Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 25 czerwca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu,

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Karol Ratajczak /spr./,

Sędziowie: SA Małgorzata Mazurkiewicz - Talaga, SA Jacek Nowicki

po rozpoznaniu dniu 25 czerwca na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa P. M.

przeciwko Skarbowi Państwa – Dyrektorowi (...)w O., Dyrektorowi (...) w K., Dyrektorowi (...) w Ś.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału I Cywilnego

Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 21 maja 2013 r., sygn. akt I C 3204/12

postanawia:

uchylić zaskarżone zarządzenie.

M. Mazurkiewicz – Talaga K. Ratajczak J. Nowicki

UZASADNIENIE

Zaskarżonym zarządzeniem Sąd Okręgowy w Poznaniu zwrócił pozew, bowiem powód nie złożył odpisu pisma z dnia 9 kwietnia 2013 r., w którym uzupełnił braki formalne pozwu.

Zażalenie na powyższe zarządzenie wniósł powód, który domagał się jego uchylenia i „przekazania pozwu do ponownego rozpoznania”. Skarżący zarzucił niezrozumienie wezwania do uzupełnienia braków formalnych pozwu.

Sąd Apelacyjny w Poznaniu zważył, co następuje.

Zażalenie uznać należało za zasadne.

Stosownie do przepisu art. 130 § 1 zd. 1 k.p.c. oraz art. 130 § 2 zd. 1 k.p.c. pismo procesowe podlega zwrotowi przez przewodniczącego, jeżeli nie może, wskutek niezachowania warunków formalnych, otrzymać prawidłowego biegu.

Wymogi formalne pozwu określa przepis art. 187 k.p.c. Kodeks nie określa bliżej używanego pojęcia warunków formalnych, niespełnienie których uzasadnia ich usunięcie w trybie określonym w art. 130 k.p.c. Na ogół zgodnie przyjmuje się w doktrynie i orzecznictwie, że przez braki formalne, możliwe do usunięcia w omawianym trybie, rozumiane są wymagania ogólne pism procesowych określone w art. 126-129 k.p.c. i warunki ustanowione dla poszczególnych rodzajów pism (np. art. 187 k.p.c.). Chodzi zatem o naruszenie warunków formalnych pisma procesowego. Do nich należy brak oznaczenia sądu, do którego pismo miało być skierowane, niewskazanie imienia i nazwiska lub nazwy stron, ich przedstawicieli ustawowych lub pełnomocników, brak oznaczenia rodzaju pisma, brak wymienionych załączników lub brak podpisu. Pismo procesowe, będące pierwszym pismem w sprawie, może zawierać braki w odniesieniu do oznaczenia miejsca zamieszkania lub siedziby stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników, a także przedmiotu sporu.

Nie ma podstaw do przyjęcia, że pozew w niniejszej sprawie nie może otrzymać prawidłowego biegu z powodu braku wskazania „jakich jednoznacznie kwot domaga się powód konkretnie od wskazanych zakładów karnych”. Powód wniósł o przyznanie zadośćuczynienia od Skarbu Państwa – Dyrektora(...) w O., Dyrektora (...) w K. i Dyrektora (...) w Ś. w kwocie 80.000 zł w związku z ośmioletnim pobytem w wymienionych jednostkach penitencjarnych. Określił tym samym stronę pozwaną, którą jest Skarb Państwa, wskazał też wysokość żądanej od tego pozwanego kwoty. Stosownie do przepisu art. 67 § 2 k.p.c. za Skarb Państwa czynności procesowe podejmuje organ państwowej jednostki organizacyjnej, z której działalnością wiąże się dochodzone roszczenie lub organ jednostki nadrzędnej. To rolą sądu prowadzącego postępowanie skierowane przeciwko Skarbowi Państwa, jest ustalenie, która jednostka organizacyjna powinna Skarb Państwa reprezentować w procesie. Sąd działa przy tym z urzędu (por. postanowienie SN z dn. 8 stycznia 2003 r., II CK 80/02; wyrok SN z dn. 27 II 2004 r., V CK 307/03 i wyrok SN z dn. 17 marca 2010 r., II CSK 393/09).

Tym samym nie było zasadnym wzywanie powoda do uzupełnienia braków formalnych pozwu. Skoro niecelowe było wezwanie skierowane do powoda to nie może on ponosić negatywnych skutków procesowych niewykonania tego zarządzenia. W tym stanie rzeczy uznać należało, że zarządzenie o zwrocie pozwu było nietrafne.

Z tych przyczyn na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. art. 398 k.p.c. i art. 362 k.p.c. Sąd Apelacyjny postanowił jak w sentencji.

M. Mazurkiewicz – Talaga K. Ratajczak J. Nowicki