Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

POSTANOWIENIE

Dnia 8 kwietnia 2013 roku

Sąd Apelacyjny w Poznaniu, Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSA Jerzy Geisler (spr.)

Sędziowie: SA Jacek Nowicki

SA Bogusława Żuber

po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2013 roku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa J. K.

przeciwko M. K.

o rozwód

na skutek zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Okręgowego w Poznaniu

z dnia 24 stycznia 2013 roku, sygn. akt: I C 136/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSA J. Nowicki SSA J. Geisler SSA B. Żuber

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 24.01.2013 r. Sąd Okręgowy Poznaniu udzielił pozwanej zabezpieczenia poprzez ustalenie miejsca pobytu małoletniej córki stron O. K. urodzonej (...) przy matce oraz zobowiązanie powoda do uiszczania na czas trwania procesu na rzecz małoletniej córki alimentów w kwocie po 600 zł miesięcznie.

Zażalenie na powyższe postanowienie, co do ustalenia wysokości obowiązku alimentacyjnego, złożył pozwany, wnosząc o zmianę postanowienia w zaskarżonej części poprzez obniżenie obowiązku alimentacyjnego do kwoty po 300zł miesięcznie.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie powoda nie zasługiwało na uwzględnienie.

Oczywiście chybione jest twierdzenie skarżącego, że Sąd przyjął, że łączne koszty utrzymania małoletniej wynoszą 1.200 zł miesięcznie. Z ustaleń Sądu wynika, że potrzeby dziecka oszacował na kwotę 760 zł, precyzyjnie wskazując jakie pozycje na tę wielkość się składają. Ustalenie to należy uznać za prawidłowe, zgodne z zasadami doświadczenia życiowego.

W sytuacji, gdy bezpośrednią pieczę nad dzieckiem liczącym cztery lata sprawuje matka, to niewątpliwie znaczną część obowiązku wobec dziecka pozwana wykonuje poprzez osobiste starania o jego utrzymanie i wychowanie. Nie można zakładać więc, jak uczynił to powód, że obowiązki finansowe związane z utrzymaniem córki winny rozkładać na obu rodziców po połowie.

Podkreślić trzeba, że obowiązek alimentacyjny wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, a z drugiej strony zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego.

W związku z tym stwierdzić należy, że trafnie ustalił też Sad Okręgowy możliwości majątkowe zobowiązanego. Obok świadczenia emerytalnego uwzględnić należało dalsze możliwości pozyskania środków finansowych chociażby poprzez wynajęcie części posiadanych pomieszczeń, co miało miejsce wcześniej oraz partycypowanie w kosztach utrzymania domu przez osoby, które zamieszkują wspólnie z powodem.

Z uwagi na powyższe zażalenie skarżącego podlegało oddaleniu na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.

SSA J. Nowicki SSA J. Geisler SSA B. Żuber