Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 14 czerwca 2013 roku

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSA Marek Klimczak

po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2013 roku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa J. J.

przeciwko M. D.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Okręgowego w Krośnie

z dnia 5 kwietnia 2013r., sygn. akt I C 253/13

p o s t a n a w i a:

I.  o d r z u c i ć zażalenie na pkt I zaskarżonego postanowienia,

II.  o d d a l i ć zażalenie na pkt II zaskarżonego postanowienia.

Sygn. akt I ACz 374/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w Krośnie zwolnił powoda od kosztów sądowych (pkt I) i oddalił jego wniosek o ustanowienie dla niego pełnomocnika z urzędu (pkt II).

Z uzasadnienia tego rozstrzygnięcia wynika, iż Sąd Okręgowy uznał, że sytuacja finansowa i życiowa powoda nie pozwala mu na poniesienia kosztów sądowych. Natomiast Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do przyznania powodowi pełnomocnika z urzędu, gdyż niniejsza sprawa nie jest skomplikowana pod względem faktycznym i prawnym, a ponadto powód jasno oraz prawidłowo redaguje pisma procesowe, nie ma trudności z formułowaniem żądań.

Zażalenie na powyższe postanowienie w całości wniósł powód, domagając się jego zmiany i uwzględnienia wniosku o zwolnienie go od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Skarżący podniósł, iż decyzję Sądu I instancji uważa za nietrafną, gdyż z jego oświadczenia majątkowego wynika brak możliwości ponoszenia kosztów sądowych, a sprawa niniejsza jest zawiła, zaś jego warunki osobiste i zdrowotne uzasadniają przyznanie mu pełnomocnika z urzędu.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż Sąd Okręgowy uwzględnił w całości wniosek powoda o zwolnienie go od kosztów sądowych, a zatem powód wnosząc zażalenie także co do pkt. I zaskarżonego postanowienia, zakwestionował rozstrzygnięcie dla siebie korzystne.

Sygn. akt I ACz 374/13

W tej sytuacji powód nie miał interesu prawnego w zaskarżeniu tej części postanowienia i dlatego jego zażalenie z powyższym zakresie podlegało odrzuceniu.

Odnosząc się natomiast do rozstrzygnięcia w przedmiocie ustanowienia dla powoda pełnomocnika z urzędu należy wskazać, że ustawową przesłanką ustanowienia adwokata lub radcy prawnego – niezależnie od korzystania ze zwolnienia od kosztów sądowych w całości lub w części (art. 117 § 1 kpc) – jest potrzeba udziału w sprawie takiego pełnomocnika (art. 117 § 5 kpc). Oceny, czy taka potrzeba zachodzi dokonuje Sąd biorąc pod uwagę zarówno przymioty osobiste strony, a szczególnie jej nieporadność w formułowaniu żądań i przedstawianiu okoliczności faktycznych sprawy, jak i charakter samej sprawy.

Należy podzielić zapatrywanie Sądu Okręgowego, iż w rozpoznawanej sprawie tak rozumiana potrzeba nie zachodzi. Sąd ten trafnie zauważa, że powód prawidłowo redaguje pisma procesowe, w sposób logiczny i jasny formułuje żądania oraz co należy dodać, potrafi korzystać z przysługujących mu środków zaskarżenia. Wbrew przekonaniu skarżącego sprawa niniejsza nie może być określona jako zawiła. Z tego rodzaju sprawą mamy do czynienia, gdy zachodzi potrzeba roztrząsania złożonych zagadnień związanych z wykładnią i stosowaniem prawa bądź, gdy wchodzi w grę prowadzenie wielowątkowego postępowania dowodowego.

Ponadto skarżący nie precyzuje, jakie to warunki osobiste i zdrowotne mogłyby przemawiać za ustanowieniem dla niego pełnomocnika z urzędu, zaś ograniczenia związane z pobytem powoda w areszcie śledczym nie determinują w każdej sytuacji ustanowienia pełnomocnika z urzędu. Dodać tylko wypada, że w razie uzasadnionej potrzeby ochronę interesów powoda w stopniu wystarczającym zabezpieczy przewidziana w art. 5 kpc możliwość udzielenia przez sąd stronie występującej bez adwokata lub radcy prawnego niezbędnych pouczeń, co do czynności procesowych.

Z tych przyczyn, działając na podstawie art. 373 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc Sąd Apelacyjny orzekł, jak w pkt. I sentencji niniejszego postanowienia, zaś na mocy art. 385 kpc w związku z art. 397 § 2 kpc zażalenie powoda oddalono jako bezzasadne (pkt II).