Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Konin, dnia 19-01-2018 r.

Sąd Rejonowy w Koninie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Magdalena Bartłomiejczak

Protokolant:st.sekr.sąd. Teresa Konieczka

po rozpoznaniu w dniu 08-01-2018 r. w Koninie

na rozprawie

sprawy z powództwa W. K. (1)

przeciwko Z. E., J. K. (1)

o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym

1.  uzgadnia treść księgi wieczystej o numerze (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w K. w ten sposób, że w dziale II niniejszej księgi wieczystej w miejsce dotychczasowego wpisu prawa własności na rzecz J. K. (1) w udziale 1/2 nakazuje wpisać prawo własności na rzecz J. K. (1) c. L. i H. w udziale 1/4 części i W. K. (1) s. Z. i S. w udziale ¼ części,

2.  zasądza od pozwanej J. K. (1) na rzecz powoda kwotę 5.325 zł (pięć tysięcy trzysta dwadzieścia pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu,

3.  nie obciąża pozwanej Z. E. kosztami procesu.

SSR Magdalena Bartłomiejczak

Sygn. akt I C 602/17

UZASADNIENIE

W. K. (1) wniósł w dniu 6 marca 2017 r. pozew o uzgodnienie stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym poprzez wykreślenie w dziale II księgi wieczystej nr (...) prowadzonej w Sądzie Rejonowym w K.dla nieruchomości położonej w Ł. prawa własności w udziale ½ na rzecz J. K. (1) i wpisanie w to miejsce własności na rzecz J. K. (1) w udziale ¼ części oraz własności na rzecz W. K. (1) w udziale ¼ części a także o zasądzenie od pozwanej J. K. (1) kosztów postępowania. Jako pozwane powód wskazał J. K. (1) i Z. J..

W uzasadnieniu powód wywodził, że w księdze wieczystej (...) jako współwłaścicielka w udziale 1/2 nieruchomości w Ł. ujawniona jest J. K. (1) oraz, że w chwili nabycia nieruchomości przez pozwaną powód z nią w ustroju ustawowej wspólności małżeńskiej, a pozwana nie dysponowała środkami pieniężnymi, które stanowiłyby jej majątek odrębny. Zdaniem powoda nieruchomość została nabyta za środki pieniężne stanowiące majątek wspólny. Powód podniósł, że jego małżeństwo z pozwaną rozwiązane zostało wyrokiem Sądu Okręgowego w Ł.wydanym w dniu 23 maja 2005 r.

Pozwana J. K. (1) wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew podniosła, że nabycie nieruchomości nastąpiło z majątku odrębnego. Pozwana sprzeciwiła się przeprowadzeniu dowodu na okoliczności stwierdzone aktem notarialnym. Pozwana podniosła również, że między stronami toczyła się sprawa o podział majątku i w trakcie jej trwania powód nie wskazywał, aby działki stanowiły składniki majątku wspólnego, a nadto, że od 1992 r. do 2005 r. powód nie podnosił jakoby nabyte działki stanowiły majątek wspólny.

Pozwana Z. E. przy pierwszej czynności procesowej na rozprawie w dniu 18 października 2017 r. uznała powództwo.

Sąd ustalił, co następuje:

W. K. (1) pozostawał w związku małżeńskim z J. K. (1) w okresie od 31 grudnia 1974 r. do 14 czerwca 2005 r. W ich małżeństwie panował ustrój ustawowej wspólności majątkowej.

(bezsporne)

Na początku lat 90 W. K. (1) z żoną i dziećmi spędzali wakacje na działce na jeziorem w miejscowości Ł.. Gdy właściciel nieruchomości postanowił ją podzielić i sprzedać zdecydowali się zakupić jedną z wydzielonych działek. Decyzję w tym zakresie podjęli oboje.

(bezsporne)

Działka, którą zdecydowali się nabyć kosztowała 15.000.000 zł (przed denominacją).

(bezsporne)

Środki na zakup działki darowali małżonkom K. rodzice W. K. (1).

(dowód: zeznania świadków R. K. k. 82-82v, P. N. k. 83v-84, Z. W. k. 84v-85, zeznania powoda k. 140-141, zeznania pozwanej Z. E. k.141-142)

Pieniądze na zakup działki otrzymała też od rodziców Z. E. - siostra powoda. J. i W. K.zdecydowali się nabyć działkę we współwłasności z Z. E., ponieważ środki posiadane przez nich nie wystarczały na zakup nieruchomości.

