Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 maja 2018 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział XVII Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów

w składzie:

Przewodniczący: SSO Bogdan Gierzyński

Protokolant: sekretarz sądowy Wioleta Donoch

po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2018 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W.

przeciwko Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów

o stwierdzenie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów

na skutek odwołania powoda od decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 30 grudnia 2015 r., Nr (...)

1.  uchyla zaskarżoną decyzję;

2.  zasądza od Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów na rzecz (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. kwotę 360 zł (trzysta sześćdziesiąt złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

SSO Bogdan Gierzyński

Sygn. akt XVII AmA 39/16

UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów decyzją z dnia 30 grudnia 2015 r., Nr (...):

I. Na podstawie art. 27 ust. 1 i 2 w związku z art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (j.t. Dz. U. z 2015 r., poz. 184 ze zm.) w związku z art. 3 ustawy z dnia 10 czerwca 2014 r. o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r., poz. 945), po przeprowadzeniu postępowania w sprawie stosowania praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów. Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów uznaje za praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów, o której mowa w art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów działania (...) S.A. z siedzibą w W., polegające na informowaniu konsumentów będących stroną umów o świadczenie przez (...) S.A. usług telekomunikacyjnych, o jednostronnej zmianie warunków tych umów z dniem 1 września 2014 r., polegającej na podwyższeniu opłaty abonamentowej, w sytuacji braku złożenia przez konsumenta do dnia 1 września 2014 r. oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy w razie braku akceptacji nowych warunków, co narusza art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym (Dz. U. Nr 171, poz. 1206 ze zm.) oraz godzi w zbiorowe interesy konsumentów,

i stwierdził zaniechanie jej stosowania z dniem 2 sierpnia 2014 r.

II. Na podstawie art. 26 ust. 2 w zw. z art. 27 ust. 4 w zw. z art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (j.t. Dz. U. z 2015 r., poz. 184 ze zm.) w związku z art. 3 ustawy z dnia 10 czerwca 2014 r. o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów oraz ustawy - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r., poz. 945), po przeprowadzaniu postępowania w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów, Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów nakłada na (...) S.A. z siedzibą w W. środki usunięcia trwających skutków naruszenia w postaci:

1) obowiązku wypłacenia - w terminie 4 miesięcy od dnia uprawomocnienia się decyzji -kwoty 65 zł (słownie: sześćdziesiąt pięć złotych) każdemu z konsumentów, do których została wysłana informacja o jednostronnej zmianie warunków umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych przez (...) S.A., o której mowa w pkt. I rozstrzygnięcia niniejszej decyzji, którzy powinni zostać powiadomieni o możliwości

uzyskania rekompensaty w sposób określony w pkt. 11.2 oraz poinformowali (...) S.A. o woli skorzystania z niej;

2) obowiązku poinformowania wszystkich konsumentów, do których została wysłana informacja o jednostronnej zmianie warunków umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych przez (...) S.A., o której mowa w pkt. I rozstrzygnięcia niniejszej decyzji, o przysługującej im rekompensacie poprzez:

a) wysłanie - w terminie 2 miesięcy od dnia uprawomocnienia się decyzji - do każdego z konsumentów, do których została wysłana informacja o jednostronnej zmianie warunków umowy wskazanej w pkt. 1, pisemnej informacji oraz wiadomości sms informującej o przysługującej rekompensacie oraz sposobie poinformowania (...) S.A. przez konsumenta o woli skorzystania z tej rekompensaty, w tym o konieczności wskazania przez konsumenta sposobu realizacji przez (...) S.A. rekompensaty (według wyboru konsumenta - przelewem bankowym, przekazem pocztowym lub przez potrącenie); przy czym czas na podjęcie przez konsumenta tych czynności nie może być krótszy niż 1 miesiąc;

b) dwukrotną publikację, na koszt (...) S.A., w terminie 30 (trzydziestu) dni od daty uprawomocnienia się przedmiotowej decyzji, informacji o przysługującej rekompensacie oraz sposobie poinformowania (...) S.A. przez konsumenta o woli skorzystania z tej rekompensaty, w tym o konieczności wskazania przez konsumenta sposobu realizacji przez (...) S.A. rekompensaty (według wyboru konsumenta - przelewem bankowym, przekazem pocztowym lub przez potrącenie), na jednej z pięciu pierwszych stron dziennika o zasięgu ogólnopolskim ze średnim nakładem dziennym w wysokości co najmniej 100 000 (sto tysięcy) egzemplarzy w module obejmującym co najmniej 25% strony, czarną czcionką Times New Roman nie mniejszą niż 10 (dziesięć) punktów, na jasnym tle;

3) obowiązku publikacji niniejszej decyzji w całości, na koszt (...) S.A. na stronie internetowej tego przedsiębiorcy (w dacie wydania niniejszej decyzji jest to strona internetowa (...) w ciągu 30 (trzydziestu) dni od daty uprawomocnienia się przedmiotowej decyzji, w ten sposób, że odnośnik do treści decyzji powinien zostać umieszczony na stronie głównej oraz utrzymywania jej na przedmiotowej stronie internetowej przez okres 1 (jednego) miesiąca od daty opublikowania na stronie internetowej

III. Na podstawie art. 106 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (j.t. Dz. U. z 2015 r., poz. 184 ze zm.) w związku z art. 3 ustawy z dnia 10 czerwca 2014 r. o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów oraz ustawy-Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. 2014 r., poz. 945), Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów nałożył na (...) S.A. z siedzibą w W., płatną do budżetu państwa, karę pieniężną w wysokości 4 501 666 zł (słownie: cztery miliony pięćset jeden tysięcy sześćset sześćdziesiąt sześć złotych), z tytułu naruszenia zakazu, o jakim mowa w art. 24 ust. 1 i ust. 2 pkt. 3 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, w zakresie określonym w punkcie I rozstrzygnięcia niniejszej decyzji.

