Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 22 listopada 2013 roku

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Jerzy Geisler

po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2013 roku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi J. R.

o wznowienie postępowań

na skutek zażalenia skarżącego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Zielonej Górze

z dnia 20 września 2013 roku, sygn. akt: I C 268/13

w przedmiocie wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu

postanawia:

zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że ustanowić dla skarżącego J. R. radcę prawnego z urzędu, którego wyznaczy Okręgowa Izba Radców Prawnych w Z..

SSA Jerzy Geisler

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 20 września 2013 roku Sąd Okręgowy zwolnił skarżącego od kosztów sądowych w całości (pkt 1), oddalił wniosek skarżącego o ustanowienie pełnomocnika z urzędu (pkt 2) oraz odrzucił skargi J. R. w wymienionych w nim postępowaniach (pkt 3 a)-n)). Uzasadniając rozstrzygnięcie w zakresie dotyczącym pełnomocnika z urzędu wskazał, że w jego ocenie udział pełnomocnika z urzędu w sprawie nie jest potrzebny. Nie zachodzą bowiem okoliczności, które wskazywałyby na jakąkolwiek nieporadność strony skarżącej. J. R. doskonale orientuje się, w jaki sposób działać jako strona w procesie. Świadczy o tym skarga o wznowienie postępowania, w której określił on swoje stanowisko i okoliczności na jego poparcie.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył J. R., zaskarżając je w całości i wnosząc o jego zmianę poprzez uwzględnienie jego wniosku.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie zasługiwało na uwzględnienie.

Zdaniem Sądu Apelacyjnego w sprawie zachodzi potrzeba ustanowienia dla skarżącego pełnomocnika procesowego z urzędu, o której mowa w art. 117 § 5 k.p.c. Żalący złożył do akt sprawy kopie zaświadczeń, z których wynika, że cierpi on na organiczne zaburzenia osobowości i urojenia (k. 30, 32). Już tylko na tej podstawie można przyjąć, iż nie jest on w stanie samodzielnie bronić swoich praw w sprawie o wznowienie postępowania.

Nadto lektura sformułowanych w toku sprawy przez J. R. pism pozwala uznać, iż ma on trudności z przedstawianiem swojego stanowiska w sprawie. Wprawdzie częściowo odpowiedział on na wezwania do uzupełnienia braków formalnych skargi, lecz uzyskanie niezbędnych wiadomości wymagało ponowienia i doprecyzowania nałożonych zobowiązań.

Mając na uwadze powyższe Sąd Apelacyjny, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., zmienił zaskarżone postanowienie w sposób opisany w sentencji.

SSA Jerzy Geisler