(dowód: zeznania świadków R. K. k. 82-82v, P. N. k. 83v-84, Z. W. k. 84v-85, zeznania powoda k. 140-141, zeznania pozwanej Z. E. k. 141-142)

W dniu 12 listopada 1992 r. u notariusza S. S. stawili się G. S., J. K. (1) i Z. J. i zawarli umowę sprzedaży w formie aktu notarialnego na podstawie, której G. S. sprzedał J. K. (1) i Z. J. po połowie nieruchomości objętej księgą wieczystą KW (...) niezabudowaną działkę gruntu położoną w Ł. oznaczoną numerem (...) o powierzchni 0,10 ha, a J. K. (1) i Z. J. oświadczyły, że działkę tę kupują na cele rekreacyjne, że są zamężne lecz z mężami swymi umów majątkowych małżeńskich nie zawierały, a nabycie następuje z majątków odrębnych. Cenę sprzedaży strony ustaliły na 15.000.000 zł. Koszty aktu kupujące poniosły po połowie. Koszty notarialne wyniosły 825.000 zł, a opłata skarbowa 750.000 zł.

(dowód: akt notarialny z dnia 12 listopada 1992 r. repertorium A nr (...) k. 13-15)

Podczas sporządzania powyższego aktu notarialnego powód nie był obecny. Pozwana przyjechała z Ł. do K. z siostrą powoda Z. J. i jej mężem.

(dowód: zeznania świadków R. K. k. 82-82v, P. K. k. 83-83v, P. N. k. 83v-84, Z. W. k. 84v, zeznania powoda k. 140-141, zeznania pozwanej Z. E. k. 141-142)

Dwa lata po zawarciu opisanej umowy sprzedaży, G. S. postanowił sprzedać działkę leżącą bezpośrednio nad jeziorem. W dniu 1 września 1994 r. w kancelarii notarialnej notariusza T. K. w K. stawili się właściciele sąsiednich działek: J. K. (2), Z. W., P. N., W. K. (2), J. K. (1) i Z. J. i zawarli w formie aktu notarialnego umowę sprzedaży, na podstawie której G. S. sprzedał J. K. (2), Z. W., P. N. i W. K. (2) po 1/5 części każdemu z nich oraz J. K. (1) i Z. J. po 1/10 części w niezabudowanej działce gruntu oznaczonej numerem geodezyjnym (...) o powierzchni 0,23 ha. Każdy ze stawających do aktu notarialnego złożył oświadczenie, że udziały w nieruchomości nabywa z majątku odrębnego. Cena całej nieruchomości wyniosła 15.000.000 zł, a cena udziału 1/10 – 1.500.000 zł

(dowód: akt notarialny z dnia 1 września 1994 r. repertorium A nr (...) k. 16-18)

W dniu 10 stycznia 1998 r. J. K. (2), Z. W., P. N., W. K. (2), J. K. (1) i Z. J. zawarli umowę o zniesienie współwłasności nieruchomości położonej w Ł. gm. S. oznaczonej numerem geodezyjnym (...) w wyniku której Z. J. i J. K. (1) nabyły na współwłasność w udziałach po ½ działkę oznaczoną numerem (...).

(dowód: akt notarialny z dnia 10 stycznia 1998 r. repertorium A nr (...) k. 125-126)

Dla nieruchomości położonej w Ł. składającej się z działek oznaczonych numerami geodezyjnymi (...) o łącznej powierzchni 0,1494 ha prowadzona jest w Sądzie Rejonowym w K. księga wieczysta nr (...), w której jako współwłaścicielki w udziałach po ½ ujawnione są J. K. (1) i Z. J..

(dowód: dokumenty w aktach księgi wieczystej (...))

W dniu 6 kwietnia 2006 r. J. K. (1), działając przez profesjonalnego pełnomocnika wniosła do Sądu Rejonowego dla Ł. o podział majątku wspólnego jej i W. K. (1) składającego się m.in. z samochodu B. (...), urządzeń szwalniczych ruchomości stanowiących wyposażenie mieszkania, nakładów na majątek odrębny uczestnika oraz nieruchomość z domem drewnianym całorocznym w miejscowości Ł..