IV. Na podstawie art. 77 ust. 1 w związku z art. 80 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (j.t. Dz. U. z 2015 r., poz. 184 ze zm.) w związku z art. 3 ustawy z dnia 10 czerwca 2014 r. o zmianie ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów oraz ustawy -Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. 2014 r., poz. 945). oraz na podstawie art. 263 § 1 i art. 264 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (j.t .Dz. U. z 2013 r.„ poz. 267 ze zm.) w związku z art. 83 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, obciążył (...) S.A. z siedzibą w W. kosztami przeprowadzonego postępowania w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów oraz zobowiązuje się tego przedsiębiorcę do zwrotu Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów kosztów postępowania w kwocie 72,40 zł (słownie: siedemdziesiąt dwa złote czterdzieści groszy) w terminie 14 dni od daty uprawomocnienia się niniejszej decyzji.

Od powyższej decyzji odwołanie złożył (...) S.A. z siedzibą w W., zaskarżając ją w całości.

Zaskarżonej decyzji odwołujący zarzucił naruszenie:

1. art. 24 ust. 1 i art. 24 ust. 2 pkt 3 Ustawy, art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym (dalej: „unpr"), w zw. z art. 61 ust. 5, 5a i 6 Pt ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (dalej: „Pt") oraz art. 20 ust. 2 dyrektywy 2002/22/WE Parlamentu Europejskiej i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechniej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej) (dalej: „Dyrektywa 2002/22"), poprzez błędne przyjęcie, że działanie (...) polegające na informowaniu konsumentów o jednostronnej zmianie warunków umów z dniem 1 września 2014 r. polegającej na podwyższeniu opłaty abonamentowej w sytuacji braku złożenia przez konsumenta oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy w sytuacji braku akceptacji nowych warunków, jest działaniem bezprawnym, sprzecznym z dobrymi obyczajami i stanowi naruszenie art. 4 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym oraz praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów, podczas gdy (...) na podstawie art. 61 ust. 5, 5a i 6 P.t. oraz art. 20 ust. 2 Dyrektywy 2002/22 jest zobowiązana do informowania Klientów o każdym przypadku jednostronnej zmiany umowy, co oznacza, że bezprawność działania oraz sprzeczność z dobrymi obyczajami mogły dotyczyć co najwyżej (czemu (...) przeczy) samej zmiany warunków umowy, lecz nie informacji o takiej zmianie;

2. art. 61 ust. 1, ust. 3, ust. 5 i ust. 5a Pt oraz art. 22 ust. 2 Dyrektywy 2002/22, poprzez pominięcie, że na gruncie prawa telekomunikacyjnego to dostawca usług telekomunikacyjnych ustala ich ceny, o ile przepisy tej ustawy inaczej nie stanowią, określając w cenniku ceny za przyłączenie do sieci, za usługi, za obsługę serwisową oraz szczegółowe informacje dotyczące stosowanych pakietów cenowych oraz opustów, a nadto doręcza on abonentowi na piśmie (względnie drogą elektroniczną lub za pomocą podobnego środka porozumiewania się na odległość) oraz podaje do publicznej wiadomości, treść każdej proponowanej zmiany w cenniku, a tym samym pominięcie, że (...) była uprawniona zarówno do ustalenia cen jak i do ich modyfikacji, w tym podwyższenia abonamentu, przy pozostawieniu konsumentom możliwości rozwiązania umowy, w przypadkach gdy nie akceptują podwyżki;

3. art. 384 ¹ Kodeksu cywilnego (dalej: „kc") w zw. z art. 61 ust. 1-7 Pt, art. 60a ust. 1-5 Pt, art. 57 ust. 6 Pt i art. 56 ust. 3 pkt 18 Pt oraz art. 20 ust. 2 dyrektywy 2002/22 a w konsekwencji art. 24 ust. 1 i art. 24 ust. 2 pkt 3 Ustawy i art. 4 ust. 1 unpr, poprzez przyjęcie, że przepisy Pt nie regulują wyczerpująco kwestii dokonywania zmian warunków umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych, a w konsekwencji, że dokonanie przez operatora telekomunikacyjnego jednostronnej zmiany warunków umów w oparciu o te przepisy stanowi nieuczciwą praktykę rynkową naruszającą zbiorowe interesy konsumentów, podczas gdy przepisy Pt w sposób kompletny i szczególny regulują warunki i tryb modyfikowania postanowień wspomnianych umów, w tym w szczególności wprowadzając dopuszczalność ich jednostronnego modyfikowania przez dostawcę publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych, w tym podwyższenia abonamentu, przy pozostawieniu konsumentom możliwości rozwiązania umowy, w przypadkach gdy nie akceptują podwyżki;

4. art. 384 ¹ kc i art. 56 ust. 3 pkt 9 Pt a w konsekwencji art. 24 ust. 1 i art. 24 ust. 2 pkt 3 Ustawy i art. 4 ust. 1 unpr, poprzez błędne uznanie, iż stosowane przez (...) klauzule modyfikacyjne nie uprawniały (...) do jednostronnej zmiany warunków umów, gdyż nie określono w nich materialnych przesłanek dokonywania zmian, których analiza pozwoliłaby konsumentowi przewidzieć, w jakich sytuacjach i z uwagi na jakie czynniki, warunki umowy mogą ulec zmianie, a tym samym, że (...) dopuściła się nieuczciwej praktyki rynkowej naruszającej zbiorowe interesy konsumentów, podczas gdy stosowane przez (...) klauzule odzwierciedlają treść przepisów Pt, stanowiących materialne przesłanki dokonywania zmian, co uniemożliwia jednocześnie ich dyskwalifikowanie przez Prezesa UOKiK;

