Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 lutego 2016r.

Sąd Rejonowy w Lesku, Zamiejscowy Wydział VI Karny z siedzibą w U. w składzie:

Przewodniczący SSR Daniel Radwański

Protokolant Izabela Skarbińska

Prokurator Edward Martuszewski

po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2016r. w Ustrzykach Dolnych, na rozprawie

sprawy

T. S. s. S. i A. z domu B., ur. (...) w U., zam. (...)-(...) M. 4, obywatelstwa polskiego, karanego, pesel (...)

oskarżonego o to, że:

w dniu 22 października 2015r. w miejscowości C., pow. (...), woj, (...), kierował samochodem marki H. (...) o nr rej (...) w ruchu lądowym, po drodze publicznej, będąc w stanie nietrzeźwości 0,65 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuścił się w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w związku ze skazaniem prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Piasecznie – sygn. akt II K 1537/13 z dnia 11 kwietnia 2014r. o czyn z art. 178 a § 1 kk

tj. o czyn z art. 178a §1 kk w zw. z art. 178a § 4 kk

I.  u z n a j e oskarżonego T. S. za winnego czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia, a stanowiącego przestępstwo z art. 178a §1 kk w z w. z art. 178a § 4 kk i za to na podstawie art. 178a §4 kk

s k a z u j e

go na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 42 §3 kk w zw. z art. 43 §1 kk orzeka wobec oskarżonego T. S. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 6 (sześciu) lat,

III.  na podstawie art. 43a §2 kk orzeka wobec oskarżonego T. S. świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 10.000 (dziesięć tysięcy) złotych,

IV.  na podstawie art. 624 §1 kpk oraz art. 17 ust. 1 ustawy „o opłatach w sprawach karnych” z dnia 23.06.1973 r. (Dz.U. z 1983r. Nr49, poz.223 z zm.) zwalnia oskarżonego od uiszczenia kosztów sądowych w tym opłaty, a wydatkami obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt VI K 10/16

UZASADNIENIE

Wyroku dnia 24 lutego 2016r.

Wyrokiem z dnia 24 lutego 2016r. Sąd uznał T. S. za winnego tego, że w dniu 22 października 2015r. w miejscowości C., pow. (...), woj, (...), kierował samochodem marki H. (...) o nr rej (...) w ruchu lądowym, po drodze publicznej, będąc w stanie nietrzeźwości 0,65 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym czynu tego dopuścił się w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w związku ze skazaniem prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Piasecznie – sygn. akt II K 1537/13 z dnia 11 kwietnia 2014r. o czyn z art. 178 a § 1 kk, tj. czynu z art. 178a §1 kk w zw. z art. 178a § 4 kk.

Z ten czyn, na podstawie art. 178a §4 kk, Sąd skazał T. S. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Ponadto na podstawie art. 42 §3 kk w zw. z art. 43 §1 kk orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 6 lat. Na podstawie art. 43a §2 kk Sąd orzekł od oskarżonego świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 10.000 złotych.

Na podstawie art. 624 §1 kpk oraz art. 17 ust. 1 ustawy „o opłatach w sprawach karnych” z dnia 23.06.1973 r. (Dz.U. z 1983r. Nr49, poz.223 z zm.) Sąd zwolnił oskarżonego od uiszczenia kosztów sądowych w tym opłaty, a wydatkami obciąża Skarb Państwa.

Prokurator Prokuratury Rejonowej w Lesku wniósł o uzasadnienie wyroku w części dotyczącej kary.

Oskarżony przyznał się do zarzuconego mu czynu, a jego okoliczności, w tym poziom nietrzeźwości oraz okoliczności w jakich prowadził pojazd mechaniczny nie budziły wątpliwości.