(dowód: wniosek o podział majątku k. 2-4 akt Sądu Rejonowego dla Ł. o sygn. II Ns 955/06)

W toku postępowania o podział majątku powód na rozprawie w dniu 14 czerwca 2007 r. podniósł, że w skład majątku wspólnego oprócz nieruchomości zabudowanej domem drewnianym całorocznym wchodzi również niezabudowana nieruchomość położona w Ł. stanowiąca współwłasność z Z. J..

(dowód: protokół rozprawy z dnia 14 czerwca 2007 r. k. 52-53 akt akt Sądu Rejonowego dla Ł.o sygn. II Ns 955/06)

Pełnomocnik wnioskodawczyni podczas postępowania o podział majątku wspólnego podnosił, że niezabudowana nieruchomość położona w Ł. została nabyta z majątku odrębnego wnioskodawczyni.

(dowód: protokół rozprawy z dnia 14 czerwca 2007 r. k. 52-53 akt Sądu Rejonowego dla Ł. o sygn. II Ns 955/06, pismo k. 59-59v)

J. K. (1) w dniu 18 maja 2015 r. cofnęła wniosek o podział majątku wspólnego, na co W. K. (1) wyraził zgodę. Postanowieniem z dnia 18 maja 2015 r. Sąd Rejonowy dla Ł. umorzył postępowanie.

(dowód: protokół rozprawy z dnia 18 maja 2015 r. k. 366, postanowienie k. 367 protokół rozprawy z dnia 14 czerwca 2007 r. k. 52-53 akt akt Sądu Rejonowego dla Ł.o sygn. II Ns 955/06)

W dniu 1 lipca 2016 r. pozwana wniosła do Sądu Rejonowego w K.o zniesienie współwłasności nieruchomości składającej się z działek położonych w Ł. oznaczonej numerami (...) i (...)Wobec cofnięcia powyższego wniosku Sąd Rejonowy w K.postanowieniem z dnia 31 października 2016 r. umorzył postępowanie.

(dowód: dokumenty w aktach sprawy I Ns 1345/16)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zeznań świadków i stron oraz dokumentów wymienionych powyżej.

Jako wiarygodne Sąd ocenił zeznania R. K. – synowej stron i P. K. – syna stron, albowiem znalazły potwierdzenie w zeznaniach Z. W. i P. N. oraz powoda i pozwanej Z. E..

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków Z. W. i P. N., ponieważ były one zbieżne ze sobą wzajemnie oraz zgodne z zeznaniami R. K., P. K., powoda i pozwanej Z. E..

Zeznania powyżej opisanych świadków były zgodne co do tego, jakie środki pieniężne przeznaczone były na zakup działek będących przedmiotem procesu oraz dlaczego powód nie stanął do aktu notarialnego. Istotne jest także, że świadkowie P. N. i Z. W. byli obecni podczas zawierania aktów notarialnych, ponieważ w tym samym czasie kupowali swoje działki i obaj potwierdzili, że z rozmowy u notariusza wynikało, że pieniądze na zakup działek pochodziły z darowizny od rodziców powoda.

Jedynie częściowo Sąd dał wiarę zeznaniom świadka D. N.. Za niewiarygodne Sąd uznał te zeznania w części, w której świadek zeznała, że pieniądze na zakup działek w Ł. darowała pozwanej jej matka H. B.. Okoliczności tych nie potwierdził żaden z pozostałych przesłuchanych w sprawie świadków, a syn stron stwierdził, że H. B. była zbyt uboga, by czynić darowizny. Zeznaniom świadka w tym zakresie przeczą również zeznania powoda i pozwanej Z. E.. Świadek w swych zeznaniach wielokrotnie powtarzała, że widziała dokument: „że pieniądze na działkę były od pani B.”, jednak poza tym stwierdzeniem nie była opisać szczegółów tego dokumentu oraz okoliczności zapoznania się z nim, podała wręcz, że nie przywiązywała wagi do tego dokumentu, ale po dokonaniu oględzin złożonego przez stronę pozwaną na rozprawie dokumentu datowanego na dzień 13 sierpnia 1992 r. i opatrzonego podpisami (...) i (...) bez wahania odpowiedziała, że to właśnie ten dokument widziała. Sąd nie dał także wiary tym zeznaniom w części, w której świadek podała, że w kancelarii notarialnej obecny był również powód, albowiem również w tym zakresie zeznania te stały w sprzeczności z zeznaniami pozostałych świadków. Co do pozostałych okoliczności zeznania świadka były zgodne z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Jako wiarygodne Sąd ocenił zeznania powoda i pozwanej Z. E., ponieważ były zbieżne z zeznaniami świadków P. K., R. K., P. N. i Z. W., a nadto zgodne z zasadami logiki i doświadczenia życiowego.