5. art. 384 ¹ kc a w konsekwencji art. 24 ust. 1 i art. 24 ust. 2 pkt 3 Ustawy i art. 4 ust. 1 unpr, poprzez przyjęcie, iż umowy cywilnoprawne zawarte na czas oznaczony co do zasady nie mogą podlegać jednostronnym zmianom dokonywanym przez przedsiębiorcę w zakresie istotnych elementów umowy, za wyjątkiem przypadków, w których zmiana wynika z przyczyn niezależnych od przedsiębiorcy, podczas gdy modyfikowanie warunków umów zawartych na czas oznaczony dopuszczalne jest na gruncie ogólnych przepisów dotyczących wzorców umownych, a tym bardziej na podstawie przepisów Pt zawierających w tym zakresie odrębne uregulowanie;

6. art. 26 ust. 2 w zw. z art. 27 ust. 4 Ustawy i w zw. z art. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/22/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie nakazów zaprzestania szkodliwych praktyk w celu ochrony interesów konsumentów (Dz.U. UE L 110 z 1.5.2009, s. 30, dalej jako: „Dyrektywa 2009/22") poprzez nałożenie na (...) obowiązku wypłacenia na rzecz konsumentów kwoty 65 złotych tytułem „rekompensaty" oraz poinformowania klientów o uprawnieniu do otrzymania „rekompensaty", pomimo że:

(i) przepisy prawa nie przewidują dla Prezesa UOKiK uprawnienia do „zasądzania" na rzecz konsumentów żadnej formy odszkodowania (w tym „rekompensaty"), ani tym bardziej nie określają zasad jej przyznawania,

(ii) nałożenie przez Prezesa UOKiK na (...) obowiązku wypłaty na rzecz konsumentów „rekompensaty" nie może zmierzać do usunięcia trwających skutków naruszenia mającego polegać na informowaniu klientów o zmianie umowy, a nie na samej jej zmianie;

7. art. 175 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i art. 12 ust. 1 pkt 4 unpr oraz art. 2 §1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (tekst jednolity Dz. U. z 2014 r., poz. 101, ze zm., dalej jako: „kpc") poprzez nałożenie na (...) obowiązku wypłaty na rzecz konsumentów kwoty 65 złotych tytułem „rekompensaty", podczas gdy rozstrzygnięcie w przedmiocie odszkodowania z tytułu szkody poniesionej przez konsumenta w wyniku rzekomego czynu stanowiącego nieuczciwą praktykę rynkową należy do sądów powszechnych;

8. naruszenie art. 27 ust. 4 w zw. z art. art. 26 ust. 2 Ustawy oraz w zw. z art. 32 ust. 1 i 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez nałożenie na (...) obowiązku wypłaty na rzecz konsumentów kwoty 65 zł tytułem „rekompensaty", pomimo że kwota ta obliczona została w oderwaniu od rozmiaru rzekomej szkody poniesionej przez poszczególnych konsumentów, na podstawie niejasnych kryteriów, a zatem stanowi naruszenie zasady równości oraz nie pozwala na usunięcie trwających skutków rzekomego naruszenia;

9. naruszenie art. 42 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez nałożenie na (...) obowiązku wypłaty „rekompensaty" w rzeczywistości pełniącej funkcję represyjną i stanowiącej dolegliwość równoważną karze pieniężnej, pomimo braku istnienia podstawy prawnej dla nakładania tego rodzaju kar na przedsiębiorców.

10. naruszenie art. 26 ust. 2 w zw. z art. 27 ust. 4 Ustawy oraz w zw. z art. 4 pkt 17 Ustawy w zw. z art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczeniu nieuczciwej konkurencji (Dz. U. z 2003 r., nr 153, poz. 1503 - tekst jednolity ze zm, „uznk") poprzez nakazanie (...) publikacji Zaskarżonej Decyzji zawierającej treści stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa (...) oraz poprzez nakazanie utrzymywania publikacji na stronie internetowej przez okres 30 dni, pomimo że nie zachodziły ku temu przesłanki, gdyż (...) nie dopuściła się naruszenia zbiorowych interesów konsumentów, a nawet w przypadku uznania, że (...) dopuściła się takiego naruszenia (czemu (...) przeczy) - pomimo, że nałożenie obowiązku ujawnienia danych stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa oraz publikacji Zaskarżonej Decyzji kilka lat po rzekomym naruszeniu nie będzie miało wpływu na usunięcie trwających skutków zarzucanego naruszenia;

11. naruszenie art. 106 ust. 1 pkt 4 Ustawy w zw. z art. 8 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r., poz. 23, ze zm., dalej jako: „kpa") poprzez nałożenie na (...) kary pieniężnej, pomimo że nie zachodziły ku temu przesłanki, gdyż:

(i) (...) nie dopuściła się naruszenia zbiorowych interesów konsumentów;

(ii) (...) nie ponosi winy, choćby nieumyślnej, w związku z zarzucanym naruszeniem;

12. naruszenie art. 111 Ustawy w zw. z art. 2 Dyrektywy 2009/22 poprzez nałożenie na (...) kary pieniężnej nieproporcjonalnej do stwierdzonych naruszeń oraz nadmiernie surowej - do czego doszło w związku z nieuwzględnieniem lub niewłaściwym uwzględnieniem w Zaskarżonej Decyzji dyrektyw wymiaru kary wynikających z tego przepisu, a to:

(i) przyjęcie jako podstawy do obliczania wartości obrotu całości przychodów uzyskanych przez (...) w roku 2014, podczas gdy należało uwzględnić wyłącznie przychody uzyskiwane przez (...) w związku z działalnością na rynku połączeń głosowych oferowanych w ramach abonamentu,

(ii) niewystarczające uwzględnienie przy ustalaniu wysokości kwoty bazowej okoliczności obniżających wagę naruszenia, tj.:

