Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 26 czerwca 2013 roku

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Jerzy Geisler (spr.)

Sędziowie: SA Małgorzata Gulczyńska

SA Piotr Górecki

po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2013 roku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa M. M.

przeciwko Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Dyrektora Zakładu Karnego we W.

o zapłatę

na skutek zażalenia pełnomocnika powoda

na postanowienie Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 18 kwietnia 2013 roku, sygn. akt: I C 2219/12

postanawia:

1.  zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że zasądzić od Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Poznaniu na rzecz radcy prawnego J. J. kwotę 147,60 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu apelacyjnym,

2.  w pozostałym zakresie zażalenie oddalić.

SSA M. Gulczyńska SSA J. Geisler SSA P. Górecki

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy, po uprzednim odrzuceniu apelacji powoda, oddalił wniosek pełnomocnika powoda o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej w postępowaniu apelacyjnym powodowi z urzędu.

W motywach rozstrzygnięcia Sąd I instancji wyjaśnił, że apelacja powoda została odrzucona z powodu jej nieopłacenia, zaś wniosek powoda o zwolnienie od kosztów sądowych został zwrócony z uwagi na fakt, że reprezentujący go pełnomocnik nie dołączył podpisanego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku, dochodach i źródłach utrzymania, powołując się na utrudniony kontakt z powodem. W tych okolicznościach, zdaniem Sądu Okręgowego, nie zachodziły podstawy do przyznania ustanowionemu z urzędu pełnomocnikowi wynagrodzenia, gdyż § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, przewiduje przyznanie wynagrodzenia za prowadzenie sprawy w postępowaniu apelacyjnym i to przed sądem apelacyjnym, a nie zaś w postępowaniu międzyinstancyjnym, wywołanym jedynie sporządzoną apelacją, szczególnie gdy nie została ona skutecznie wniesiona.

Sąd Okręgowy podkreślił również, że pełnomocnik ustanowiony z urzędu winien poczynić wszelkie możliwe starania celem skutecznego kierowania wniosków procesowych. Starań tych jednak w toku niniejszego postępowania nie wykazano.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył pełnomocnik powoda ustanowiony z urzędu, zaskarżając je w całości i wnosząc o jego zmianę poprzez przyznanie mu od Skarbu Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodowi w postępowaniu apelacyjnym z urzędu, według norm przepisanych, w kwocie 3.321,00 zł.

Skarżący wskazał, iż odrzucenie apelacji było wynikiem braku współdziałania ze strony powoda, na potwierdzenie czego przedłożył stosowne dokumenty, zaś podjęte przez niego po wydaniu wyroku czynności, w tym sporządzenie opinii prawnej o braku podstaw do wniesienia apelacji, sporządzenie apelacji, skierowanie do powoda 4 pism oraz złożenie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych, uzasadniają zasądzenie na jego rzecz wynagrodzenia.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się częściowo uzasadnione.

Sąd Apelacyjny przychyla się do stanowiska skarżącego, iż w okolicznościach niniejszej sprawy zasadne jest przyznanie mu wynagrodzenia za podjęte po wydaniu wyroku czynności, zmierzające do wniesienia apelacji w imieniu powoda. Mimo że literalne brzmienie § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu wskazuje, iż wynagrodzenie w nim przewidziane przysługuje za „prowadzenie spraw w postępowaniu apelacyjnym przed sądem apelacyjnym”, to jednak nie można pomijać faktu, że zasadniczą częścią pracy pełnomocnika w tym postępowaniu jest sporządzenie apelacji. Udział w rozprawie apelacyjnej nie wymaga już od pełnomocnika takiego nakładu pracy jak sporządzenie środka odwoławczego.

Tym samym pozbawienie ustanowionego z urzędu pełnomocnika wynagrodzenia tylko z tego powodu, że powód nie współdziałał w zakresie złożenia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych, przez co ostatecznie wniesiona apelacja została odrzucona, byłoby wysoce niesprawiedliwe.

Skarżący w zażaleniu wykazał, iż podjął wszelkie starania w celu skutecznego wniesienia apelacji. Wielokrotnie kontaktował się z powodem, wyjaśniając mu, jakie mogą być konsekwencje niezłożenia w terminie dokumentów, koniecznych do nadania biegu jego wnioskowi o zwolnienie od kosztów sądowych. Jednocześnie sporządził w imieniu powoda apelację, która nie mogła zostać jednak merytorycznie rozpoznana, lecz nie z winy pełnomocnika powoda.

Tym samym uznać należało, iż pełnomocnikowi należne jest wynagrodzenie za reprezentowanie interesów powoda w postępowaniu apelacyjnym.

Nie zachodziły jednak podstawy do zasądzenia na jego rzecz z tego tytułu żądanej kwoty 3.321,00 zł.

Powód w ramach niniejszego postępowania wystąpił z żądaniem zasądzenia na jego rzecz kwoty 90.000,00 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdy, jakich doznał od pozwanego w czasie odbywania kary pozbawienia wolności. W § 10 ust. 1 pkt 25) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu przewidziano odrębną stawkę minimalną dla prowadzenia spraw o odszkodowanie lub o zadośćuczynienie związane z warunkami wykonywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania – 120,00 zł. Zdaniem Sądu Odwoławczego przepis niniejszy znajduje w niniejszej sprawie zastosowanie.

Zgodnie natomiast z treścią § 12 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, stawki minimalne za prowadzenie spraw w postępowaniu apelacyjnym przed sądem apelacyjnym wynoszą 75% stawki minimalnej, a jeżeli w pierwszej instancji nie prowadził sprawy ten sam radca prawny – 100% stawki minimalnej, w obu przypadkach nie mniej niż 120,00 zł.

Mając na uwadze powyższe Apelacyjny, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., zmienił zaskarżone postanowienie w ten sposób, że zasądził od Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Poznaniu na rzecz radcy prawnego J. J. kwotę 147,60 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu apelacyjnym (w tym kwotę 27,60 zł tytułem podatku VAT),

W pozostałym zakresie zażalenie pełnomocnika powoda podlegało oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c.

SSA M. Gulczyńska SSA J. Geisler SSA P. Górecki