Za wymierzeniem oskarżonemu kary pozbawienia wolności w wymiarze 6 miesięcy pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia, przemawiało to, iż sprzeciwiał się temu przepis art. 69§1 kk. Zatem orzeczona kara, zgodnie wolą ustawodawcy ma odnieść wobec oskarżonego przede wszystkim cele represyjne i wychowawcze. Te cele kary zostaną osiągnięte w wyniku orzeczenia kary pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia, gdyż uprzednie ukaranie z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności nie odniosło wobec oskarżonego spodziewanych skutków w tym zakresie. Wymiar kary, blisko dolnej granicy ustawowego zagrożenia uzasadniony był niewysokim stanem nietrzeźwości oraz tym, że w związku z kierowaniem pojazdu przez osobę nietrzeźwą nie doszło do popełnienia innych czynów zabronionych, jak choćby kolizji drogowej lub innych wykroczeń drogowych. Poza tym będzie to pierwsza kara bezwzględnego pozbawienia wolności orzeczona wobec T. S..

Sąd nie orzekł wobec oskarżonego dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, o którym mowa w art. 42§3 kk, gdyż stwierdził, że zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami, pozwalający na orzeczenie tego środka karnego w wymiarze określonym w art. 43§1 kk. Wyjątkowość odstąpienia od orzeczenia dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, obejmuje inne okoliczności niż te, o których mowa w art. 69§4 kk, uzasadniające warunkowe zawieszenie wykonania kary za czyn z art. 178a§4 kk. Przede wszystkim inna jest rola, w zakresie celów ich stosowania, kary pozbawienia wolości i środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych. Kara za czyn z art. 178a§4 kk ma odnosić nie tylko cele represyjne ale też wychowawcze i prewencyjne, podczas gdy środek karny z art. 42§3 kk ma pełnić przede wszystkim funkcję represyjną, gdyż na uniemożliwić osobie skazanej uzyskanie uprawnień do prowadzenia pojazdu. Rygoryzm tego środka karnego orzeczonego dożywotnio, w wyjątkowych okolicznościach może wyłączyć możliwość normalnego funkcjonowania skazanego, poprzez uniemożliwienie lub znaczne utrudnienie wykonywania pracy zarobkowej, czy kontaktów z rodziną. Taki wypadek Sąd stwierdził w odniesieniu do sytuacji osobistej oskarżonego T. S.. Oskarżony jest osobą młoda (ma 32 lata), mieszkającą w małej miejscowości pod U., w której brak pracy oraz podstawowej infrastruktury socjalnej (ośrodki zdrowia, zakłady pracy, sklepy). Ponadto utrzymuje kontakt z konkubiną i dzieckiem, które z nim nie mieszkają, co wiąże się z koniecznością przemieszczania na znaczne odległości, niemalże w każdej ważnej życiowo sprawie. W takim wypadku pozbawianie młodej osoby możliwości dożywotniego kierowania pojazdami mechanicznymi, może zaprzepaścić jej szanse na ułożenie sobie życia zawodowego i rodzinnego. Ponadto okoliczności, w jakich pojazdem kierował oskarżony (stosunkowo niewysoki stan nietrzeźwości, poruszanie się samochodem do pracy, a nie z błahego powodu) nie były rażące na tyle, aby uzasadniały przypuszczenie, że oskarżony w przyszłości nie będzie odpowiedzialnie kierować pojazdami mechanicznymi. Dlatego, w tym zakresie Sąd orzekł zakaz prowadzenia pojazdów na okres 6 lat, który będzie obok funkcji represyjnej i prewencyjnej realizował także funkcję wychowawczą.

Świadczenie pieniężne Sąd orzekł w wysokości minimalnej, mając na uwadze, że z powodu sytuacji majątkowej i rodzinnej skazanego oraz orzeczenie kary pozbawienia wolności bez warunkowego jej zawieszenia, jego wysokość będzie stanowiła dla oskarżonego środek karny o ogromnej dolegliwości.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku w pkt. od I do III. Na podstawie przepisów cyt. w pkt. IV Sąd zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych, mając na uwadze trudną sytuację majątkową i rodzinną oskarżonego.