- zaniechania naruszenia przez (...) oraz

- aktywnej współpracy (...) z Prezesem UOKiK w czasie trwania postępowania, co znacząco wpływa na ocenę wagi zarzucanego naruszenia, uzasadniając przyjęcie jako podstawy do obliczania kary mniejszej kwoty bazowej,

( (...)) nieprawidłowe przyjęcie jako okoliczności obciążającej ogólnopolskiego charakteru działań (...), podczas gdy charakter działalności prowadzonej przez (...) powoduje, że co do zasady ma ona wymiar ogólnopolski, co z kolei powoduje, że na (...) z założenia byłyby zawsze nakładane kary wyższe niż na innych przedsiębiorców;

(iv) istotne przekroczenie wymiaru kary pieniężnej wystarczającego do osiągnięcia prewencyjnej funkcji kary.

W związku z powyższym odwołujący wniósł o:

1. uchylenie Zaskarżonej Decyzji w całości;

2. dopuszczenie i przeprowadzenie następujących dowodów:

- opracowanie C. I. w języku angielskim wraz z uwierzytelnionym tłumaczeniem na język polski - na okoliczność jego treści (w aktach postępowania prowadzonego przez Prezesa UOKiK pod sygn. (...));

- opublikowany na stronach internetowych Prezesa UKE Poradnik dla użytkowników publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych z dnia 25 czerwca 2014 r. - na okoliczność jego treści, w tym w szczególności stanowiska Prezesa UKE co do dopuszczalności zmiany warunków umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, w tym wysokości opłat, oraz trybu dokonywania tych zmian (w aktach postępowania prowadzonego przez Prezesa UOKiK pod sygn.. (...));

- pismo Prezesa UKE adresowane do Krajowej Izby Gospodarczej (...) z dnia 9 kwietnia 2015 r. - na okoliczność jego treści i wyrażonego w nim stanowiska Prezesa UKE (w aktach postępowania prowadzonego przez Prezesa UOKiK pod sygn. (...));

- wydruk informacji ze strony internetowej Prezesa UKE pt. „Wyniki kontroli przestrzegania przepisów Pt przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych" z dnia 4 stycznia 2012 r. wraz z załącznikiem zawierającym szczegółowy wykaz naruszonych przepisów Pt u przedsiębiorców telekomunikacyjnych, na okoliczność ich treści, w tym zakresu kontroli przeprowadzanych przez Prezesa UKE oraz jej rezultatów;

- formularz odpowiedzi Prezesa UKE na pisemny wniosek o udostępnienie informacji publicznej z dnia 30 grudnia 2014 r. - na okoliczność jej treści, w tym w szczególności braku zarzutów Prezesa UKE w odniesieniu do praktyki dokonywania przez dostawców usług zmian w umowach wyłącznie na podstawie przepisów Pt i to również w przypadku umów zawartych na czas oznaczony (w aktach postępowania prowadzonego przez Prezesa UOKiK pod sygn. (...));

- pismo Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji z dnia 26 maja 2015 r. -na okoliczność jego treści, w tym w szczególności stanowiska Ministerstwa co do podstaw prawnych regulujących tryb i warunki zmiany umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych (w aktach postępowania prowadzonego przez Prezesa UOKiK pod sygn. (...));

- decyzja Prezesa UOKiK nr (...). (...) z dnia 6 września 2011 r. -na okoliczność jej treści, w tym w szczególności braku zarzutów Prezesa UOKiK w odniesieniu do dokonywania przez dostawców usług zmian w umowach wyłącznie na podstawie przepisów Pt;

- wydruk ze strony internetowej Prezesa UOKiK dokumentu pt. Stanowisko Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w sprawie transparentności umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych - na okoliczność jego treści oraz stanowiska Prezesa UOKiK w przedmiocie dopuszczalności jednostronnego zmieniania umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego;

- wydruk informacji ze strony Prezesa UOKIK, uzyskanej za pośrednictwem serwisu archiwizującego strony internetowe web.archive.org wg stanu na dzień 26 marca 2015 r. - na okoliczność jej treści, a w szczególności wyrażanego w niej stanowiska Prezesa UOKiK w przedmiocie przesłanek zmiany warunków świadczenia usług telekomunikacyjnych;

- wydruk informacji ze strony Prezesa UOKIK wg stanu na dzień 20 stycznia 2016 r. - na okoliczność jej treści, a w szczególności wyrażanego w niej stanowiska Prezesa UOKiK w przedmiocie przesłanek zmiany warunków świadczenia usług telekomunikacyjnych;

- wydruk publikacji (...)- Statement ze strony internetowej O.: (...) wraz z uwierzytelnionym tłumaczeniem na język polski -na okoliczność jej treści, a w szczególności stanowiska O.w przedmiocie zasad ochrony konsumentów w przypadku zmiany warunków świadczenia usług telekomunikacyjnych;

- wydruk publikacji (...)

(...) ze strony internetowej O. http://(...), wraz z uwierzytelnionym tłumaczeniem wyciągu z tej publikacji na język polski - na okoliczność jej treści, a w szczególności stanowiska O. w przedmiocie zasad ochrony konsumentów w przypadku zmiany warunków świadczenia usług telekomunikacyjnych;

- Regulamin świadczenia usług telekomunikacyjnych na rzecz abonentów (...)z dnia 4 listopada 2013 r., na okoliczność jego treści, w tym zawartych w nim klauzul modyfikacyjnych;

- wzór umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych stosowanej od dnia 9 grudnia 2013 r., oraz w dacie informowania klientów przez (...), na okoliczność jego treści, w tym zawartych w nim klauzul modyfikacyjnych;

- wzór aneksu do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych stosowanego od dnia 21 maja 2014 r., oraz w dacie informowania klientów przez (...), na okoliczność jego treści, w tym zawartych w nim klauzul modyfikacyjnych;

- wydruk ze strony internetowej Prezesa UOKiK - komunikat prasowy z dnia 26 stycznia 2016 r. „Rekompensata publiczna w orzecznictwie UOKiK" oraz prezentacja UOKiK pt. „Rekompensata publiczna" z dnia 26 stycznia 2016 r., na okoliczność ich treści, w tym poglądu Prezesa UOKiK o represyjnym charakterze „rekompensaty publicznej" mającym stanowić odpowiednik administracyjnej kary pieniężnej.