Sąd nie dał natomiast wiary zeznaniom pozwanej J. K. (1) co do pochodzenia środków pieniężnych, za które nabyte zostały działki będące przedmiotem sprawy. Zeznania te stoją w sprzeczności z zeznaniami P. K., R. K., P. N., Z. W., pozwanej Z. E. i powoda. O prawdziwości zeznań pozwanej w tym względzie nie może przesądzać złożony przez nią dokument prywatny zatytułowany „umowa darowizny”, ponieważ okazał się on nieprawdziwy. Prawdziwości tego dokumentu zaprzeczyła strona powodowa, a pozwana nie zaoferowała przeciwnych dowodów. Niewiarygodne z tych samych względów okazały się zeznania pozwanej w zakresie obecności powoda podczas podpisywania aktów notarialnych. Z kolei zeznaniom pozwanej, że powód nie podnosił w postępowaniu o podział majątku, że w skład wspólnego majątku wchodzi nieruchomość będąca przedmiotem niniejszego procesu, przeczą im bowiem dokumenty zgormadzone w aktach sprawy o podział majątku wspólnego stron. W pozostałym zakresie zeznania pozwanej okazały się zbieżne z zebranym materiałem dowodowym.

Sąd dał wiarę dokumentom wymienionym powyżej - w części dotyczącej ustaleń faktycznych, albowiem ich prawdziwości nie zaprzeczyła żadna ze stron, a i Sąd nie znalazł podstaw, by z urzędu kwestionować ich autentyczność i prawdziwość treści w nich zawartych.

Sąd nie oparł ustaleń faktycznych w niniejszej sprawie na dokumencie prywatnym złożonym przez pełnomocnika pozwanej J. K. (1), z dnia 15 sierpnia 1992 r. zatytułowanym „umowa darowizny”, z której wynika, że H. B. darowała J. K. (1) 12.000.000 zł przeznaczona na zakup działki rekreacyjnej nad jeziorem. Dokument ten w ocenie Sądu został sporządzony wyłącznie na użytek niniejszego procesu i nie stwierdza prawdziwej okoliczności. Świadczy o tym doniosły fakt, że w dokumencie tym datowanym na 15 sierpnia 1992 r. wskazano numery identyfikacji podatkowej (NIP) zarówno H. B. jak i J. K. (1), podczas gdy numery identyfikacji podatnika (NIP) zostały w Polsce wprowadzone w dniu 1 stycznia 1996 r. ustawą z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. z 1995 r. Nr 142, poz. 702). Nie jest więc możliwe, aby J. K. (1) i H. B. w 1992 r. znały swoje numery NIP. Choćby już z tego powodu Sąd uznał umowę tę za nieprawdziwą i nie mogącą stanowić dowodu, że pozwana J. K. (1) otrzymała od matki darowiznę na zakup działek w Ł.. Ciężar udowodnienia, że złożony dokument prywatny jest prawdziwy spoczywał w niniejszej sprawie na pozwanej J. K. (1). Zgodnie z art. 253 kpc jeżeli strona zaprzecza prawdziwości dokumentu prywatnego albo twierdzi, że zawarte w nim oświadczenie osoby, która je podpisała, od niej nie pochodzi, obowiązana jest okoliczności te udowodnić. Jeżeli jednak spór dotyczy dokumentu prywatnego pochodzącego od innej osoby niż strona zaprzeczająca, prawdziwość dokumentu powinna udowodnić strona, która chce z niego skorzystać. Pozwana J. K. (1) chcąc udowodnić, iż nieruchomość w Ł. nabyła z majątku odrębnego przedstawiła opisywany dokument, zaś powód W. K. (1) prawdziwości tego dokumentu zaprzeczył. Pozwana winna zatem udowodnić, że dokument ten jest prawdziwy, czego jednak nie uczyniła i czego w świetle opisywanych okoliczności dotyczących wskazania w tym dokumencie numerów NIP uczynić nie mogła.

