawione do potrącenia. Należy podzielić przy tym pogląd pozwanego, zawarty w odpowiedzi na pozew, że orzeczenie o odszkodowaniu z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę jest orzeczeniem o charakterze konstytutywnym, co z kolei oznacza, że dopiero z chwilą uprawomocnienia się takiego orzeczenia zostaje ukształtowane prawo do stosownego świadczenia. Sąd przesądza bowiem w wyroku o obowiązku wypłacenia pracownikowi odszkodowania lub braku takiego obowiązku, a tym samym przesądza kwestię istnienia po jego stronie wierzytelności. Sąd pracy w sprawie o sygn. akt VIII P 600/10 stwierdził, że wypowiedzenie umowy o pracę było skuteczne i oddalając powództwo przesądził tym samym, że powodowi nie przysługują jakiekolwiek roszczenia wobec pozwanego. Wobec powyższego wskazać należy, że orzeczenie Sądu pracy oddalające powództwo J. Z. (2) powoduje, że wierzytelności z tytułu nieuzasadnionego wypowiedzenia umowy o pracę nie istnieją, a to z kolei implikuje brak możliwości dokonania przez niego skutecznego potrącenia tych wierzytelności w niniejszej sprawie. Tym samym dokonanie potrącenia okazało się bezskuteczne.

Na marginesie wskazać jedynie należy, że nawet gdyby Sąd pracy wydał wyrok korzystny dla powoda to wyrok taki, jak wskazano wyżej, ma charakter prawnokształtujący i dopiero z chwilą jego uprawomocnienia powstałaby wierzytelność powoda względem pozwanego, która mogłaby ulec potrąceniu. Tym samym powód dokonując potrącenia wierzytelności jeszcze przed uprawomocnieniem się orzeczenia dokonał potrącenia wierzytelności nieistniejącej.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w punkcie I wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł w punkcie II wyroku na podstawie art. 98 § 1 i § 3 k.p.c. w zw. art. 99 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowej obrony lub dochodzenia praw. Powód przegrał niniejszą sprawę w całości, a zatem zobowiązany jest zwrócić pozwanemu powyższe koszty. Na koszty celowej obrony złożyły się w przedmiotowym postępowaniu wynagrodzenie pełnomocnika procesowego w osobie radcy prawnego w wysokości 3.600 zł., którego wysokość ustalono zgodnie z przepisem § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu oraz opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 34,00 zł.

Mając na uwadze wyżej naprowadzone okoliczności orzeczono jak w sentencji wyroku.

Zarządzenie:

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda.

dnia 29.05.2013 r.