Odwołujący wniósł ponadto o zasądzenie od Prezesa UOKiK na rzecz (...) kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych oraz przeprowadzenie rozprawy, także pod nieobecność (...).

Odwołujący wniósł również o skierowanie przez tut. Sąd w trybie art. 267 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. U. UE C 326 z 26.10.2012, s. 47, dalej jako: „TFUE") następującego pytania prejudycjalnego do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej:

„Czy art. 20 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 21 dyrektywy 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej, Dz. U. UE L 108 z 24.4.2002, s. 51, zmieniona przez dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/136/WE z dnia 25 listopada 2009 r., Dz. U. UE L 337 z 18.12.2009, s. 11) należy interpretować w ten sposób, że sprzeczny z nim jest przepis prawa krajowego uznający za niedopuszczalną jednostronną podwyżkę abonamentu przez operatora telekomunikacyjnego z tytułu świadczonych publicznie dostępnych usług, która została dokonana przy zachowaniu praw abonentów określonych w art. 20 ust. 2 dyrektywy 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r., tj. powiadomieniu abonentów z wyprzedzeniem nie krótszym niż jeden miesiąc o planowanej podwyżce oraz o prawie abonentów do wycofania się z umów bez ponoszenia kar, jeżeli nie akceptują nowych warunków?”.

W odpowiedzi na odwołanie Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów wniósł o:

1. oddalenie odwołania w całości, uznając powołane zarzuty za bezzasadne;

2. oddalenie wniosków dowodowych Powoda wskazanych w treści odwołania oraz w piśmie z dnia 11 kwietnia 2016 r., za wyjątkiem:

- wniosku, o którym mowa w pkt 2.15, tj. wydruku ze strony internetowej Prezesa UOKiK komunikatu prasowego z dnia 26 stycznia 2016 r. „Rekompensata publiczna w orzecznictwie UOKiK" oraz prezentacji UOKiK pt. „Rekompensata publiczna" z dnia 26 stycznia 2016 r.;

- wniosku, o którym mowa w pkt. 2.10, tj. wydruku informacji ze strony Prezesa UOKiK według stanu na dzień 20 stycznia 2016 r.;

3. zasądzenie od Powoda na rzecz Pozwanego kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W piśmie przygotowawczym z dnia 2 lutego 2017 r. pozwany uznał zarzuty powoda zawarte w replice, a stanowiące kontynuację stanowiska prezentowanego w odwołaniu, za bezzasadne.

W piśmie przygotowawczym z dnia 26 kwietnia 2017 r, powód podtrzymał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

(...) S.A. z siedzibą w W. jest przedsiębiorcą wpisanym do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS: (...). Przedsiębiorca jest operatorem sieci (...), którego działalność telekomunikacyjna jest działalnością regulowaną i podlega wpisowi do rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych prowadzonego przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej. (...) S. A. z siedzibą w W. jest wpisana do rejestru przedsiębiorców telekomunikacyjnych pod nr 4. /k. 122- 130, t. I akt sąd./

(...) w dniach [***] wysłała do niektórych abonentów (w tym również konsumentów) powiadomienia o zmianie warunków umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, polegającej na podwyższeniu o 5 zł opłaty abonamentowej. Wszystkie powiadomienia o zmianie warunków umowy przekazane kanałem tradycyjnym (listownie) zostały wysłane [***], zaś powiadomienia skierowane do konsumentów, którzy wyrazili stosowną zgodę na przesyłanie wszelkich powiadomień o zmianie warunków umów/cennika w formie elektronicznej, zostały wysłane [***].

W ww. komunikatach Spółka poinformowała, że zmiany te wejdą wżycie z dniem 1 września 2014 r. Abonenci zostali także poinformowani o prawie do rozwiązania umowy w trybie w niej określonym w przypadku braku akceptacji zmian w terminie do dnia ich wejścia wżycie, tj. 1 września 2014 r. W przedmiotowym komunikacie zamieszczono również informację, że przypadku rozwiązania umowy przez abonenta z powodu braku akceptacji zmian warunków umowy, Spółce nie przysługuje roszczenie o zapłatę kary umownej. /k. 23, t 1 akt adm./

Spółka poinformowała ponadto, że w przypadku abonentów, którzy posiadają umowę na czas określony, obniżeniu o 120 zł ulega wysokość ulgi oraz maksymalnej, ustalonej przy zawarciu umowy, wartości kary umownej przewidzianej na okoliczność rozwiązania umowy przez abonenta lub przez dostawcę usług telekomunikacyjnych z winy abonenta przed upływem okresu, na jaki umowa została zawarta.

W informacji o dokonywanej zmianie umowy Spółka poinformowała również o możliwości przejścia na nowe oferty (...).