Sąd zważył, co następuje:

Powód zażądał uzgodnienia treści księgi wieczystej nr (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w K.dla nieruchomości położonej w Ł. poprzez wykreślenie w dziale II księgi prawa własności w udziale ½ na rzecz J. K. (1) i wpisanie w to miejsce własności na rzecz J. K. (1) w udziale ¼ części oraz własności na rzecz W. K. (1) w udziale ¼ części.

Podstawę prawną roszczenia stanowi art. 10 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1007) zgodnie z którym w razie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym osoba, której prawo nie jest wpisane lub jest wpisane błędnie albo jest dotknięte wpisem nieistniejącego obciążenia lub ograniczenia, może żądać usunięcia niezgodności.

Powszechnie przyjmuje się, że legitymację czynną w procesie o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym ma osoba, która może złożyć wniosek o dokonanie wpisu w księdze wieczystej. W. K. (1) domagając się ujawnienia swego prawa własności w udziale ¼ niewątpliwie posiada legitymację czynną do wytoczenia powództwa opartego o art. 10 ustawy o księgach wieczystych i hipotece.

W niniejszej sprawie powód wywodził, że ujawniony w księdze wieczystej nr (...) prowadzonej dla nieruchomości położonej w Ł. oznaczonej numerami (...) i (...) udział wynoszący ½ a wpisany na rzecz J. K. (1) w istocie stanowił w momencie nabycia majątek objęty wspólnością ustawową małżeńską powoda i pozwanej J. K. (1). Sąd podzielił stanowisko powoda i na podstawie opisanych i ocenionych powyżej dowodów uznał, że nabycie udziału wynoszącego ½ w opisanej nieruchomości nastąpiło wbrew treściom aktów notarialnych ucieleśniających umowy sprzedaży, nie z majątku odrębnego pozwanej J. K. (1), a z majątku wspólnego. Z wiarygodnych zeznań świadków oraz zeznań powoda i pozwanej Z. E. wprost wynika, że nabycie udziału w nieruchomości nastąpiło za pieniądze otrzymane przez małżonków K. od rodziców powoda, oraz że pozwana J. K. (1) nie otrzymała na ten cel żadnej darowizny od swej matki. Powód sprostał więc obowiązkowi udowodnienia, że w istocie nabycie nieruchomości nastąpiło ze środków wspólnych i do wspólnego majątku.

Zgodnie z treścią art. 32 § 1 kro w brzmieniu obowiązującym w dacie nabycia nieruchomości dorobkiem małżonków są przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Wyłączenia z majątku opisuje art. 33 kro, stosownie do treści tego przepisu odrębny majątek każdego z małżonków stanowią: przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej; przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił; przedmioty majątkowe nabyte ze środków uzyskanych w zamian za przedmioty wymienione w dwóch punktach poprzedzających; przedmioty majątkowe służące wyłącznie do zaspokajania osobistych potrzeb jednego z małżonków; przedmioty majątkowe służące do wykonywania zawodu, jeżeli zostały nabyte ze środków należących do odrębnego majątku małżonka wykonywającego ten zawód; nie dotyczy to jednak przedmiotów służących do prowadzenia gospodarstwa rolnego lub przedsiębiorstwa; prawa niezbywalne; przedmioty uzyskane z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia albo z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę; nie dotyczy to jednak renty należnej poszkodowanemu małżonkowi z powodu całkowitej lub częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków powodzenia na przyszłość; wierzytelności o wynagrodzenie za pracę lub za inne usługi świadczone osobiście przez jednego z małżonków; przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z małżonków; prawa autorskie twórcy, prawa twórcy wynalazku, wzoru lub projektu racjonalizatorskiego.

Do żadnej z wymienionych powyżej kategorii praw majątkowych stanowiących odrębny majątek nie można zaliczyć udziału w nieruchomości, ujawnionego w księdze wieczystej na rzecz J. K. (1).

