Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK NAKAZOWY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 grudnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Łańcucie II Wydział Karny

w składzie:

Przewodnicząca – Sędzia Sądu Rejonowego Barbara Szmit-Pedryc

Protokolant – st. sekr. sąd. J. P.

bez udziału stron

po rozpoznaniu dnia 15 grudnia 2016 r. na posiedzeniu w postępowaniu nakazowym

sprawy z oskarżenia Komendy Powiatowej Policji w Ł.

przeciwko K. B.

córce T. i M.

urodzonej w dniu (...) w Ł.

obwinionej o to, że:

w dniu 24 października 2016 r. w Ł. na ul. (...) kierując samochodem marki L. –R. o nr rej. (...) nie zastosowała się do znaku B-35

tj. za wykroczenie z art. 92 § 1 kw

orzeka

że na podstawie zebranych dowodów okoliczności czynu i wina obwinionego nie budzą wątpliwości i na podstawie art. 93 § 1 i § 2 k.p.ow.

I/. obwinioną K. B. u z n a j eza winną popełnienia zarzucanego jej czynu, wyżej w wyroku opisanego, a stanowiącego wykroczenie z art. 92 § 1 kw, i za to:

na podstawie art. 92§ 1 kw w zw. z art. 24 § 1 i § 3 kw

w y m i e r z a jej karę grzywny w wysokości 100,00 zł ( sto złotych )

II/. na podstawie art. 118 § 1 kpow i art. 3 ust 1 w zw. z art. 21 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. - o opłatach w sprawach karnych

z a s ą d z a od obwinionej K. B. , na rzecz Skarbu Państwa kwotę 50,00 zł ( pięćdziesiąt złotych ) tytułem zryczałtowanych wydatków postępowania, oraz kwotę 30,00 zł ( trzydzieści złotych ) tytułem opłaty.

Sędzia

POUCZENIE

1.  Sąd na posiedzeniu może wydać wyrok nakazowy w sprawach o wykroczenia, w których wystarczające jest wymierzenie nagany, grzywny albo kary ograniczenia wolności. Sąd orzeka bez udziału stron. Orzekanie w postępowaniu nakazowym może nastąpić, jeżeli okoliczności czynu i wina obwinionego nie budzą wątpliwości. Wydając wyrok nakazowy, sąd uznaje za ujawnione dowody dołączone do wniosku o ukaranie. Wyrokiem nakazowym można orzec również środek karny ( art. 93 § 1-3 k.p.w. ). ^b)

2.  Postępowanie nakazowe jest niedopuszczalne, gdy obwiniona jest głucha, niema lub niewidoma; zachodzi uzasadniona wątpliwość co do jej poczytalności (art. 93 § 4 k.p.w.).

3.  Obwiniona i oskarżyciel ma prawo wniesienia sprzeciwu do sądu, który wydał wyrok nakazowy, w terminie zawitym
7 (siedmiu) dni od doręczenia tego wyroku ( art. 506 § 1 k.p.k. w zw. z art. 94 § 1 k.p.w. ).

Czynność procesowa dokonana po upływie terminu zawitego jest bezskuteczna ( art. 122 § 1 k.p.k. w zw. z art. 38 § 1 k.p.w. ).

Do biegu terminu nie wlicza się dnia, od którego liczy się dany termin. Jeżeli koniec terminu przypada na dzień uznany przez ustawę za dzień wolny od pracy, czynność można wykonać następnego dnia ( art. 123 § 1 i 3 k.p.k. w zw. z art. 38 § 1 k.p.w. ).

Termin jest zachowany, jeżeli przed jego upływem pismo zostało nadane w placówce podmiotu zajmującego się doręczaniem korespondencji na terenie Unii Europejskiej, w polskim urzędzie konsularnym lub złożone przez żołnierza w dowództwie jednostki wojskowej albo przez osobę pozbawioną wolności w administracji odpowiedniego zakładu, a przez członka załogi polskiego statku morskiego – kapitanowi statku
( art. 124 k.p.k w zw. z art. 38 § 1 k.p.w. ).

Jeżeli niedotrzymanie terminu zawitego nastąpiło z przyczyn od strony niezależnych, strona w zawitym terminie 7 (siedmiu) dni od daty ustania przeszkody może zgłosić wniosek o przywrócenie terminu, dopełniając jednocześnie czynności, która miała być w terminie wykonana; to samo stosuje się do osób nie będących stronami ( art. 126 § 1 k.p.k. w zw. z art. 38 § 1 k.p.w. ).

4.  Prezes sądu odmówi przyjęcia sprzeciwu, jeżeli sprzeciw zostanie wniesiony po terminie lub przez osobę nieuprawnioną ( art. 506 § 2 k.p.k. w zw. z art. 94 § 1 k.p.w. ).

5.  W razie wniesienia sprzeciwu wyrok nakazowy traci moc; sprawa podlega rozpoznaniu na zasadach ogólnych
( art. 506 § 3 k.p.k. w zw. z art. 94 § 1 k.p.w. ).

6.  Sprzeciw może być cofnięty do czasu rozpoczęcia przewodu sądowego na pierwszej rozprawie głównej
( art. 506 § 5 k.p.k. w zw. z art. 94 § 1 k.p.w. ).

7.  Sąd rozpoznający sprawę po wniesieniu sprzeciwu nie jest związany treścią wyroku nakazowego, który utracił moc
( art. 506 § 6 k.p.k. w zw. z art. 94 § 1 k.p.w. ).

8.  Wyrok nakazowy, od którego nie wniesiono sprzeciwu lub sprzeciw cofnięto, staje się prawomocny ( art. 94 § 3 k.p.w.).

9.  (inne informacje wskazane przez sąd, nieuwzględnione w pkt 1-8) ^b)

Wyjaśnienie:

W treści pouczenia, w nawiasach wskazano między innymi podstawę prawną danego twierdzenia; użyty skrót „k.p.k.” oznacza ustawę z dnia 6.06.1997 r. – Kodeks postępowania karnego, której tekst został zamieszczony w Dzienniku Ustaw z 1997 r. Nr 89, poz. 555 i niektórych Dziennikach opublikowanych później; skrót „k.p.w.” oznacza ustawę z dnia 24.08.2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, której tekst został zamieszczony w Dzienniku Ustaw
z 2013 r. poz. 395 oraz niektórych Dziennikach opublikowanych później

a)  stosuje się w sprawach o przestępstwa, z wyłączeniem spraw o przestępstwa skarbowe

b) uwzględnia się, o ile sąd tak postanowi