Powiadomienia zostały skierowane do abonentów będących stronami umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawartych zarówno na czas oznaczony, jak i na czas nieoznaczony, dotyczących usługi głosowej, jak i mobilnej transmisji danych, którzy zawarli umowy odpowiednio [***] (w przypadku konsumentów korzystających z usług głosowych) oraz [***] (konsumenci korzystający z usług mobilnej transmisji danych). Grupę docelową przedmiotowych zmian stanowili abonenci prywatni (konsumenci) w liczbie [***] oraz abonenci biznesowi, korzystający z oferty promocyjnej na zawarcie umowy bez zakupu telefonu w liczbie

Jednostronna zmiana warunków umów dotyczyła w przeważającej większości umów zawartych na czas oznaczony - [***] konsumentów, tj. [***] % wszystkich umów zawartych z konsumentami, których warunki zostały jednostronnie zmienione. /pismo Spółki z dnia 27 sierpnia 2014 r., k. 328, t. 3 akt adm./

W chwili informowania przez (...)o dokonaniu jednostronnej zmiany warunków umowy, o której mowa powyżej, średni czas pozostały do zakończenia umowy zawartej na czas oznaczony wynosił [***]. /pismo Spółki z dnia 30 lipca 2015 r., k.

Spółka w piśmie z dnia 27 sierpnia 2014 r. (postępowanie wyjaśniające o sygn. akt (...)) wyjaśniła przyczyny dokonania zmiany warunków umowy zakwestionowanej wpkt. I rozstrzygnięcia decyzji [***].

W dacie informowania przez Spółkę o dokonaniu jednostronnej zmiany warunków umów, w wykorzystywanym przez Spółkę wzorze umowy oraz aneksu do umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych znajdowały się klauzule umowne o następującej treści:

9.3 W przypadku proponowanych przez Operatora zmian warunków Umowy określonych w niniejszym Kontrakcie Głównym lub w Regulaminie, oraz w przypadku proponowanych przez Operatora zmian w Cenniku, stosuje się następujące zasady:

9.3.1. Operator poinformuje Abonenta o treści proponowanych zmian oraz uprawnieniach przysługujących Abonentowi w związku z tymi propozycjami. Wskazane informacje zostaną przekazane

(a) do publicznej wiadomości na stronie internetowej (...) oraz

na piśmie chyba, że abonent zażąda, aby dostarczać mu je wyłącznie drogą elektroniczną na wskazany przez Abonenta w tym celu adres e-mail albo w inny sposób przewidziany w przepisach prawa. Przekazanie informacji odbędzie się z wyprzedzeniem co najmniej jednego miesiąca przed wprowadzeniem proponowanych zmian w życie. Wyprzedzenie to może być krótsze, gdy przepisy prawa przewidują możliwość zastosowania krótszego terminu. W przypadku braku akceptacji proponowanych zmian Abonent ma prawo rozMńązać Umowę z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia, ze skutkiem na koniec Cyklu Rozliczeniowego rozpoczynającego się po dniu doręczenia wypowiedzenia Operatorowi. W celu rozwiązania Umowy Abonent musi w terminie do dnia wejścia w życie proponowanych przez Operatora zmian, złożyć stosowne oświadczenie w formie pisemnej w Punkcie Sprzedaży lub na adres Operatora (do zachowania tego terminu wystarczy wysłanie oświadczenia przed jego upływem). W takim przypadku proponowane zmiany nie wchodzą w życie, chyba że taki skutek będzie wynikać z przepisów prawa. W przypadku nieskorzystania przez Abonenta w terminie określonym powyżej z prawa wypowiedzenia Umowy, proponowana zmiana wchodzi w życie w terminie wskazanym w informacji o zmianie warunków Umowy.

9.3.1.1. W przypadku propozycji zmiany warunków Umowy określonych w Regulaminie lub propozycji zmiany w Cenniku, gdy zmiana taka

(a) wynika bezpośrednio ze zmiany przepisów prawa ,

(b) powoduje obniżenie cen Usług (...),

(c) powoduje dodanie nowej usługi lub

(d) wynika z decyzji regulatora rynku telekomunikacyjnego ,

Operator podaje treść proponowanych zmian jedynie do wiadomości publicznej na (...)

9.3.1.2. Jeżeli konieczność wprowadzenia zmiany warunków umowy określonych w niniejszym Kontrakcie Głównym lub w Regulaminie albo zmiany w Cenniku wynika wyłącznie ze zmiany stawki podatku od towarów i usług stosowanej dla Usług (...), Operator podaje jedynie do wiadomości publicznej na (...) informacje o:

9.3.1.2.1. zmianie warunków Umowy określonych w niniejszym Kontrakcie Głównym łub w Regulaminie albo zmiany w Cenniku, o terminie jej wprowadzenia, wraz ze wskazaniem miejsca udostępnienia treści zmiany lub miejsca udostępnienia warunków Umowy określonych w niniejszym Kontrakcie Głównym, Regulaminu łub Cennika - uwzględniających tę zmianę,

9.3.1.2.2. prawie wypowiedzenia Umowy przez Abonenta w przypadku braku akceptacji tych zmian oraz

9.3.1.2.3. konieczności zwrotu ulgi udzielonej Abonentowi przez Operatora w związku z zawarciem Umowy, w przypadku skorzystania przez Abonenta z prawa do jej wypowiedzenia.

9.4. Operator niezwłocznie poinformuje Abonenta na piśmie o zmianie nazwy (firmy), adresu lub siedziby, chyba że Abonent złożył żądanie otrzymywania tych informacji drogą elektroniczną na wskazany przez Abonenta w tym celu adres e-mail albo w inny sposób przewidziany w przepisach prawa. Informacja o powyższych zmianach nie stanowi zmiany warunków Umowy.

9.5. Tryb i warunki dokonywania zmian Umowy mogą być inne niż wskazane wyżej, jeśli będzie to wynikać wprost z przepisów prawa lub mieszczącego się w ich ramach porozumienia stron.