Udział w nieruchomości został nabyty w czasie trwania małżeństwa stron, w którym obowiązywał ustrój małżeńskiej wspólność majątkowej. Zatem cokolwiek zostało w tym czasie nabyte przez oboje małżonków lub jednego z nich i nie należało do praw wymienionych w art. 33 kro stanowiło ich majątek dorobkowy. Powód udowodnił, że pozwana nie posiadała majątku odrębnego, który w ramach surogacji zastąpiony został udziałem w przedmiotowej nieruchomości.

Powyższe okoliczności skłoniły Sąd do uznania, że wynoszący ½ udział w nieruchomości stanowi dorobek byłych małżonków.

Podkreślenia wymaga fakt, że już podczas pierwszego wystąpienia powoda w toku postępowania o podział majątku wspólnego podniósł on, iż przedmiotowa nieruchomość stanowi wspólny majątek i stanowiska swego nie zmienił w czasie całego długotrwałego postępowania. Nie potwierdziła się więc podnoszona przez stronę pozwaną okoliczność, że powód nie uważał udziału w nieruchomości za swój majątek, i kwestii tej dotychczas nie podnosił w obawie przed treścią zeznań H. B.. Kwestia przynależności udziału w nieruchomości do majątku wspólnego stron nie była przedmiotem merytorycznej oceny sądu w postępowaniu o podział majątku wspólnego z uwagi na cofnięcie wniosku i umorzenie postępowania.

Należy zauważyć, że gdy celem powództwa jest dostosowanie treści księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości do rzeczywistego stanu poprzez uzgodnienie, że udział w spornej nieruchomości stanowi - wbrew treści wpisu - przedmiot majątku wspólnego, który powinien być rozliczony w ramach podziału majątku wspólnego małżonków, powód winien obalić domniemanie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece. Realizacja roszczenia z art. 10 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece o usunięcie niezgodności w księdze wieczystej prowadzonej dla nieruchomości, będącej składnikiem majątku wspólnego byłych małżonków, mogłaby nastąpić w postępowaniu o podział majątku, ze skutkami określonymi w art. 618 § 2 i 3 KPC jedynie wówczas, gdyby stronami sprawy byli wyłącznie uczestnicy postępowania działowego. Jeżeli jednak jedną ze stron jest osoba trzecia, to dochodzenie roszczenia na podstawie art. 10 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece jest możliwe tylko w odrębnym procesie (tak Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 4 kwietnia 2014 r. w sprawie I ACa 1292/13)

Powyższe rozważania prowadzą do wniosku, że zarówno akty notarialne dotyczące nabycia nieruchomości jak i treść wpisu własności w księdze wieczystej nie odzwierciedlają rzeczywistego stanu prawnego w zakresie prawa własności udziału w ½ części wpisanego na rzecz J. K. (1), w istocie bowiem udział ten stanowił ustawową wspólność małżeńską J. i W. małżonków K., a po ustaniu wspólności ich współwłasność po ¼ części.

Uznając powództwo za uzasadnione w całości, Sąd uzgodnił treść księgi wieczystej o numerze (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w K.w ten sposób, że w dziale II tej księgi w miejsce dotychczasowego wpisu prawa własności na rzecz J. K. (1) w udziale ½ nakazał wpisać prawo własności na rzecz J. K. (1) c. L. i H. w udziale ¼ części i W. K. (1) s. Z. i S. w udziale ¼ części.

W punkcie 2 wyroku Sąd na podstawie art. 98 kpc zasądził od pozwanej J. K. (1), która w całości proces przegrała na rzecz powoda kwotę 5.325 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Na zasądzoną kwotę złożyły się: opłata od pozwu w kwocie 1125 zł, 600 zł tytułem zwrotu kosztów dojazdu pełnomocnika powoda na rozprawy w dniach 12 czerwca 2017 r., 18 października 2017 r. i 8 stycznia 2018 r. (240 km x 3 x 0,8358=601,77 zł) oraz kwota 3.600 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika powoda.

Sąd nie obciążył pozwanej Z. E. kosztami procesu, albowiem nie dała ona powodów do wszczęcia procesu i przy pierwszej czynności procesowej uznała ona powództwo. W tej sytuacji ze względów słuszności obciążanie jej kosztami procesu poniesionymi przez powoda byłoby niesprawiedliwe.

SSR Magdalena Bartłomiejczak