/pismo Spółki z dnia 4 grudnia 2014 r., k. 424, t. 3 akt adm./

Z kolei w treści Regulaminu Świadczenia Usług (...) w brzmieniu obowiązującym w dacie informowania przez Spółkę o dokonaniu jednostronnej zmiany warunków umów znajdowała się klauzula modyfikacyjna o następującej treści:

§11 ust. 8 Operator zastrzega sobie prawo do zmiany Cennika, w szczególności do zmiany cen Usług (...), w trakcie trwania Umowy z zachowaniem warunków określonych w przepisach powszechnie obowiązującego prawa i Umowy (pismo Spółki z dnia 4 grudnia 2014 r.).

(...)przedstawiła w ujęciu chronologicznym zmiany postanowień umowy, aneksu do umowy oraz regulaminu świadczenia usług telekomunikacyjnych odnoszących się do kwestii zmiany warunków łączącego konsumenta ze Spółką stosunku zobowiązaniowego, jakie miały miejsce od dnia zawarcia pierwszej umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, rozumianej przez Spółkę jako najstarsza obowiązująca umowa (umowa z listopada 2008 r.) objęta zmianami i obowiązująca do dnia poinformowania abonentów o dokonanych zmianach. Postanowienia takie były zamieszczane w ww. wzorcach umownych od 2009 r. (pierwszy wzorzec umowy i aneksu zawierający takie postanowienia obowiązywał od 06.07.2009 r.) /pismo Spółki z dnia 4 grudnia 2014 r., k. 424, t. 3 akt adm./

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach administracyjnych, a także aktach przedmiotowej sprawy, których wiarygodności i mocy dowodowej żadna ze stron nie kwestionowała a Sąd nie znalazł podstaw do poddawania w wątpliwość ich prawdziwości. Stan faktyczny nie był przez powoda kwestionowany.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył co następuje.

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Pozwany Prezes UOKiK uznał za praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów, o której mowa w art. 24 ust. 2 pkt 3 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów działania (...) S.A. z siedzibą w W., polegające na informowaniu konsumentów będących stroną umów o świadczenie przez (...) S.A. usług telekomunikacyjnych, o jednostronnej zmianie warunków tych umów z dniem 1 września 2014 r., polegającej na podwyższeniu opłaty abonamentowej, w sytuacji braku złożenia przez konsumenta do dnia 1 września 2014 r. oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy w razie braku akceptacji nowych warunków, co narusza art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym (Dz. U. Nr 171, poz. 1206 ze zm.) oraz godzi w zbiorowe interesy konsumentów.

Ani sentencja zaskarżonej decyzji ani jej uzasadnienie, mimo znacznej objętości, nie zawiera wskazania dlaczego informowanie konsumentów będących stroną umów o świadczenie przez (...) S.A. usług telekomunikacyjnych, o jednostronnej zmianie warunków tych umów z dniem 1 września 2014, jest sprzeczne z dobrymi obyczajami i w istotny sposób zniekształca lub może zniekształcić zachowanie rynkowe przeciętnego konsumenta przed zawarciem umowy dotyczącej produktu, w trakcie jej zawierania lub po jej zawarciu. Z treści sentencji Decyzji nie wynika, czy pozwany kwestionuje sposób czy treść udzielanej informacji. Jasnego stanowiska w tej kwestii Prezes UOKiK nie przedstawia także w uzasadnieniu, przedstawiając w nim jedynie własne dywagacje na temat wymogów, które powinny zostać spełnione dla dokonania jednostronnej zmiany warunków umowy. Uzasadnienie nie zawiera jednak żadnego odniesienia ani do konkretnych umów ani nawet do stosowanych przez powoda wzorców, a w szczególności wskazania, które z niech nie zawierały klauzul modyfikujących lub też, w których klauzule te nie stanowiły dostatecznej podstawy dokonania takich zmian. Nie zostało zatem w żaden sposób ustalone w odniesieniu do których grup abonentów z uwagi na treść zawartych umów (wraz ze stanowiącymi ich integralną część regulaminami i cennikami) nie doszło do skutecznej jednostronnej zmiany warunków umów z dniem 1 września 2014 r. w zakresie objętym przekazaną konsumentom informacją.

Wskazana w sentencji zaskarżonej decyzji praktyka naruszająca zbiorowe interesy konsumentów zdefiniowana przez pozwanego jako polegająca na informowaniu konsumentów będących stroną umów o świadczenie przez (...) S.A. usług telekomunikacyjnych, o jednostronnej zmianie warunków tych umów z dniem 1 września 2014 mogłaby mieć miejsce gdyby była nieuprawniona lub nieprawdziwa. Taka zaś sytuacja miałaby miejsce, gdyby powód nie mógł dokonać jednostronnej zmiany warunków umów, gdyż w przypadku dokonania takiej zmiany jest on nie tylko uprawniony ale wręcz zobowiązany zawiadomić o tym drugą stronę umowy.

W ocenie Sądu umowy zawierane przez powoda prowadza do postania pomiędzy stronami tzw. stosunku o charakterze ciągłym. Zobowiązania ciągłe mogą mieć charakter terminowy lub bezterminowy, w związku z czym umowy powołujące do życia stosunek o znamionach ciągłości, trwałości mogą być zawierane na czas oznaczony lub nieoznaczony. Stosunki tego rodzaju są zatem kreowane elementem czasu, który wyznacza treść i rozmiar świadczenia. Przedmiot zobowiązania o charakterze ciągłym stanowią świadczenia okresowe lub świadczenia ciągłe (por. Gudowski J. (red. Kodeks cywilny. Komentarz. Tom III. Zobowiązania. Część ogólna).. Świadczone przez powoda usługi telekomunikacyjne są, zdaniem Sądu kreowane elementem czasu, który wyznacza treść i rozmiar świadczenia. Dotyczy do w szczególności tej części usługi, która polega na utrzymywaniu stanu gotowości do realizacji poszczególnych form połączeń od i do abonenta.

Możliwość wypowiedzenia umowy zawartej na czas nieoznaczony nie budzi wątpliwości ani w praktyce ani w doktrynie. Uważa się, że właściwością wszelkich umów zawartych na czas nieoznaczony jest możliwość ich wypowiadania, przy wykorzystaniu analogii legis, zasad współżycia społecznego lub ustalonych zwyczajów, a także przez odwołanie się do właściwości (natury) stosunku prawnego (art. 353 ¹ k.c.). Szczególnie w sytuacji, gdy przynajmniej jedną ze stron jest przedsiębiorca, trudno oczekiwać aby działał on niezmiennie pomimo zmian zachodzących na rynku, a w szczególności by ignorował on czynniki stanowiące element konkurencji (por. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 23 sierpnia 2011 r. VI ACa 259/11).

Jeżeli zaś chodzi o możliwość modyfikacji treści stosunku powstałego na podstawie umowy zawartej na czas oznaczony - o ile możliwości takiej nie przewidziano w umowie - zdania w doktrynie są podzielone. Według jednych rozstrzygnięcie problemu winno zależeć od właściwości (natury) danego stosunku zobowiązaniowego. Nie można zatem dokonać modyfikacji stosunku prawnego, jeżeli np. długość okresu, na jaki zawarto umowę, ma ścisły związek z wysokością świadczeń stron. Jeżeli natomiast długość tego okresu jest podyktowana względami organizacyjno-porządkowymi, to istnieje możliwość skorzystania z modyfikacji przewidzianej w omawianym artykule. Według innych możliwość modyfikacji dotyczy tylko takich stosunków ciągłych, które mogą ulec wygaśnięciu w drodze wypowiedzenia, a więc nie dotyczy to umów zawartych na czas oznaczony. Podobne stanowisko zajmuje judykatura, według której nawet przy najdalej idących ułatwieniach w realizacji inicjatywy zmian, tak jak jest w omawianym przepisie, pozostawiono jednak drugiej stronie możliwość odmowy zgody na owe zmiany. Skoro zatem brak możliwości wypowiedzenia stosunku, dokonanie jednostronnej zmiany w dowolnym czasie naruszałoby zasadę słuszności kontraktowej oraz byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Zwrócić należy uwagę, że odstąpienie od umowy z powodu zmiany treści wzorca umownego przez kontrahenta konsumenta daje możliwość skorzystania z ofert konkurencyjnych operatorów, bez obowiązku zwrotu uzyskanych wcześniej korzyści. Nie można zatem zakładać, że zmiana treści wzorca umowy stosowanego dla ukształtowania stosunku o charakterze ciągłym jest sama przez się niekorzystny dla konsumenta.

Stosowane przez powoda wzorce zawierają klauzulę, że „W przypadku, gdy na 30 dni przed upływem okresu, na który została zawarta Umowa, Abonent nie zawiadomi Operatora, że nie zamierza w dalszym ciągu korzystać z usług telekomunikacyjnych świadczonych przez Operatora, wówczas Umowę zawartą na czas oznaczony uważa się za przedłużoną na czas nieoznaczony”, a także , że „Każda ze stron może rozwiązać Umowę bez podania przyczyn z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia, ze skutkiem na ostatni dzień Cyklu Rozliczeniowego następującego po dniu wypowiedzenia”. Umowy zawierane przez powoda, mimo, że formalnie zawieranej na oznaczony, mają cechy analogiczne jak umowy zawierane na czas nieoznaczony, a wręcz stają się takie w momencie upływu terminu na jaki zostały zawarte o ile abonent nie dokona stosownego zawiadomienia.

Co do zasady, należy zatem uznać, że dopuszczalne było dokonywanie przez powoda jednostronnych zmian warunków umów w tym polegających na podwyższeniu opłaty abonamentowej. Podkreślić przy tym należy, że pozwany w zaskarżonej decyzji nie wskazał konkretnych klauzul w stosowanych przez powoda wzorcach, które uznawałby za abuzywne lub nieważne z mocy prawa.

W świetle powyższego uznać należało, że pozwany nie wykazał aby działanie powoda polegające na informowaniu konsumentów będących stroną umów o świadczenie przez (...) S.A. usług telekomunikacyjnych, o jednostronnej zmianie warunków tych umów z dniem 1 września 2014 r., polegającej na podwyższeniu opłaty abonamentowej, w sytuacji braku złożenia przez konsumenta do dnia 1 września 2014 r. oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy w razie braku akceptacji nowych warunków, co narusza art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym (Dz. U. Nr 171, poz. 1206 ze zm.) oraz godziło w zbiorowe interesy konsumentów. Zarzuty naruszenia art. 24 ust. 1 i art. 24 ust. 2 pkt 3 Ustawy, art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 23 sierpnia 2007 r. o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym a także art. 384 ¹ Kodeksu cywilnego należało uznać za uzasadnione.

W konsekwencji powyższego bezprzedmiotowe stały się zarzuty powoda odnoszące się do pkt II-IV zaskarżone decyzji, gdyż w związku uchyleniem w wyniku uwzględnienia powyższych zarzutów pkt I nie było podstaw także do określania środków usunięcia trwających skutków naruszenia prawa, nakładania kary pieniężnej i obciążania powoda kosztami postępowania administracyjnego.

Przedstawione wyżej motywy, a w szczególności okoliczność uchybienia przez Prezesa UOKiK obowiązkowi wykazania stosowania przez powoda zarzucanej praktyki skutkowały ponadto tym, że wskazywane przez powoda pozostałe okoliczności faktyczne nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie. Wnioski dowodowe w tym zakresie z powyższej przyczyny oddalono.

Z powyższych względów zaskarżoną decyzję należało uchylić na podstawie art.479 ^31a § 3 k.p.c.

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do wyniku sporu, zasądzając na rzecz powoda koszty postępowania w tym koszty zastępstwa procesowego według norm przepisanych (art. 98 k.p.c.).